Το χτεσινό κείμενο δεν είχε σκοπό είτε να διερευνήσει το μέγα θέμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων είτε, πολύ περισσότερο, να αναλύσει ζητήματα διπλωματίας. Άλλωστε, σπάνια το ιστολόγιο καταπιάνεται με τέτοια θέματα αφού, όπως σωστά παρατήρησε φίλος σχολιογράφος, στα οικονομικά τα καταφέρνω καλύτερα. Στόχος τού χτεσινού κειμένου ήταν να υπογραμμίσει την εμφιλοχωρούσα ανοησία στο άτυπο "δόγμα" των ελληνικών κυβερνήσεων ότι δεν έχουμε κανένα πρόβλημα όσο μένουμε στις αγκάλες τού ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Νομίζω ότι είναι χαρακτηριστική η φράση μου "η εθνική μας πολιτική εξικνείται μέχρι των ορίων τού μακάριου ύπνου,
κατά την διάρκεια του οποίου ονειρευόμαστε πως είμαστε ασφαλείς επειδή
βρισκόμαστε κάτω από την ομπρέλλα τής Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ", η οποία έδωσε και τον τίτλο του κειμένου.
Παρένθεση. Τώρα, βέβαια, μένει να απαντηθεί η απορία πώς από την μια δηλώνουμε ικανοί να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε ξένη επιβουλή κι από την άλλη δίνουμε στο ΝΑΤΟ το δικαίωμα να περιπολεί στο Αιγαίο ώστε να μας προστατεύει από τους... πρόσφυγες. Αυτή την απορία θα μας την λύσουν ο κ. Καμμένος με τον κ. Κοτζιά; Άλλη απορία αυτή. Κλείνει η παρένθεση.
Με τις ίδιες παραδοχές και επειδή δεν βλάφτει να ξέρουμε τι συμβαίνει γύρω μας, σήμερα θα ρίξουμε μια ματιά στο καζάνι που βράζει σε μια άλλη γειτονική μας χώρα, στην οποία δεν έχουμε δώσει όνομα. Επί 47 χρόνια, όσο η περιοχή αποτελούσε τμήμα τής ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, λεγόταν Λαϊκή Δημοκρατία τής Μακεδονίας, χωρίς η Ελλάδα να διαμαρτύρεται, κάνοντας το χατήρι των ΗΠΑ να μη δυσαρεστούμε τον Τίτο, ο οποίος τα είχε σπάσει τότε με την Σοβιετική Ένωση. Σήμερα, όλος ο κόσμος την αποκαλεί "Μακεδονία" αλλά, χάρη στις δικές μας αντιρρήσεις, επίσημα αναγνωρίζεται ως πρώην Μακεδονία. Εν πάση περιπτώσει, επειδή δεν έχω καμμιά όρεξη να ανοίξω τέτοια κουβέντα, για τις ανάγκες τού κειμένου θα την αποκαλώ με το επίσημο ακρωνύμιό της: ΠΓΔΜ.
Στην ΠΓΔΜ, λοιπόν, υπάρχουν δυο μεγάλοι κομματικοί σχηματισμοί: ο δεξιός συνασπισμός του μεγαλύτερου και με πολλά εθνικιστικά χαρακτηριστικά VMRO (Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση) με το μικρότερο DPMNE (Δημοκρατικό Κόμμα Εθνικής Μακεδονικής Ενότητας) και το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα SDSM (Σοσιαλιστική Δημοκρατική Συμμαχία Μακεδονίας), μετεξέλιξη της παλιότερης Ένωσης Κομμουνιστών Μακεδονίας, το οποίο δεν έχει πλέον κανένα κομμουνιστικό χαρακτηριστικό. Πέρα απ' αυτά τα δυο μεγάλα κόμματα, υπάρχουν κάμποσα μικρότερα, μερικά εκ των οποίων εκπροσωπούν εθνικές κοινότητες (αλβανούς, τούρκους, σέρβους, ρομά κλπ). Ανάμεσά τους, ισχυρότερο είναι το DUI (Δημοκρατική Ένωση για την Ενσωμάτωση), με επί κεφαλής τον Αλί Αχμέτι, ηγέτη των αλβανών εθνικιστών την εποχή που η ΠΓΔΜ ανακηρυσσόταν αυτόνομο κράτος.
Στις 11 Δεκεμβρίου 2016, στην χώρα διεξήχθησαν βουλευτικές εκλογές και από την κάλπη βγήκε ένα τόσο μπερδεμένο αποτέλεσμα ώστε από τότε μέχρι σήμερα δεν έχει ακόμη σχηματιστεί κυβέρνηση. Η ΠΓΔΜική βουλή έχει 120 έδρες, άρα για να έχει μια κυβέρνηση την δεδηλωμένη, πρέπει να στηρίζεται από 61 βουλευτές. Όμως, το VMRO-DPMNE κέρδισε 51 έδρες και το SDSM 49, οπότε άρχισαν οι διαβουλεύσεις με τα μικρότερα κόμματα. Ο πρόεδρος της χώρας Γκιόργκε Ίβανοφ έδωσε έντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον αρχηγό τού πλειοψηφούντος VMRO Νικόλα Γκρούεφσκι κι εκείνος απευθύνθηκε στον Αχμέτι, μιας και το DUI είχε κερδίσει 10 έδρες (οι υπόλοιπες 10 έδρες μοιράστηκαν σε τρία μικρότερα αλβανόφιλα κόμματα). Έτσι κι αλλιώς, ο Γκρούεφσκι είχε συνεργαστεί με τον Αχμέτι και στην προηγούμενη κυβέρνηση (2013-2016).
Μέχρις εδώ όλα κυλούν φυσιολογικά αλλά ο Αχμέτι αποφασίζει να φουντώσει την φωτιά κάτω από το καζάνι. Σε κοινή τους σύσκεψη τα τέσσερα φιλοαλβανικά κόμματα της βουλής (DUI, Μπέσα, Συμμαχία Αλβανών και Δημοκρατικό Κόμμα Αλβανών) συντάσσουν ένα πρωτόκολλο συνεργασίας, με το οποίο παρουσίασαν μια σειρά αιτημάτων της αλβανικής κοινότητας. Ανάμεσα στα αιτήματα αυτά, υπήρχε και η αναγνώριση της αλβανικής γλώσσας ως επίσημης δεύτερης γλώσσας της χώρας. Παρ' ότι στο πρωτόκολλο δεν γινόταν λόγος περί κυβερνητικών συνεργασιών, ήταν σαφές πως όποιο από τα δυο μεγάλα κόμματα αποδεχόταν το σύνολο των αιτημάτων, θα στηριζόταν στον σχηματισμό κυβέρνησης. Κρίσιμη λεπτομέρεια: η σύσκεψη των τεσσάρων κομμάτων πραγματοποιήθηκε στα Τίρανα, μετά από πρόσκληση του αλβανού πρωθυπουργού Έντι Ράμα, γι' αυτό και το συμφωνημένο τελικό κείμενο ονομάστηκε "πλατφόρμα των Τιράνων".
Ο Γκρούεφσκι προσπαθεί να πείσει τον Αχμέτι να ρίξει νερό στο κρασί του αλλά αποτυγχάνει, οπότε οι μακρές διαπραγματεύσεις μεταξύ VMRO-DPMNE και DUI καταρρέουν στα τέλη Φεβρουαρίου. Ο Ίβανοφ πρέπει τώρα να δώσει την εντολή στον Ζόραν Ζάεφ, ηγέτη τού SDSM. Ο Ζάεφ φτάνει στο προεδρικό μέγαρο έχοντας στην τσέπη του υπογραφές 67 βουλευτών (49 δικών του και 18 από τους 20 συνολικά των φιλοαλβανικών κομμάτων), οι οποίοι υπόσχονται ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση που θα σχηματίσει. Όμως, προς γενική έκπληξη και παρά την ρητή διάταξη του ΠΓΔΜικού συντάγματος, ο Ίβανοφ δεν δίνει την εντολή στον Ζάεφ, δηλώνοντας ότι "το σύνταγμα και η συνείδησή μου μου απαγορεύουν να δώσω την εντολή σε οποιονδήποτε καταστρέφει την εθνική κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα της Μακεδονίας". Επί πλέον, ο Ίβανοφ τράβηξε το αφτί τού Ζάεφ, δηλώνοντας ότι ο ηγέτης τού SDSM πρέπει να καταδικάσει μια "πλατφόρμα προερχόμενη από ξένο κράτος", κάνοντας σαφή αναφορά στην πλατφόρμα των Τιράνων.
