Καθώς αναμόχλευα το αρχείο μου μέσα στο Σαββατοκύριακο, βρήκα ένα παλιούτσικο άρθρο στον ιστότοπο του πολιτειακού CNBC με ημερομηνία 11/4/2018 και τίτλο "Goldman Sachs asks in biotech research report: ‘Is curing patients a sustainable business model?’". Σκέφτηκα να αναφερθώ σ' αυτό επειδή διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον του και επειδή δείχνει ανάγλυφα... Αλλά καλύτερα να το παρουσιάσω μεταφρασμένο στα ελληνικά και να αφήσω τα σχόλια σε σας:
Σε έκθεση έρευνας για την βιοτεχνολογία, η Γκόλντμαν Σακς αναρωτιέται: "η θεραπεία των ασθενών είναι βιώσιμο επιχειρηματικό μοντέλο;"
Οι αναλυτές τής Γκόλντμαν Σακς προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν ένα ευαίσθητο θέμα για τις επιχειρήσεις βιοτεχνολογίας, ιδιαίτερα εκείνων οι οποίες ασχολούνται με την πρωτοποριακή "γονιδιακή θεραπεία": οι θεραπείες θα μπορούσαν να κάνουν κακό στις επιχειρήσεις, σε μακροπρόθεσμη βάση.
"Η θεραπεία των ασθενών είναι βιώσιμο επιχειρηματικό μοντέλο;", ρωτούν οι αναλυτές σε μια έκθεση της 10ης Απριλίου [ενν.: 2018], με τίτλο "Η επανάσταση του γονιδιώματος".
"Η δυνατότητα να παρουσιάσει θεραπείες τύπου "μια κι έξω", συνιστά μια από τις πιο ελκυστικές πτυχές τής γονιδιακής θεραπείας, της κυτταροθεραπείας με γενετική μηχανική και της γονιδιακής επεξεργασίας, ωστόσο τέτοιες θεραπείες φέρουν μια πολύ διαφορετική προοπτική στην σχέση που έχουν τα επαναλαμβανόμενα έσοδα με τις χρόνιες θεραπείες", έγραψε χτες σε σημείωμα προς τους πελάτες [ενν.: της Γκόλντμαν Σακς] ο αναλυτής Σαλβήν Ρίχτερ. "Ενώ αυτή η προοπτική έχει τεράστια σημασία για τους ασθενείς και την κοινωνία, θα μπορούσε να συνιστά πρόκληση για τους ιατρικούς μηχανικούς τού γονιδιώματος όσον αφορά την διάρκεια των ταμιακών ροών".
Ο Ρίχτερ φέρει ως παράδειγμα τις πατενταρισμένες θεραπείες τής εταιρείας Gilead Sciences για την ηπατίτιδα C, οι οποίες έχουν επιτυχή αποτελέσματα σε πάνω από το 90% των περιπτώσεων. Οι πωλήσεις της εταιρείας αυτών των θεραπειών στις ΗΠΑ απογειώθηκαν στα 12,5 δισ. δολλάρια το 2015 αλλά από τότε έχουν πέσει. Η Γκόλντμαν Σακς εκτιμά ότι οι πωλήσεις αυτών των θεραπειών στις ΗΠΑ για εφέτος [ενν.: το 2018] δεν θα ξεπεράσουν τα 4 δισ. δολλάρια, σύμφωνα με πίνακα της έκθεσης.
"Η Gilead συνιστά χαρακτηριστικό παράδειγμα όπου η επιτυχία τής πατέντας για την θεραπεία τής ηπατίτιδας C εξάντλησε σταδιακά το διαθέσιμο απόθεμα των προς θεραπεία ασθενών", έγραψε ο αναλυτής. "Στην περίπτωση των μολυσματικών ασθενειών, όπως η ηπατίτιδα C, η θεραπεία των υφιστάμενων ασθενών μειώνει και τον αριθμό των φορέων που μπορούν να μεταδώσουν τον ιό σε νέους ασθενείς, μειώνοντας έτσι ακόμη περισσότερο το απόθεμα των ασθενών. Όπου αυτό το απόθεμα παραμένει σταθερό (π.χ. στον καρκίνο), η πιθανή θεραπεία ενέχει μικρότερο κίνδυνο για την βιωσιμότητα ενός πατενταρισμένου φαρμάκου".
