Αλήθεια, την είδατε την τρέχουσα καμπάνια τού Σκάι για καινούργιες φυτεύσεις δένδρων; Αν όχι, δεν πειράζει, δεν χάνετε κάτι σημαντικό. Άλλωστε, δεν μπορεί, κάποια από τις ατελείωτες οικολογικές και φιλοπεριβαλλοντικές καμπάνιες τού σταθμού θα έχετε δει. Πότε με φυτεύσεις, πότε με διανομή οικολογικών (;;) λαμπτήρων και πότε με καθαρισμό ακτών, ο όμιλος Αλαφούζου βρίσκεται διαρκώς στο προσκήνιο με τέτοιες δραστηριότητες, οι οποίες -βεβαίως- προβάλλονται και με το παραπάνω από τα έντυπα (Καθημερινή) και ηλεκτρονικά (Σκάι ραδιόφωνο-τηλεόραση-διαδίκτυο) μέσα που διαθέτει ο όμιλος. Γι' αυτό και το skai.gr καμαρώνει σε μια παλιότερη ανάρτησή του:
"Οι προσπάθεις που καταβάλλει ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΣΚΑΪ κ. Ιωάννης Αλαφούζος για την προστασία του περιβάλλοντος αναγνωρίστηκαν, για μια ακόμη φορά, με τη βράβευση του στο πρώτο πανελλήνιο συνέδριο ''Εθελοντισμός και Τοπική Αυτοδιοίκηση''. Ο κ. Ιωάννης Αλαφούζος βραβεύτηκε για την προσφορά του στο περιβάλλον, στο συνέδριο που συνδιοργάνωσαν ο δήμος Αμαρουσίου και το διαδημοτικό δίκτυο υγείας και κοινωνικής Αλληλεγγύης".
Δυστυχώς, όμως, η αλήθεια είναι διαφορετική και δεν επιτρέπει στον Γιάννη Αλαφούζο να καμαρώνει ούτε για τις περιβαλλοντικές του ανησυχίες ούτε για την οικολογική του συμπεριφορά. Καθώς στον στόλο του συναριθμούνται αρκετά δεξαμενόπλοια μονού πυθμένα, ο ίδιος παραμένει φανατικός πολέμιος της ιδέας ότι τέτοιου είδους δεξαμενόπλοια πρέπει να πάψουν να αρμενίζουν στις θάλασσες της υφηλίου. Έτσι, καθώς ο μονός πυθμένας ευθύνεται για την συντριπτική πλειοψηφία των ατυχημάτων δεξαμενοπλοίων, τα τάνκερ τού Αλαφούζου έχουν αφήσει την πετρελαιοκηλίδα τους σε πολλά σημεία τού πλανήτη. Δείτε ένα δείγμα:
Στις 3 Δεκεμβρίου 2002, το υπό σημαία Μάλτας δεξαμενόπλοιο Ενάλιος Τιτάν, ιδιοκτησίας τής γνωστής μας Ermis Maritime των Αλαφούζων, επιχειρεί να πλεύσει στα νερά τής δυτικής Μεσογείου. Το ηλικίας 24 ετών πλοίο είναι μονού κύτους, γεγονός που κινητοποιεί τις αρχές τής Πορτογαλίας, της Ισπανίας και της Γαλλίας. Το πρόσφατο ατύχημα του -επίσης μονοπύθμενου- Prestige, το οποίο προκάλεσε ανυπολόγιστη καταστροφή στην θάλασσα της Γαλικίας, ενεργοποιεί τις αντιδράσεις τριών χωρών, οι οποίες απαιτούν από το Ενάλιος Τιτάν να μη πλησιάσει σε απόσταση μικρότερη των διακοσίων μιλίων τις ακτές τους (με άλλα λόγια, οι τρεις χώρες δεν επιτρέπουν στο πλοίο να μπει μέσα στην ΑΟΖ τους). Ο καπετάνιος δείχνει να αδιαφορεί για τις προειδοποιήσεις και αναλαμβάνει πρωτοβουλία το γαλλικό πολεμικό ναυτικό, το οποίο παίρνει "καροτσάκι" το Ενάλιος Τιτάν και το οδηγεί με την βία εκτός γαλλικής ΑΟΖ. Για το συμβάν αυτό, ο ευρωβουλευτής τού ΔΗΚΚΙ (το κόμμα τού Δημήτρη Τσοβόλα) Εμμανουήλ Μπακόπουλος κατέθεσε γραπτή ερώτηση στο ευρωκοινοβούλιο.
