Πριν ένα-ενάμισυ μήνα, το ιστολόγιο δημοσίευσε μια σειρά σημειωμάτων που είχαν ως στόχο να εξηγήσουν, όσο πιο απλά και κατανοητά γίνεται, τον τρόπο λειτουργίας του χρήματος. Σ' εκείνα τα σημειώματα είχαμε μιλήσει για το λογιστικό χρήμα, για την διαδικασία των δανείων, για την δομή τού χρηματοοικονομικού συστήματος κλπ. Ίσως ο αναγνώστης να μη θυμάται όλα όσα είχαμε πει τότε αλλά σίγουρα πολλά απ' αυτά θα επανέλθουν στην μνήμη του καθώς θα διαβάζει την παρακάτω "ανάλυση", βάσει της οποίας "οι πλειστηριασμοί είναι δίκαιο και σωστό μέτρο":
Η παραπάνω "ανάλυση" ανήκει στον γνωστό δημοσιογράφο, διαμορφωτή της κοινής γνώμης και αυτοπροβαλλόμενο ως "αναλυτής ειδικός επί οικονομικών θεμάτων" (παρ' ότι δεν διαθέτει ανώτατη μόρφωση) κ. Κώστα Στούπα. Το πλήρες ασυναρτησιών και ανοησιών κείμενο δημοσιεύθηκε στις 30 Νοεμβρίου στο capital.gr με τίτλο "Εύγε, κ. Τσίπρα..." και περιλαμβάνει και άλλες εξυπνακίστικες νεοφιλελεύθερες τοποθετήσεις τού αγράμματου συντάκτη του περί απεργιών, συνδικαλισμού κλπ.
Αν ο κ. Στούπας ήξερε μια αράδα οικονομικά, θα γνώριζε ότι σε καμμιά περίπτωση οι καταθέσεις του ενός δεν σχετίζονται με το δάνειο του άλλου. Κι αν είχε φροντίσει να κοιτάξει λίγο πιο πέρα από την τύφλα του, θα έβλεπε ότι οι τράπεζές μας έχουν χορηγήσει δάνεια υπερδιπλάσια των καταθέσεων που έχουν στα ταμεία τους και έχουν κάνει επενδύσεις σε διάφορα χρηματοοικονομικά προϊόντα πολλαπλάσιες των κεφαλαίων τους.
Αν ο κ. Στούπας ήξερε μια αράδα οικονομικά, προκειμένου να στηρίξει τις ανοησίες του δεν θα χρησιμοποιούσε το βλακώδες παράδειγμα ενός που αποταμιεύει επί δεκαετίες για να πάρει ένα σπίτι. Θα γνώριζε ότι περισσότερο ωφέλιμος στην οικονομία είναι ο Β, που προεξοφλεί τις μελλοντικές του καταθέσεις (μέσω δανείου) δέκα χρόνια νωρίτερα και θα καταλάβαινε ότι η οικονομία της χώρας θα σήκωνε χειρόφρενο αν όλοι αποφάσιζαν να συμπεριφερθούν όπως ο Α.
Αν ο κ. Στούπας ήξερε μια αράδα οικονομικά, δεν θα κατηγορούσε -εμμέσως, πλην σαφώς- τους δανειολήπτες για τα λάθη τους χωρίς να καταλογίζει μεγαλύτερα λάθη στις δανειοδότριες τράπεζες. Κι αν δεν ήταν τόσο εκτός πραγματικότητος, θα είχε υπ' όψη του πάμπολλες περιπτώσεις που οι ίδιες οι τράπεζες παρότρυναν τους πελάτες τους να πάρουν καταναλωτικά δάνεια. Δεν είναι οι πολίτες που εφηύραν τα μετοχοδάνεια, τα εορτοδάνεια, τα διακοποδάνεια και κάθε λογής ηλιθιοδάνεια. Οι τράπεζες είναι. Αυτές οι τράπεζες που συστηματικά ενέκριναν στεγαστικά δάνεια υψηλότερα της αξίας του ακινήτου, βιάζοντας βάναυσα κάθε είδους λογική.
Αν ο κ. Στούπας ήξερε μια αράδα οικονομικά, δεν θα παπαρολογούσε ασύστολα υποστηρίζοντας ότι οι ασυνεπείς δανειολήπτες φταίνε που τινάχτηκαν στον αέρα οι τράπεζες και η οικονομία. Θα καταλάβαινε ότι η ασυνέπεια των δανειοληπτών είναι απότοκο μιας καταστροφικής πολιτικής που ξετίναξε το πορτοφόλι των πολιτών. Επί πλέον, θα απέφευγε μια από τις μεγαλύτερες ανοησίες που θα μπορούσε ποτέ να ξεστομίσει, ότι τάχα τα κόκκινα δάνεια φταίνε για την διόγκωση της ανεργίας, επειδή θα έβλεπε την πραγματικότητα, ότι δηλαδή η ανεργία φούσκωσε τα κόκκινα δάνεια.
Αν ο κ. Στούπας ήξερε μια αράδα οικονομικά, θα συνειδητοποιούσε ότι ο νόμος Κατσέλη σχεδιάστηκε με τα δεδομένα μιας εποχής όπου οι πάντες (από τις κυβερνήσεις μας ως το ΔΝΤ και τις Βρυξέλλες) επέμεναν ότι τα μνημόνια θα κρατούσαν τρία χρόνια το πολύ και μετά η οικονομία θα έπαιρνε την ρότα της. Δεν σχεδιάστηκε για να καταλήξει 7-8 χρόνια αργότερα σε πλειστηριασμούς που θα αποδώσουν υποπολλαπλάσιο προϊόν λόγω της κατακόρυφης μείωσης της αξίας των ακινήτων.