Κάπου εδώ αρχίζουν τα όργανα και οι χοροί κρατούν από την 1η Μαρτίου μέχρι και τώρα. Τόσο ο Γκρούεφσκι όσο και ο Ζάεφ εμμένουν στις απόψεις τους, με τον Αχμέτι ανάμεσά τους να φωνάζει ότι συγκρατεί με χίλια ζόρια τους αλβανούς για να μη ξεσηκωθούν. Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση κατηγορεί τον Ίβανοφ για ανευθυνότητα και κατηγορείται ή ίδια για παρέμβαση στα εσωτερικά ανεξάρτητου κράτους. Από δίπλα, το ΝΑΤΟ πιέζει τον Γκρούεφσκι να τα βρει με τον Αχμέτι ή, στην ανάγκη, με τον Ζάεφ, ανησυχώντας για ένα από τα καλά πατήματά του στα Βαλκάνια (ειδικά τώρα που ο Ερντογκάν έχει πάρει ψηλά τον αμανέ). Και πιο πέρα, οι ρώσσοι παρακολουθούν με προσοχή το παιχνίδι, έτοιμοι να παίξουν κι αυτοί μόλις φτάσει η κατάλληλη στιγμή.
Φυσικά, πρώτο ρόλο σε όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου παίζει η Αλβανία. Μόλις προχτές, σε συνέντευξή του στo France-24, ο Έντι Ράμα δήλωσε ότι "στην Μακεδονία δεν υπάρχει αλβανική μειονότητα, υπάρχει αλβανική εθνότητα η οποία αποτελεί πάνω από το 35% του πληθυσμού" ενώ σε μια άλλη συνέντευξή του στην ελβετική εφημερίδα Tagesanzeiger κάλεσε την ΠΓΔΜ να βρει λύση στο πρόβλημα διότι απειλείται η σταθερότητα στην περιοχή. Ταυτόχρονα, ο αλβανός υπουργός εξωτερικών Ντμίτρι Μπουσάτι ζητούσε από την ΠΓΔΜ να τροποποιήσει το σύνταγμά της και να ενσωματώσει σ' αυτό την "πλατφόρμα των Τιράνων" (!), προκαλώντας την οργισμένη αντίδραση των Σκοπίων.
Πού θα καταλήξουν όλα αυτά; Θα το δούμε. Κατά πάσα πιθανότητα, οι γείτονες θα ξαναπάνε σε εκλογές πολύ σύντομα αλλά είναι πολύ αμφίβολο αν αυτές οι εκλογές λειτουργήσουν ως βαλβίδα ανακούφισης για το καζάνι που βράζει. Στο μεταξύ, δεν πρέπει να ξεχνάμε δυο βασικά δεδομένα, τα οποία μάλλον υπογραμμίζουν τον κίνδυνο είτε η πρώην Μακεδονία να γίνει πιο πρώην είτε να επέμβουν κάποιοι για να βάλουν τάξη στην αταξία:
(α) Η ΠΓΔΜ είναι η πλέον πολυπολιτισμική χώρα των Βαλκανίων, με πολλές εθνοτικές ομάδες, οι οποίες κατά το παρελθόν είχαν βρει μια συνεκτική ουσία που τους επέτρεπε να συνυπάρχουν και να συνεργάζονται. Δυστυχώς, φαίνεται πως η αυτή η συνεκτική ουσία καταστρέφεται χάρη στην προσπάθεια κάποιων να επιβάλλουν την κυριαρχία κάποιας ομάδας επί των υπολοίπων.
(β) Στα ανατολικά τής ΠΓΔΜ, ακριβώς δίπλα της, κάποιοι γνωστοί εξωτερικοί παράγοντες παλεύουν να στήσουν ένα τεχνητό κράτος, ένα μόρφωμα, το Κόσοβο, μόνο και μόνο για να αποκτήσουν ακόμη ένα προτεκτοράτο. Στην προσπάθειά τους αυτή αδιαφόρησαν για την έλλειψη οποιουδήποτε στοιχείου πληθυσμιακής συνοχής (θρησκεία, εθνικότητα, γλώσσα κλπ) αυτού του μορφώματος και δεν δίστασαν να προωθήσουν στην ηγεσία του τον Χασίμ Θάτσι, δηλαδή κάποιον που θα ήταν πιο λογικό να είναι υπόδικος για εγκλήματα πολέμου. Αυτό ας το έχουν υπ' όψη τους όσοι ξεχνούν το πόσο ασταθή και ευμετάβλητα έχουν αποδειχτεί ιστορικά τα σύνορα στα Βαλκάνια.
----------------------------------------
(*) Τα Σκόπια, χάρη στα αμέτρητα κακόγουστα αγάλματά τους, θεωρούνται ως η αδιαφιλονίκητη πρωτεύουσα του κιτς. Στην φωτογραφία, σε πρώτο πλάνο ο Προμηθέας με την φωτιά. Πίσω του, κάτι σαν κακέκτυπα της Πύλης του Βραδεμβούργου και της Νίκης από το Βερολίνο. Όπως η Ελλάδα, έτσι και η αλβανική κοινότητα έχει εκδηλώσει την ενόχλησή της για όσα μνημεία θυμίζουν την ελληνική ιστορία. Γι' αυτό, το επιβλητικό άγαλμα του Μεγαλέξανδρου καβάλα στον Βουκεφάλα, στην κεντρική Πλατεία Μακεδονίας, αναφέρεται επίσημα απλώς ως "Έφιππος Πολεμιστής".
Παρένθεση. Τώρα, βέβαια, μένει να απαντηθεί η απορία πώς από την μια δηλώνουμε ικανοί να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε ξένη επιβουλή κι από την άλλη δίνουμε στο ΝΑΤΟ το δικαίωμα να περιπολεί στο Αιγαίο ώστε να μας προστατεύει από τους... πρόσφυγες. Αυτή την απορία θα μας την λύσουν ο κ. Καμμένος με τον κ. Κοτζιά; Άλλη απορία αυτή. Κλείνει η παρένθεση.
Με τις ίδιες παραδοχές και επειδή δεν βλάφτει να ξέρουμε τι συμβαίνει γύρω μας, σήμερα θα ρίξουμε μια ματιά στο καζάνι που βράζει σε μια άλλη γειτονική μας χώρα, στην οποία δεν έχουμε δώσει όνομα. Επί 47 χρόνια, όσο η περιοχή αποτελούσε τμήμα τής ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, λεγόταν Λαϊκή Δημοκρατία τής Μακεδονίας, χωρίς η Ελλάδα να διαμαρτύρεται, κάνοντας το χατήρι των ΗΠΑ να μη δυσαρεστούμε τον Τίτο, ο οποίος τα είχε σπάσει τότε με την Σοβιετική Ένωση. Σήμερα, όλος ο κόσμος την αποκαλεί "Μακεδονία" αλλά, χάρη στις δικές μας αντιρρήσεις, επίσημα αναγνωρίζεται ως πρώην Μακεδονία. Εν πάση περιπτώσει, επειδή δεν έχω καμμιά όρεξη να ανοίξω τέτοια κουβέντα, για τις ανάγκες τού κειμένου θα την αποκαλώ με το επίσημο ακρωνύμιό της: ΠΓΔΜ.
 |
| Σκόπια, η πρωτεύουσα των αγαλμάτων (*) |
Στην ΠΓΔΜ, λοιπόν, υπάρχουν δυο μεγάλοι κομματικοί σχηματισμοί: ο δεξιός συνασπισμός του μεγαλύτερου και με πολλά εθνικιστικά χαρακτηριστικά VMRO (Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση) με το μικρότερο DPMNE (Δημοκρατικό Κόμμα Εθνικής Μακεδονικής Ενότητας) και το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα SDSM (Σοσιαλιστική Δημοκρατική Συμμαχία Μακεδονίας), μετεξέλιξη της παλιότερης Ένωσης Κομμουνιστών Μακεδονίας, το οποίο δεν έχει πλέον κανένα κομμουνιστικό χαρακτηριστικό. Πέρα απ' αυτά τα δυο μεγάλα κόμματα, υπάρχουν κάμποσα μικρότερα, μερικά εκ των οποίων εκπροσωπούν εθνικές κοινότητες (αλβανούς, τούρκους, σέρβους, ρομά κλπ). Ανάμεσά τους, ισχυρότερο είναι το DUI (Δημοκρατική Ένωση για την Ενσωμάτωση), με επί κεφαλής τον Αλί Αχμέτι, ηγέτη των αλβανών εθνικιστών την εποχή που η ΠΓΔΜ ανακηρυσσόταν αυτόνομο κράτος.
