Ποιός μας προστατεύει από τους προστάτες;

Λες και κάποιοι άκουσαν τι συζητούσαμε χτες, στα βραδυνά τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων έπαιξε ζωηρά το θέμα των 44 παραβιάσεων που έκαναν σε μία και μόνη ημέρα οι τούρκοι, με ιδιαίτερη μνεία στην άμεση αντίδραση των ελλήνων πιλότων, οι οποίοι έσπευσαν και με περισσό ηρωισμό αναχαίτισαν τους εισβολείς. Αυτή πρέπει να ήταν η εκατομμυριοστή φορά που οι γείτονες παραβιάζουν τον εθνικό μας χώρο, δίχως να τους καίγεται καρφάκι για το ΝΑΤΟ, που υποτίθεται ότι έχει την εποπτεία τού χώρου αλλά επιμένει να παρακολουθεί παντελώς αμέτοχο.

Παρένθεση. Αυτό που κάποιοι καμαρώνουν επειδή βρισκόμαστε υπό την προστασία τού ΝΑΤΟ, δεν είναι απλώς ακατανόητο. Είναι και σφόδρα εκνευριστικό. Πόσο ηλίθιος πρέπει να είναι κανείς για να μη μπορεί να καταλάβει πώς η χώρα η οποία βρίσκεται υπό την προστασία μιας ξένης δύναμης, είναι κατ' ουσία (ενίοτε δε και τύποις) προτεκτοράτο αυτής της δύναμης; Κλείνει η παρένθεση.

Νταβός, 1/2/1988: Παπανδρέου και Οζάλ δίνουν τα χέρια αμέσως μετά την υπογραφή της συμφωνίας (*).

Αλήθεια, επιμένετε ότι είμαστε ανεξάρτητη χώρα; Λυπάμαι αλλά σας έχω άσχημα νέα:

- Στις 23 Απριλίου 2010, με τον αλήστου μνήμης καραγκιόζ μπερντέ τού Καστελλόρριζου, ζητήσαμε την υψηλή προστασία τού Δ.Ν.Τ. και της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω της γνωστής διαδικασίας των μνημονίων. Με άλλα λόγια, παραδώσαμε την οικονομική μας κυριαρχία στην τρόικα και τους "θεσμούς" (αθάνατη ελληνική γλώσσα!).

- Στα τέλη τού 2015, ζητήσαμε από την ευρωπαϊκή συνοριοφυλακή (την περίφημη Frontex) την προστασία των χερσαίων συνόρων μας, αίτημα το οποίο έγινε ασμένως αποδεκτό από την Ευρωπαϊκή Ένωση, βεβαίως-βεβαίως. Με άλλα λόγια, παραδώσαμε την προστασία των χερσαίων συνόρων μας σε μια ξένη δύναμη, χωρίς να ακουστεί κιχ από τους γνωστούς υπερπατριώτες.

- Λίγες βδομάδες αργότερα, αρχάς με μέσα Φεβρουαρίου 2016, υποβάλαμε έκκληση στο ΝΑΤΟ (με την σύμφωνη γνώμη Γερμανίας και Τουρκίας, παρακαλώ!) να προστατέψει τα θαλάσσια σύνορά μας προς ανατολάς. Με άλλα λόγια, παραδώσαμε την προστασία τού Αιγαίου μας σε μια ξένη δύναμη, υπό τις επιδοκιμασίες των γνωστών πατριδολατρών.


Πάρτε μια ανάσα γιατί δεν είναι μόνο αυτά. Δυστυχώς, πρέπει να σας θυμίσω μερικά ακόμη εξ ίσου άσχημα νέα:

- Με την συμφωνία τής 1ης Φεβρουαρίου 1988, την οποία υπέγραψαν στο Νταβός οι Ανδρέας Παπανδρέου και Τουργκούτ Οζάλ, έχουμε απεμπολήσει το δικαίωμά μας να κάνουμε έρευνες για πετρέλαιο σε απόσταση μεγαλύτερη των έξι μιλίων από τις ακτές μας.