Εν κατακλείδι, εύκολα συμπεραίνουμε ότι ο -έτσι κι αλλιώς αμόρφωτος- κ. Στούπας δεν ξέρει έστω μια αράδα οικονομικά. Αυτό, όμως, δεν τον αποθαρρύνει από το να αρθρογραφεί. Υποθέτω ότι, έστω κι αν ο ίδιος δεν έχει απόλυτη γνώση τής αγνοίας του, εκείνοι που του παρέχουν το βήμα για να χειραγωγεί την κοινή γνώμη, έχουν. Οπότε γιατί τον πληρώνουν; Προφανώς, επειδή κάποιος που διακηρύσσει πως οι απεργίες αποφασίζονται "από κάποιο διοικητικό συμβούλιο που εξελέγη με τη συμμετοχή μιας μειοψηφίας επαγγελματιών συνδικαλιστών και τους πελάτες τους" είναι πάντα χρήσιμο γρανάζι του συστήματος.
Εύγε, κ. Στούπα...
Στο τραπεζικό σύστημα οι καταθέσεις του ενός είναι το δάνειο που έχει πάρει ο άλλος. Αν ο άλλος δεν πληρώσει το δάνειο ο πρώτος θα χάσει τα λεφτά που έχει καταθέσει στην τράπεζα και συνήθως είναι οι κόποι μιας ζωής. Όταν η διαγραφή των κόκκινων δανείων δεν γίνεται με "κούρεμα" καταθέσεων γίνεται με αύξηση του δημόσιου χρέους. Τουτέστιν κάποιοι αποκτούν στέγη ή επιχείρηση με τα χρήματα που θα πληρώσουν και αυτοί που δεν έχουν στέγη κλπ.
Ο Α εργάζεται για δεκαετίες και έχει αποταμιεύσει π.χ. 100.000 για να αγοράσει ένα σπίτι. Ο Β πάει και δανείζεται 100.000 και αγοράζει το σπίτι σήμερα και όχι μετά από 10 χρόνια. Ο Β χάνει τη δουλειά του και δεν μπορεί να πληρώσει το δάνειο. Η τράπεζα για να μην χρεοκοπήσει πρέπει ή να κατάσχει το σπίτι του Β και να το δώσει στον Α ή να κατάσχει τις καταθέσεις του Α. Ποιο από τα δυο είναι το πιο δίκαιο;
Όταν το κράτος παρεμβαίνει με το νόμο Κατσέλη π.χ. και προστατεύει το σπίτι του Β που όντως αδυνατεί να πληρώσει, χιλιάδες άλλοι που μπορούν να πληρώσουν τα δάνεια που έχουν πάρει σταματούν να το κάνουν για να επωφεληθούν. Έτσι τα 10-20 δισ. "κόκκινα” δάνεια έγιναν 120 δισ. ευρώ και τίναξαν στον αέρα τράπεζες και οικονομία. Χωρίς την ικανότητα των τραπεζών να χρηματοδοτήσουν την οικονομία η ανεργία αυξήθηκε. Έτσι έχασε τη δουλειά και ο Γ που πλήρωνε κανονικά τις δόσεις του δανείου και το πρόβλημα πολλαπλασιάστηκε.
Μέχρι σήμερα οι ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών έχουν γίνει με χρήματα που δανείστηκε το κράτος και θα πληρώσουν τα παιδιά μας. Το 2015 το κράτος έχασε τις συμμετοχές που είχε στις τράπεζες και μαζί την ελπίδα να πάρει τα χρήματα πίσω. Η επόμενη ανακεφαλαιοποίηση θα γίνει με "κούρεμα" των καταθέσεων...
Έστω και με πολλά χρόνια καθυστέρηση, οι πλειστηριασμοί είναι δίκαιο και σωστό μέτρο. Δίκαιο γιατί αποδίδει στον καθένα αυτό που του ανήκει και σωστό γιατί μόνο έτσι μπορεί να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη στο τραπεζικό σύστημα και να ανακάμψει η οικονομία.
Η παραπάνω "ανάλυση" ανήκει στον γνωστό δημοσιογράφο, διαμορφωτή της κοινής γνώμης και αυτοπροβαλλόμενο ως "αναλυτής ειδικός επί οικονομικών θεμάτων" (παρ' ότι δεν διαθέτει ανώτατη μόρφωση) κ. Κώστα Στούπα. Το πλήρες ασυναρτησιών και ανοησιών κείμενο δημοσιεύθηκε στις 30 Νοεμβρίου στο capital.gr με τίτλο "Εύγε, κ. Τσίπρα..." και περιλαμβάνει και άλλες εξυπνακίστικες νεοφιλελεύθερες τοποθετήσεις τού αγράμματου συντάκτη του περί απεργιών, συνδικαλισμού κλπ.
Αν ο κ. Στούπας ήξερε μια αράδα οικονομικά, θα γνώριζε ότι σε καμμιά περίπτωση οι καταθέσεις του ενός δεν σχετίζονται με το δάνειο του άλλου. Κι αν είχε φροντίσει να κοιτάξει λίγο πιο πέρα από την τύφλα του, θα έβλεπε ότι οι τράπεζές μας έχουν χορηγήσει δάνεια υπερδιπλάσια των καταθέσεων που έχουν στα ταμεία τους και έχουν κάνει επενδύσεις σε διάφορα χρηματοοικονομικά προϊόντα πολλαπλάσιες των κεφαλαίων τους.
Αν ο κ. Στούπας ήξερε μια αράδα οικονομικά, προκειμένου να στηρίξει τις ανοησίες του δεν θα χρησιμοποιούσε το βλακώδες παράδειγμα ενός που αποταμιεύει επί δεκαετίες για να πάρει ένα σπίτι. Θα γνώριζε ότι περισσότερο ωφέλιμος στην οικονομία είναι ο Β, που προεξοφλεί τις μελλοντικές του καταθέσεις (μέσω δανείου) δέκα χρόνια νωρίτερα και θα καταλάβαινε ότι η οικονομία της χώρας θα σήκωνε χειρόφρενο αν όλοι αποφάσιζαν να συμπεριφερθούν όπως ο Α.
