Δίχως φαντασία

Οι παλιότεροι αναγνώστες ξέρουν πόσο πολύ διασκεδάζει αυτό το ιστολόγιο κάθε φορά που γίνεται ανασχηματισμός (κάποτε, λόγω Ανδρέα, το λέγαμε αναδόμηση) της κυβέρνησης (δες π.χ. "Η χαρά της Μαφάλντας" και "Ο Μανωλιός κι η Αμερσούδα"). Δυστυχώς, ο χτεσινός ανασχηματισμός ούτε καν να διασκεδάσουμε δεν μας επιτρέπει.

Κατ' αρχάς, το πρόβλημα με τον πρωθύ είναι διττό. Από την μια, τον χαρακτηρίζει ανήκεστη βλάβη φαντασίας, αλλά αυτό το ξέραμε. Από την άλλη, πρέπει να παίρνει ουσίες κι αυτό το διαπιστώσαμε χτες. Και να μη θέλαμε να το διαπιστώσουμε, δηλαδή, δεν μας άφησε περιθώρια με την δήλωσή του ότι ο ανασχηματισμός ήταν σαρωτικός (ναι, ναι, αυτή την λέξη χρησιμοποίησε!). Γιατί σαρωτικός; Ποιόν σάρωσε, δηλαδή; Τον Άδωνι και τον Γκιουλέκα; Ή, μήπως, τον Σκορδά; Εκτός αν εννοούμε τον Στουρνάρα, για τον οποίο ξέραμε από πέρυσι ότι θα πήγαινε στην Τράπεζα της Ελλάδος μετά τις ευρωεκλογές. Με περισσότερους από τους μισούς πρώην υπουργούς να είναι και νυν, ε! πρέπει να έχεις ρουφήξει το κατιτίς σου για να πεις σαρωτικό τέτοιο ανασχηματισμό.

Το πρόβλημα έλλειψης φαντασίας τού πρωθύ κάνει μπαμ στην περίπτωση αντικατάστασης του Άδωνι με τον Βορίδη. Τέτοια πρωτοτυπία πια; Αλλαξοκωλιά μεταξύ καρατζαφερογενών φασιστών; Εμ, δεν είναι ανασχηματισμός αυτό το πράμα. Κρίμα η δαπάνη να αλλαχτούν τα ταμπελλάκια με το όνομα του υπουργού, δηλαδή.

Έλλειψη φαντασίας υπάρχει και στην αντικατάσταση του Γκιουλέκα. Δεν καταλαβαίνω γιατί αλλάχτηκε ο επί κεφαλής ενός υπουργείου που δεν έχει καμμιά ουσιαστική αρμοδιότητα, εκτός από την διοργάνωση πανηγυριών. Δηλαδή, τι; Αλλάζουμε κάποιον που η δουλειά του είναι να μη κάνει τίποτε και βάζουμε στην θέση του έναν άλλον για να κάνει πιο πετυχημένα το τίποτε; Εκτός αν τώρα που στην Α' Εθνική έχει μείνει μόνο ο ΠΑΟΚ από τις ομάδες τής Θεσσαλονίκης, εκτιμήθηκε πως πρέπει να γίνει υπουργός ένας παοκτζής. Πάντως, αν ο πρωθυπουργός διέθετε ελάχιστα ιχνοστοιχεία φαντασίας, δεν θα καταργούσε τον Γκιουλέκα αλλά το ίδιο το υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης.

Παρόμοια έλλειψη φαντασίας διαπιστώνουμε και στην επιλογή υπουργού προστασίας του πολίτη. Μακάρι να μπορούσα να καταλάβω τι σκατά σκέφτηκε ο πρωθύ κι έβαλε σ'αυτή την θέση τον Κικίλια. Επειδή δεν μπορώ να φανταστώ ότι το να ξέρει ο υπουργός από μπάσκετ βοηθάει στην προστασία των πολιτών, μόνο μια υπόθεση μπορώ να κάνω: επειδή ο Κικίλιας συμμετέχει στο περιφερειακό συμβούλιο (ως επί κεφαλής τής μείζονος αντιπολίτευσης), ο Σαμαράς υπέθεσε ότι ο νεαρός κάτι θα πρέπει να έχει ακούσει για τα προβλήματα εγκληματικότητας που αντιμετωπίζει η κοινωνία. Τί κάνεις Γιάννη;- Κουκιά σπέρνω.

Τα ίδια και χειρότερα με το υπουργείο εσωτερικών. Εν τάξει, συμφωνούμε ότι τον Μιχελάκη έπρεπε να τον αλλάξουμε γιατί η ιστορία με τα χαρτζηλίκια που του έσκαγε ο Πάλλης ψιλοβρομάει (έως και χοντροβρομάει, μη σου πω). Ναι, αλλά με τον Ντινόπουλο; Με τον Πάγκαλο της ΝουΔου, δηλαδή; Με τον καραγκιοζάκο που ανοίγει το στόμα του και δεν ξέρει ούτε τι λέει ούτε πότε να το κλείσει; Διάολε, ο καφετζής τής Συγγρού πιο σοβαρός είναι από τον Αργύρη!