Ο αναλυτής δεν απάντησε αμέσως στην πρόσκλησή μας για σχολιασμό.
Η έκθεση υποδεικνύει τρεις πιθανές λύσεις για τις επιχειρήσεις βιοτεχνολογίας:
- Λύση 1: Να απευθύνονται σε μεγάλες αγορές. Για παράδειγμα, η αιμοφιλία συνιστά μια παγκόσμια αγορά 9-10 δισ. δολλαρίων, αυξανόμενη κατά 6%-7% ετησίως.
- Λύση 2: Να απευθύνονται σε διαταραχές με ευρύτερες επιπτώσεις. Για παράδειγμα, η σπονδυλική μυϊκή ατροφία προσβάλλει τους νευρώνες του νωτιαίου μυελού, επηρεάζοντας την ικανότητα να περπατήσει κανείς, να φάει ή να αναπνεύσει.
- Λύση 3: Συνεχής καινοτομία και επέκταση του αντικειμένου. Για παράδειγμα, υπάρχουν εκατοντάδες κληρονομικές παθήσεις του αμφιβληστροειδούς (γενετικές μορφές τύφλωσης)... Ο ρυθμός καινοτομίας θα αποδειχτεί σημαντικός καθώς τα μελλοντικά προγράμματα μπορούν να αντισταθμίσουν τα μειωμένα έσοδα από τις παλιές πατέντες.
Οι παλιοί φίλοι του ιστολογίου καταλαβαίνουν πόσα και τι είδους σχόλια θέλω να πω πάνω σε όσα διαβάσατε. Επειδή, όμως, είναι γνωστή η ιδιαίτερη εκτίμηση που έχω στην αντίληψη και την κρίση σας, αφήνω όλα τα σχόλια σε σας. Θα προσθέσω μόνο δυο φράσεις, που είπε -εν είδει μαύρου χιούμορ- ένας φίλος μου φαρμακοποιός πριν πολλά-πολλά χρόνια, καθώς παρατήρησα την πολύ υψηλή τιμή κάποιου φάρμακου που πήρε ένας καρκινοπαθής: "Οι καρκινοπαθείς παίρνουν ακριβά φάρμακα αλλά τους χάνεις σύντομα από πελάτες. Για το φαρμακείο, οι καρδιοπαθείς είναι καλύτεροι πελάτες γιατί αντέχουν πολύ περισσότερα χρόνια". Προφανώς, ο φίλος μου προηγήθηκε κατά πολύ των τζιμανιών τής Γκόλντμαν Σακς...
Σε έκθεση έρευνας για την βιοτεχνολογία, η Γκόλντμαν Σακς αναρωτιέται: "η θεραπεία των ασθενών είναι βιώσιμο επιχειρηματικό μοντέλο;"
Οι αναλυτές τής Γκόλντμαν Σακς προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν ένα ευαίσθητο θέμα για τις επιχειρήσεις βιοτεχνολογίας, ιδιαίτερα εκείνων οι οποίες ασχολούνται με την πρωτοποριακή "γονιδιακή θεραπεία": οι θεραπείες θα μπορούσαν να κάνουν κακό στις επιχειρήσεις, σε μακροπρόθεσμη βάση.
"Η θεραπεία των ασθενών είναι βιώσιμο επιχειρηματικό μοντέλο;", ρωτούν οι αναλυτές σε μια έκθεση της 10ης Απριλίου [ενν.: 2018], με τίτλο "Η επανάσταση του γονιδιώματος".