Αν ο κ. Στούπας ήξερε μια αράδα οικονομικά, δεν θα κατηγορούσε -εμμέσως, πλην σαφώς- τους δανειολήπτες για τα λάθη τους χωρίς να καταλογίζει μεγαλύτερα λάθη στις δανειοδότριες τράπεζες. Κι αν δεν ήταν τόσο εκτός πραγματικότητος, θα είχε υπ' όψη του πάμπολλες περιπτώσεις που οι ίδιες οι τράπεζες παρότρυναν τους πελάτες τους να πάρουν καταναλωτικά δάνεια. Δεν είναι οι πολίτες που εφηύραν τα μετοχοδάνεια, τα εορτοδάνεια, τα διακοποδάνεια και κάθε λογής ηλιθιοδάνεια. Οι τράπεζες είναι. Αυτές οι τράπεζες που συστηματικά ενέκριναν στεγαστικά δάνεια υψηλότερα της αξίας του ακινήτου, βιάζοντας βάναυσα κάθε είδους λογική.
Αν ο κ. Στούπας ήξερε μια αράδα οικονομικά, δεν θα παπαρολογούσε ασύστολα υποστηρίζοντας ότι οι ασυνεπείς δανειολήπτες φταίνε που τινάχτηκαν στον αέρα οι τράπεζες και η οικονομία. Θα καταλάβαινε ότι η ασυνέπεια των δανειοληπτών είναι απότοκο μιας καταστροφικής πολιτικής που ξετίναξε το πορτοφόλι των πολιτών. Επί πλέον, θα απέφευγε μια από τις μεγαλύτερες ανοησίες που θα μπορούσε ποτέ να ξεστομίσει, ότι τάχα τα κόκκινα δάνεια φταίνε για την διόγκωση της ανεργίας, επειδή θα έβλεπε την πραγματικότητα, ότι δηλαδή η ανεργία φούσκωσε τα κόκκινα δάνεια.
Αν ο κ. Στούπας ήξερε μια αράδα οικονομικά, θα συνειδητοποιούσε ότι ο νόμος Κατσέλη σχεδιάστηκε με τα δεδομένα μιας εποχής όπου οι πάντες (από τις κυβερνήσεις μας ως το ΔΝΤ και τις Βρυξέλλες) επέμεναν ότι τα μνημόνια θα κρατούσαν τρία χρόνια το πολύ και μετά η οικονομία θα έπαιρνε την ρότα της. Δεν σχεδιάστηκε για να καταλήξει 7-8 χρόνια αργότερα σε πλειστηριασμούς που θα αποδώσουν υποπολλαπλάσιο προϊόν λόγω της κατακόρυφης μείωσης της αξίας των ακινήτων.
 |
| 1/7/2015 και ο "διορατικός" Κώστας Στούπας διαβλέπει ανθρωπιστική κρίση λόγω capital control: "Θα αδειάσουν τα σούπερ μάρκετ και τα τρόφιμα θα έρχονται με φορτηγά από το εξωτερικό" (!) |
Εν κατακλείδι, εύκολα συμπεραίνουμε ότι ο -έτσι κι αλλιώς αμόρφωτος- κ. Στούπας δεν ξέρει έστω μια αράδα οικονομικά. Αυτό, όμως, δεν τον αποθαρρύνει από το να αρθρογραφεί. Υποθέτω ότι, έστω κι αν ο ίδιος δεν έχει απόλυτη γνώση τής αγνοίας του, εκείνοι που του παρέχουν το βήμα για να χειραγωγεί την κοινή γνώμη, έχουν. Οπότε γιατί τον πληρώνουν; Προφανώς, επειδή κάποιος που διακηρύσσει πως οι απεργίες αποφασίζονται "από κάποιο διοικητικό συμβούλιο που εξελέγη με τη συμμετοχή μιας μειοψηφίας επαγγελματιών συνδικαλιστών και τους πελάτες τους" είναι πάντα χρήσιμο γρανάζι του συστήματος.
Εύγε, κ. Στούπα...
και αυτοπροβαλλόμενο ως αναλυτής ειδικός επί οικονομικών θεμάτων (παρ’ ότι δεν διαθέτει ανώτατη μόρφωση) κ. Κώστα Στούπα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσυνταξία, Θοδωρή.
Το σωστό:
και αυτοπροβαλλόμενο ως αναλυτή ειδικό επί οικονομικών θεμάτων (παρ’ ότι δεν διαθέτει ανώτατη μόρφωση) κ. Κώστα Στούπα
Διαφορετικά το «αναλυτής ειδικός» είναι ονομαστική απόλυτος, δηλ. σε κάθε περίπτωση λάθος, εξαιρουμένων των περιπτώσεων ηθελημένου συντακτικού λάθους για λόγους υφολογικούς (π. χ. για έμφαση).
Άγρυπνος
Δεν είναι ακριβώς έτσι Θοδωρή, το θέμα καταλήγει στο καπιταλιστικό σύστημα. Εφόσον ο καθένας πρέπει να δουλεύει και να πληρώνει τη στέγη του εφόσον δεν του παρέχεται από αλλού (γονείς, κληρονομιά κλπ) και οι πλειστηριασμοί έχουν νόημα και όλα. Δεν μπορείς να πεις όχι πλειστηριασμοί γιατί είναι σαν να λες μην πληρώνετε τα δάνειά σας και δε θα γίνει τίποτα. Εφόσον αποδέχεσαι το καπιταλιστικό σύστημα αποδέχεσαι και αυτά. Εγώ έτσι το βλέπω.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Άγρυπνος
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ, αυτά τα εισαγωγικά...