Ακόμη χειρότερα είναι τα πράγματα στο υπουργείο ανάπτυξης. Ρε σεις, θα μας τρελλάνει ο Αντώνης! Υπουργός ανάπτυξης ο Δένδιας; Ένα από τα πιο κολλημένα μυαλά της προηγούμενης κυβέρνησης; Ο άνθρωπος που θα έκανε μήνυση στον Γκάρντιαν; Πώς θα βοηθήσει την ανάπτυξη ο Δένδιας; Αλλά ξέχασα, δεν είναι μόνος του ο άνθρωπος. Έχει βοηθό-αστέρι: τον Γιακουμάτο. Να δω τον Γιακουμάτο να προεδρεύει σε σύσκεψη με μεγαλοστελέχη μονοπωλίων και τί στον κόσμο!

Παρενθεσούλα με δυο απορίες. Πρώτα-πρώτα, τί έγινε μ' εκείνη την μήνυση του Δένδια; Ξέρει κανείς να μου πει πού βρίσκεται η περίπτωση γιατί ούτε στις εφημερίδες διάβασα ούτε στα κανάλια άκουσα κάτι σχετικό και φοβάμαι ότι την έκανε μαστίχα την απειλή του ο υπούργαρος. Δεύτερον, τί γίνεται εκείνη η ιστοριούλα που είχε ο Γιακουμάτος με το γηροκομείο όπου ανακατευόταν η σύζυγός του; Τον ίδιο τον καθάρισε η βουλή απορρίπτοντας το αίτημα της εισαγγελίας για άρση τής ασυλίας του αλλά η Ελενίτσα του; Εξακολουθεί να τραβιέται με κάτι εικονικά παραστατικά ή καθάρισε κι αυτή; Κλείνει η παρενθεσούλα.

Πάμε παρακάτω. Τον Αρβανιτόπουλο δεν τον λυπάμαι γιατί τα ήθελε ο κώλος του. Ποιός του είπε να στήσει κώλο στον Μαρινάκη, όταν το κόμμα στήριζε Μιχαλολιάκο; Αλλά, ρε Αντώνη, τον Λοβέρδο; Τί διάολο; Δηλαδή, επειδή δεν μπορούσες να κάνεις υπουργό παιδείας την Αννούλα την ΔιαΒίου (εμ, ας πρόσεχε κι αυτή να έβγαινε βουλευτής!), είπες να κάνεις τον κολλητό της; Παιδί κι αυτός ο Αντρέας... Βγάλανε τα μάτια τους αυτός κι ο Βαγγέλης μέσα στο ΠαΣοΚ και ξαναγαπηθήκανε μέσα στην Ελιά. Ρε κάτι μυστήρια πράγματα που έχει η πολιτική...

Κατά τ' άλλα, μας μείνανε αμανάτι ο Μιλτιάδης με την Όλγα (δεν θέλω γέλια!), ο Μανιάτης κι ο Σταμάτης, ο Κυριάκος με την Εύη (όχι γέλια είπα!), ο Μιχάλης ο αδιάβαστος κι ο Βρούτσης ο ελευθερωτής. Μα πάνω απ' όλα κι απ' όλους, μας έμεινε η αντιπροεδράρα τής κυβέρνησής μας, η αυτού εξοχότης ο Μπέννυ ο χοντρός. Σαρωτικός ο ανασχηματισμός αλλά ο Μπέννυ δεν σαρώνεται με τίποτε.

Α! Παραλίγο να ξεχαστώ! Μπας κι ανοίξατε κανα λεξικό να δείτε τι σημαίνει το ονοματεπώνυμο του νέου υπουργού οικονομίας; Λοιπόν, το έκανα εγώ για πάρτη σας και σας ενημερώνω:
- Γκίκας: ο άνθρωπος της στάνης (από το βλάχικο gika). Ορισμένοι θεωρούν ότι προέρχεται από το τουρκικό gök (= ουρανός) αλλά μάλλον αυθαιρετούν.
- Χαρδούβελης: ομόρριζο με τα Χαρδαβέλας, Χαρδαβέλλας και Χαρδούβαλος, από τον ιδιωματικό πελοποννησιακό τύπο "χαρδαβέλα" (= ο κρίκος που περνούν στην μύτη των γουρουνιών για να μη σκάβουν και καταστρέφουν τα περιβόλια).

Εν πάση περιπτώσει, η τοποθέτηση του Γκίκα Χαρδούβελη στο υπουργείο οικονομικών σημαίνει ότι οι τραπεζίτες απέκτησαν απ' ευθείας έλεγχο στην χάραξη οικονομικής πολιτικής. Αφού δεν μπορούν πια να έχουν δικό τους πρωθυπουργό (όπως με τον Παπαδήμο), ας έχουν το υπουργείο οικονομικών. Νά 'ναι καλά ο Αντώνης...

Πάντως, στο λέω Αντώνη: δεν γελάσαμε καθόλου. Μουτζώσαμε, βρίσαμε αλλά δεν γελάσαμε, να το ξέρεις.