Γιατί χαίρεται ο κόσμος;

Αν εξαιρέσει κανείς τις μαύρες πλερέζες που έχουν φορέσει οι ΔημΑρίτες, σε όλα τα άλλα κόμματα που βρίσκονται -ή βρίσκονταν κάποτε- στο κοινοβούλιο, έχουν στήσει μικρότερα ή μεγαλύτερα πανηγύρια. Σε τελική ανάλυση, όμως, μόνο ένα κόμμα δικαιούται να πανηγυρίζει. Άντε, να βάλουμε κι άλλο ένα που δικαιούται να χαμογελάει.

Χωρίς αμφιβολία, οι πλέον κερδισμένοι των πρόσφατων τριπλών εκλογών είναι οι χρυσαυγήτες. Με την ηγεσία τους και τους μισούς τους βουλευτές στην φυλακή και με τον μισό ποινικό κώδικα να κρέμεται πάνω από τον λαιμό των άλλων μισών βουλευτών της αλλά και πολλών -μεγαλύτερων ή μικρότερων- στελεχών της, οι χιτλερόφιλοι φασίστες μάζεψαν 110.000 ψήφους παραπάνω από εκείνες που είχαν συγκεντρώσει στις εκλογές του προπέρσινου Ιουνίου και αναδείχτηκαν ως το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα τής χώρας. Αν αναρωτιέστε τι σόι μυαλά κουμαντάρουν οι ψηφοφόροι τής Χρυσής Αυγής, δοκιμάστε να επεκτείνετε το ερώτημά σας και για τους ψηφοφόρους τού Μπέου, του Μώραλη, του Χρονόπουλου, του Καρυπίδη κλπ, οι οποίοι δεν είναι χρυσαυγήτες.

Στο ΚΚΕ έχουν δικαίωμα να χαμογελούν αφού κατάφεραν να επαναπατρίσουν 70.000 από τους ψηφοφόρους που απαρνήθηκαν το κόμμα στις εκλογές τού Ιουνίου του 2012. Επί πλέον, ο Περισσός κατέγραψε θετικό πρόσημο και στις 13 περιφέρειες της χώρας ενώ για πρώτη φορά ανέδειξε τέσσερις δικούς του δημάρχους χωρίς την υποστήριξη άλλων κομμάτων. Όμως, οι κομμουνιστές δεν έχουν δικαίωμα να πανηγυρίζουν αφού η υλοποίηση του οράματός τους για ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνίας και για ταξική αφύπνιση της εργατικής τάξης φαίνεται ότι αργεί ακόμη.

Ο ΣυΡιζΑ πανηγυρίζει επειδή άφησε την Νέα Δημοκρατία πίσω του κατά τέσσερις μονάδες περίπου αλλά οι αριθμοί λένε ότι, σε σχέση με τον Ιούνιο του 2012, το ποσοστό του υποχώρησε κατά 0,31%, γεγονός που πιστοποιεί ότι η Κουμουνδούρου αδυνατεί να απορροφήσει τις πάνω από οκτακόσιες χιλιάδες ψηφοφόρων που εγκατέλειψαν τα δυο κόμματα της συγκυβέρνησης. Η εκλογή Δούρου στην περιφέρεια Αττικής βοηθάει την χαρούμενη ατμόσφαιρα αλλά η ανωριμότητα που έδειξε το κόμμα τής αξιωματικής αντιπολίτευσης τόσο με τις αλληλοσυγκρουόμενες δηλώσεις των υψηλόβαθμων στελεχών του όσο και με πολλές από τις κεντρικές επιλογές υποψηφίων (Σουλεϊμάν, Καρυπίδης, Βουδούρης, Μάκαρης κλπ) επιβάλλει περίσκεψη και αυτοκριτική μακρυά από κάθε πανηγυρισμό.