"Να γίνουν οι πλειστηριασμοί, η να χρεωκοπήσουν οι Τράπεζες;"
ΑπάντησηΔιαγραφή"Να χρεωκοπήσουν οι Τράπεζες η να κουρευτούν(=φεσωθούν) οι καταθέτες;"
"Να φεσωθούν οι καταθέτες η το Κράτος με νέα δάνεια (= Χρέος);"
"Να πάρει το Κράτος νέα δάνεια (με τόκο 20%! + μνημόνια) η να χρεωκοπήσει;"
"Να χρεωκοπήσει η να κάνει πόλεμο;"
....άρα, "να γίνουν οι πλειστηριασμοί"!
Καλύτερα να πετάξουμε στο δρόμο καμιά 20-ριά χιλιάδες από μας παρά όλα τα από πάνω! (Αρκεί να μην είμαστε εμείς, οι "από μας"!)
Και συνεχίζω:
Φταίει ο Στούπας (του Καπιταλισμού) η ο Καπιταλισμός του Στούπα;
Φταίει η κότα, που κάνει το αυγό, η το αυγό, που κάνει την κότα;
Αδιέξοδο;
Καθόλου!
Υπάρχει λύση, σε στυλ "Γορδίου Δεσμού": Βάλτε την κότα να φάει μόνη της το αυγό της.
Ξέρετε, αν μια κότα ...δοκιμάσει εκ λάθους κάποιο αυγό της, μετά ...δεν ξανακλώθει!(*) Γιατί προτιμάει ....να τα τρώει! Φρέσκα!
Κι έτσι κάποια στιγμή θα ψοφήσει, χωρίς απογόνους, κι έτσι θα λυθεί κι ο γρίφος "η κότα η το αυγό".
----------------------------------
(*) Η γιαγιά μου, αμέσως, μόλις κάποια κότα έτρωγε το αυγό της, την έσφαζε και την έκανε βραστή! Γιατί, αλλιώς, δε θάφηνε αυγό γι αυγό στο κοτέτσι.
Ο κάθε Α έχει κάποια στιγμή ένα χρηματικό κεφάλαιο που:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίτε το καταθέτει με χ τόκο, είτε το μετατρέπει σε συγκεκριμένα επενδυτικά προιόντα (δεν είναι πολλά).
Ο τόκος είναι είτε "ανήθικος", είτε "ηθικός" (όταν εξισορροπεί απλά τον τιμάριθμο).
Πολύ σωστά εάν όλοι πάρκαραν το στιγμιαίο τους χρήμα και ουδείς επιχειρούσε σε οτιδήποτε, αυτοί θα ήσαν οι τελευταίοι επί γής καταθέτες (οικονομία ποδηλάτης εν ακινησία όπου όλα τα εξαρτήματα δεν κινούνται και πέφτει το όλον ποδήλατον μαζί με το ποδηλάτη-κοινή λογική).
Όλα αυτά τα προιόντα "συναγωνίζονται" προς τα πάνω και κάτω, όμως σε βάθος χρόνου συμπίπτουν (αλλιώς κάποιες επενδύσεις δεν θα υφίσταντο καν ούτε ως έννοια).
Εάν λ.χ δεν υπήρχαν κερδοσκοπικές τράπεζες, αλλά ιδρύματα συλλογής καταθέσεων προς χρήση αυτών άνευ τόκων (αφαιρουμένων των στοιχειωδών λειτουργικών εξόδων -υπάρχουν κάποια ισλαμικά υποδείγματα), ο Α θα εδάνειζε "απ' ευθείας" στον Β με εγγύηση το σπίτι του δεύτερου και με την σύμφωνη γνώμη-συνευθύνη ΚΑΙ των δύο.
Στην περίπτωση αδυναμίας εξόφλησης των δόσεων, θα αφαιρούντο τα καταβεβλημένα ποσά και το σπίτι θα εκποιείτο στην εμπορική του αξία για να λάβει κατ' ΑΝΑΛΟΓΙΑΝ συνθηκών αγοράς ο Α το υπόλοιπο.
Όταν όλα πέφτουν και κάποιο παραμένει, το διακύβευμα είναι σε ΠΟΙΟΝ ανήκει (εκδίδει) αυτό το "κάποιο".
Επί "επαρατου" πληθωρισμού η διαφορά καταθετικού προς δανειστικό επιτοκιο δεν απείχε παρασάγγας όπως επί της νυν σκληρής νομισματικής στύσεως (μετά στραγγουρίας παρακαλώ).
Οι τόκοι, και τα πανωτόκια, και οι προσαυξήσεις, και τα νομικά έξοδα, και το κόστος της ούλτρα διαφήμισης κλπ είναι το "παιδοκτόνο" άγος-άχθος του Τανταλου, που βαρύνει ΚΑΙ τους δύο μέσω του... πίθου των Δαναίδων.
Και έχει μεγάλες καί μικρές "Δαναίδες" αυτός ο αχόρταγος πίθος.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣεχτάρ, στον τόπο μου ψαλιδίζουνε το ράμφος της κότας για να μην μπορεί να φάει τα αυγά της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό όσο ξέρω αυτό φέρνει κάποια αποτελέσματα. Στο κοτέτσι. Γιατί στον Καπιταλισμό είδαμε ότι κανένα ψαλίδισμα δεν μπορεί να τον ελέγξει ή να τον εξημερώσει.
ΑΧΠ
[...] Εν κατακλείδι, εύκολα συμπεραίνουμε ότι ο -έτσι κι αλλιώς αμόρφωτος- κ. Στούπας δεν ξέρει έστω μια αράδα οικονομικά. Αυτό, όμως, δεν τον αποθαρρύνει από το να αρθρογραφεί. [...]