"Η δυνατότητα να παρουσιάσει θεραπείες τύπου "μια κι έξω", συνιστά μια από τις πιο ελκυστικές πτυχές τής γονιδιακής θεραπείας, της κυτταροθεραπείας με γενετική μηχανική και της γονιδιακής επεξεργασίας, ωστόσο τέτοιες θεραπείες φέρουν μια πολύ διαφορετική προοπτική στην σχέση που έχουν τα επαναλαμβανόμενα έσοδα με τις χρόνιες θεραπείες", έγραψε χτες σε σημείωμα προς τους πελάτες [ενν.: της Γκόλντμαν Σακς] ο αναλυτής Σαλβήν Ρίχτερ. "Ενώ αυτή η προοπτική έχει τεράστια σημασία για τους ασθενείς και την κοινωνία, θα μπορούσε να συνιστά πρόκληση για τους ιατρικούς μηχανικούς τού γονιδιώματος όσον αφορά την διάρκεια των ταμιακών ροών".
Πρώτη μέρα στην ιατρική Σχολή: "Η προληπτική ιατρική σκοτώνει την κερδοφόρα επιχείρηση" |
"Η Gilead συνιστά χαρακτηριστικό παράδειγμα όπου η επιτυχία τής πατέντας για την θεραπεία τής ηπατίτιδας C εξάντλησε σταδιακά το διαθέσιμο απόθεμα των προς θεραπεία ασθενών", έγραψε ο αναλυτής. "Στην περίπτωση των μολυσματικών ασθενειών, όπως η ηπατίτιδα C, η θεραπεία των υφιστάμενων ασθενών μειώνει και τον αριθμό των φορέων που μπορούν να μεταδώσουν τον ιό σε νέους ασθενείς, μειώνοντας έτσι ακόμη περισσότερο το απόθεμα των ασθενών. Όπου αυτό το απόθεμα παραμένει σταθερό (π.χ. στον καρκίνο), η πιθανή θεραπεία ενέχει μικρότερο κίνδυνο για την βιωσιμότητα ενός πατενταρισμένου φαρμάκου".
Ο αναλυτής δεν απάντησε αμέσως στην πρόσκλησή μας για σχολιασμό.
Η έκθεση υποδεικνύει τρεις πιθανές λύσεις για τις επιχειρήσεις βιοτεχνολογίας:
- Λύση 1: Να απευθύνονται σε μεγάλες αγορές. Για παράδειγμα, η αιμοφιλία συνιστά μια παγκόσμια αγορά 9-10 δισ. δολλαρίων, αυξανόμενη κατά 6%-7% ετησίως.
- Λύση 2: Να απευθύνονται σε διαταραχές με ευρύτερες επιπτώσεις. Για παράδειγμα, η σπονδυλική μυϊκή ατροφία προσβάλλει τους νευρώνες του νωτιαίου μυελού, επηρεάζοντας την ικανότητα να περπατήσει κανείς, να φάει ή να αναπνεύσει.
- Λύση 3: Συνεχής καινοτομία και επέκταση του αντικειμένου. Για παράδειγμα, υπάρχουν εκατοντάδες κληρονομικές παθήσεις του αμφιβληστροειδούς (γενετικές μορφές τύφλωσης)... Ο ρυθμός καινοτομίας θα αποδειχτεί σημαντικός καθώς τα μελλοντικά προγράμματα μπορούν να αντισταθμίσουν τα μειωμένα έσοδα από τις παλιές πατέντες.
Οι παλιοί φίλοι του ιστολογίου καταλαβαίνουν πόσα και τι είδους σχόλια θέλω να πω πάνω σε όσα διαβάσατε. Επειδή, όμως, είναι γνωστή η ιδιαίτερη εκτίμηση που έχω στην αντίληψη και την κρίση σας, αφήνω όλα τα σχόλια σε σας. Θα προσθέσω μόνο δυο φράσεις, που είπε -εν είδει μαύρου χιούμορ- ένας φίλος μου φαρμακοποιός πριν πολλά-πολλά χρόνια, καθώς παρατήρησα την πολύ υψηλή τιμή κάποιου φάρμακου που πήρε ένας καρκινοπαθής: "Οι καρκινοπαθείς παίρνουν ακριβά φάρμακα αλλά τους χάνεις σύντομα από πελάτες. Για το φαρμακείο, οι καρδιοπαθείς είναι καλύτεροι πελάτες γιατί αντέχουν πολύ περισσότερα χρόνια". Προφανώς, ο φίλος μου προηγήθηκε κατά πολύ των τζιμανιών τής Γκόλντμαν Σακς...