"Απευθύνομαι"

Όπως πάντα σε μέρα απεργίας, έτσι και σήμερα, το ιστολόγιο συμμετέχει, αρνούμενο να ασχοληθεί με τα πεζά, τα τετριμμένα και τα συνηθισμένα. Προσφέρει μονάχα ένα αντίδωρο σε όσους το τιμούν με την επίσκεψή τους. Σήμερα, το αντίδωρο αυτό το παίρνουμε από το χέρι τού Νίκου Καρούζου. Πρόκειται για ένα από τα πολλά ποιήματα που ο ποιητής δημοσίευσε σκόρπια σε περιοδικά κι εφημερίδες, δίχως να τα εντάξει ποτέ σε κάποια συλλογή. Το "Απευθύνομαι" δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Αθηναϊκά Γράμματα", τεύχος 13, Φεβρουάριος-Μάρτιος 1959. Είναι η εποχή που στο Ειδικό Στρατοδικείο Εγκλημάτων Πολέμου διεξάγεται η δίκη τού Μαξιμιλιανού Μέρτεν...

Κύριοι φίλοι εχθροί που με διώκετε
θα πονέσω -είναι βέβαιον- ακόμη.
Αλλ' εγώ γεννήθηκα άνθος αμάραντο
μην ελπίζετε να λησμονηθώ.
Εδώ εδώ πατήστε
στην καρδιά μου
έτσι έτσι
σχίσετε κομμάτια την παρουσία μου υψηλή
ανεβαίνω συνεχώς
μην ελπίζετε να με λησμονήσουν.
Όλοι να δώσετε όλες τις διαταγές
για το βραδύν αυτό θάνατό μου
πάρετε πολυβόλα και σταθείτ' εναντίον
εγώ γεννήθηκ' άνθος απρόσμενο.
Πώς θέλετε να λείει το φθαρτόν ετούτο σώμα
πώς αγωνιάτε για το μέλλον του ηλιογέννητου...
Ίσως τρελάθηκα
δεν έχει σημασία.`
Βλέπω την  άλλη οπτασία
φως λευκό
μην ελπίζετε πράγματα
εναντίον του άνθους.

[Από την συλλογική έκδοση "Νίκος Καρούζος: Οιδίπους τυραννούμενος και άλλα ποιήματα", εκδόσεις Ίκαρος, 2014]