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην ανησυχείς, υπάρχουν άλλοι χίλιοι τόσοι σαν τον Στούπα, που και ξέρουν οικονομικά και αραδιάζουν ακριβώς τα ίδια. Σκόπιμα, όλοι τους έχουν ξεχάσει τα πρόσημα στις ισότητες. Ξεχνώντας τα πρόσημα η μαθηματική ισότητα μετατρέπεται σε ανισότητα.
Προς επίρρωση του προηγούμενου σχολίου μου (και πάσα για μια καινούργια ανάρτηση) δες αυτό: Workers Get Nothing When They Produce More? Wrong
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην αλλοδαπήν ακόμα δεν έχουν ανακαλύψει τον τροχό.
Ο "ανώνυμος 9.58" δεν απάντησε στον 9.50, επειδή (και) χρονικά δεν προλάβαινε να διαβάσει σχόλιο και να επεξεργασθεί μια απάντηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκτός αυτού δεν είναι της άποψης πως πρέπει να σχολιάζονται τα σχόλια, η κατάθεση γνώμης των σχολιαστών (άνευ innuendo) αρκεί και περισσεύει σε ποιοτικά μπλογκς.
Το θέμα μας δεν είναι η όποια κατανάλωση της περισσευάμενης ρευστότητας, αλλά η μετατροπή της στην μοναδικη διέξοδο (για τα ελληνικά περιχαρακωμένα δεδομένα) προς εγχώρια προστιθέμενη αξία.
Μια αξία που υπό προυποθέσεις θα ήταν διεθνώς εμπορεύσιμη προκειμένου να έρχονται τα αναγκαία εκ του εξωτερικού "καλούδια".
Μιας όμως και ετέθη το θέμα επαναλαμβάνει πως έχει τεράστια σημασία ποιός είναι ο εκδότης του χρήματος.
Εάν ο ένας (ξένη χώρα) εκδίδει το χρήμα και ο άλλος αντιπαραθέτει όλα τα άλλα στην συναλλακτική ζυγαριά, τότε τα "περί διαγραμμάτου" είναι άνευ πρακτικής σημασίας.
Στο μπρα ντε φερ εσωτερικού-εξωτερικού ο αγώνας είναι από χέρι χαμένος.
Ειναι απλο,τα δανεια κανουν τις καταθεσεις και οχι το αντιθετο.Αν διαβαζε την κλασσματικη μηχανικη της FED θα ηξερε ΠΩΣ οι εμπορικες τραπεζες δημιουργουν τα δανεια που δινουν.Καμμια σχεση δεν εχουν με το φυσικο χρημα που διαθετουν.Ο εν λογ κουκια τρωει κουκια μαρτυραει.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλα του τα λες και εγω θα προσθεσω : λιγα του λες.
ΑπάντησηΔιαγραφήοσο για τα <> περιμενω τον νομοθετη που θα υποχρεωσει τον εκδοτη (αυτον που τυπωνει το χρημα)να τυπωσει και τον τοκο.
ΑπάντησηΔιαγραφήKι επειδής όταν αρχίζουν τα δύσκολα, όλοι το ρίχνουμε στους γρίφους και στις αλληγορίες, που πλεονεκτούν για την ερμηνευτική τους ελαστικότητα, ας γίνω λίγο πιο γενναίος:
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ένστασή μου είναι μόνο στην δεύτερη παράγραφο. (Για τις άλλες τέσσαρες υπερθεματίζω).
Γιατί είναι «πιο ωφέλιμος στην οικονομία ο Β, που προεξοφλεί τις μελλοντικές του καταθέσεις (μέσω δανείου)», από τον Α, που παραιτείται σήμερα από την άμεση κατανάλωση του («ηθικού») περισσεύματός η και υστερήματός του;
Μα, θα μου απαντήσει κανείς, « εάν όλοι πάρκαραν το στιγμιαίο τους χρήμα … θα έπεφτε το ποδήλατο».
Νομίζω εδώ κρύβεται η ευρείας διάδοσης και αποδοχής ταχυδακτυλουργία και οι άδηλες παραδοχές, για να «προκύψουν» στην συνέχεια σαν …αποδεδειγμένα συμπεράσματα!
1. Το «στιγμιαίο του χρήμα» κανείς δεν μπορεί να το παρκάρει όλο. Το μεγαλύτερο μέρος του (μιλάμε για «ηθικό χρήμα») το χρησιμοποιεί για να ζήσει. Αρα, ακόμη και για το δίτροχο θα υπάρχει αρκετή ώθηση στο πεντάλι.
2. Καταθέτοντας το περίσσευμά του στην Τράπεζα ο …«ένοχος» Α, ούτε καταστρέφει τίποτε, ούτε αφαιρεί από κανέναν, άρα και από όλη την κοινωνία, κάτι. Θυμίζω, ότι το προϊόν της εργασίας του το έχει ήδη παραδόσει όλο εκεί, που η κοινωνία ήθελε, και στην Τράπεζα απλά καταθέτει ό,τι σήμερα θεωρούμε «χρήμα» δηλαδή, ό,τι πήρε σαν υπόσχεση ανταμοιβής του για το πλεόνασμα της εργασίας του, που δε χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει.
3. Με λίγα και απλά λόγια, ό Α μεταβίβασε στην Τράπεζα την ευθύνη της συνετής χρήσης της περισσευάμενης αξίας, που του ανήκει, μέχρι να την χρειαστεί. Τι άλλο να έκανε; Να το σπαταλήσει σε χαζοκατανάλωση για … ««να κινηθεί η οικονομία «»;!;! Μα αυτό ακριβώς θα ήταν η κατακριτέα καταστροφή κοινωνικού προϊόντος!