Λίγες μέρες αργότερα, παρόμοια περιπέτεια περιμένει άλλο ένα μονοπύθμενο δεξαμενόπλοιο της Ermis Maritime, το Polar. Οι ισπανικές ακτές το ακινητοποιούν και το κάνουν φύλλο και φτερό, διαπιστώνοντας 34 παραβάσεις. Το Polar παραμένει ακινητοποιημένο επί τρεις ημέρες. Την τέταρτη μέρα οδηγείται εκτός ισπανικών υδάτων.
Στις παραπάνω περιπτώσεις τα πλοία τού Αλαφούζου εμποδίστηκαν και δεν προκάλεσαν ζημιά. Όμως, δεν είχε συμβεί το ίδιο στις 28 Φεβρουαρίου 1997. Τότε, το Νήσος Αμοργός προσάραξε στα ρηχά έξω από το Μαρακαΐμπο τής Βενεζουέλας και από τα σπλάγχνα του ξεχύθηκε μια τεράστια ποσότητα πετρελαίου, προκαλώντας μια από τις μεγαλύτερες οικολογικές καταστροφές τέτοιου είδους. Η ποσότητα του διαρρεύσαντος πετρελαίου υπολογίστηκε σε περισσότερα από 25.000 βαρέλια. Από το ατύχημα αυτό, σχεδόν νέκρωσε ολόκληρη η βορειοδυτική Βενεζουέλα ενώ οι κάτοικοι της περιοχής αντιμετώπισαν οικονομική καταστροφή. Οι αγωγές κατά της Ermis Maritime για αποζημιώσεις ξεπέρασαν τα 130 εκατ. δολλάρια.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, τον Ιανουάριο του 2001, το φορτηγό Αμοργός κατευθύνεται στην Κίνα φορτωμένο σιδηρομετάλλευμα. Για άγνωστους λόγους, το Αμοργός προσαράζει στις ακτές τής Ταϊβάν και χύνονται στην θάλασσα μεγάλες ποσότητες σιδηρομεταλλεύματος και πετρελαίου. Οι αρχές τής Ταϊβάν συλλαμβάνουν τον καπετάνιο και τον πρώτο μηχανικό κρατώντας τους ως ομήρους. Μ' αυτόν τον τρόπο θέλουν να πιέσουν την Ermis Maritime να καταβάλει τις επιδικασθείσες αποζημιώσεις αλλά η εταιρεία αρνείται. Το δράμα των δυο ναυτικών κρατάει επτά μήνες, ώσπου στις 14 Αυγούστου αφήνονται ελεύθεροι με υπουργική απόφαση.
Δυο μήνες νωρίτερα, ένα άλλο μονοπύθμενο πλοίο τής Ermis Maritime, το Westchester, προκαλεί άλλη μια καταστροφή στον πολύπαθο Κόλπο τού Μεξικού. Καθώς το 19 ετών δεξαμενόπλοιο πλέει στο ύψος τού Μισσισσιππή, στα ανοιχτά τής Νέας Ορλεάνης, το κύτος του ανοίγει και ποσότητα πετρελαίου ίση με 13.200 βαρέλια χύνεται στην θάλασσα.
Οι παραπάνω -αλλά και άλλες- περιπέτειες ανάγκασαν πολλές χώρες να εφαρμόσουν αυξημένα μέτρα ασφαλείας για δεξαμενόπλοια άνω των 15 ετών ενώ τα δεξαμενόπλοια μονού κύτους έχουν τεθεί υπό διωγμό. Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, οι Αλαφούζοι υποχρεώνονται να εκσυγχρονίσουν τον στόλο τους. Αλλά...