Στις 11 Δεκεμβρίου 2016, στην χώρα διεξήχθησαν βουλευτικές εκλογές και από την κάλπη βγήκε ένα τόσο μπερδεμένο αποτέλεσμα ώστε από τότε μέχρι σήμερα δεν έχει ακόμη σχηματιστεί κυβέρνηση. Η ΠΓΔΜική βουλή έχει 120 έδρες, άρα για να έχει μια κυβέρνηση την δεδηλωμένη, πρέπει να στηρίζεται από 61 βουλευτές. Όμως, το VMRO-DPMNE κέρδισε 51 έδρες και το SDSM 49, οπότε άρχισαν οι διαβουλεύσεις με τα μικρότερα κόμματα. Ο πρόεδρος της χώρας Γκιόργκε Ίβανοφ έδωσε έντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον αρχηγό τού πλειοψηφούντος VMRO Νικόλα Γκρούεφσκι κι εκείνος απευθύνθηκε στον Αχμέτι, μιας και το DUI είχε κερδίσει 10 έδρες (οι υπόλοιπες 10 έδρες μοιράστηκαν σε τρία μικρότερα αλβανόφιλα κόμματα). Έτσι κι αλλιώς, ο Γκρούεφσκι είχε συνεργαστεί με τον Αχμέτι και στην προηγούμενη κυβέρνηση (2013-2016).
Μέχρις εδώ όλα κυλούν φυσιολογικά αλλά ο Αχμέτι αποφασίζει να φουντώσει την φωτιά κάτω από το καζάνι. Σε κοινή τους σύσκεψη τα τέσσερα φιλοαλβανικά κόμματα της βουλής (DUI, Μπέσα, Συμμαχία Αλβανών και Δημοκρατικό Κόμμα Αλβανών) συντάσσουν ένα πρωτόκολλο συνεργασίας, με το οποίο παρουσίασαν μια σειρά αιτημάτων της αλβανικής κοινότητας. Ανάμεσα στα αιτήματα αυτά, υπήρχε και η αναγνώριση της αλβανικής γλώσσας ως επίσημης δεύτερης γλώσσας της χώρας. Παρ' ότι στο πρωτόκολλο δεν γινόταν λόγος περί κυβερνητικών συνεργασιών, ήταν σαφές πως όποιο από τα δυο μεγάλα κόμματα αποδεχόταν το σύνολο των αιτημάτων, θα στηριζόταν στον σχηματισμό κυβέρνησης. Κρίσιμη λεπτομέρεια: η σύσκεψη των τεσσάρων κομμάτων πραγματοποιήθηκε στα Τίρανα, μετά από πρόσκληση του αλβανού πρωθυπουργού Έντι Ράμα, γι' αυτό και το συμφωνημένο τελικό κείμενο ονομάστηκε "πλατφόρμα των Τιράνων".
Ο Γκρούεφσκι προσπαθεί να πείσει τον Αχμέτι να ρίξει νερό στο κρασί του αλλά αποτυγχάνει, οπότε οι μακρές διαπραγματεύσεις μεταξύ VMRO-DPMNE και DUI καταρρέουν στα τέλη Φεβρουαρίου. Ο Ίβανοφ πρέπει τώρα να δώσει την εντολή στον Ζόραν Ζάεφ, ηγέτη τού SDSM. Ο Ζάεφ φτάνει στο προεδρικό μέγαρο έχοντας στην τσέπη του υπογραφές 67 βουλευτών (49 δικών του και 18 από τους 20 συνολικά των φιλοαλβανικών κομμάτων), οι οποίοι υπόσχονται ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση που θα σχηματίσει. Όμως, προς γενική έκπληξη και παρά την ρητή διάταξη του ΠΓΔΜικού συντάγματος, ο Ίβανοφ δεν δίνει την εντολή στον Ζάεφ, δηλώνοντας ότι "το σύνταγμα και η συνείδησή μου μου απαγορεύουν να δώσω την εντολή σε οποιονδήποτε καταστρέφει την εθνική κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα της Μακεδονίας". Επί πλέον, ο Ίβανοφ τράβηξε το αφτί τού Ζάεφ, δηλώνοντας ότι ο ηγέτης τού SDSM πρέπει να καταδικάσει μια "πλατφόρμα προερχόμενη από ξένο κράτος", κάνοντας σαφή αναφορά στην πλατφόρμα των Τιράνων.
Κάπου εδώ αρχίζουν τα όργανα και οι χοροί κρατούν από την 1η Μαρτίου μέχρι και τώρα. Τόσο ο Γκρούεφσκι όσο και ο Ζάεφ εμμένουν στις απόψεις τους, με τον Αχμέτι ανάμεσά τους να φωνάζει ότι συγκρατεί με χίλια ζόρια τους αλβανούς για να μη ξεσηκωθούν. Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση κατηγορεί τον Ίβανοφ για ανευθυνότητα και κατηγορείται ή ίδια για παρέμβαση στα εσωτερικά ανεξάρτητου κράτους. Από δίπλα, το ΝΑΤΟ πιέζει τον Γκρούεφσκι να τα βρει με τον Αχμέτι ή, στην ανάγκη, με τον Ζάεφ, ανησυχώντας για ένα από τα καλά πατήματά του στα Βαλκάνια (ειδικά τώρα που ο Ερντογκάν έχει πάρει ψηλά τον αμανέ). Και πιο πέρα, οι ρώσσοι παρακολουθούν με προσοχή το παιχνίδι, έτοιμοι να παίξουν κι αυτοί μόλις φτάσει η κατάλληλη στιγμή.
Φυσικά, πρώτο ρόλο σε όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου παίζει η Αλβανία. Μόλις προχτές, σε συνέντευξή του στo France-24, ο Έντι Ράμα δήλωσε ότι "στην Μακεδονία δεν υπάρχει αλβανική μειονότητα, υπάρχει αλβανική εθνότητα η οποία αποτελεί πάνω από το 35% του πληθυσμού" ενώ σε μια άλλη συνέντευξή του στην ελβετική εφημερίδα Tagesanzeiger κάλεσε την ΠΓΔΜ να βρει λύση στο πρόβλημα διότι απειλείται η σταθερότητα στην περιοχή. Ταυτόχρονα, ο αλβανός υπουργός εξωτερικών Ντμίτρι Μπουσάτι ζητούσε από την ΠΓΔΜ να τροποποιήσει το σύνταγμά της και να ενσωματώσει σ' αυτό την "πλατφόρμα των Τιράνων" (!), προκαλώντας την οργισμένη αντίδραση των Σκοπίων.
 |
| Σκόπια, 24/9/2015: Ο πρωθυπουργός Νικόλα Γκρούεφσκι απονέμει στον Τζωρτζ Μπους Β' το "Μετάλλιο της Δημοκρατίας της Μακεδονίας", ως αναγνώριση της βοήθειάς του προς την ΠΓΔΜ. |
Πού θα καταλήξουν όλα αυτά; Θα το δούμε. Κατά πάσα πιθανότητα, οι γείτονες θα ξαναπάνε σε εκλογές πολύ σύντομα αλλά είναι πολύ αμφίβολο αν αυτές οι εκλογές λειτουργήσουν ως βαλβίδα ανακούφισης για το καζάνι που βράζει. Στο μεταξύ, δεν πρέπει να ξεχνάμε δυο βασικά δεδομένα, τα οποία μάλλον υπογραμμίζουν τον κίνδυνο είτε η πρώην Μακεδονία να γίνει πιο πρώην είτε να επέμβουν κάποιοι για να βάλουν τάξη στην αταξία:
(α) Η ΠΓΔΜ είναι η πλέον πολυπολιτισμική χώρα των Βαλκανίων, με πολλές εθνοτικές ομάδες, οι οποίες κατά το παρελθόν είχαν βρει μια συνεκτική ουσία που τους επέτρεπε να συνυπάρχουν και να συνεργάζονται. Δυστυχώς, φαίνεται πως η αυτή η συνεκτική ουσία καταστρέφεται χάρη στην προσπάθεια κάποιων να επιβάλλουν την κυριαρχία κάποιας ομάδας επί των υπολοίπων.
(β) Στα ανατολικά τής ΠΓΔΜ, ακριβώς δίπλα της, κάποιοι γνωστοί εξωτερικοί παράγοντες παλεύουν να στήσουν ένα τεχνητό κράτος, ένα μόρφωμα, το Κόσοβο, μόνο και μόνο για να αποκτήσουν ακόμη ένα προτεκτοράτο. Στην προσπάθειά τους αυτή αδιαφόρησαν για την έλλειψη οποιουδήποτε στοιχείου πληθυσμιακής συνοχής (θρησκεία, εθνικότητα, γλώσσα κλπ) αυτού του μορφώματος και δεν δίστασαν να προωθήσουν στην ηγεσία του τον Χασίμ Θάτσι, δηλαδή κάποιον που θα ήταν πιο λογικό να είναι υπόδικος για εγκλήματα πολέμου. Αυτό ας το έχουν υπ' όψη τους όσοι ξεχνούν το πόσο ασταθή και ευμετάβλητα έχουν αποδειχτεί ιστορικά τα σύνορα στα Βαλκάνια.
