Χτες διατυπώσαμε μερικές σκέψεις για το καινούργιο φρούτο που θα δοκιμάσουμε την επόμενη χρονιά, το περιουσιολόγιο. Σήμερα λέω να γενικεύσουμε την συζήτηση και να την πάμε ένα βήμα πιο πέρα. Ίσως έτσι καταλάβουμε καλύτερα το παιχνίδι που παίζεται ερήμην μας.
Από το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης που βιώνουμε ήδη επί οκτώ και πλέον χρόνια και που δεν λέει να τελειώσει, το κεντρικό θέμα σε όλες τις οικονομικές συζητήσεις απανταχού της υφηλίου είναι το χρέος. Ο ΟΟΣΑ επισημαίνει το ολοένα διογκούμενο πρόβλημα από την υπερχρέωση των νοικοκυριών, το ΔΝΤ βλέπει αδιέξοδα που προκαλούνται από την υπερχρέωση των κρατών, οι κεντρικοί τραπεζίτες όλων των χωρών τρέμουν καθώς αντιλαμβάνονται ότι το σύστημά τους απειλείται με κατάρρευση λόγω χρεών και όλοι μαζί στίβουν τα μυαλά τους για να βρουν έναν τρόπο να επαναφέρουν την παγκόσμια οικονομία σε ρυθμούς ανάπτυξης, παρά τα χρέη που έχουν πνίξει ολόκληρο τον πλανήτη, όπως φαίνεται στο παρακάτω διάγραμμα:
Τα ποσά είναι ανατριχιαστικά. Στα τέλη του 2014, το παγκόσμιο χρέος άγγιξε τα 200 τρισ. δολλάρια! Με δεδομένο ότι το παγκόσμιο ΑΕΠ δεν ξεπερνάει τα 70 τρισ., το παγκόσμιο χρέος φτάνει στο 286% του ΑΕΠ. Για να το πούμε πιο παραστατικά, προκειμένου να ξεπληρωθεί αυτό το χρέος πρέπει όλοι οι κάτοικοι της Γης να δουλεύουν επί 34-35 μήνες, δίχως να βάλουν στο στόμα τους έστω μια μπουκιά ψωμί.
Βέβαια, σε κάποιες χώρες (όπως η Ελλάδα) η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη. Εκείνο που ξέρουμε, επειδή μας το πιπιλάνε όλοι τριγύρω, είναι ότι το δημόσιο χρέος μας φτάνει τα 326 δισ. ευρώ (τουλάχιστον, τόσο ήταν την πρωτοχρονιά) και μάθαμε απ' έξω κι ανακατωτά ότι χρωστάμε το 180% του ΑΕΠ μας. Αυτό είναι το λεγόμενο χρέος κεντρικής κυβέρνησης. Μόνο που ως έλληνες δεν χρωστάμε μόνο αυτά. Υπάρχουν κι άλλα 103 δισ., τα οποία χρωστάνε οι φορείς τού ευρύτερου δημόσιου τομέα. Υπάρχουν και κάπου 740 δισ. σε έντοκα γραμμάτια, τα οποία ανακυκλώνουμε πληρώνοντας τόκους. Και υπάρχουν κι ακόμα 220 δισ., τα οποία έχει δανειστεί ο χρηματοπιστωτικός τομέας με την εγγύηση του δημοσίου. Αν τα αθροίσουμε όλα αυτά, φτάνουμε στο δυσθεώρητο ποσό των 1,39 τρισ. ευρώ, το οποίο ξεπερνάει το 800% του ΑΕΠ μας. Παναπεί, για να ξοφλήσουμε πρέπει να δουλεύουμε ως σκλάβοι οκτώ χρόνια, δίχως να πιούμε έστω ένα ποτήρι νερό. Τρέλα!
Αν κάποιοι σκεφτεστε ότι είτε υπερβάλλω είτε τα νούμερα που παραθέτω είναι λανθασμένα, λυπάμαι αλλά θα σας στενοχωρήσω. Προσέξτε:
Στις 30 Μαρτίου 2016, ο πρώην διοικητής τής ΤτΕ Γιώργος Προβόπουλος, μιλώντας στην γενική συνέλευση του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Τροφίμων, πέταξε μια βόμβα μεγατόνων: "Θυμάμαι τον Μάιο του 2008 ο Μπομπ Τράα, ο οποίος είχε σταλεί τότε από το ΔΝΤ να κάνει μια έκθεση για την ελληνική οικονομία, είχε υπολογίσει ότι το χρέος κάθε μορφής του ελληνικού κράτους, της ελληνικής οικονομίας ήταν πάνω από 800% του ΑΕΠ και τον παρακαλέσαμε να μην το δημοσιεύσει γιατί θα γινόταν χαμός αν το δημοσίευε. Αλλά αυτή ήταν η πραγματικότητα και κάποιοι κάνανε πως δεν την βλέπανε".
Στον απόηχο της έκρηξης, ο Προβόπουλος βγήκε στον Αντέννα για να απαντήσει στην ερώτηση αν τότε ζήτησε από τον Τράα να θάψει την έκθεσή του. Στην κουτή ερώτηση, ο Προβόπουλος απάντησε λογικά: "Δεν είναι ακριβές ότι ζήτησα από τον Μπομπ να μην δημοσιοποιήσει τα στοιχεία, αλλά του ζήτησα να κάνει σωστή χρήση τους. Λόγω των δυσμενών συνθηκών που είχαν τα σπρεντ, αν έβγαινε η προοπτική του 800%, την άλλη μέρα θα κατέρρεε η χώρα". Πάντως, τον Αύγουστο του 2009 ο Τράα υπέβαλε κανονικά την έκθεσή του και αυτή βρίσκεται ακόμη και σήμερα αναρτημένη στον ιστότοπο του ΔΝΤ, όπου μπορεί να την διαβάσει ο οποιοσδήποτε.