4. Αντίθετα, ο Β, είναι …ο ύποπτος. Γιατί ο δανεισμός του ενδέχεται να προορίζεται για κάλυψη ζωτικών του αναγκών, οπότε είναι κοινωνικά αποδεκτός και επιβεβλημένος, ενδέχεται όμως να προορίζεται είτε για χαζοκατανάλωση είτε για αποτυχημένες επενδύσεις, που και τα δύο για την κοινωνία σημαίνουν το ίδιο, δηλαδή κατακριτέα καταστροφή κοινωνικού προϊόντος.
Πιστεύω, πως έγινα πιο σαφής, παρά με τις προηγούμενες αλληγορίες μου.
Ο οικονομικός δοκησίσοφος κ. Στούκας απλά προσπαθεί να στρέψει τον Α ενάντια στον …σκόπιμα τσουβαλιαστό Β (και τον καλό και τον …κακό!) για να προκαλέσει κοινωνικό αυτοματισμό και απόσπαση της προσοχής και των δύο από την ρίζα του προβλήματος: Την ανικανότητα-ανεπάρκεια-κερδοσκοπική ασυδοσία της «Τράπεζας» (λέγε με Κεφάλαιο και «Eλεύθερη», δηλαδή Μονοπωλιακή, Οικονομία) να διαχειριστεί κοινωνικά επωφελώς δηλαδή παραγωγικά το κοινωνικό πλεόνασμα!
Τα προβλήματα του ανεπτυγμένου Καπιταλισμού, δε λύνονται με αναπαλαιωμένο Καπιταλισμό Πασόκ-τύπου.
Χρειαζόμαστε πια ριζικές λύσεις. Η οικονομία να πάψει νάναι ...ποδήλατο(!) και να πηγαίνει κανονικά, με τέσσαρες ρόδες, καλά φρένα και μηχανή τούρμπο!
Δηλαδή, επιστημονικά σχεδιασμένη/κοινωνικά ελεγχόμενη και άρα πραγματικά ελεύθερη (από νταβατζήδες) οικονομία, ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ.
Και με το συμπάθειο, που το γύρισα στη δογματίλα, αλλά δε βλέπω άλλη λύση.
Επειδή η αναφορά του σχολίου μου (7 Δεκεμβρίου 2017 - 1:03 π.μ. ) στον «ανώνυμο 9:58» πιθανόν παρεξηγήθηκε από τον ίδιο (μπορεί και από τρίτους), απέσυρα το σχόλιο αυτό και το επανέφερα διορθωμένο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά τα λοιπά, και ως προς τις προθέσεις μου, θεωρώ αυτονόητο, πως μπορείς να βλασφημείς μιαν άποψη χωρίς αυτό να σημαίνει πως βλασφημείς και το πρόσωπο, που την εκφέρει, πόσο μάλλον αν προστατεύεται από διπλή (ούτε καν ένα nickname) ανωνυμία.
Τώρα όσο για τα σχόλια, εφόσον είναι δημόσια, νομίζω πως μπορούν να σχολιάζονται στα πλαίσια, που ορίζει ο διαχειριστής, και που γι αυτό έχει δικαίωμα να τα λογοκρίνει.
Συνεχίζοντας λοιπόν με αυτό το σκεπτικό, δεν μπορώ να μην σχολιάσω το ανώνυμο σχόλιο-άποψη, που θεωρεί ότι το πρόβλημα θα άλλαζε ουσιωδώς («τεράστια σημασία»), αν ο εκδότης του χρήματος ήταν εγχώριος.
Θυμίζω, πως από την Απελευθέρωση του 1821 μέχρι το 2000 αυτό συνέβαινε και μάλλον τα αποτελέσματά του θεωρήθηκαν πρόσθετος λόγος (μεταξύ άλλων) για προσφυγή σε εξωχώριο εκδότη, από τους «ειδήμονες», που ορίζουν τις τύχες αυτής της χώρας.(*)
Και επίσης, θεωρώ, πως η μετατροπή, όχι μιας αόριστης «χρηματικής ρευστότητας» (που κλυδωνίζεται καθημερινά στα πανελ των χρηματιστηρίων και ο προσδιορισμός του αξιακού περιεχομένου της έχει ήδη απαλλοτριωθεί καθώς ορίζεται από σφετεριστές, που δεν το δημιούργησαν και γι αυτό δεν έχουν κανένα λόγο να το σέβονται), αλλά του όποιου συγκεκριμένου και υπαρκτού πλεονάσματος σε «εγχώρια διεθνώς εμπορεύσιμη προστιθέμενη αξία» θα είναι μια γοητευτική και αμφίβολης αξίας χίμαιρα, πολύ περισσότερο όσο θα επαφίεται η πραγμάτωσή της στην «ελεύθερη αγορά».
Από το ’71 και δώθε, όταν κατέρρευσαν τα ματζούνια του J. M. Keynes, η οικονομική κακοδαιμονία δισεκατομμυρίων ανθρώπων φορτώνεται σε ποικίλους αποδιοπομπαίους τράγους, ακριβώς για να συνεχίσει να αιμοδοτεί το αδηφάγο τέρας μιας αδίστακτης μειοψηφίας, που κυριολεκτικά τρέφεται με ανθρώπινο αίμα, σαν βρυκόλακας. Κι αυτό υποστηρίζεται από διαφόρους «Στούπες» η «Στούκες» ξέρω-γω, όπως καληώρα, που έτσι βγάζουν το βρώμικο ψωμί τους.
Αλλά όλα έχουν ένα τέλος, που όσο καθυστερεί, τόσο πιο οδυνηρό θα είναι.