----------------------------------------
(*) Τα Σκόπια, χάρη στα αμέτρητα κακόγουστα αγάλματά τους, θεωρούνται ως η αδιαφιλονίκητη πρωτεύουσα του κιτς. Στην φωτογραφία, σε πρώτο πλάνο ο Προμηθέας με την φωτιά. Πίσω του, κάτι σαν κακέκτυπα της Πύλης του Βραδεμβούργου και της Νίκης από το Βερολίνο. Όπως η Ελλάδα, έτσι και η αλβανική κοινότητα έχει εκδηλώσει την ενόχλησή της για όσα μνημεία θυμίζουν την ελληνική ιστορία. Γι' αυτό, το επιβλητικό άγαλμα του Μεγαλέξανδρου καβάλα στον Βουκεφάλα, στην κεντρική Πλατεία Μακεδονίας, αναφέρεται επίσημα απλώς ως "Έφιππος Πολεμιστής".
Σε συνέχια των σχολίων στο προηγούμενο άρθρο, η περίπτωση της Μακεδονίας είναι ένα τρανταχτό παράδειγμα του πόσο συγκροτημένη είναι η Ελληνική εξωτερική πολιτική. Η υπονόμευση του γειτονικού κράτους και η κατάλυσή του, μακροπρόθεσμα μόνο αρνητικές συνέπειες μπορεί να έχει για το κράτος που λέγεται Ελλάδα. Ποιον ωφελεί η διάλυση της χώρας αυτής; Τον Ελληνικό ή τον Αλβανικό εθνικισμό; Την Ελληνική ή την Αλβανική αστική τάξη; Κάποιοι κέρδισαν κάποιες εκλογές εδώ λέγοντας ότι δε δέχονται ΚΑΘΟΛΟΥ να υπάρχει το όνομα Μακεδονία, (τότε τους πρότειναν το FYROM και σκίζαν τα ρούχα τους) και σήμερα παρακαλάνε απλά να περάσει το FYROM αντί το σκέτο Μακεδονία. Η ίδια περίπτωση με την Κύπρο, που κάποτε έλεγαν ένωση και μόνο ένωση, μετά επιστροφή στη συνθήκη του '60 και σήμερα παρακαλάνε για ΔΔΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς μη μίλήσουμε για τη γελοιότητα του ονόματος FYROM. Τι στο διάολο; Πόσο βάθος χρόνου μπορεί να έχει μια τέτοια επιδίωξη; Έστω ότι καταφέρει και μπει το FORMER YUGOSLAVIAN. Μέχρι πότε; 10-20-30 χρόνια; Θα μπορούσε η Ελλάδα να λέγεται σήμερα FOROG? Former Ottoman Republic of Greece? Όχι. Ούτε το 2050 ας πούμε, θα μπορούσε να υφίσταται η έννοια FY.
Kάποιες παρατηρήσεις και από εμένα.
ΑπάντησηΔιαγραφή1)Αρχικά το πρόβλημα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας (που προσωπικά δεν έχω κανέναν λόγο να αποκαλώ με το σουρεαλιστικό κατ’εμέ FYROM, ωσάν να μην είχαν οι λαοί δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό τους και να έπρεπε να ζητάνε την άδεια του Έλληνα αστού νταβατζή της περιοχής, ακόμη και για το πως θα ονομάζονται), δεν είναι τόσο με την Ελλάδα, όσο με την Αλβανία που διεκδικεί στην πραγματικότητα τμήμα της έτσι και αλλιώς μικρής αυτής Δημοκρατίας, αλλά και με την Βουλγαρία που δεν αμφισβητεί ευθέως την κρατική υπόσταση της χώρας, αμφισβητεί όμως ευθέως την ύπαρξη της σλαβομακεδόνικης εθνότητας σαν τέτοιας, αφού δεν θεωρεί τους σλαβομακεδόνες τίποτε περισσότερο από «εθνικά Βούλγαρους», πράγμα που για ευννόητους λόγους, μακροπρόθεσμα αποτελεί πολύ ουσιαστικότερο ζήτημα.
2)Ένα δεύτερο ζήτημα είναι η πλυθησμιακή σύσταση της γειτονικής Δημοκρατίας, που φυσικά περιλαμβάνει μειονότητες (όπως εξάλλου και σχεδόν όλα τα κράτη που προέκυψαν από διάσπαση πρώην πολυεθνικών κρατών), αλλά σαφώς υπάρχει κυρίαρχη πλυθησμιακά εθνότητα, αυτή των σλαβομακεδόνων.
3)Το εθνικιστικό κιτς των σλαβομακεδόνων, δεν μπορώ να πω πως εντυπωσιάζει, καθώς οι ανά τον κόσμο εθνικιστές δεν μπορεί παρά να είναι εξίσου καραγκιόζηδες.
Και σε αυτή την περίπτωση όμως, νομίζω πως πρώτιστο καθήκον είναι η αποδόμηση του «δικού μας» εθνικισμού έτσι και αλλιώς, παρά αυτού μιας πολύ μικρής χώρας που βρέθηκε ανεξάρτητη μόνο και μόνο για να αποφύγει τον πόλεμο, και βρέθηκε με το καλημέρα πρικυκλωμένη από δυνατότερους από αυτήν γείτονες, που πότε αμφισβητούν την εδαφική της ακαιρεότητα (Αλβανία), πότε την εθνική της ταυτότητα (Βουλγαρία) και πότε το δικαίωμα της στον αυτοπροσδιορισμό (Ελλάδα).
4)Οι ελληνικές αιτιάσεις περί «ονομασίας» είναι εμφανώς ανιστόριτες, κ δεν ήταν τίποτε παραπάνω από μια προσπάθεια του ανερχόμενου εκείνη την περίοδο ελληνικού ιμπεριαλισμού να «δείξει τα δόντια» του στην περιοχή.
Όχι μόνο γιατί (προσωπική εμπειρία) εν έτη 1987 οι αρχές της «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» μου σφράγιζαν το διαβατήριο χωρίς να περάσει από το μυαλό κανενός πως αυτό αποτελούσε κάποιου είδους «ζήτημα», αλλά και επειδή η ίδια η ιδεολογία του «Μακεδονισμού» είχε προωθηθεί με θέρμη από το ελληνικό κράτος από την περίοδο του «Μακεδονικού αγώνα ακόμη», προκειμένου να αποσπάσει του πολυπληθείς εκείνη την εποχή σλαβικούς πληθυσμούς της περιοχής από την Βουλγάρικη επιρροή.
Κάποια βοηθητικά στοιχεία:
http://www.lithoksou.net/p/i-elliniki-politiki-gia-ti-metonomasia-tis-makedonikis-glossas-aporrito-ypomnima-toy-1948-1996
http://www.iospress.gr/ios2005/ios20051023.htm
Υ.Γ.
Την συγνώμη μου εάν κούρασα με τις πρόσφατες συνεχόμενες παρεμβάσεις μου, καλή δύναμη σε όλους.
@ TRASH
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλοδεχούμενες οι παρεμβάσεις, συνεχόμενες ή μη, μακροσκελείς ή μη. Να διαβάζει κάτι κι ο ιστολόγος! ;)
@TRASH
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο άρθρο του Ιού τα λέει όλα.
Πάντως το 1987 φαντάζομαι ότι στο διαβατήριο σου έβαζαν σφραγίδα SFRJ (Social Fedderal Republic of Yugoslavia) και όχι σφραγίδα που να λέει "Μακεδονία" ή κάνω λάθος;
Χαίρομαι που διαβάζω ξανά Σχόλια απο τον Σύντροφο TRASH. Την καλησπέρα μου. ΠΑΝΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΗRASH δεν ξέρω τι καταφέρες ως τώρα αλλα εμένα με κατάφερες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτις επόμενες εκλογές θα ψηφίσω.Χρυσή Αυγή.
Ναι ναι ξέρω ποτε δεν είχα ψηφίσει κκε αλλα χ.α. είμαι πράκτορας,ο.φ.α.,το κκε δεν ειναι ψηφοθηρικό κλπ κλπ.Αντε βρε φιλιά στο λιθοκσόου και στον ιο.