Παρένθεση. Αν θυμάμαι καλά, οι εκλογές τού 2009 έγιναν στις 4 Οκτωβρίου. Αυτό σημαίνει ότι η έκθεση Τράα ήταν γνωστή τόσο σ' εκείνους που έλεγαν "λεφτά υπάρχουν" όσο και σ' εκείνους που διαλαλούσαν "όλα τα κάναμε καλά". Επίσης, σημαίνει πως όλοι όσοι είπαν (μερικοί εξακολουθούν να λένε) "δεν ξέραμε", είναι ή άσχετοι ή ηλίθιοι ή ψεύτες. Κλείνει η παρένθεση.
Πώς δένει η κουβέντα για το χρέος με το περιουσιολόγιο; Είναι απλό. Για να χαλαρώσει η θηλειά στην παγκόσμια οικονομία, πρέπει να μειωθεί δραστικά το χρέος. Αυτό γίνεται με δυο τρόπους: πρώτον, με διαγραφή ενός μεγάλου μέρους του από πλευράς δανειστών (κάτι που δεν φαίνεται εφικτό, λόγω της απληστίας του κεφαλαίου) και, δεύτερον, με πραγματική φορολόγηση του πλούτου, του μεγάλου πλούτου. Πώς να φορολογήσεις, όμως, τον μεγάλο πλούτο, όταν διοχετεύεται σε φορολογικούς παραδείσους και χάνεται;
Εδώ έρχεται το περιουσιολόγιο να παίξει τον ρόλο του. Όσες τράπεζες και παρατράπεζες κι αν στηθούν στα διάφορα Καϋμάν και Βανουάτου κι όσες εταιρείες γραμματοκιβωτίου κι αν ιδρυθούν στις Κάτω Χώρες, τα ακίνητα δεν μπορούν να μεταφερθούν εκεί. Μένουν στον τόπο τους, βρίσκονται εύκολα και μπορούν να φορολογηθούν ακόμη ευκολώτερα. Αυτός είναι ο λόγος που οι διεθνείς καπιταλιστικοί οργανισμοί (ΟΟΣΑ, ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα, Ευρωπαϊκή Ένωση κλπ) υπερθεματίζουν την εφαρμογή τού Φόρου Περιουσίας σε όλες τις χώρες: να μαζέψουμε τα πολλά από τα ακίνητα κι από τα υπόλοιπα ό,τι πάρουμε είναι καλό. Υπολογίζεται ότι σε βάθος λίγων χρόνων μπορεί μέσω αυτού του φόρου να μεταφερθούν πάνω από 20 τρισ. δολλάρια στην εξυπηρέτηση του χρέους.
Φυσικά, σ' αυτόν τον σχεδιασμό, δεν θα μπορούσε να μη πρωταγωνιστήσει η Ελλάδα, το γνωστό πειραματόζωο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι κι αλλιώς, όλα τα νεοφιλελεύθερα μέτρα που επιβάλλονται αλλεπάλληλα σ' ολόκληρη την Ευρώπη, εδώ πρωτοδοκιμάζονται. Τώρα, ποια θα είναι τα αποτελέσματα του εν λόγω πειράματος, ουδείς γνωρίζει. Πάντως, προσωπικά δεν διατίθεμαι να στοιχηματίσω ούτε μια χρησιμοποιημένη οδοντογλυφίδα στο ότι θα δούμε "πραγματική φορολόγηση του μεγάλου πλούτου"...
Από το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης που βιώνουμε ήδη επί οκτώ και πλέον χρόνια και που δεν λέει να τελειώσει, το κεντρικό θέμα σε όλες τις οικονομικές συζητήσεις απανταχού της υφηλίου είναι το χρέος. Ο ΟΟΣΑ επισημαίνει το ολοένα διογκούμενο πρόβλημα από την υπερχρέωση των νοικοκυριών, το ΔΝΤ βλέπει αδιέξοδα που προκαλούνται από την υπερχρέωση των κρατών, οι κεντρικοί τραπεζίτες όλων των χωρών τρέμουν καθώς αντιλαμβάνονται ότι το σύστημά τους απειλείται με κατάρρευση λόγω χρεών και όλοι μαζί στίβουν τα μυαλά τους για να βρουν έναν τρόπο να επαναφέρουν την παγκόσμια οικονομία σε ρυθμούς ανάπτυξης, παρά τα χρέη που έχουν πνίξει ολόκληρο τον πλανήτη, όπως φαίνεται στο παρακάτω διάγραμμα:
Τα ποσά είναι ανατριχιαστικά. Στα τέλη του 2014, το παγκόσμιο χρέος άγγιξε τα 200 τρισ. δολλάρια! Με δεδομένο ότι το παγκόσμιο ΑΕΠ δεν ξεπερνάει τα 70 τρισ., το παγκόσμιο χρέος φτάνει στο 286% του ΑΕΠ. Για να το πούμε πιο παραστατικά, προκειμένου να ξεπληρωθεί αυτό το χρέος πρέπει όλοι οι κάτοικοι της Γης να δουλεύουν επί 34-35 μήνες, δίχως να βάλουν στο στόμα τους έστω μια μπουκιά ψωμί.