Κάθε εκσυγχρονισμός χρειάζεται χρήμα και καλό χρήμα βρίσκεται κυρίως στο χρηματιστήριο. Βέβαια, τα πλοία των Αλαφούζων ταξιδεύουν με σημαίες ευκαιρίας (Μάλτας), όμως τώρα, στις αρχές της χιλιετίας, το ελληνικό χρηματιστήριο είναι στα πάνω του και προσφέρεται για μια καλή αρπαχτή. Δυστυχώς, εδώ υπάρχει ένα μικρό αγκάθι: ο νόμος 2843/2000 δεν επιτρέπει στις πλοιοκτήτριες εταιρείες να μπουν στο χρηματιστήριο. Οπότε;
Οπότε, τι; Μην είσαστε αφελείς! Υπομονή ως αύριο και θα δείτε.
"Οι προσπάθεις που καταβάλλει ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΣΚΑΪ κ. Ιωάννης Αλαφούζος για την προστασία του περιβάλλοντος αναγνωρίστηκαν, για μια ακόμη φορά, με τη βράβευση του στο πρώτο πανελλήνιο συνέδριο ''Εθελοντισμός και Τοπική Αυτοδιοίκηση''. Ο κ. Ιωάννης Αλαφούζος βραβεύτηκε για την προσφορά του στο περιβάλλον, στο συνέδριο που συνδιοργάνωσαν ο δήμος Αμαρουσίου και το διαδημοτικό δίκτυο υγείας και κοινωνικής Αλληλεγγύης".
Δυστυχώς, όμως, η αλήθεια είναι διαφορετική και δεν επιτρέπει στον Γιάννη Αλαφούζο να καμαρώνει ούτε για τις περιβαλλοντικές του ανησυχίες ούτε για την οικολογική του συμπεριφορά. Καθώς στον στόλο του συναριθμούνται αρκετά δεξαμενόπλοια μονού πυθμένα, ο ίδιος παραμένει φανατικός πολέμιος της ιδέας ότι τέτοιου είδους δεξαμενόπλοια πρέπει να πάψουν να αρμενίζουν στις θάλασσες της υφηλίου. Έτσι, καθώς ο μονός πυθμένας ευθύνεται για την συντριπτική πλειοψηφία των ατυχημάτων δεξαμενοπλοίων, τα τάνκερ τού Αλαφούζου έχουν αφήσει την πετρελαιοκηλίδα τους σε πολλά σημεία τού πλανήτη. Δείτε ένα δείγμα:
Στις 3 Δεκεμβρίου 2002, το υπό σημαία Μάλτας δεξαμενόπλοιο Ενάλιος Τιτάν, ιδιοκτησίας τής γνωστής μας Ermis Maritime των Αλαφούζων, επιχειρεί να πλεύσει στα νερά τής δυτικής Μεσογείου. Το ηλικίας 24 ετών πλοίο είναι μονού κύτους, γεγονός που κινητοποιεί τις αρχές τής Πορτογαλίας, της Ισπανίας και της Γαλλίας. Το πρόσφατο ατύχημα του -επίσης μονοπύθμενου- Prestige, το οποίο προκάλεσε ανυπολόγιστη καταστροφή στην θάλασσα της Γαλικίας, ενεργοποιεί τις αντιδράσεις τριών χωρών, οι οποίες απαιτούν από το Ενάλιος Τιτάν να μη πλησιάσει σε απόσταση μικρότερη των διακοσίων μιλίων τις ακτές τους (με άλλα λόγια, οι τρεις χώρες δεν επιτρέπουν στο πλοίο να μπει μέσα στην ΑΟΖ τους). Ο καπετάνιος δείχνει να αδιαφορεί για τις προειδοποιήσεις και αναλαμβάνει πρωτοβουλία το γαλλικό πολεμικό ναυτικό, το οποίο παίρνει "καροτσάκι" το Ενάλιος Τιτάν και το οδηγεί με την βία εκτός γαλλικής ΑΟΖ. Για το συμβάν αυτό, ο ευρωβουλευτής τού ΔΗΚΚΙ (το κόμμα τού Δημήτρη Τσοβόλα) Εμμανουήλ Μπακόπουλος κατέθεσε γραπτή ερώτηση στο ευρωκοινοβούλιο.
Λίγες μέρες αργότερα, παρόμοια περιπέτεια περιμένει άλλο ένα μονοπύθμενο δεξαμενόπλοιο της Ermis Maritime, το Polar. Οι ισπανικές ακτές το ακινητοποιούν και το κάνουν φύλλο και φτερό, διαπιστώνοντας 34 παραβάσεις. Το Polar παραμένει ακινητοποιημένο επί τρεις ημέρες. Την τέταρτη μέρα οδηγείται εκτός ισπανικών υδάτων.
