Ευρωανατριχίλα

Τούτες τις -υποτίθεται, τουλάχιστον- γιορτινές μέρες, με τόση μαυρίλα που υπάρχει γύρω, είπα να αποφύγω τα καρδιοπλακωτικά σημειώματα μπας και αποτοξινωθώ λιγάκι, βρε αδερφέ. Αλλά δεν βαριέσαι. Και να θέλει ο παπάς ν' αγιάσει, δεν τον αφήνουν οι διαόλοι. Και "διαόλοι" είναι κάτι ειδησούλες που περνάνε (αν περνάνε) στα ψιλά των εφημερίδων ενώ αφήνουν αδιάφορη την τηλεοπτική ενημέρωση.

Η πρώτη ειδησούλα έρχεται από την Δανία. Να θυμηθούμε εδώ ότι η Δανία ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά όχι και στην ευρωζώνη, πλην όμως η κορώνα της είναι συνδεδεμένη με το ευρώ διά σταθερής ισοτιμίας, αφού συμμετέχει στον μηχανισμό νομισματικών ισοτιμιών. Επίσης, να θυμηθούμε ότι, ως βορειοευρωπαίοι, οι δανοί είναι απαλλαγμένοι από τις ασθένειες του νότου, δηλαδή είναι εργατικοί, δεν έχουν υπερτροφικό δημόσιο τομέα, δεν αντιμετωπίζουν "κρίση χρέους", δεν είναι διεφθαρμένοι, διαθέτουν "αριστερή" κυβέρνηση κλπ κλπ. Με δυο λόγια: πώς λέμε Ελλάδα; ακριβώς το αντίθετο. Εν τάξει; Ωραία. Αφού συμφωνήσω ότι ακούγομαι σαν τον Πρετεντέρη, κρατήστε αυτά τα στοιχεία κατά νου και πάμε στην ειδησούλα.

Εκεί στην Δανία, λοιπόν, υπάρχει μια μεγάλη βιομηχανία τροφίμων, η οποία ειδικεύεται στην επεξεργασία κρεάτων. Πρόκειται για την Danish Crown, η οποία απασχολεί 23.576 εργαζόμενους και έχει κύκλο εργασιών (τζίρο) κάπου 7 δισ. ευρώ (σημ.: στοιχεία σύμφωνα με τον επίσημο ιστοτόπο τής εταιρείας). Τώρα βέβαια, το να λέμε ότι αυτή η εταιρεία είναι δανική σηκώνει πολλή συζήτηση. Βλέπετε, η Danish Crown έχει μεταφέρει τις περισσότερες εγκαταστάσεις της στο εξωτερικό, προκειμένου να βρει χαμηλότερη φορολογία και φτηνότερη εργασία. Πάντως, έχει αφήσει και κάτι εγκαταστάσεις στην Δανία.

Πού είναι η είδηση; Στο ότι τις προάλλες η εν λόγω εταιρεία απέλυσε 43 εργαζομένους και ταυτόχρονα προσέλαβε άλλους 45. Γιατί; Μα επειδή οι 45 καινούργιοι προσελήφθησαν με ατομικές συμβάσεις εργασίας και με αμοιβές εξευτελιστικές σε σχέση με τους απολυθέντες. Μάλιστα δε, η εταιρεία δεν είχε κανένα πρόβλημα να δηλώσει ευθέως ότι αυτή η αντικατάσταση έγινε αποκλειστικά γι' αυτόν τον λόγο, δηλαδή για να ξεφορτωθεί εργαζομένους με δικαιώματα και να πάρει στην θέση τους είλωτες. Και γιατί να έχει πρόβλημα, δηλαδή; Λες κι έκανε τίποτε ανήθικο; Νόμιμα ενήργησε. Και, ως γνωστόν, το νόμιμον είναι και ηθικόν.


Η δεύτερη ειδησούλα με ανατρίχιασε. Την περασμένη Παρασκευή, η Ρωσσία έφερε στον ΟΗΕ ένα ψήφισμα το οποίο καταδικάζει κάθε προσπάθεια ηρωοποίησης του ναζισμού. Το ψήφισμα έγινε δεκτό με 130 ψήφους υπέρ και 3 κατά. Δηλαδή, βρέθηκαν 3 χώρες οι οποίες δεν συμφώνησαν στο ότι πρέπει να καταδικαστεί η ηρωοποίηση του ναζισμού. Ποιές είναι αυτές οι χώρες; Θα σας βοηθήσω λέγοντας ότι είναι αυτές ακριβώς που καταψήφισαν την συμμετοχή τής Παλαιστίνης στον ΟΗΕ ως παρατηρήτριας. Αν ακόμη δεν καταλάβατε, ιδού η απάντηση: Η.Π.Α., Καναδάς και...Παλάου. Δηλαδή, ο Καναδάς και οι Η.Π.Α. (κι ένα από τα τσουτσούνια των Η.Π.Α.) αντιτίθενται στην καταδίκη τού ναζισμού.

Τώρα θα μου πείτε: "καλά, βρε ηλίθιε, από την στάση των Η.Π.Α. και του Καναδά ανατρίχιασες, λες και δεν ξέρεις τι καπνό φουμάρουνε;". Αμ δεν ανατρίχιασα απ' αυτό. Ανατρίχιασα από το ότι 54 χώρες απείχαν από την ψηφοφορία! 54 χώρες δεν δέχτηκαν να ψηφίσουν! 54 χώρες δεν είχαν τ' αρχίδια να καταδικάσουν τον ναζισμό! Περισσότερες από 1 στις 4 χώρες τού πλανήτη δεν είναι σίγουρες αν πρέπει να αποκηρύξουν τον ναζισμό ή όχι!

Να βάλω και το κερασάκι; Ανάμεσα σ' αυτές τις 54 χώρες ήσαν και όλες οι χώρες τής Ευρωπαϊκής Ένωσης!  Ό λ ε ς !!! Ακόμα κι αυτός ο βραχότοπος που λέγεται Ελλάδα, με τα Καλάβρυτά του, με τα Δίστομά του, με τις Καισαριανές του, με τις Κοκκινιές του, με τις Μέρλιν του, με τις Πίνδους του και με την κάθε καταματωμένη του σπιθαμή. Ακόμα κι αυτός. Για την ακρίβεια, όχι αυτός ο τόπος αλλά αυτοί που τον διαφεντεύουν, αυτά τα πολιτικά τσουτσέκια που προτιμούν να καταπιούν την γλώσσα τους παρά να αντιμιλήσουν στ' αφεντικά τους. αυτά τα πουλημένα τομάρια που μας παραμυθιάζουν με φούμαρα περί εθνικής περηφάνειας και εθνικής ομοψυχίας, αυτοί οι προδότες τού λαού που πασχίζουν να κρύψουν το αποκρουστικό πρόσωπο του "παραδείσου" που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτά τα ανερμάτιστα πολύσπαστα που δήθεν εκπροσωπούν τον λαό αλλά δεν εκπροσωπούν παρά την τάξη τους.


Σταματώ εδώ. Δεν θέλω να μαυρίσω περισσότερο. Μόνο που είναι αδύνατο να νοιώσω καλά καθώς, άθελά μου, συνδυάζω τις δυο παραπάνω ειδησούλες. Κι όσο τις βλέπω άρρηκτα δεμένες μεταξύ τους, τόσο περισσότερο ανατριχιάζω...