Βέβαια, σε κάποιες χώρες (όπως η Ελλάδα) η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη. Εκείνο που ξέρουμε, επειδή μας το πιπιλάνε όλοι τριγύρω, είναι ότι το δημόσιο χρέος μας φτάνει τα 326 δισ. ευρώ (τουλάχιστον, τόσο ήταν την πρωτοχρονιά) και μάθαμε απ' έξω κι ανακατωτά ότι χρωστάμε το 180% του ΑΕΠ μας. Αυτό είναι το λεγόμενο χρέος κεντρικής κυβέρνησης. Μόνο που ως έλληνες δεν χρωστάμε μόνο αυτά. Υπάρχουν κι άλλα 103 δισ., τα οποία χρωστάνε οι φορείς τού ευρύτερου δημόσιου τομέα. Υπάρχουν και κάπου 740 δισ. σε έντοκα γραμμάτια, τα οποία ανακυκλώνουμε πληρώνοντας τόκους. Και υπάρχουν κι ακόμα 220 δισ., τα οποία έχει δανειστεί ο χρηματοπιστωτικός τομέας με την εγγύηση του δημοσίου. Αν τα αθροίσουμε όλα αυτά, φτάνουμε στο δυσθεώρητο ποσό των 1,39 τρισ. ευρώ, το οποίο ξεπερνάει το 800% του ΑΕΠ μας. Παναπεί, για να ξοφλήσουμε πρέπει να δουλεύουμε ως σκλάβοι οκτώ χρόνια, δίχως να πιούμε έστω ένα ποτήρι νερό. Τρέλα!
Αν κάποιοι σκεφτεστε ότι είτε υπερβάλλω είτε τα νούμερα που παραθέτω είναι λανθασμένα, λυπάμαι αλλά θα σας στενοχωρήσω. Προσέξτε:
Στις 30 Μαρτίου 2016, ο πρώην διοικητής τής ΤτΕ Γιώργος Προβόπουλος, μιλώντας στην γενική συνέλευση του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Τροφίμων, πέταξε μια βόμβα μεγατόνων: "Θυμάμαι τον Μάιο του 2008 ο Μπομπ Τράα, ο οποίος είχε σταλεί τότε από το ΔΝΤ να κάνει μια έκθεση για την ελληνική οικονομία, είχε υπολογίσει ότι το χρέος κάθε μορφής του ελληνικού κράτους, της ελληνικής οικονομίας ήταν πάνω από 800% του ΑΕΠ και τον παρακαλέσαμε να μην το δημοσιεύσει γιατί θα γινόταν χαμός αν το δημοσίευε. Αλλά αυτή ήταν η πραγματικότητα και κάποιοι κάνανε πως δεν την βλέπανε".
Στον απόηχο της έκρηξης, ο Προβόπουλος βγήκε στον Αντέννα για να απαντήσει στην ερώτηση αν τότε ζήτησε από τον Τράα να θάψει την έκθεσή του. Στην κουτή ερώτηση, ο Προβόπουλος απάντησε λογικά: "Δεν είναι ακριβές ότι ζήτησα από τον Μπομπ να μην δημοσιοποιήσει τα στοιχεία, αλλά του ζήτησα να κάνει σωστή χρήση τους. Λόγω των δυσμενών συνθηκών που είχαν τα σπρεντ, αν έβγαινε η προοπτική του 800%, την άλλη μέρα θα κατέρρεε η χώρα". Πάντως, τον Αύγουστο του 2009 ο Τράα υπέβαλε κανονικά την έκθεσή του και αυτή βρίσκεται ακόμη και σήμερα αναρτημένη στον ιστότοπο του ΔΝΤ, όπου μπορεί να την διαβάσει ο οποιοσδήποτε.
Παρένθεση. Αν θυμάμαι καλά, οι εκλογές τού 2009 έγιναν στις 4 Οκτωβρίου. Αυτό σημαίνει ότι η έκθεση Τράα ήταν γνωστή τόσο σ' εκείνους που έλεγαν "λεφτά υπάρχουν" όσο και σ' εκείνους που διαλαλούσαν "όλα τα κάναμε καλά". Επίσης, σημαίνει πως όλοι όσοι είπαν (μερικοί εξακολουθούν να λένε) "δεν ξέραμε", είναι ή άσχετοι ή ηλίθιοι ή ψεύτες. Κλείνει η παρένθεση.
Ο Μπομπ Τράα (σκέτο "Μπομπ" για τον κ. Προβόπουλο), φανατικός υπέρμαχος της άποψης ότι οι έλληνες ζούσαν πάνω από τις δυνατότητές τους και τώρα πρέπει να πληρώσουν. |
Πώς δένει η κουβέντα για το χρέος με το περιουσιολόγιο; Είναι απλό. Για να χαλαρώσει η θηλειά στην παγκόσμια οικονομία, πρέπει να μειωθεί δραστικά το χρέος. Αυτό γίνεται με δυο τρόπους: πρώτον, με διαγραφή ενός μεγάλου μέρους του από πλευράς δανειστών (κάτι που δεν φαίνεται εφικτό, λόγω της απληστίας του κεφαλαίου) και, δεύτερον, με πραγματική φορολόγηση του πλούτου, του μεγάλου πλούτου. Πώς να φορολογήσεις, όμως, τον μεγάλο πλούτο, όταν διοχετεύεται σε φορολογικούς παραδείσους και χάνεται;
Εδώ έρχεται το περιουσιολόγιο να παίξει τον ρόλο του. Όσες τράπεζες και παρατράπεζες κι αν στηθούν στα διάφορα Καϋμάν και Βανουάτου κι όσες εταιρείες γραμματοκιβωτίου κι αν ιδρυθούν στις Κάτω Χώρες, τα ακίνητα δεν μπορούν να μεταφερθούν εκεί. Μένουν στον τόπο τους, βρίσκονται εύκολα και μπορούν να φορολογηθούν ακόμη ευκολώτερα. Αυτός είναι ο λόγος που οι διεθνείς καπιταλιστικοί οργανισμοί (ΟΟΣΑ, ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα, Ευρωπαϊκή Ένωση κλπ) υπερθεματίζουν την εφαρμογή τού Φόρου Περιουσίας σε όλες τις χώρες: να μαζέψουμε τα πολλά από τα ακίνητα κι από τα υπόλοιπα ό,τι πάρουμε είναι καλό. Υπολογίζεται ότι σε βάθος λίγων χρόνων μπορεί μέσω αυτού του φόρου να μεταφερθούν πάνω από 20 τρισ. δολλάρια στην εξυπηρέτηση του χρέους.