Οι Αλβανοί δεν ζητάν κάτι καινούργιο αλλά την εφαρμογή της συμφωνίας της Οχρίδος που δεν εφαρμόζεται από το VMRO, αντίθετα ο Ζάεφ δεσμεύεται ότι θα την εφαρμόσει. Υπόψη ότι ο Ζάεφ έχει πει στο παρελθόν ότι θα δεχόταν αλλαγή ονόματος αν είναι να μπουν στην ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ. Αλλαγή ονόματος δέχονται και οι Αλβανοί. Το θέμα του ονόματος που είναι ουσιαστικά φορέας αλυτρωτισμού και εθνικισμού δεν είναι πια το ζητούμενο, θα αλλάξει αργά ή γρήγορα, με ειρηνικό τρόπο ή με εμφύλιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν στο όνομα του διεθνισμού λέγονται διάφορες κοτσάνες που δεν μπορώ (συγγνώμη Θοδωρή δεν αναφέρομαι στο κείμενο αλλά στα σχόλια) να τις διαβάζω σε ένα blog που πρόσκειται στο (πολύ σοβαρό στις διεθνείς του αναλύσεις και αποδεδειγμένα πατριωτικό) ΚΚΕ. Το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό προφανώς υπάρχει αλλά όταν κρύβει εμφανώς αλυτρωτικές τάσεις το πράγμα περιπλέκεται. Γιατί δεν αλλάζουμε το όνομά μας από Ελλάδα σε Βυζάντιο και ύστερα να γεμίσουμε τα σχολικά μας μαθήματα με αιτήματα να ξαναποκτήσουμε την πρωτεύουσά μας Κωνσταντινούπολη; Κι αν τολμήσουν να πουν τίποτε οι τούρκοι, να απαντήσουμε ότι «αυτοπροσδιοριζόμαστε». Η αλήθεια είναι ότι αυτό ακριβώς ήταν η «μεγάλη ιδέα» που σήμερα καταδικάζουμε ως εθνικισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοείται ότι η ύπαρξη αυτού του κράτους είναι συμφερότερη για την Ελλάδα από την διάλυσή του υπέρ της Αλβανίας και της Βουλγαρίας και αυτός είναι υπεραρκετός λόγος για να το στηρίξουμε. Θα μπορούσαμε χωρίς τους μαξιμαλισμούς των αρχών του '90 να είχαμε κλείσει το θέμα με μια σύνθετη ονομασία δίνοντας βάρος στην αλλαγή των συμβόλων και στην απάλειψη των αλυτρωτικών εκφράσεων από το σύνταγμά τους. Αυτό είχε προτείνει τότε το ΚΚΕ. Στα χρόνια που μεσολάβησαν θα μπορούσαμε χωρίς περιττές τριβές να είχαμε πείσει κράτος και λαό αυτής της χώρας ότι ο καλύτερος φίλος και στήριγμα τους αντικειμενικά ήταν η Ελλάδα. Δυστυχώς ο στενόμυαλος εθνικισμός οδηγεί πάντα σε προβλήματα και χαμένες ευκαιρίες.
Αυτό όμως είναι ΕΝΑ πράγμα και η δημοσίευση προκηρύξεων για την «ένωση όλης της Μακεδονίας» αναφέροντας ως τόπο έκδοσης της προκήρυξης το «Σόλουν» (έτσι λένε στη γλώσσα τους τη Θεσσαλονίκη) είναι ένα ΑΛΛΟ πράγμα. Δεν ανοίγουμε μέτωπο με τον φασίστα στην Ελλάδα απλά για να δικαιώσουμε τον ...φασιστόφσκι έξω από αυτήν. Αλήθεια γιατί οι γείτονες απέρριπταν το όνομα «Σλαβική Μακεδονία» αφού μάλιστα ήταν ακριβές και εθνολογικά και γεωγραφικά και επέμεναν στο «Μακεδονία» σκέτο αφού δεν έτρεφαν αλυτρωτικές τάσεις; Δεν το ήθελαν λέει οι αλβανοί στο Τέτοβο! Ελάτε τώρα... Οι αλβανοί του Τετόβου βάλανε στη σημαία τον ήλιο της βεργίνας ή μήπως αυτοί βάφτισαν το αεροδρόμιο των Σκοπίων «Μέγας Αλέξανδρος»;
Τα βαλκάνια είναι περίπλοκη και δύσκολη περιοχή και οι γραμμές ανάμεσα στον αλυτρωτικό εθνικισμό και τον στοιχειώδη πατριωτισμό είναι συχνά δυσδιάκριτες από εκείνους που δεν έχουν ξεκαθαρίσει στο μυαλό τους τις έννοιες. Η εθνική αυτοδιάθεση ΔΕΝ είναι πάντα προοδευτικό φαινόμενο και συχνά μπορεί να γίνει εργαλείο «διαίρει και βασίλευε» μεγάλων δυνάμεων ή εστία αντίδρασης. Όποιος έχει διαβάσει λίγο την ιστορία του ρωσικού εμφυλίου (1919-1921) καταλαβαίνει πολύ καλά πως ξεφυτρώνουν εθνότητες για να εξυπηρετηθούν ιμπεριαλιστικές σκοπιμότητες. Αυτό σε κάποιο βαθμό αφορά και την ίδια την Ελλάδα την εποχή που γινόταν κράτος. Για περισσότερες απορίες σας παραπέμπω στο βιβλίο (επιμέλειας Παναγιώτη Κονδύλη) «Η Ελλάδα, η Τουρκία και το Ανατολικό ζήτημα» που είναι μια συλλογή σχετικών σημειώσεων των Μάρξ και Έγκελς τις οποίες ένα «εθνίκι» δεν θα άντεχε να διαβάσει. Ο λόγος είναι απλός. Η ίδια η εθνική αφύπνιση των Ελλήνων περιγράφεται χωρίς περιστροφές ως αποτέλεσμα της ρωσικής (τσαρικής) διείσδυσης στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και του αγγλικού ρεαλισμού απογυμνώνοντας τους ελληνικούς εθνικούς μύθους.
Όταν έχεις αποδομήσει στο μυαλό σου τη δική σου εθνική μυθολογία δεν σε τυφλώνουν οι μύθοι των άλλων και δεν καταδέχεσαι να συνομιλήσεις με «διεθνιστές» που υπερασπίζονται τον «αυτοπροσδιορισμό» των «Μακεδόνων». Εγώ πάλι λέω να «αυτοπροσδιοριστώ» (δικαίωμά μου δεν είναι;) ως Θοδωρής Αθανασιάδης για να διεκδικήσω τη διαχείριση του blog, τι λέτε; (η τελευταία πρόταση δεν λέγεται σοβαρά, είναι προφανώς σαρκαστική).
το εθνίκι
Υ.Γ. κάτι έλεγε μια φορά κι έναν καιρό η Αλέκα Παπαρήγα για το «Διεθνισμό του Κεφαλαίου» αλλά ποιός τα θυμάται τώρα.....άλλωστε και το ΚΚΕ «εθνικιστικό» είναι για μερικούς.
Η ακατονόμαστη έχει πληθυσμό περίπου 66% Σλάβων, αλλά πρέπει να ονομαστεί "Σλαβομακεδονία"; Δηλαδή το υπόλοιπο 34% που δεν είναι σλάβοι(Αλβανοί, Ρομά, Βλάχοι, Τούρκοι) να πάει να πνιγεί; Λογικό για μια χώρα όπως η Ελλάδα που δεν αναγνωρίζει καμία μειονότητα (ακόμα και οι μουσουλμάνική μειονότητα είναι "έλληνες" μουσουλμάνοι), αλλά όχι μια χώρα με Γιουγκοσλάβικο παρελθόν και Βοσνιακό μέλλον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοείται ότι ενίοτε η αυτοδιάθεση κάποιων λαών μπορεί να συμφέρει τις μεγάλεις δυνάμεις. Το ίδιο συμβαίνει τώρα με τους Κούρδους π.χ. Το ίδιο συνέβη και με την Ελλάδα (όπως γράφτηκε παραπάνω) άλλωστε, όταν οι μεγάλες δυνάμεις θέλαν να διαλύσουν την Οθωμανική αυτοκρατορία, χωρίς όμως ταυτόχρονα να βγουν οι Βούλγαροι στη Μεσόγειο. Τι σημαίνει αυτό; Ότι δεν υπάρχει Κουρδικός ή Ελληνικός λαός;
Όσο για την ονομασία και τον αλυτρωτισμό, δεν θεωρώ ότι αν λεγόταν "Άνω Βαρδαριστάν" θα είχε λιγότερες ή περισσότερες επεκτατικές βλέψεις από ότι έχει σήμερα. Επεκτατικές βλέψεις έχει και ο Αλβανικός εθνικισμός, παρά το γεγονός ότι εκεί δεν υπάρχει ανάλογο ζήτημα ονομασίας. Αν αύριο γίνει (που μάλλον θα γίνει) και επίσημα ανεξάρτητη χώρα η βόρεια Κύπρος, τι θα πούμε; Ότι δε δεχόμαστε να υπάρχει το συστατικό "Κύπρος" στην ονομασία της χώρας γιατί δικαιολογεί επεκτατικές βλέψεις προς τη νότια Κύπρο; Ή ότι δεν είναι Κύπριοι οι τουρκοκύπριοι;
Ποιος έχει το δικαίωμα να πάει να πει σε κάποιον ότι δεν θα αυτοαποκαλείται όπως θέλει; Θα πεις στον Μακεδόνα ότι δεν είναι Μακεδόνας αλλά θα του ορίσεις εσύ το πώς θα αυτοαποκαλείται; Αυτό είναι διεθνισμός; Για να επιστρέψουμε στα δικά μας, ο κάθε χριστιανός Αρβανίτης, Βλάχος, Τουρκόφωνος που δεν ξέραν λέξη Ελληνικά, είχαν το δικαίωμα να αυτοαποκαλούνται Έλληνες και να είναι πολίτες του Ελληνικού κράτους. Τι σχέση είχαν αυτοί με την αρχαία Ελλάδα; Όσοι έχουν και οι γείτονές μς με τους αρχαίους Μακεδόνες. Όση έχουν οι Τούρκοι με τα αρχαία Τουρκικά φύλα και όσοι έχουν οι Βούλγαροι με τα Βουλγαρικά φύλα, τα οποία δεν ήταν καν σλαβικά.
@το εθνίκι:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό όλως των λαών είναι ένα πράγμα.
Η βλακεία των εθνικιστών, όλων των λαών είναι ένα άλλο.
Το εύκολο είναι να προβάλεις την βλακεία του «άλλου» εθνικισμού, για να αθωώσεις εμμέσως πλην σαφώς τον δικό σου. Παλιά αμαρτία του κινήματος αυτή. Είναι αυτή που ανάγκασε τον Λένιν να ξεκόψει από τους σοσιαλσωβινιστές (ή και σοσιαλπροδότες κατά τον ίδιο τον Λένιν) της Β’Διεθνούς και να ιδρύσει την 3η.
Ξαφνικά ήρθες να μας κουνήσεις το δάχτυλο (και μάλιστα και καλά «εξ’αριστερών»), πως ο γειτονικός μας λαός δεν έχει το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό, πως δεν έχει το δικαίωμα να ονομάζεται όπως ονομάζεται (και από το ελληνικό κράτος μέχρι το 1948!) εδώ και 100+ χρόνια, επειδή λέει ανάμεσα τους έχουν και κάτι παλαβούς που θέλουν να καταλάβουν το σύνολο της γεωγραφικής Μακεδονίας. Σαν να λέμε πως εμείς δεν πρέπει να λεγόμαστε έλληνες επειδή έχουμε κάτι εξίσου γελοίους τύπους που ονειρεύονται τα σύνορα της Ελλάδας στον Ινδό ποταμό, ή πως πρέπει η Γαλλία να απαιτήσει την αλλάγή του ονόματος της Βρετανίας επειδή έχει ομώνυμη συνοριακή περιοχή (την Βρετάνη-στα ελληνικά είναι διαφορετική η λέξη μόνο).
Πράγματα που θα ήταν απλώς αστεία να συζητιούνται σε ένα κομμουνιστικό μπλογκ, εάν δεν έτριζαν τα κόκκαλα των (ακατονόμαστων) σλαβομακεδόνων μαχητών του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, που πολέμησαν πλάι σε μας τους έλληνες («το γένος») στην πιο σημαντική στιγμή της νεότερης ιστορίας μας.
Που θα ήταν απλά αστεία, αν η εθνική υστερία δεν είχε αλλάξει το όνομα της πρώτης εκτελεσμένης γυναίκας του δεύτερου εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του ’46-’49, από Μίρκα Γκίνοβα σε «Ειρήνη Γκίνη»...
Λοιπόν, έχουμε και λέμε:
ΑπάντησηΔιαγραφή@zafer και trash:
Ποτέ δεν είπα ότι δεν υπάρχουν σλαβομακεδόνες. Ψάξτε ένα σημείο που έχω πει κάτι τέτοιο. Το αντίθετο. Εκείνο που ρώτησα είναι γιατί η ονομασία Σλαβική Μακεδονία αποκρούστηκε αφού αντιστοιχεί σε υπαρκτή εθνότητα που μάλιστα αποτελεί πλειονότητα. Η Τουρκία από όσο ξέρω δεν αποκαλείται Τουρκοκουρδιστάν ούτε το Βέλγιο Φλαμανδοβαλλωνία. Πάντα υπάρχει μια «οικονομία» στις ονομασίες. Άλλωστε ούτε η ονομασία «Μακεδονία» σκέτο πληροφορεί για την ύπαρξη αλβανών. Η ίδια η Αλβανία, δεν κατοικείται μόνο από αλβανούς. Θα μου αντιτείνετε ότι ο όρος «Μακεδονία» είναι καθαρά γεωγραφικός. Αυτό είναι αλήθεια. Το αντιμετωπίζουν όμως έτσι οι γείτονες στο σύνταγμα και τα σύμβολά τους;
Τα λόγια μου περί αλυτρωτισμού τεκμηριώνονται κυρίως στην συμπεριφορά, το σύνταγμα και τις προκηρύξεις και όχι στην ονομασία. Προφανώς άν λεγόταν «Άνω Βαρδαριστάν» αλυτρωτικές βλέψεις μπορεί να υπήρχαν. Εδώ όμως χρησιμοποιείται ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ το όνομα για να χτίσει εθνικό μύθο. Οι τουρκοκύπριοι θεωρούν τιμή και καμάρι τους το συνθετικό «τουρκο-» οπότε δεν καταλαβαίνω το επιχείρημά σας. Σκεφτείτε να αξίωναν μόνο για τον εαυτό τους το όνομα «κύπριοι»!
Οι βρετανοί δεν επιδιώκουν την «απελευθέρωση» της Βρετάνης από τους γάλλους. Αν θέλετε τέτοια παραδείγματα ξέρω κι άλλα. Υπάρχει περιοχή εντός του Βελγίου που λέγεται Λουξεμβούργο. Το θέμα είναι ότι κανείς από τους κατοίκους του κυρίως ειπείν Λουξεμβούργου δεν κάνει λόγο για «Λουξεμβουργιανό έθνος» το οποίο μάλιστα πρέπει να διεξάγει αγώνα για να «απελευθερώσει» τους σκλαβωμένους λουξεμβούργιους από τον «ζυγό» του Βελγίου. Μην ξεχνάτε ότι εδώ είναι βαλκάνια. Ο κάθε «γνήσιος απόγονος ενδόξων προγόνων» είναι έτοιμος να βγάλει μαχαίρι (του ελληνικού εθνικισμού πρώτου διδάξαντος).
Τέλος, για κατευθείαν απογόνους των αρχαίων ελλήνων ΕΓΩ ΔΕΝ μίλησα. Ούτε εμείς είμαστε, ούτε αυτοί. Μάλλον είμαστε ξαδέλφια μεταξύ μας, ως κατα βάση απόγονοι σλάβων (βλέπε σχετικά Φαλμεράγιερ). Επομένως στην τελευταία παράγραφο του zafer δεν βλέπω κάτι που να με αγγίζει. Έθεσα απλώς το ερώτημα: αν εμείς έχουμε αποδομήσει του μύθους περί της καταγωγής μας θα τους βρούμε μπροστά μας από άλλους; Δηλαδή τι μου λέτε; ότι ο κάθε Πανίκας δεν είναι απόγονος του μεγαλέξαντρου (και πράγματι δεν είναι) αλλά ο κάθε Πανικόφσκι είναι; δεν σας καταλαβαίνω ούτε εδώ.
@trash (εντελώς ειδικά για την πρώτη και τελευταία παράγραφο):
Ωραίος ο Λένιν. Δεν νομίζω όμως ότι έβαλε τους γάλλους κομμουνιστές να υπερασπιστούν τον γερμανικό εθνικισμό για να ανοίξουν μέτωπο με τον δικό τους εθνικισμό. Ούτε φυσικά και το αντίστροφο.
Σχετικά με τους σλαβομακεδόνες:
Ώστε οι σλαβομακεδόνες μαχητές του ΔΣΕ αγωνίστηκαν για να επιτίθεται ο ένας εθνικισμός πάνω στον άλλο με όλο και πιο βλακώδεις εθνικούς μύθους. Όσο για την Μίρκα Γκίνοβα, θα πρέπει να υπερασπιστούμε το δικαίωμά της εγγονής της να «αυτοπροσδιοριστεί: Ολυμπιάδα Γκίνοβα γνήσια απόγονος της μάνας του μεγαλεξαντρόφσκι». Επιτέλους κατάλαβα.
Και για να σουλουπώσω τη σκέψη μου.
Έγραψα πολύ απλά πως τα βαλκάνια, ένας χώρος μικρομέγαλων εθνικιστικών «μεγάλων ιδεών» δεν έχουν την πολυτέλεια νέων εθνικών μύθων πολύ πιο παιδαριωδών από τους ήδη υπάρχοντες (τους οποίους αποδομούμε ήδη). Ο «αυτοπροσδιορισμός» που επικαλείστε δεν είναι άδειος εθνικιστικού και αλυτρωτικού περιεχομένου. Κάνετε πως δεν το βλέπετε για να μην σας πουν «εθνίκια» (φτου κακά). Την ξέρω αυτή την αρρώστια. Πολλοί καλοπροαίρετοι διεθνιστές γίνονται φορείς εθνικισμού ...των άλλων. Αυτό το φαινόμενο σαρκάζω με το nickname μου.
το εθνίκι
Υ.Γ. αφού σας ιντριγκάρισα δεν έχω κάτι να προσθέσω. Τελειώνω εδώ. Επί του πρακτέου δεν έχουμε τίποτε να χωρίσουμε. Η χώρα ονομάζεται ήδη «Μακεδονία» απ' όλους πλην των ελλήνων. Ανεξάρτητα από τους αφελείς εθνικούς της μύθους η πιθανή διάλυσή της είναι σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων και εγκυμονεί κινδύνους για την ειρήνη της περιοχής. Να ξελασπώσουμε τους βαλκανικούς λαούς από τον αιματηρό βούρκο των εθνικών τους ψεμμάτων. Αυτό είναι το καθήκον ενός διεθνιστή.
Λέει ο αλλος π.χ. περι ''δεύτερου εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του ’46-’49'' .Αυτό είναι επίσημη θέση του κκε;Και η Μίρκα τι δουλειά είχε τότε;Η μήπως πρέπει να ρωτήσω ''ποιανού έθνους εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας ήταν;''.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο άλλο παλι.Είναι λέει Σλαβομακεδόνες.Γιατί είναι σλαβο-ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ;Τι το μακεδονικό έχουν δηλαδη;Εμείς οι γηγενείς Μακεδόνες (γιατί δεν ξέρω αν το προσέξατε υπάρχουμε κι εμείς που ειμασταν Μακεδόνες δηλαδή Ελληνες πριν έρθει το ελληνικό κρατος εδω)έχουμε την ελληνική μας γλώσσα τα έθιμα μας κτλπ.Για τη γλώσσα ακομα και οι πιο βαρεμενοί των Σκοπίων δεν μπορουν να ισχυριστούν οτι δέν είναι η συνέχεια της γλώσσας που μιλιόταν στα ίδια μέρη πριν 2000 χρόνια.
Λέει ο άλλος τι σχέση υπάρχει με την αρχαιότητα.Μα δεν πάει έτσι.Ο καθένας εχει σχέση με τον πατέρα του και τη μάνα του εκείνοι με τους δικούς τους και πάει λεγοντας μ όλα τα γυρίσματα που κάνει η ιστορία.Απο κει και πέρα η επιστήμη προχωράει μελετάει και το dna ,όποιος θέλει ας ψάξει.Και σχέση να μην έχω με τον φίλιππο δε με πολυνοιάζει.Αλλα ξέρω τους προγόνους μου μ ονοματεπωνυμο και κατοικία 100 χρόνια πριν έρθει ο ελληνικός στρατός κί εχω κατεγραμμενα τα όνοματα των κατοίκων απ το 1600 περίπου και δεν ήταν σλάβικα στη συντριπτική τους πλειοψηφία.Τι να κάνω δηλαδη; Να πώ ψεμματα για να ικανοποιηθούν οι πρώην οχρανίτες που μπήκαν στο σνοφ;Ακόμα περιμένω να μου πεί κάποιος πόσα χωριά ''σλαβομακεδονων'' καψαν οι Γερμανοί.Το δικό μου και τα γύρω που ήταν αμιγώς ελληνικά τα κάψαν παντως.
Αυτοί τι σχέση έχουν; Γεωγραφική; Μα το μεγαλύτερο μερος του κρατους τους και η ίδια η πρωτέυουσα τους δεν ήταν μέρος της κατ εξοχήν Μακεδονίας της αρχαιότητας.Και που είναι η παρουσία τους στο ενδιάμεσο; Που είναι επι ζηλώτων που είναι στα μοναστήρια και στα σχολεία επι τουρκοκρατίας;Πουθενάδες οι δηθεν σλαβομακεδόνες.Εδώ οι Βούλγαροι με ατράνταχτη παρουσία στο μεσαίωνα και στο τσακ τους ξύπνησαν οι πανσλαβιστές Ρωσσοι αλλιως θα ειχαν συναντήσει τους πετσενέγκους...
Θες ένα όνομα περιγραφικό και με περιεχόμενο ;Σλαβανάκατοι.
Κι αυτό αν θεωρήσουμε πρώτα του Βούλγαρους Σλαβους.
Κι αλήθεια οι Ελληνες που υπήρχαν π.χ. στα Βελεσσά(Τίτο Βέλες) κάποτε στη Σλαβανακατία τι απόγιναν ; Εξατμίστηκαν; Δε βλεπω ν ασχολείτε ο ιος και ο Λιθοξόου μ αυτους.Εκει δεν υπήρχαν διώξεις και αφομοιωτικές πολιτικές;Η τους κρύβουμε πίσω απ το Βλάχος κι όλα καλα;
Και φίλε παπιέ επειδή κάποιοι είμαστε Μακεδόνες και δέν τη μάθαμε τη Μακεδονία απ τα γραπτά αλλων όπως εσυ οταν μιλάς για Μακεδονικό Αγώνα να λείπουν τα εισαγωγικα.
Για τους Αλβανούς πάλι κουβέντα ε;Α λέει ο άλλος θελουν απλως τη συμφωνία...Μπα; Και τι είναι η συμφωνία; Απ τον ουρανό έπεσε;Για τους ουτσεκάδες λακέδες των Αμερικάνων που τους ταίζουν τα μεμέτια κουβέντα;Για την Αλβανική μαφία σε όλη την Ευρώπη κουβεντα;
Εγώ λέω να τα ξανακοιτάξετε εκεί στο κόμμα γιατί λίγο οι μαλακίες του Μαρξ και του Εγκελς λίγο του Λέννιν ,λίγο ο τριτοδιεθνισμός,λίγο ο Δημητρόφ, λιγο ο Τιτο,λίγο το σνοφ, λίγο οι αμερικανιές και ο ιός βγάζετε ενα μείγμα που δεν το τρώει άνθρωπος.
@εθνίκι:
ΑπάντησηΔιαγραφή-Το εύκολο είναι να απαντάς αντί σε αυτά που σου λέει ο άλλος, σε ένα σκιάχτρο των θέσεων του, που μπορείς εν τέλη να αντιμετωπίσεις. Αυτά που έγραψα εγώ είναι εδώ, και ευτυχώς μπορεί ο καθένας να κρίνει εάν απαντάς σε αυτά, ή σε πράγματα που κατεβάζεις από το κεφάλι σου.
-Το πόσο επικύνδινος είναι ο Μακεδονικός «αλυτρωτισμός», αφήνω στην κρίση του κάθε εχέφρωνα ανθρώπου το εάν μπορεί ένας λαός 2 εκ, εκ των οποίων το 25% δεν είναι καν σλαβομακεδόνες, να απειλείσει ταυτόχρονα 3 χώρες του ΝΑΤΟ (Ελλάδα, Βουλγαρία, Αλβανία) με πολλαπλάσιο στρατό, πλυθησμό και πολύ μεγαλύτερη εθνική ομοιογένεια από την ίδια, ώστε να καταλάβει την γεωγραφική Μακεδονία (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1)
Κατά τα λοιπά, ναι οι Σλαβομακεδόνες και για το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό τους, όχι μόνο το ’42-49, αλλά ακόμη και την εποχή που στελέχωναν τα ένοπλα σώματα του Παύλου Μέλα για να αποφύγουν τον εκβουλγαρισμό τους (τα κριτήρια τότε ήταν θρησκευτικά και όχι γλωσσικά- οι σλαβομακεδόνες δεν μπήκαν ποτέ στην βουλγαρική εξαρχεία καθώς δεν θεωρούσαν εαυτούς βούλγαρους), με πιο γνωστό παράδειγμα το πρωτοπαλίκαρο του Μελά Κοσταντίν Κότε, που όχι μόνο δεν ήξερε λέξη ελληνικά, αλλά πριν ήταν ενταγμένος και στην ...VMRO!
(https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%83%CF%89%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%95%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%9F%CF%81%CE%B3%CE%AC%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7)
(https://www.sansimera.gr/biographies/288)
Κατά τα λοιπά σας αφήνω να μαλώνετε με τους σλαβομακεδόνες εθνικιστές για το πιος θα πιάσει σκιά κάτω από τα αχαμνά του Βουκεφάλα...
@Μακεδόνας:
Αν και πολύ αμφιβάλω εάν είσαι όντως «Μακεδόνας», μια και η συντριπτική πλειοψηφεία του Ελληνικού πλυθησμού της σημερινής ελληνικής Μακεδονίας είναι ποντιακής ή άλλης προσφυγικής καταγωγής, κανείς δεν είπε πως πριν την απελευθέρωση της από το ελληνικό κράτος η σημερινή ελληνική μακεδονία δεν είχε ΚΑΙ ελληνικούς πλυθησμούς (φυσικά και είχε, ήταν πολυεθνική περιοχή ήδη από τον μεσαίωνα) και μάλιστα συμπαγείς κυρίως στις μεγάλες πόλεις (γιατί στα χωριά...).