Η Νέα Δημοκρατία προσπαθεί να αυθυποβληθεί πως δεν έγινε και τίποτε κακό αλλά η ουσία είναι ότι σε τούτες τις εκλογές αρνήθηκε να την ψηφίσει ο ένας στους τρεις ψηφοφόρους της του Ιουνίου του 2012. Λες και βρίσκεται σε κατάσταση ονείρωξης, η Συγγρού δεν διστάζει να αθροίσει τις ψήφους της με τις ψήφους τού ΠαΣοΚ (!) προκειμένου να θεμελιώσει τον ισχυρισμό ότι η συγκυβέρνηση εξακολουθεί να υπερτερεί της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε δυνάμεις. Επίσης, το γραφείο πλύσης εγκεφάλων των Μουρούτη-Λαζαρίδη-Φαήλου κορδώνεται επειδή η Νέα Δημοκρατία εξέλεξε δικούς της -ή φίλα προσκείμενων προς αυτήν- περιφερειάρχες σε 8 από τις 13 περιφέρειες αλλά παραβλέπει ότι στις ευρωεκλογές ο ΣυΡιζΑ αναδείχτηκε πρώτη δύναμη σε 7 περιφέρειες, ανάμεσα στις οποίες οι πολυπληθέστατες Αττική, Δυτική Ελλάδα και Στερεά Ελλάδα.

Το ΠαΣοΚ (ή, τέλος πάντων, ό,τι απέμεινε απ' αυτό) εξακολουθεί να ονειρεύεται μεγάλους κεντροαριστερούς συνασπισμούς και πανηγυρίζει επειδή κατάφερε να...μη διαλυθεί. Σε μια ακόμη κρίση αυτοϊκανοποίησης, ο Βενιζέλος βαυκαλίζεται πως "αντέξαμε" αλλά η σκληρή γλώσσα των αριθμών λέει πως, μέσα σε μια σκάρτη πενταετία, το πανίσχυρο κόμμα τού 2009 βυθίστηκε από το 43,92% στο 8,02%, χάνοντας το 80% της δύναμής του ενώ ακόμη και σε σχέση με τον φρικτό Ιούνιο του 2012 έχασε έναν στους τρεις ψηφοφόρους του. Είναι σαφές ότι το ΠαΣοΚ υπάρχει ακόμη μόνον επειδή τα στελέχη του εξακολουθούν να βρίσκονται σε θέσεις-κλειδιά, επί κεφαλής διαφόρων οργανισμών και υπηρεσιών κλπ. Φυσικά, όλοι αυτοί θα αντικατασταθούν αν πάρει την εξουσία ο ΣυΡιζΑ και τότε το κόμμα που ίδρυσε πριν 40 χρόνια ο Ανδρέας Παπανδρέου θα περάσει για πάντα στην ιστορία.

Στο Ποτάμι δείχνουν να μη ξέρουν αν πρέπει να γελάσουν ή να κλάψουν. Ο Σταύρος ήθελε να βγει τρίτος αλλά έμεινε πέμπτος, πίσω κι από το ΠαΣοΚ. Μέχρι πριν λίγες μέρες, οι δημοσκοπήσεις τού έδιναν πάνω από 10% (ακόμη και 15%) κι αυτός κόλλησε στο 6,60% αλλά, όπως λέει ο ίδιος, "αυτό το ποσοστό είναι πολύ καλό, αν σκεφτεί κανείς ότι ξεκινήσαμε πριν 88 ημέρες από το μηδέν και δίχως οικονομικούς πόρους".

Για την ΔημΑρ δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Μεθαύριο συνέρχεται η κεντρική επιτροπή τού κόμματος για να συζητήσει το αποτέλεσμα των εκλογών αλλά δεν φαίνεται να έχει μέλλον ο κυρ-Φώτης. Κι επειδή "άσχημο χωριό τα λίγα σπίτια", βλέπω πολλά από τα στελέχη να στρίβουν α-λα γαλλικά με κατεύθυνση την Κουμουνδούρου ενώ δεν αποκλείω οι πιο απελπισμένοι να ανηφορίσουν κατά την Ιπποκράτους.