Φυσικά, σ' αυτόν τον σχεδιασμό, δεν θα μπορούσε να μη πρωταγωνιστήσει η Ελλάδα, το γνωστό πειραματόζωο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι κι αλλιώς, όλα τα νεοφιλελεύθερα μέτρα που επιβάλλονται αλλεπάλληλα σ' ολόκληρη την Ευρώπη, εδώ πρωτοδοκιμάζονται. Τώρα, ποια θα είναι τα αποτελέσματα του εν λόγω πειράματος, ουδείς γνωρίζει. Πάντως, προσωπικά δεν διατίθεμαι να στοιχηματίσω ούτε μια χρησιμοποιημένη οδοντογλυφίδα στο ότι θα δούμε "πραγματική φορολόγηση του μεγάλου πλούτου"...
Ετσι που ανεβαινει το χρεος τα 20 δις σε λιγα χρονια θα ειναι ενα μεγαλο μηδενικο.Ο αλλος τροπος ειναι ο παλιος καλος δοκιμασμενος τροπος , ΠΟΛΕΜΟΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ειλικρίνεια σου για άλλη μια φορά τσακίζει κόκκαλα. Όντως, "η απληστία του κεφαλαίου".
ΑπάντησηΔιαγραφήεξέφρασα τις διαφωνίες μου στο προηγούμενο άρθρο, διαβάζοντας και αυτό ενώ συμφωνώ πλήρως με το πρώτο κομμάτι της ανάλυσης σας, συνεχίζω να διαφωνώ για το περιουσιόλογιο σε παγκόσμια κλίμακα (το οποίο βέβαια δεν αφορά μόνο ακίνητη περιουσία όπως ισχυρίζεστε). Και πάλι, σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να διαβάσετε το Zucman Gabriel - "Ο κρυμμένος πλούτος των εθνών" και αν συνεχίζετε να διαφωνείτε θα ήταν ενδιαφέρον να σας διαβάσω να αντικρούετε τα επιχειρήματα υπέρ. Με εκτίμηση
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρα από το αν είναι σωστό ή όχι, πιστεύω είναι γιατί δεν έχει νόημα να πληρώνει κάποιος φόρο για ένα σπίτι που έχει που στην τελική κάπου πρέπει να μείνει, δεν γίνεται να μην έχει και να μην πληρώνει για καταθέσεις, ακριβά έργα τέχνης κλπ, άμα είναι να μην πληρώνει για τίποτα, εσύ πιστεύεις ότι το πρόβλημα του χρέους θα λυθεί έτσι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοια είναι η λογική να πληρώνεις φόρο για κάποιο περιουσιακό στοιχείο που δεν αποφέρει εισόδημα στο παρόν (ανεξάρτητα του πόσο "πλούσιος" ή "φτωχός" είσαι στο εν λόγω παρόν);
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν υποθέσουμε ότι η "λογική" είναι πως η τωρινή ιδιοκτησία περιουσιακών στοιχείων υποκρύπτει εισοδήματα που κρύφτηκαν (και, συνεπώς, δεν φορολογήθηκαν) κάποτε στο κοντινό ή μακρινό παρελθόν (μήπως των γονιών, των παππούδων, των προπαππούδων;) θα καταλήξουμε μάλλον στη γελοιότητα. Εφόσον όμως μπορεί να τεκμηριωθεί παρελθοντική φοροδιαφυγή του τωρινού ιδιοκτήτη, τότε κάπως πρέπει να πληρώσει γι' αυτή.
Αν, πάλι, η "λογική" είναι πως "δεν μπορεί, κάτι θα έχεις αποκρύψει για να έχεις το τάδε περιουσιακό στοιχείο" (ισχυρισμός που θυμίζει λίγο τουρκοκρατία), τότε ας δεχτούμε και τον χαρακτηρισμό του (σύγχρονου) ραγιά που συνεπάγεται αυτή.
Να πληρώσουν οι πλούσιοι για τα εισοδήματά τους, τωρινά και παρελθοντικά που αποκρύβουν (συστηματικά), ναι. Όταν όμως το κωλοκράτος δεν μπορεί ή δε θέλει (ή και τα δύο) να φορολογήσει εισοδήματα (και ας πάει τον ανώτατο συντελεστή στο 90%, όσο τελοσπάντων του χρειάζεται για να μαζέψει αρκετά χωρίς να στίψει εκείνους που δεν επιβιώνουν πια) και, αντί να το παραδεχτεί ανοιχτά, θολώνει τα νερά (και τις συνειδήσεις) σκορπώντας ακατάσχετες ανοησίες και υποκρισίες, ληστεύοντας όποιον δεν έχει τη δύναμη να αντισταθεί ή να του ξεφύγει (ή είναι ο ίδιος "βαθύ" κράτος), πως λέγεται αυτό;
Προφανώς, παρόμοιες σκέψεις ισχύουν και για τον ΦΠΑ. Το ότι είναι(;) παγκόσμιο σύστημα συλλογής φόρων από τους υποτελείς δε σημαίνει αυτόματα ότι είναι και δίκαιο.
Πόση δικαιοσύνη άραγε μπορεί να σηκώσει ένα από τη φύση του άδικο και εκμεταλλευτικό σύστημα σαν τον καπιταλισμό; Δεν πρόκειται βέβαια να τον γκρεμίσουμε κουβεντιάζοντας μόνον για τις "αδικίες" της (αστικής) φορολόγησης. Αν είναι όμως να βάζουμε και κάποιο λιθαράκι στη συνειδητή αμφισβήτησή του, ας μεταθέσουμε την οπτική μας και την κριτική μας λίγο έξω από τον βούρκο στον οποίο θέλει να μας περιορίσει η "λογική" του (και η λογική του εκάστοτε κράτους του).
Θόδωρος Καρώνης
Νὰ χαρῶ ἐγὼ κάτι Μαθηματικά :
ΑπάντησηΔιαγραφή« ... Υπάρχουν και κάπου 740 δισ. σε έντοκα γραμμάτια, τα οποία ανακυκλώνουμε πληρώνοντας τόκους. ...»
Ἅμα μπορουσαμε νὰ δανειστοῦμε 740 δισεκατομμύρια εὐρὼ σὲ ἔντοκα γραμμάτια, μὲ προθεσμίες τριῶν ὥς δώδεκα μηνῶν τί άνάγκη εἴχαμε τὰ τρακόσα τόσα ψωροδισεκατομμύρια τῶν μνημονίων ;
Καμμία αἴσθηση τῆς πραγματικότητος δὲν ἔχει, φαίνεται, ὁ συγγράψας καὶ θέλει νὰ ἀνατρέψῃ, λέει, τὸ «ἀστικὸ καθεστώς».
« ... Και υπάρχουν κι ακόμα 220 δισ., τα οποία έχει δανειστεί ο χρηματοπιστωτικός τομέας με την εγγύηση του δημοσίου. ... »
Καὶ ἡ τρόϊκα τά 'χει ἀφὴσει ἀπ' ἔξω άπὸ τὸ Δημόσιο Χρέος, στὸ ὁποῖο ἔχει βάλει μέχρι καὶ τὸν πιὸ ἄσχετο φορέα καὶ γιὰ τὶς ὁποῖες ἐπιλογές της ὁ πρώην Γενικὸς Διευθυντὴς τῆς Στατιστικῆς Ὑπηρεσίας ταλαιπωρεῖται στὰ δικαστήρια :
« ... Αν τα αθροίσουμε όλα αυτά, φτάνουμε στο δυσθεώρητο ποσό των 1,39 τρισ. ευρώ, το οποίο ξεπερνάει το 800% του ΑΕΠ μας ... »
Ἡ ἅθροιση ἐπιβεβαιώνει τὴν ἀσχετοσύνη τοῦ γράψαντος. Στὴν Γερμανία, ὅπου ὄντως τὰ κρύβουν, τὸ χρέος εἶναι 400% τοῦ ΑΕΠ καί ὅμως οἱ ἔχοντες περίσσευμα ἀποταμιεύσεως τὴν δανείζουν μὲ ἀρνητικὰ ἐπιτόκια. Ἀλλά, βεβαίως, ἐκεῖ τέτοια ἱστολόγια εἶναι γιὰ νὰ νὰ γελᾶ ὁ κόσμος.
Ἀρκετὰ βλάψατε τὸν κόσμο μὲ τὴν ἀσχετωσύνη σας. Δὲν τὸν λυπᾶσθε καὶ ἐξακολουθεῖτε νὰ τὸν ἐξαπατᾶτε ;
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας
@ Γεωργάνας
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι να δεχτώ τις αντιρρήσεις σας στα νούμερα, έχετε άδικο να κατηγορείτε έναν μπλογκερ για εξαπάτηση όταν η δήλωση ότι το χρεος μας φθάνει το 800% ειπώθηκε από τον πρώην Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας. Αν θέλετε να βγάλετε την αγανάκτησή σας πιο ωφέλιμο είναι να την βγάλετε απέναντι σε αυτούς που έχουν (ή ειχαν) την ευθύνη και την αντίστοιχη θέση και μας λένε ψέμματα (?) και όχι σε αυτούς που απλώς σχολιάζουν στο όποιο μπλογκ τους. Αν πάλι δεν έχετε διαβάσει την δήλωση Προβόπουλου, τότε θα σας συνιστούσα να ξοδεύετε περισσότερο απο το χρόνο σας για να διαβάζετε ειδήσεις, παρά μπλογκ που τα θεωρείτε γελοία.
Φιλικά
Κώστας
Ἡ δήλωσις καὶ ἡ ἀναφορὰ στὴν ἔκθεση τοῦ Τράα γιὰ τὸ 800% ἀφοροῦσε τὴν κατάσταση σὲ δέκα, εἴκοσι, τριάντα ἢ πενῆντα χρόνια, ἐάν, καὶ ἐδῶ εἶναι τὰ δύο βασικά, πρῶτον, ἐξακολουθούσαμε τὴν οἰκονομικὴ πολιτικὴ τῆς ἐποχῆς ἐκείνης καί, δεύτερον, ἐάν, ἐνάντια σέ κάθε λογική, ἐξακολουθούσαμε νὰ βρίσκουμε κορόιδα νὰ μᾶς δανείζουν. Ἐὰν καὶ ἐάν ! Τέτοιες προβολὲς ὑπάρχουν στὶς ἐκθέσεις τοῦ ΔΝΤ γιὰ τὴν Ἑλληνικὴ οἰκονομία ἀπὸ τὸ 1993 τοὐλάχιστον. Οἱ ὑπάλληλοι στοὺς ὀργανισμοὺς αὐτοὺς προσπαθοῦν νὰ δώσουν στὸν αναγνώστη νὰ καταλάβῃ πόσο ἑπικίνδυνη εἶναι ἡ τρέχουσα πορεία καὶ δὲν συνιστοῦν πρόβλεψη ὅτι κάτι τέτοιο πράγματι θὰ συμβῇ. Συνεπῶς, πρόκειται γιὰ ἀπόπειρα ἐξαπατήσεως.
ΑπάντησηΔιαγραφήἘὰν ἀγανακτῶ γιὰ κάτι εἶναι διότι βλέπω ὅτι ἄνθρωποι πρόθυμοι νὰ κοπιάσουν γιὰ νὰ καταλάβουν τί μας συμβαίνει ἐδῶ καὶ ἕξι χρόνια, ἐν τούτοις δὲν θέλουν καὶ νὰ βγάλουν τὶς ἰδεολογικὲς παρωπίδες. Τὶς ἴδιες άνοησίες πού ἀκοῦμε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς μεταπολιτεύσεως γιὰ τοὺς καλοὺς καὶ τοὺς κακούς, τὴν «ἀστικὴ τάξη» καὶ τὸν «λαὸ», αὐτὲς τὶς κουταμάρες πού ἐν πολλοῖς παρέσχον τὴν ἰδεολογικὴ στήριξη γιὰ νὰ παραμείνῃ ἡ κοινωνία μας παρασιτικὴ καὶ ἀνίκανη νὰ σταθῇ στὸν διεθνῆ ἀνταγωνισμὸ χωρὶς νὰ ζητιανεύῃ. Μόνον, δηλαδή, ὁ περιούσιος λαὸς των Ἑλλήνων δέν ἀντέχει τὸν ζυγὸ τῆς κεφαλαιοκρατίας. Οἱ Κινέζοι καὶ οἱ Βιετναμέζοι καί, τώρα καὶ οἱ Κουβανοί, πῶς βγάζουν τὸ ψωμί τους στὶς παγκόσμιες άγορές ; Γιὰ σαράντα χρόνια, κάθε συντεχνιακὸ αἴτημα καὶ διεκδίκηση ἦταν «δίκαιο», ὅπως τὸ φώναζαν τὰ κανάλια καὶ ἡ «διανόηση», τρομάρα της. Πόσο βαθύτερα πρέπει νὰ πέσῃ ὁ «λαός» ὑπὲρ τοῦ ὁποίου κόπτονται, γιὰ νὰ καταλάβουν οἱ γραμματισμένοι πόσο ἔξω ἔπεσαν ;
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας
@ Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρ' ότι δεν τολμώ να αντιπαρατεθώ προς την επιστημονική σας αυθεντία (εγώ, ένας ταπεινός πτυχιούχος ΑΣΟΟΕ προς έναν απόφοιτο του Λόντον Σκουλ οβ Εκονόμικς και του Χάρβαρντ; άπαγε της βλασφημίας!), θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω προς τις... διαφωνίες σας, να σας διαβεβαιώσω ότι τα μαθηματικά μου είναι μια χαρά και να επιμείνω ότι οι αριθμοί που παρέθεσα είναι ορθοί.
Κι επειδή τούτο το ιστολόγιο δεν παραδίδει μαθήματα οικονομικών αλλ' απλώς προσπαθεί να συνεγείρει κάποια υγιώς σκεπτόμενα μυαλά, ας μην επεκταθούμε διότι εμείς θα κουβεντιάζουμε και η συντριπτική πλειοψηφία των αναγνωστών δεν θα καταλαβαίνει τι λέμε. Αν επιθυμείτε περαιτέρω συζήτηση, την ηλεκτρονική διεύθυνσή μου την έχετε. Όμως, θα ήθελα να απαντήσετε δημοσίως σε ένα απλό, ευθύ ερώτημα: αν ως έλληνες δεν έχουμε φορτωθεί στις πλάτες μας υποχρεώσεις 1,39 τρισ. όπως λέω εγώ (λίγο πάνω, λίγο κάτω... ας μη τσακωθούμε για πενταροδεκάρες), πόσα έχουμε φορτωθεί κατά την γνώμη σας; Λακωνικά, παρακαλώ: έναν αριθμό μόνο.
Επιτρέψτε μου μια ερώτηση ακόμη, ώστε με την απάντησή σας να μπορέσω να αξιολογήσω σωστά την βαρύτητα των ιδεολογικών και πολιτικών τοποθετήσεων που κάνατε στα σχόλιά σας. Μήπως αυτό το "Ἰακ." αναφέρεται στον μη εκτελεστικό πρόεδρο της Ελληνικά Χρηματιστήρια - Χρηματιστήριο Αθηνών ΑΕ, πρώην αντιπρόεδρο και νυν μέλος του Δ.Σ. της Τράπεζας Πειραιώς, πρώην διοικητή της ΕΤΒΑ , πρώην πρόεδρο της Εταιρείας Εκκαθάρισης Συναλλαγών Χρηματιστηρίου Αθηνών, πρώην αντιπρόεδρο του ΟΤΕ, πρώην μέλος του Δ.Σ. της Ενώσεως Ελληνικών Τραπεζών, του Σ.Ε.Β. και του Ι.Ο.Β.Ε., νυν μέλος των Δ.Σ. της Aegean Airlines και της Ελληνικά Καλώδια και γνωστό με το προσωνύμιο "Jack the Knife"; Κι εδώ λακωνικά παρακαλώ: ναι ή όχι.
Ἔχω πληρώσει πολὺ βαρὺ τίμημα ὥστε ἡ γνώμη ποὺ ἐκφράζω ἐνυπογράφως νὰ εἶναι ἡ δική μου καὶ ἀπολύτως κανενὸς ἄλλου. Τὸ ξέρω, ὅτι ἐσεῖς, οἱ καὶ τάχα μαρξιστές, νομίζετε ὂτι ὁ ἄνθρωπος ἀνήκει στὴν «τάξη» του καὶ μόνον ἐσεῖς αἰωρεῖσθε ὑπεράνω καὶ τοῦ κρεμᾶτε ἐτικέττες. Καὶ ποζάρετε καὶ ὠς «ἀνθρωπιστές» ποὺ σέβεσθε «ἰδιαιτερότητες» καὶ μάχεσθε τὴν «ἰσοπέδωση» ἀπὸ πάνω !
ΑπάντησηΔιαγραφήἈνοίγω παρένθεση : «Ἀστὸς» εἶναι αὐτὸς ποὺ ἔχει κομπόδεμα νὰ ζήσῃ ἕνα χρόνο χωρὶς νὰ ἔχῃ δουλειά ; Πέντε χρόνια ; Μήπως εἶναι αὐτὸς πού διαβάζει ἕνα βιβλίο τὸν χρόνο ; Ἕνα κάθε πέντε χρόνια ; Αὐτὸς ποὺ κάνει μπάνιο καθαριότητος κάθε μέρα ; Κάθε πέντε μέρες ; Κλείει ἡ παρένθεσις.
Ναί, ἰσχύει ὅτι εἶχα τὴν καλὴ τὺχη νὰ πάω σὲ καλὰ σχολεῖα, γιὰ τὴν φοίτησή μου στὰ ὁποῖα μπόρεσα νὰ πληρώσω μέχρι λεπτοῦ ἐξ ἰδίου καμάτου, καὶ νὰ διδαχθῶ ἀπὸ καλοὺς δασκάλους. Ἐκεῖνο ποὺ σοῦ προσφέρει ἡ ἐμπειρία αὐτὴ εἶναι τὸ ὅτι γνωρίζει κανεὶς μὲ βεβαιότητα ὅτι καὶ ἐκεῖ μέσα ὑπάρχουν καὶ διδάσκοντες καὶ διδασκόμενοι πού πολύ ἀπέχουν ἀπὸ ἐκεῖνο ποὺ ὁ πολύς κόσμος νομίζει ὅτι εἶναι τὸ ἐπίπεδο τοῦ ὀνομαστοῦ σχολείου.
Ἰσχύει τὸ ὅτι στὰ 25 μου χρόνια εἶχα, ἀποκλειστικῶς δι' ἰδίου κόπου, ἐξασφαλίσει σταθερὴ καὶ σίγουρη δουλειὰ ἐκτὸς Ἑλλάδος ἀπ' ὅπου θὰ μποροῦσα νὰ ἔχω πάρει σήμερα μέχρι καὶ σύνταξη. Συνεπῶς, ὑλικὲς δουλεῖες ἔχω ἀποδεδειγμένως λιγώτερες ἀπὸ τοὺς περισσοτέρους ἀνθρώπους.
Ἐπὶ τῆς οὐσίας. Τὸ Δημόσιο χρέος τῆς Ἑλλάδος εἶναι, ἀπὸ τότε πού ἄρχισε ἡ τρέχουσα κρίσις, ἀκριβῶς αὐτὸ ποὺ ἀναγράφει τὸ Ὑπουργεῖον τῶν Οἰκονομικῶν τῆς Ἐλλάδος στὴν Ἐτησία Εἰσηγητικὴ Ἔκθεσή του ἐπὶ τοῦ Προϋπολογισμοῦ τοῦ Κράτους.
Ἄλλο νὰ πῆτε : Ὅτι τὸ χρέος ἔγινε σημαία τῶν ἀπατεώνων ΣΥΡΙΖΑ καὶ ΑΝΕΛ γιὰ νὰ κατακτήσουν τὴν πολιτικὴ ἐξουσία καὶ ἐσεῖς, οἱ πεφωτισμένοι, δὲν βγήκατε νὰ φωνάξετε ὅτι, ὅσο καὶ νὰ ἐλαφρυνθῆ τὸ χρέος, ὅσο συνεχίζει νὰ ὑπάρχῃ τὸ Πελατειακὸ Ἰδιοτελῶν Παρασιτικὸ Παρακράτος Ἀμερίμνων (ΠΙΠΠΑ), τόσο τὸ χρέος θὰ ἀναγεννᾶται.