---------------------------------------------------------------------------
(*) Με την γενική συναίνεση βεβαίως της εγχώριας κοινής γνώμης, που την ερμήνευσαν χωρίς να την ....πολυψειρίζουν(!), αρκούμενοι σε απόφαση του (όχι και πολύ "δημοκρατικού" λόγω "ενισχυμένης" αναλογικής) Κοινοβουλίου και όχι σε Δημοψήφισμα, όπως θα επέβαλε μια τόσο σοβαρή επιλογή, που άπτεται της όποιας έρμης Εθνικής Ανεξαρτησίας. Ενώ σε άλλες ανάλογες περιπτώσεις, π.χ την γνώμη του ελληνικού λαού για «Λαοκρατία» το ’44, όχι απλά την πολυψειρίσανε αλλά καλέσανε και αγγλικό εκστρατευτικό σώμα για να την ακυρώσουν….
Λυσσάξτε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι νικητές των βραβείων «ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ» 2017 επιλέχθηκαν από το Επιστημονικό και Διοικητικό Συμβούλιο του ΚΕΦίΜ και είναι: Στην κατηγορία «Καλλιτέχνης της χρονιάς», ο σκιτσογράφος Αρκάς, στην κατηγορία «Δημοσιογράφος/συγγραφέας της χρονιάς» ο δημοσιογράφος Κώστας Στούπας και στην κατηγορία «Επιχειρηματίας της χρονιάς» ο ιδρυτής του Beat, Νίκος Δρανδάκης.
Σεχτάρ. Αψογος ημέρες ....ΔΕΚΕΜΒΡΗ.... του 1944 που αυτοκτονήσαμε μόνοι μας. Με το λαοκρατία πολύ σωστά μέσα σε εισαγωγικά. Δεν μιλάω για τον λαό. ΟΒΕΡ....... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΓένοιτο λοιπόν και τυπωθήτω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ "θέση" προήλθε -κυρίως- επειδή προσφάτως τον... ήπιαμε και δεν αντιδράσαμε.
Και δεν αντιδρασαμε εξ αιτίας του ότι, έχοντας προ πολλού βάλει την έβδομη ηλικιακή ταχύτητα, δεν μας πρέπει να φερόμαστε τσογλανοειδώς.
Προς τούτο και η προληπτική μη ταυτοποίηση, αποφεύγοντας έτσι τις "αμεσότητες" δράσης-αντίδρασης.
Αλλά υπάρχει και επί πλέον... αφετηριακός λόγος της ανωνυμίας.
Φυσικά και ένα σχόλιο είναι μια ζωντανή σημαδούρα που χρήζει πανταχόθεν "ψησίματος", για να ωριμάσει και να αφήσει ένα εποικοδομητικό λιθαράκι για την συνέχεια της εμπλεκομενης ομήγυρης.
Όχι όμως πάντα, και οπωσδήποτε αναλόγως στην περίπτωση.
Και αυτό επειδή κάποιος δυνατόν να μη προσήλθε σε ένα μπλογκ για να πιάσει στασίδι, έχοντας έτσι λόγο για εμπλοκές σε λόγο και αντίλογο.
Αντιλαμβάνεται που ευρίσκεται, από την κεφαλή έως τους βασικούς θαμώνες.
Εάν από το ύφος των περιοδικών σχολίων προκύπτει κάτι "οριστικό" που ιντριγκάρει, αυτό μπορεί να προέρχεται από την εμπλοκή του γράφοντος με πολλά πράγματα στο διάβα της ζωής, έτσι του προκύπτει ένα "αποφθεγματικό" στυλ οιονεί (και κατά το δοκούν βεβαίως) θεσφάτου.
Δεν είναι και ο μόνος...
Δεν υπήρξε πρόθεση εκ μέρους μου, ούτε να εισφέρω σε "στασιασμούς", μήτε να λύσουμε εδώ το δήλιο ιδεολογικό πρόβλημα.
Δεν το κατώρθωσαν τεράστιοι και θα το κάνουμε τώρα εμείς, εδώ, στο γόνατο;
Θα αναρωτηθεί εύλογα κάποιος: "τότε γιατί ρε τύπε γίνεσαι ομιλητικός επισκέπτης, τόσοι απλώς παρακολουθούν εσύ γιατί πετάγεσαι;".
Υπάρχουν λόγοι, και ξεκινώ από τον "δυσπροσιτώτερο".
Δεν είναι κύριοι τόσο τα οικονομικά (ειρωνεία της ιστορίας!) που χωρίζουν, Άλλα είναι, τα ανεπανόρθωτα και τα ανεπίστρεπτα.
Σκεφθείτε μόνο πως θα ήταν η σύγχρονη ελληνική ιστορία, καθώς λχ και της Βουλγαρίας, εάν επιτυχόντα Λένιν είχε η βιομηχανικώτατη ινγκλαντέρα και Κευνς η τσαρική Ρωσία...
Θα γινόταν βεβαίως στο σίτι με τα λιονταράκια και στις ρωσικές αγροτικές υποδομές κάτι τέτοιο;
Λέμε τώρα... "αν".
Επομένως η εξίσωση είναι πολυπαραγοντική, εμπλέκονται πολλά διαδραμόντα, και δεν θα το πάμε τώρα, εδώ, σε ακτινογραφία, απλώς η φαντασιοκοπική ιστοριοδιφία μπορεί να καλπάζει.
Άλλος ένας λόγος είναι ο γητευτικός τεχνικός λόγος του ιστολόγου, τα πολύ καλά ελληνικά του, οι τομές που τολμά να κάνει (υπάρχουν βεβαίως κάποια "ιδρυτικά" με τα οποία υπάρχει κάθετη διαφωνία... αλλά σκάμε και κολυμπάμε για να "συμβάλουμε" μπας και βγούμε στο ξέφωτο), και τέλος η ρημάδα η ροκ.
Όλο λέμε να ξεκολλήσουμε αλλά "προκαλούμεθα" με δαύτη!