- Ως απόρροια της αλησμόνητης "κρίσης των Ιμίων", αποδεχθήκαμε την κατάργηση των ορίων ευθύνης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, παραδίδοντας -από κοινού με τους γείτονες- την διαχείριση του "ελληνοτουρκικού χώρου" στο ΝΑΤΟ.

- Με την -πολιτειακής έμπνευσης- συμφωνία τής 8ης Ιουλίου 1997, την οποία υπέγραψαν στην Μαδρίτη οι Κώστας Σημίτης και Σουλεϋμάν Ντεμιρέλ, αποδεχτήκαμε ότι η Τουρκία έχει ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο. Αυτά τα ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας εκφράζονατι από την πάγια τουρκική θέση ότι στο Αιγαίο υπάρχουν νησιά, νησίδες και βραχονησίδες η κυριότητα των οποίων δεν έχει αποσαφηνιστεί στις υπογραμμένες συνθήκες.


Ως απόρροια της παραπάνω συμφωνίας, επί είκοσι και πλέον χρόνια και πάντοτε υπό την αιγίδα τού ΝΑΤΟ, η Ελλάδα συζητάει τις τουρκικές διεκδικήσεις, νομιμοποιώντας κατ' αυτόν τον τρόπο την βασιμότητά τους. Κι επειδή είναι γνωστό τι κάνει ο χωριάτης όταν ξεθαρρέψει, η Τουρκία δεν χάνει ευκαιρία να θυμίσει σε όλους ότι, μεταξύ άλλων:

- Τα Ίμια αποτελούν τουρκικό έδαφος. Αυτή η υπενθύμιση υπογραμμίστηκε από την πρόσφατη απειλή του Γιγκίτ Μπουλούτ (επί κεφαλής των συμβούλων τού Ερντογκάν), προς όποιους τολμήσουν να πατήσουν στα Ίμια, "θα τους σπάσουμε τα πόδια, ακόμη και του πρωθυπουργού".

- Τα Δωδεκάνησα, εκτός από περιοχή αμφισβητούμενης κυριαρχίας, με βάση τις συνθήκες είναι και αποστρατιωτικοποιημένη. Άρα, η Ελλάδα παραβιάζει τις διεθνείς συνθήκες με το να διατηρεί στρατό σ' αυτά τα νησιά.

- Η κυριαρχία στο Αιγαίο ορίζεται από τον 25ο μεσημβρινό.

Τουρκικός χάρτης με την κόκκινη γραμμή που μοιράζει την κυριαρχία στο Αιγαίο ανάμεσα στις δυο χώρες (**).

Ξαναρρίξτε μια ματιά στα παραπάνω, διατηρώντας σε πρώτο νοητικό πλάνο το γεγονός ότι όλα αυτά λαμβάνουν χώρα υπό την εποπτεία του ΝΑΤΟ. Αυτού του ιμπεριαλιστικού υπεροργάνου, το οποίο αυτοπροβάλλεται ως εγγυητής τής ειρήνης και της ασφάλειας.

Εν κατακλείδι, η χώρα έχει παραδώσει την -οικονομική και εθνική- κυριαρχία της σε προστάτες, όπως το ΝΑΤΟ, το Δ.Ν.Τ. και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Στο μεταξύ, το ερώτημα ποιός μας προστατεύει από τους προτάτες μας παραμένει αναπάντητο.

---------------------------------------------
(*) Από αριστερά στην φωτογραφία: Κουρτ Φύργκλερ (νέος πρόεδρος του Φόρουμ), Ζαν-Πασκάλ Ντελαμουράζ (καγκελλάριος της Ελβετίας), Ανδρέας Παπανδρέου, Τουργκούτ Οζάλ, Λούσιους Σμιντ (δήμαρχος Νταβός), Κλάους Σβαμπ (τέως πρόεδρος του Φόρουμ).

(**) Η Τουρκία διεκδικεί ολόκληρη την κυριαρχία στην περιοχή ανατολικά τής κόκκινης γραμμής, πλην των νήσων που κατονομάζονται συγκεκριμένα στις διάφορες συνθήκες ως ανήκουσες στην Ελλάδα.