Οργανωμένο έγκλημα και πολιτική - 7. Πράσινη Συμμορία

Την νύχτα της 21ης προς την 22α Νοεμβρίου 1928 ένα ατμόπλοιο αγκυροβολεί στο λιμάνι της Σαγκάης. Μια ομάδα κούληδων, υπό την επίβλεψη τριάντα ένοπλων φρουρών, αρχίζουν να ξεφορτώνουν κιβώτια. Στις κοντινές αποθήκες βρίσκονται κρυμμένοι πράκτορες της κρατικής ασφάλειας, ειδοποιημένοι εδώ και βδομάδες ότι τα κιβώτια περιέχουν όπιο. Όταν μια σφυρίχτρα δίνει το σύνθημα, οι πράκτορες ορμούν με τα όπλα στα χέρια, ζητώντας από κούληδες και ένοπλους φρουρούς να παραδοθούν. Προς μεγάλη τους έκπληξη, οι τριάντα φρουροί επιδεικνύουν έγγραφα, τα οποία αποδεικνύουν πως είναι πράκτορες της στρατιωτικής διοίκησης της Σαγκάης και έχουν εντολή να παραδώσουν το όπιο στον διοικητή τους. Τελικά, οι τριάντα στρατιωτικοί συλλαμβάνουν τους πράκτορες της ασφάλειας επειδή παρεμπόδισαν το έργο τους, τους κλειδώνουν σε μια αποθήκη και μεταφέρουν τα κιβώτια με το όπιο σε κοντινό κτήριο της Γαλλικής Παραχώρησης.

Η ισχυρή τριανδρία της Πράσινης Συμμορίας. Από αριστερά: Χουάν Γινρόνγκ, Τσανγκ Ζιαολίν, Ντου Γιουεσένγκ

Το περιστατικό αυτό, που δείχνει ανάγλυφα τα ασαφή και επικαλυπτόμενα όρια μεταξύ νόμου και παρανομίας, είναι ένα από τα πολλά που καταγράφονται στην ιστορία της Σαγκάης κατά την εποχή του Εθνικιστικού Κόμματος Κίνας του Τσανγκ Καϊσέκ, του περίφημου Κουόμιντανγκ. Η Σαγκάη είναι μοιρασμένη τα δυο: το ένα κομμάτι αποκαλείται "Βρεττανική Διευθέτηση" (British Settlement) και το άλλο "Γαλλική Παραχώρηση" (French Concession). Έτσι, στην πόλη μπορούν να ζουν και να δρουν ξένοι έμποροι, προστατευόμενοι από δικούς τους στρατιώτες και ελεγχόμενοι από τα δικά τους νομοθετικά συστήματα κι όχι από το κινεζικό. Αυτή η κατάσταση βόηθησε την πόλη να αναδειχτεί σε ένα από τα μεγαλύτερα εμπορικά λιμάνια του κόσμου, γεγονός που με την σειρά του μάζεψε στις παρυφές της εκατοντάδες χιλιάδες κινέζων που αναζητούσαν δουλειά. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά την εικοσαετία 1910-1930 ο πληθυσμός της Σαγκάης τριπλασιάστηκε.

Όλο αυτό το σκηνικό αποτέλεσε παράδεισο για τους κινέζους εγκληματίες, οι οποίοι άρχισαν να στήνουν την μια εγκληματική ομάδα μετά την άλλη, με πιο γνωστή από όλες την διαβόητη Πράσινη Συμμορία (Green Gang). Στις αρχές της δεκαετίας του 1920 όλες οι μικρότερες ομάδες απορροφήθηκαν από την Πράσινη Συμμορία, δημιουργώντας μια κολοσσιαία εγκληματική οργάνωση η οποία κυριάρχησε στην διανομή του οπίου, στην εκμετάλλευση της πορνείας και στην διαχείριση κάθε μορφής παράνομου τζόγου, από τυχερά παιχνίδια μέχρι κυνοδρομίες.

Για να περιορίσουν το έγκλημα σε ελεγχόμενα επίπεδα μέσα στην περιοχή τους, οι αρχές της Γαλλικής Παραχώρησης πλησίασαν πρώτα τον -καταδικασμένο ήδη ως εκβιαστή- Χουάνγκ Γινρόνγκ και τον τοποθέτησαν ως επί κεφαλής των κινέζων ντετέκτιβ που δούλευαν μέσα στον γαλλικό τομέα. Με γέφυρα τον αναβαθμισμένο εκβιαστή, οι γάλλοι απέκτησαν επαφή και με τον Ντου Γιουεσένγκ, τον αρχηγό της Πράσινης Συμμορίας. Η ιδέα ήταν Χουάνγκ και Ντου να αφεθούν ελεύθεροι να κάνουν τις δουλειές τους, με αντάλλαγμα την εξάλειψη κάθε άλλου μικροεγκληματία που δεν ανήκε στην μεγάλη οργάνωση. Παρόμοιες συμφωνίες έκαναν και οι βρεττανοί για τον δικό τους τομέα.