Για την εσωτερικής έκδοσης ρευστότητα (που απ' ότι βλέπω αποσκορακίζεται δεόντως, την ζήσαμε μέχρι το 2000 με τα θετικά και τα αρνητικά της και δεν ήταν μόνο ρομαντική βερσιόν), τέτοιο λούκι όμως όπως με την ξένη ονείρωξη και το εξ αυτής ξεπούλημα προκειμένου κάποιοι (δεν μιλάμε για ελιτίζοντες) να ζούν προσώρας ευρωπαϊστί δεν ζήσαμε.
Και αυτό επειδή μπορούσε (η χαμηλής συναλλαγματικής έντασης ρευστότητα) να κατευθύνεται εκεί που το πολιτικό κέντρο βάρους επιτάσσει, ταυτόχρονα όμως με "άγκυρες" τους δασμούς και την απαγόρευση για ελεύθερη εξαγωγή κεφαλαίων (μέγιστη αιτία αφαίμαξης)... κάποιες εκατοντάδες συνολικά δισ μαζί με τα αχρείαστα καλούδια.
Το χρέος ήταν κυρίως σε ελληνικό δίκαιο, να μη ξεχνιόμαστε, και να μη συμπλέουμε με την Νανά που πρώτη πρώτη μίλησε (έμμεσα) για την ανήθικη στάση των κακοπληρωτών (... προς τους ηθικούς μιζεμπορικούς εκμαυλιστές υποτίθεται!).
Η δε προστιθέμενη αξία για διαμονή στην εύκρατη χώρα μας, παραμένει ο στόχος των ξένων αετονύχηδων, κάτι λέει αυτό.
Ας τα κάναμε όλα "ξενια", το θέμα είναι να μη περάσουν σε ξένα χέρια.
εκ μεταφοράς
ΑπάντησηΔιαγραφήΚλείνοντας, είναι γνωστές οι θέσεις του κκε, μόνο που συμπίπτουν (αναγκαστικα και ανεξαρτήτως βαθυτέρων προθέσεων) με αυτών που έχουν "δεμένα" εισοδήματα και φυσικά τους ενδιαφέρει να είναι σκληρά. Τους ανέργους και τους στην οικονομική εντατική πάντως δεν τους αφορούν, και δεν μπορούν όλοι αυτοι να περιμένουν την μεταφυσική της συνεννόησης δισ ανθρώπων προς τα χειμερινά ανάκτορα (ποιά είναι άλλωστε σήμερα αυτά -μήπως οι τράπεζες με τον χαρτοπόλεμο- και ποιό θα είναι το εισοδηματικό πηλίκον;).
Μεταξύ του σέρνεσθαι και του κινείσθαι 4wd (με όλα τα συστήματα ασφαλείας) μεσολαβεί ο αυτοδύναμος ποδηλάτης, αλλιώς τα λέμε στον άλλο κόσμο... ασχέτως αν δεν ισαπέχουμε.
"Δικό" σας θέμα να τις διαβήτε επιχειρηματολογικά και όχι δικό μου.
Με αυτά τα... εν ολίγοις πολλά, ή τα εν πολλοίς ολίγα (όπως το βλέπει ο καθένας, και περί ορέξεως...) τελευτάω και δεν επανέρχομαι.
ΥΓ. Η ευαισθησία για αναδιάταξη στα σχόλια εκτιμάται, ασχέτως αν επί της ουσίας υφίσταται κενό "πρακτικής" συνεννόησης.
Τίποτε προσωπικό πάντως.
Δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα το στεγνό νερό. Η Καπιταλισμό θα έχεις και θα ζούμε αυτή την τραγωδία και ακόμη χειρότερη η Σοσιαλισμό με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και ο Λαός θα έχει δουλειά δικαιώματα και δεν θα πεινάει. Αυτά λέει το ΚΚΕ στον λαό και όταν το αποφασίσει θα σωθεί. Μεχρι τότε τραγωδίες. Είπαμε ΣΤΕΓΝΟ ΝΕΡΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού η Σοσιαλδημοκρατία και ο Οπορτουνισμός έπνιξε όλες τις Επαναστάσεις στο Αίμα κατέστρεψε τα Κ.Κ ανέτρεψε τον Σοσιαλισμό στην ΕΣΣΔ και αλλού έκανε τον Καπιταλισμό παντοδύναμο έρχεται σήμερα χρησιμοποιεί τα Αποτελέσματα της Εγκληματικής του δράσης για να μας πει οτι αλλάξτε ιδεολογία και ελάτε να γίνεται σαν εμας ΚΑΡΑΚΟΛΙΑ του καπιταλισμού με επιχειρήματα οτι η ζωή είναι μικρη. Οτι χαραχτηρισμό και να δώσει κάποιος σε αυτά τα ....ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ...... Είναι λίγος. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχουνε λέει σήμερα χειμερινά ανάκτορα. ΜΑΛΙΣΤΑ. Και τα Συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής τι είναι...... Κακώς νίκησαν οι Μπολσεβίκοι το 1917. Ανθρώπινο Καπιταλισμό ήθελε....... Και στην Βουλγαρία φταίνε οι Κομμουνιστές και όχι ο Καπιταλισμός. Για αυτό τα ....παιδιά..... στερήσανε την Εξουσία απο τον λαό τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1944... Τον Σώσανε...... Δεν έχουμε βρει λύση στο ιδεολογικό πρόβλημα...... ΣΩΣΤΑ Μετά απο τόση προσπάθεια μέσα απο ΕΑΜ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΕΔΑ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ να μας ξεφύγει το ....ρημάδι.... το ΚΚΕ και να βρει και τον σωστό βηματισμό είναι πρόβλημα. Καταλαβαίνω την απόγνωση των .....ΠΑΙΔΙΩΝ....... ΟΥΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ.............. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή