Η ταφόπλακα της ελπίδας

Προσοχή: Το παρακάτω κείμενο ΔΕΝ προέρχεται από τα επιτελεία τής Νέας Δημοκρατίας ή του ΠαΣοΚ! Παρακαλώ, ελέγξτε τα νεύρα σας και διαβάστε με προσοχή:

Τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα προχώρησε σε πρωτοφανή οικονομική προσαρμογή με στόχο αφενός την βελτίωση των δημοσιονομικών μεγεθών, αφετέρου την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Η πρόοδος που επετεύχθη αντικατοπτρίζεται εύγλωττα στα θεμελιώδη μακροοικονομικά μεγέθη και είναι αποτέλεσμα των σημαντικών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων σε μακροοικονομικό επίπεδο που έλαβαν χώρα.

Στο πλαίσιο του προγράμματος οικονομικής προσαρμογής η δημοσιονομική θέση της χώρας βελτιώθηκε σημαντικά αλλά τέθηκαν και οι βάσεις ώστε η πρόοδος που επετεύχθη στα μακροοικονομικά μεγέθη να μην είναι μόνο κυκλικού χαρακτήρα αλλά να έχει και σημαντικό διαρθρωτικό υπόβαθρο.

Το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης μειώθηκε από το 15,2% του ΑΕΠ το 2009 στο 3,5% του ΑΕΠ το 2014, αποτυπώνοντας την εντατική προσπάθεια δημοσιονομικής προσαρμογής και την πορεία της οικονομίας προς την πλήρωση του αντίστοιχου κριτηρίου σύγκλισης. Η στροφή προς ένα αναπτυξιακό υπόδειγμα με εξωστρεφή προσανατολισμό, φαίνεται να επιτυγχάνεται το 2013 και το 2014, όπου το Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών κατέγραψε πλεονάσματα ύψους 0,6% και 0,9% του ΑΕΠ αντίστοιχα.

Οι διαρθρωτικές αλλαγές, αν και επικεντρώνονται στο βασικό στόχο της επίτευξης δημοσιονομικής σταθερότητας,  επεκτείνουν  την  επίδρασή  τους  σε χρηματοοικονομικές, τομεακές και κανονιστικές ρυθμίσεις της ελληνικής οικονομίας, όπως η συγκράτηση του κόστους της συνταξιοδοτικής ασφάλισης και ο εξορθολογισμός του συστήματος υγείας, η αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου της αγοράς εργασίας, η απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων και η εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος.

Συνεπώς οι διαρθρωτικές αλλαγές στοχεύουν στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας κόστους και στην αποτελεσματική λειτουργία των αγορών, με την κατάργηση των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού, τη διασφάλιση της χρηματοοικονομικής σταθερότητας και την ενίσχυση της αποδοτικότητας του δημόσιου τομέα, ώστε να τεθούν οι βάσεις για την επιστροφή της ελληνικής οικονομίας από την παρατεταμένη ύφεση στη διατηρήσιμη ανάπτυξη.

Η διαρθρωτική ανταγωνιστικότητα βελτιώθηκε όπως φαίνεται από διεθνείς δείκτες όπως ο ‘δείκτης προόδου προσαρμογής’ του Lisbon Council & Berenberg Bank, όπου η Ελλάδα κατατάσσεται πρώτη το 2014 για δεύτερο συνεχόμενο έτος. Επιπλέον ο δείκτης ‘doing business’ της Διεθνούς Τράπεζας αντικατοπτρίζει την πρόοδο που έχει σημειώσει η Ελλάδα στους τομείς για έναρξη επιχειρήσεων, της καταγραφής περιουσίας και της υλοποίησης συμβολαίων με αποτέλεσμα τη συνολική βελτίωση στην κατάταξη της χώρας κατά 4 θέσεις.