Τέλος, τι ζόρι τραβᾶτε μὲ τὸν φόρο περιουσίας ; Δὲν πιστεύετε, ἐσεῖς οἱ ταξικῶς πεφωτισμένοι, ὅτι ἡ ἰδιοκτησία εἶναι κλοπή ; Ἀφῆστε τοὺς «ἀστοὺς» νὰ τὰ βροῦν μεταξύ τους. Ἀκόμα καλύτερα, νὰ βγάλουν μόνοι τους τὰ μάτια τους. Ἅμα θέλουν νὰ μετακινήσουν πλοῦτο ἀπὸ τοὺς ἔχοντας ἀκίνητη περιουσία, σὲ αὐτοὺς πού ἔχουν κινητή, πρὸς τί ὁ θρῆνος ; Ἐπαγγελματίες μοιρολογίστρες εἶσθε ἤ μήπως κολλημένοι στὴν ἀνέξοδη μόδα τῆς «ἀντίστασης» καὶ τῆς «ἀνυπακοῆς» σὲ ὅλους καὶ σὲ ὅλα ποὺ μᾶς ἔχει κατσικωθῆ ἐδῶ καὶ σαράντα χρόνια ;
Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας
ΥΓ Κάνατε τόσο κόπο νὰ γράψετε μιὰ εὔληπτη σύνοψη τῆς ἱστορίας τῆς Τραπέζης τῆς Ἑλλάδος. Ἦταν τὸσο μεγάλη ἀνάγκη νὰ τὴν χαλάσετε μὲ «ταξικὲς» ἀνοησίες ;
ΓΓ
@ Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας
ΑπάντησηΔιαγραφήἈγαπητὲ κύριε, ἐπείσθην. Σᾶς παρεκάλεσα νὰ ἀπαντήσετε λακωνικῶς εἰς δύο συγκεκριμένα ἐρωτήματα ἀλλ’ ὑμεῖς ἀνελώθητε εἰς μακροσκελεῖς πομφόλυγας δίχως οἱανδήποτε ἀναφορὰν εἰς τὴν ταμπακιέραν. Ποῖόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων;
Σᾶς διαβεβαιῶ ὅτι θὰ ἠμποροῦσα νὰ ζήσω χωρὶς νὰ παραστήσω τὸν ἔξυπνον. Εἰλικρινῶς, δὲν χρειάζεται νὰ χρησιμοποιήσω τὴν εἰρωνείαν ὡς ὅπλον διὰ νὰ αἰσθανθῶ ἱκανοποίησιν καὶ λυποῦμαι ποὺ μὲ ὑπεχρεώσατε νὰ τὸ κάνω.. Λυποῦμαι, ἐπίσης, διότι μὲ ὑπεχρεώσατε νὰ ἀποδείξω ὅτι ὁ ὑγιὴς νοῦς δὲν προαπαιτεῖ πτυχία διασήμων σχολῶν, κάτι τὸ ὁποῖον θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι αὐτονόητον εἰς πάντας. Καί, ἐν τέλει, λυποῦμαι διότι μὲ ὑποχρεώσατε νὰ ἀποδείξω ὅτι δὲν χρειάζεται νὰ φοιτήσῃ τις εἰς τὰ ὀπισθοδρομικὰ ἐκπαιδευτήρια τῆς Ἑλληνικῆς Παιδείας ἢ τῆς Εὐαγγελικῆς Σχολῆς διὰ νὰ γνωρίζῃ τὴν λόγιαν χρῆσιν τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης καὶ νὰ χρησιμοποιῇ πολυτονικὸν καὶ καθαρεύουσαν.
Ἐν πάσῃ περιπτώσει, ἂν ποτὲ ἔχητε τὰς ἀπαντήσεις εἰς τὰ σαφῆ ἐρωτήματά μου, θὰ τὰς δεχθῶ ἀσμένως εἰς τὴν ἠλεκτρονικήν μου γραμματοθυρίδα. Ἔως τότε…
…ἔρρωσθε!
ΥΓ1: Μᾶλλον σᾶς διέφυγε ἡ ἀπάντησίς μου εἰς προγενέστερον σχόλιον, διὰ τῆς ὁποίας τοποθετοῦμαι ἀναφανδὸν ὑπὲρ τοῦ Φόρου Περιουσίας, πλὴν ὅμως ἀντιτίθεμαι παντάπασιν εἰς τὸ ἔκτρωμα τὸ ὁποῖον σχεδιάζεται (ἤ, τουλάχιστον, εἰς τὸ ἔκτρωμα τὸ ὁποῖον προκύπτει ἀπὸ τὰς «ἀποκαλύψεις» τῶν δημοσιογράφων καὶ τὰς δηλώσεις τῶν κυβερνητικῶν στελεχῶν).
ΥΓ2: Σᾶς εὐχαριστῶ διὰ τὴν ἀναγνώρισιν τῆς ἐργασίας μου περὶ τὴν Τράπεζαν τῆς Ἑλλάδος. Ἐμμέσως -πλὴν σαφῶς- μὲ κάνετε νὰ πιστεύω ὅτι ἐνδεχομένως νὰ μὴ γελοῦν πολὺ οἱ γερμανοὶ μὲ τὸ ἰστολόγιόν μου.
ΥΓ3: Σαφῶς ἐπικροτῶ τὸ ἐνυπόγραφον τῶν ἀπόψεών σας. Ἄλλωστε, τὸ ἴδιον κάνω καὶ ἐγὼ (προσθέτων, μάλιστα, τὴν φωτογραφίαν μου).
Ο Γεώργιος να μας πει πόσο είναι το χρέος. Με τόσες δουλειές που έκανε θα πρέπει να το ξέρει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤεό, άφησες απ' όξω το target 2. Τα 700 δις είναι αυτά προφσνώς που φαίνονται στον προϋπολογισμό, σωστά? Που κανένας δεν έχει λογική απάντηση. Και να σημειώσω οτι εκτός από δήθεν αριστερός είσαι και δήθεν χοντρός (σαν και μένα) για να μας προκαλείς συν-πάθεια..