Εδώ το ζήτημα είναι πως η σημερινή ελληνική μακεδονία, ουδόλως ταυτίζεται με τον γεωγραφικό χώρο της Μακεδονίας (παραπομπή επάνω από wiki) που απλώνεται σε 4-5 χώρες αφενός, και πως υπάρχουν σλάβοι που κατοικούν σε αυτή την περιοχή εδώ και 500 κ βάλε χρόνια (είναι δηλαδή εξίσου αυτόχθονες με τον οποιονδήποτε άλλον), και δεν είναι ούτε σέρβοι, ούτε βούλγαροι, αλλά ένα άλλο έθνος που προέκυψε ακριβώς από την επιρροή με τις άλλες εθνότητες της γεωγραφική μακεδονίας, είναι δηλαδή οι σλάβοι της Μακεδονίας, οι Σλαβομακεδόνες...
Η διαφορά είναι πως για τον Έλληνα (ή τον Βούλγαρο, ή τον Αλβανό) της Μακεδονίας ο προσδιορισμός «Μακεδόνας» δεν είναι και εθνικός προσδιορισμός (αφού εθνικά είναι Έλληνες,Βούλγαροι ή Αλβανοί) ενώ για τους Σλαβομεκεδόνες είναι, εφόσον δεν είναι κάτι άλλο εκτός από αυτό...
-Για το για ποιόν ήταν εθνικοαπελευθερωτικός ο αγώνας του 1946-49 είναι γνωστό.
Μετά τον 1ο εθνικοαπελευθερωτικό ενάντια στους γερμανοϊταλούς (κ τους Βούλγαρους μην ξεχνιώμαστε), εισέβαλαν το ’44 στην χώρα μας οι Εγγλέζοι και στην συνέχεια οι αμερικάνοι. Η συνέχεια γνωστή, οι πρώην γερμανοντυμένοι έλληνες απλά άλλαξαν στολές, και οι πρώην αντάρτες ξαναβγήκαν στα βουνά...
Σλάβοι στην περιοχή υπάρχουν εδώ και 1500 χρόνια, όχι 500. Εμφανίζονται στις βυζαντινές πηγές ήδη από τον 6ο αιώνα και υπάρχουν πηγές για κατοίκηση της περιοχής του σημερινού Μοναστηρίου (Bitola) από το 680 από Σλαβικά φύλα (Βερζήτες). Bonus: οι τότε Βυζαντινοί ιστορικοί χωρίζουν τους Σλάβους από τους Βούλγαρους (λογικό επειδή έτσι ήταν). Η σχολή της Οχρίδας ιδρύθηκε το 886 αφού οι Βούλγαροι κατέλαβαν την Οχρίδα. Μόνο που αντί να εκβουλγαριστούν οι Σλάβοι, έγινε το αντίθετο. Άρα με τη λογική του ποιος ήρθε πρώτος (που δεν είναι λογική που την ασπάζομαι) μήπως οι Σλάβοι είναι πιο Μακεδόνες από τους πόντιους και τους θρακιώτες που ήρθαν στη περιοχή το 1922;
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Zafer Odličanović:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο "500 χρόνια" που ανάφερα, σχετίζεται περισσότερο με τον χρόνο της αυτοσυνείδησης αυτών των πληθυσμών, καθώς και με τα λόγια ενός πολύ καλού μου φίλου από τους "ακατονόμαστους", που μου έλεγε πως "πλέον στην Ελλάδα έχουμε μείνει τόσο λίγοι, που ούτε καν θέμα μειονότητας δεν τίθεται, αλλά δεν μπορεί ο πόντιος που ήρθε στην Μακεδονία στην δεκαετία του '20, να απαγορεύει σε εμένα που η οικογένεια μου είναι εδώ 500 και, χρόνια στην Μακεδονία, να λέγομαι Μακεδόνας..."
THRASH
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμφιβάλεις επειδή είσαι άσχετος με την περιοχή και οι γνώσεις σου προέρχονται απ τις πηγες που ανέφερες κι απ το φίλο σου.Στον καζά μας δεν υπήρχε ίχνος Βουλγάρων και οι Ελληνες πρόσφυγες δεν είναι πλειοψηφία.Πλειοψηφία είμαστε οι Μακεδόνες και προφανώς δεν εννοω τους φίλους σου του ουρανιου τόξου.
Σλαβομακεδόνες δεν θα τους λες επειδη δεν στο επιτρέπω εγώ ως Μακεδόνας.
Επίσης δεν υπάρχει αλυτρωτισμός επειδή δεν υπάρχει τίποτα προς λύτρωση.Eίναι αναθεωρητισμός και επεκτατισμός και η αξιολόγηση του απο σένα δεν έχει ιδιαίτερο βαρος.
Βλέπω επιμένεις στο ''απελευθερωτικό'' του πράγματος αλλα αυτό είναι μάλλον κομματικό ζήτημα, για μενα είναι απλως γελοίο.Εκτός εάν το θεωρήσουμε ως απελευθερωτικό αγώνα των σλαβανάκατων όπως λεν στα Σκόπια...
Τα πεντακόσια χρόνια που λές είναι μια αρλούμπα που πέταξες μόλις ο απωπάνω σου έβαλε ενα ιστορικό πλαισιο για τους Σλάβους.Καμμιά αυτοσυνειδησία δεν προέκυψε πριν απο 500 χρόνια, πουθενά δεν μαρτυρειται τέτοιο πράμα κι ο φίλος σου μπορεί να έχει προγόνους και 1000 χρόνια πριν στην περιοχή αλλα μπορεί και όχι και φυσικά δεν μπορεί να αποδείξει κατι τέτοιο απλώς μας μεταφέρεις καφενειακές κουβέντες.Κλασσικός σλαβανακατος ο φίλος σου.Απ τη μια μαγκιά σε Πόντιο απ την άλλη αθώα θύμα στον άσχετο.Αυτές οι μαγκίες των φίλων σου όμως κόβονται μαχαίρι αμα τη εμφανίση πραγματικών Μακεδόνων...Και ναί όπως πρέπει να σε προτείνει καποιος για να σε αποδεχτούν στο κόμμα έτσι και μείς οι Μακεδόνες προαπαιτούμε την ελληνικότητα κάποιου για να τον θεωρήσουμε Μακεδόνα.
Δέν υπάρχει γεωγραφική Μακεδονία.Υπάρχει η ιστορική Μακεδονία της αρχαίας εποχής η οποία δεν περιλαμβάνει-εκτος απο μια μικρή ζώνη κοντα στα σημερινά σύνορα-τα εδάφη των Σλαβανάκατων.Εκεί είναι Δαρδανία και Παιονία.
Να μιλάς για πράγματα που γνωρίζεις.
@Μακεδονας:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Σλαβομακεδόνες δεν θα τους λες επειδη δεν στο επιτρέπω εγώ ως Μακεδόνας."
Λογική συζήτηση δεν θα κάνω με κάποιον που λέει πως έχει το δικαίωμα το πως θα αποκαλώ τους μη-ελληνικής καταγωγής κάτοικους της ευρύτερης περιοχής της Μακεδονίας, πολύ περισσότερο που να μου αραδιάζει κ ως "ιστορικά στοιχεία" μια χούφτα νεοναζιστικές ιδεοληψίες που λογαριάζουν την εθνικότητα κάποιου από την υποτιθέμενη "καταγωγή αίματος" και όχι από την τρέχουσα πολιτιστική του ταυτότητα.
Για να κλείνω με εσένα που θεωρείς πως έχεις το οποιοδήποτε δικαίωμα να "απαγορεύεις" την άποψη του άλλου, τράβα να μιλήσεις με κανέναν εθνικιστή του VMRO που θεωρεί πως έχει αποκλειστικό προνόμιο στην "μακεδονικότητα". Τα ίδια μυαλά κουβαλάτε κ οι δύο σας εξάλλου...
Υ.Γ.
"Φίλος" του "Ουράνιου τόξου" δεν ύπηρξα ποτέ, όχι φυσικά επειδή είναι μειονοτική οργάνωση, αλλά επειδή πρεσβεύει νεοφιλελέ ευρωλάγνες ιδέες, οι οποίες βρίσκονται στον αντίποδα των αξιών και της κοσμοθεωρίας μου.
@"Μακεδόνας":
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ, ξέχασα:
"Δέν υπάρχει γεωγραφική Μακεδονία.Υπάρχει η ιστορική Μακεδονία της αρχαίας εποχής η οποία δεν περιλαμβάνει-εκτος απο μια μικρή ζώνη κοντα στα σημερινά σύνορα-τα εδάφη των Σλαβανάκατων.Εκεί είναι Δαρδανία και Παιονία."
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1
(Γιατί η ιστορική αμορφωσιά πρέπει να έχει και κάποιο όριο...)