Οι στρεβλώσεις των αγορών που προκαλούν ακαμψία των τιμών έχουν μερικώς αντιμετωπιστεί μέσω διαρθρωτικών αλλαγών και άρση κανονιστικών πλαισίων (πχ απελευθέρωση ‘κλειστών επαγγελμάτων’). Κατά την περίοδο της προσαρμογής, έχει βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα κόστους, καθώς οι κατά κεφαλή αμοιβές μειώνονται από το 2010 ενώ και οι τιμές βάσει του Εν.ΔΤΚ και του ΔΤΚ μειώνονται από το 2013. Η αποπληθωριστική πίεση στην οικονομία έχει θετικές επιπτώσεις στο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών και στη δυναμική των εξαγωγών. (...)

Εκεί καταντήσαμε, "σύντροφοι"; Να μας τρολλάρει ο Άδωνις;

Πώς σας φάνηκε; Επαναλαμβάνω ότι αυτά που διαβάσατε ΔΕΝ συντάχθηκαν από νεοδημοκράτες ή πασόκους και δεν αποτελούν προσπάθεια διαφήμισης του έργου τής προηγούμενης κυβέρνησης. Γράφτηκαν από την ο-θεός-να-την-κάνει αριστερά που μας κυβερνάει και συνιστούν ισχυρότατο χαστούκι σε όσους κοιμούνται ακόμη, περιμένοντας την ελπίδα που έρχεται!

Σε συνέχεια, λοιπόν, όσων έγραφα χτες και προχτές, σας καλώ να διαβάσετε μόνοι σας το "Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων 2015", το οποίο έχει ήδη αποστείλει η κυβέρνηση στηις Βρυξέλλες και το οποίο αποτελεί την βάση για την επικείμενη συμφωνία με το "τρίθεσμο". Πάνω σ' αυτό το κείμενο θα γίνουν οι συζητήσεις για το νέο μνημόνιο, περί του οποίου μιλάμε εδώ και μήνες από τούτη την γωνιά. Ό,τι διαβάσατε παραπάνω είναι ακριβώς αντιγραμμένα από το πρώτο κεφάλαιο αυτού του κατάπτυστου πονήματος, το οποίο βάζει οριστικά ταφόπλακα στις φρούδες ελπίδες ορισμένων συννεφοπαρμένων πως κάτι μπορεί να αλλάξει με κυβέρνηση της αριστεράς.

Αναρωτιέμαι αν θα μπορούσε το σαμαρικό επιτελείο των Μουρούτηδων, των Χρύσανθων και των Φαήλων ή η περί τον Βενιζέλο πασοκική κάστα να ετοιμάσουν κάποιο καλύτερο κείμενο για να λιβανίσουν τις μνημονιακές επιλογές των κυβερνήσεων της τελευταίας πενταετίας. Αναρωτιέμαι, επίσης, αν είχαμε δίκιο που κάναμε, ως λαός, το τόλμημα να βγάλουμε αριστερή κυβέρνηση ή μήπως ήταν προτιμώτερο ν' αφήσουμε στην θέση τους τους προηγούμενους. Στο κάτω-κάτω, εκείνοι ήξεραν την δουλειά, δεν πήγαιναν ψάχνοντας...

Δεν θα προσθέσω τίποτε. Ούτε καν θα μπω στον κόπο να υπογραμμίσω ο,τιδήποτε, αφήνοντας τον αναγνώστη να βγάλει μόνος του συμπεράσματα. Εγώ θα κλείσω επαναλαμβάνοντας (για τρίτη μέρα στην σειρά) ότι, μ' όλο που βρεθήκαμε πρώτη φορά αριστερά, τίποτε δεν άλλαξε και τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει. Όλα παραμένουν δεξιά, όπως πάντα.


Και τώρα που την κάτσαμε την βάρκα κανονικά, τί κάνουμε "σύντροφοι" του ΣυΡιζΑ; Μόνο μη μου πείτε ότι φταίω εγώ ο κομμουνιστής για το ναυάγιο επειδή δεν συνεργάστηκα...


ΥΓ: Εκείνη η τελευταία φράση που μιλάει για "θετικές επιπτώσεις στο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών", δεν καταπίνεται με τίποτε, ρε γαμώτο...