Στις παραπάνω περιπτώσεις τα πλοία τού Αλαφούζου εμποδίστηκαν και δεν προκάλεσαν ζημιά. Όμως, δεν είχε συμβεί το ίδιο στις 28 Φεβρουαρίου 1997. Τότε, το Νήσος Αμοργός προσάραξε στα ρηχά έξω από το Μαρακαΐμπο τής Βενεζουέλας και από τα σπλάγχνα του ξεχύθηκε μια τεράστια ποσότητα πετρελαίου, προκαλώντας μια από τις μεγαλύτερες οικολογικές καταστροφές τέτοιου είδους. Η ποσότητα του διαρρεύσαντος πετρελαίου υπολογίστηκε σε περισσότερα από 25.000 βαρέλια. Από το ατύχημα αυτό, σχεδόν νέκρωσε ολόκληρη η βορειοδυτική Βενεζουέλα ενώ οι κάτοικοι της περιοχής αντιμετώπισαν οικονομική καταστροφή. Οι αγωγές κατά της Ermis Maritime για αποζημιώσεις ξεπέρασαν τα 130 εκατ. δολλάρια.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, τον Ιανουάριο του 2001, το φορτηγό Αμοργός κατευθύνεται στην Κίνα φορτωμένο σιδηρομετάλλευμα. Για άγνωστους λόγους, το Αμοργός προσαράζει στις ακτές τής Ταϊβάν και χύνονται στην θάλασσα μεγάλες ποσότητες σιδηρομεταλλεύματος και πετρελαίου. Οι αρχές τής Ταϊβάν συλλαμβάνουν τον καπετάνιο και τον πρώτο μηχανικό κρατώντας τους ως ομήρους. Μ' αυτόν τον τρόπο θέλουν να πιέσουν την Ermis Maritime να καταβάλει τις επιδικασθείσες αποζημιώσεις αλλά η εταιρεία αρνείται. Το δράμα των δυο ναυτικών κρατάει επτά μήνες, ώσπου στις 14 Αυγούστου αφήνονται ελεύθεροι με υπουργική απόφαση.
Δυο μήνες νωρίτερα, ένα άλλο μονοπύθμενο πλοίο τής Ermis Maritime, το Westchester, προκαλεί άλλη μια καταστροφή στον πολύπαθο Κόλπο τού Μεξικού. Καθώς το 19 ετών δεξαμενόπλοιο πλέει στο ύψος τού Μισσισσιππή, στα ανοιχτά τής Νέας Ορλεάνης, το κύτος του ανοίγει και ποσότητα πετρελαίου ίση με 13.200 βαρέλια χύνεται στην θάλασσα.
Οι παραπάνω -αλλά και άλλες- περιπέτειες ανάγκασαν πολλές χώρες να εφαρμόσουν αυξημένα μέτρα ασφαλείας για δεξαμενόπλοια άνω των 15 ετών ενώ τα δεξαμενόπλοια μονού κύτους έχουν τεθεί υπό διωγμό. Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, οι Αλαφούζοι υποχρεώνονται να εκσυγχρονίσουν τον στόλο τους. Αλλά...
Κάθε εκσυγχρονισμός χρειάζεται χρήμα και καλό χρήμα βρίσκεται κυρίως στο χρηματιστήριο. Βέβαια, τα πλοία των Αλαφούζων ταξιδεύουν με σημαίες ευκαιρίας (Μάλτας), όμως τώρα, στις αρχές της χιλιετίας, το ελληνικό χρηματιστήριο είναι στα πάνω του και προσφέρεται για μια καλή αρπαχτή. Δυστυχώς, εδώ υπάρχει ένα μικρό αγκάθι: ο νόμος 2843/2000 δεν επιτρέπει στις πλοιοκτήτριες εταιρείες να μπουν στο χρηματιστήριο. Οπότε;
Οπότε, τι; Μην είσαστε αφελείς! Υπομονή ως αύριο και θα δείτε.
το ασπρονησι που ο καπετανιος εγινε παππας και ο μοναχος εισαγγελεας
ΑπάντησηΔιαγραφή