Έτσι, σε ελάχιστο χρόνο, η Πράσινη Συμμορία έγινε πανίσχυρη. Υπολογίζεται ότι περί τα μέσα της δεκαετίας οι μίζες που πλήρωνε η οργάνωση στις τοπικές αρχές ώστε να εξασφαλίζει την ανοχή τους στην διακίνηση ναρκωτικών, ξεπερνούσαν τα έξι εκατομμύρια δολλάρια μηνιαίως. Να το πούμε και πάλι για να το χωνέψουμε: 6.000.000 δολλάρια κάθε μήνα σε μίζες! Διόλου αμελητέα ήσαν και τα κέρδη από τον παράνομο τζόγο, τα οποία δεν έπεφταν κάτω από το ένα εκατομμύριο την εβδομάδα. Δεν βρήκα εκτιμήσεις για τα έσοδα από την πορνεία αλλά θα δώσω ένα στοιχείο που θα επιτρέψει στον αναγνώστη να κάνει μόνος του μερικούς υπολογισμούς: υπολογίζεται ότι οι αλλοδαπές ιερόδουλες που δούλευαν στην Σαγκάη κατά την δεκαετία του 1920 έφτασαν τις 70.000, ενώ την επόμενη δεκαετία ξεπέρασαν τις 100.000 άτομα.

Το 1927, φτάνει στην Σαγκάη ο στρατός του Κουόμιντανγκ και βάζει καινούργιες παραμέτρους στην κατάσταση. Ο Τσανγκ Καϊσέκ έχει εγκαταλείψει την πολιτική "Ενιαίου Μετώπου" του μέντορά του Σουν Γιατσέν και έχει κηρύξει ανένδοτο πόλεμο κατά των κομμουνιστών. Συνεπώς, αποτελεί προτεραιότητα για το Κουόμιντανγκ η συντριβή των κομμουνιστικών οργανώσεων, οι οποίες κυριαρχούν στα εργατικά συνδικάτα της πόλης. Σ' αυτή την επιδίωξη, ο Ντου Γιουεσένγκ και η Πράσινη Συμμορία του δεν μπορεί να μην αποτελεί ζωτικής σημασίας σύμμαχο. Και όντως, πολύ σύντομα ο Γιουεσένγκ οργάνωσε ένοπλες παραστρατιωτικές ομάδες, οι οποίες ανέπτυξαν έντονη δράση μέσα στους οικισμούς και τους συνοικισμούς της πόλης, χτυπώντας κατά βούληση και αδιάκριτα οποιονδήποτε και ο,τιδήποτε είχε σχέση με τον κομμουνισμό. Εννοείται ότι η δράση αυτών των ομάδων ήρθε μετά την έγκριση των βρεττανικών και των γαλλικών αρχών των δυο τομέων της πόλης.

Τσονγκίνγκ, Αύγουστος 1945. Μάο Τσεντούνγκ και Τσανγκ Καϊσέκ γιορτάζουν την νίκη των ενωμένων
δυνάμεών τους κατά των ιαπώνων. Αυτή είναι η τελευταία φορά που συναντήθηκαν ποτέ.

Όταν οι παραστρατιωτικοί εγκληματίες ολοκλήρωσαν το έργο τους, ο Τσανγκ Καϊσέκ έβαλε ως στόχο να στεριώσει την κυριαρχία του στις κινεζικές περιοχές της πόλης, δηλαδή στα τμήματα που βρίσκονταν εκτός του βρεττανικού και του γαλλικού τομέα. Έτσι, σχημάτισε μια Ειδική Δημοτική Κυβέρνηση και δημιούργησε Γραφείο Δημόσιας Ασφάλειας, το οποίο στελέχωσε με έναν πολύ μεγάλο αριθμό νεοπροσληφθέντων αστυνομικών. Ο απώτερος στόχος του Τσανγκ ήταν να καταστήσει τον κινεζικό τομέα τόσο ισχυρό ώστε να καταφέρει να κυριαρχήσει στους δυο ξένους τομείς και να δώσει τέλος στο ιδιότυπο καθεστώς της πόλης.

Μπορεί η ιδέα του Τσανγκ να ακούγεται ενδιαφέρουσα αλλά ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία εν τη γενέσει της. Όσο ισχυρός κι αν γινόταν ο κινεζικός τομέας, ποτέ δεν θα κατάφερνε να φτάσει σε ισχύ τον πραγματικό κυρίαρχο της πόλης, την Πράσινη Συμμορία. Άλλωστε, σ' αυτή την εγκληματική οργάνωση ανήκε η συντριπτική πλειοψηφία των αστυνομικών που στελέχωναν το Γραφείο Δημόσιας Ασφάλειας. Όσο υπήρχε ο Ντου, ο Τσανγκ δεν θα κυριαρχούσε ποτέ στην Σαγκάη.