Κατά τα άλλα:
- Ο Καρατζαφέρης δεν τα πήγε κι άσχημα με 2,70%, σε σχέση με το 1,58% των τελευταίων βουλευτικών εκλογών. Καθόλου άσχημα, μάλιστα, αν σκεφτεί κανείς ότι αφ' ενός μεν όλα τα προβεβλημένα στελέχη του έχουν ήδη μετακινηθεί στην Ν.Δ. αφ' ετέρου δε η δεξαμενή των δυνάμει ψηφοφόρων του αποστραγγίζεται από την Χρυσή Αυγή.
- Ο Καμμένος έχασε το 60% εκείνων  που τον είχαν ψηφίσει τον Ιούνιο του 2012 και τα πράγματα είναι δύσκολα για τους ΑνΕλ, παρ' ότι κατάφεραν να εκλέξουν ευρωβουλευτή. Αν οι βουλευτικές εκλογές καθυστερήσουν μέχρι την εκλογή προέδρου δημοκρατίας τον προσεχή Φεβρουάριο, θεωρώ εξαιρετικά πιθανό ότι η συνεχής φθορά τού κόμματος θα αφήσει τον Καμμένο εκτός βουλής.
- Η τετρανδρία Πολύδωρας-Ζώης-Νικολόπουλος-Ψωμιάδης μόλις που πέρασε το 1% και μαλλον θα έχουν την κατάληξη του εγχειρήματος της Ντόρας με την Δημοκρατική Συμμαχία της: θα διαλύσουν το κόμμα και θα επιστρέψουν στην Ν.Δ. από την οποία προέρχονται. Βεβαίως, αν έχουν λίγη τσίπα, θα προτιμήσουν να πάνε σπίτι τους αλλά δεν θα έβαζα στοίχημα σ' αυτό το ενδεχόμενο.
- Ο Τζήμερος κι ο Σκυλακάκης με τις Γέφυρές τους εξαφανίστηκαν από τον πολιτικό χάρτη, μένοντας 5.500 ψήφους πίσω κι από το Κόμμα των Κυνηγών.

Αυτό το σημείωμα θα ήταν ατελές αν δεν κάναμε ειδική μνεία στο Κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας. Πρόκειται για το μειονοτικό κόμμα που δραστηριοποιήθηκε σχεδόν αποκλειστικά στους νομούς Ξάνθης και Ροδόπης, όπου και αναδείχτηκε πρώτη δύναμη! Δείτε:
- Ξάνθη: ΚΙΕΦ 25,89%, ΝΔ 17,59%, ΣυΡιζΑ 17,11%, ... , ΚΚΕ 2,66%
- Ροδόπη: ΚΙΕΦ 41,68% (!!), ΝΔ 16,41%, ΣυΡιζΑ 10,83%, ... , ΚΚΕ 1,97%
Αξίζει να σημειώσουμε ότι: (α) το ΚΙΕΦ συγκέντρωσε 42.620 ψήφους (μαζί με 1.220 ψήφους που πήρε στον νομό Έβρου και κάτι αμελητέα ψιλολόγια σε μερικούς άλλους νομούς), ξεπερνώντας ακόμη και την ΑντΑρΣυΑ κατά μιάμιση χιλιάδα ψήφων, (β) κατέβηκε στις ευρωεκλογές με συνθήματα όπως "Ευρώπη Ευρώπη, άκου τη φωνή μας" και "Υπάρχουμε και εμείς" και (γ) ανάμεσα στους υποψήφιους ευρωβουλευτές του υπάρχουν άτομα που φέρουν ιδιότητες όπως "πρόεδρος ένωσης τούρκων δασκάλων δυτικής Θράκης" και "πρόεδρος ένωσης τουρκικής νεολαίας Κομοτηνής". Δεν νομίζετε ότι αρκετά ασχοληθήκαμε με τον Ρουφοκαβλίεφ (ή κάπως έτσι) και τα πάρτυ τής κόρης του στον Σκορπιό και είναι ώρα να ασχοληθούμε με τα προβλήματα όλων αυτών των ανθρώπων που αναγκάστηκαν να καταφύγουν στο ΚΙΕΦ αναζητώντας λύσεις;