Ας επιστρέψουμε στις αρχές τής δεκαετίας τού '90, τότε που ο στρατηγός Γρυλλάκης κάνει ό,τι μπορεί για να βολέψει τα πράγματα ώστε οι έλληνες λεφτάδες να καρπωθούν όσο γίνεται μεγαλύτερο κομμάτι από τον ρουμανικό πλούτο, τον οποίο βγάζει στο σφυρί η ξεπουλημένη μετακομμουνιστική πολιτική εξουσία. Οι Αλαφούζοι βάζουν μπροστά τον Γιάννη, τον πρωτότοκο του Αριστείδη, ο οποίος πείθει τον τότε υπουργό μεταφορών Τράιαν Μπασέσκου να υπογράψει μια εξαιρετικά συμφέρουσα για το αλαφουζαίηκο σύμβαση.
Ανοίγουμε παρένθεση. Ο Μπασέσκου δεν είναι παρά ένα από τα πολλά καθοίκια που αναδείχτηκαν στην μετακομμουνιστική εποχή, επειδή στην κομμουνιστική εποχή δεν θα είχαν καμμιά τύχη. Πιο διεφθαρμένος κι από τον διαπιστωμένα διεφθαρμένο πρωθυπουργό Πέτρε Ρόμαν, ο οποίος τον έκανε υπουργό μεταφορών, έχει συνδέσει το όνομά του με έναν απίστευτα μεγάλο αριθμό σκανδάλων. Για πάρτη του θα μιλήσουμε στο επόμενο σημείωμα. Κλείνει η παρένθεση.
Σύμφωνα με την σύμβαση αυτή, η Petromin και η Ermis Maritime του Γιάννη Αλαφούζου θα ίδρυαν εξ ημισείας μια νέα εταιρεία με έδρα την...Μάλτα (!), την Minerva. Προσέξτε τα ονόματα των εταιρειών (Ερμής και Μινέρβα, δηλαδή Αθηνά στα λατινικά) και θα καταλάβετε τον ρόλο του Αλαφούζου στην νέα εταιρεία. Κι αν αυτά τα συμβολικά δεν σας λένε πολλά πράγματα, σίγουρα θα σας πείσει κάτι άλλο, εξαιρετικά πρακτικό: η σύμβαση προέβλέπε ότι πρόεδρος της νέας εταιρείας θα ήταν ο Γιάννης Αλαφούζος.
Αλλά και οι υπόλοιποι όροι τής σύμβασης είναι -λιγώτερο ή περισσότερο- απίθανοι. Όπως, ας πούμε, ο όρος ότι η εταιρεία διοικείται από εξαμελές διοικητικό συμβούλιο, στο οποίο τοποθετεί 3 μέλη η Petromin και 3 μέλη η Ermis και οι αποφάσεις λαμβάνονται με απόλυτη πλειοψηφία ενώ σε περίπτωση ισοψηφίας υπερισχύει η ψήφος τού προέδρου. Δηλαδή, εμμέσως πλην σαφώς, ο Μπασέσκου παραχωρεί στον Αλαφούζο το δικαίωμα να κάνει στην Minerva ό,τι θέλει!
Σύμφωνα με την ίδια σύμβαση, η Petromin δέχεται να μεταβιβάσει στην Minerva όσα πλοία επιλέξουν οι επιθεωρητές της Ermis. Για κάθε πλοίο που θα αποκτά η Minerva μ' αυτόν τον τρόπο, θα συστήνει μια νέα εταιρεία με έδρα την Μάλτα και θα της αναθέτει την εκμετάλλευσή του. Οι διαχειριστές όλων αυτών των εταιρειών θα ορίζονται από την Ermis, ενώ η Petromin διατηρεί απλώς το δικαίωμα να παρακολουθεί την λειτουργία αυτού του συμπλέγματος εταιρειών και να κάνει παρατηρήσεις.
Αν, με όσα είπαμε ως εδώ, σας έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι ο ρουμάνος υπουργός σχεδόν ξεβρακώνεται για χάρη τού Αλαφούζου, περιμένετε να δούμε και τους οικονομικούς όρους τής συμφωνίας και είμαι σίγουρος πως θα διαγράψετε την λέξη "σχεδόν". Προχωρούμε, λοιπόν:
Είπαμε πρωτύτερα ότι Petromin και Ermis θα συμμετείχαν 50-50 στο κεφάλαιο της Minerva. Πόσο θα ήταν, όμως, αυτό το κεφάλαιο; Χμμμ... Προσέξτε:
Όπως αναφέραμε ήδη, η Ermis θα διάλεγε τα πλοία που θα θεωρούσε κατάλληλα για την Minerva (τελικά διάλεξε 13 συνολικά). Αυτά τα πλοία θα πήγαιναν σε επιλεγμενα από την Ermis ναυπηγεία προς επισκευή, ώστε να πάρουν ικανοποιητική κλάση Νηογνώμονα (*). Ως κεφάλαιο της Minerva θα εθεωρείτο η αξία που θα είχαν τα πλοία μετά την επισκευή. Η Ermis θα πλήρωνε κατ' αρχάς όλη την δαπάνη επισκευής και στην συνέχεια θα πλήρωνε στην Petromin to 50% της αξίας των πλοίων μείον το κόστος επισκευής.
Παράδειγμα: Έστω ότι η επισκευή των πλοίων κόστισε 1.000 ευρώ και η αξία τους προσδιορίστηκε, μετά από την επισκευή, στα 10.000 ευρώ. Το κεφάλαιο της Minerva, λοιπόν, ορίζεται σε 10.000 ευρώ, άρα το 50% της Ermis σε 5.000 ευρώ. Έτσι, η Ermis πρέπει να παρακρατήσει το χιλιάρικο της επισκευής και να πληρώσει στην Petromin 4.000 ευρώ.
Όλα αυτά ηχούν ως απολύτως λογικά και μπεσαλήδικα. Μόνο που ο Αλαφούζος δεν είχε καμμιά διάθεση να παραστήσει τον μπεσαλή. Έτσι, έφερε τα πλοία για επισκευή στον Πειραιά και φρόντισε, μέσα από ένα όργιο υπερτιμολογήσεων και εικονικών παραστατικών, να καταγράψει λογιστικά το κόστος επισκευής πολύ πάνω από το 50% της μετεπισκευαστικής αξίας των πλοίων. Με τον τρόπο αυτό, όχι μόνο δεν όφειλε δεκάρα στην Petromin αλλά έβγαζε την ρουμανική εταιρεία και χρεωμένη στην Ermis (αν μπερδευτήκατε, επιστρέψτε στο προηγούμενο παράδειγμα και προσπαθήστε να δείτε τι συμβαίνει αν το κόστος επισκευής φτάσει π.χ. τα 6.000 ευρώ). Με απλά λόγια: ο Αλαφούζος προσπάθησε να αποκτήσει 13 ρουμανικά πλοία και να πάρει και λεφτά από πάνω!!
Την εξώφθαλμη λοβιτούρα τού Αλαφούζου αποκάλυψε η ρουμανική εφημερίδα Adevărul (= Αλήθεια). Αμέσως ξέσπασε σκάνδαλο στην Ρουμανία με ευθείες βολές κατά του Μπασέσκου, οπότε οι άνθρωποι της Petromin αναγκάστηκαν να αντιδράσουν. Ο επιθεωρητής της εταιρείας παραδέχτηκε ότι δεν μπορούσε να ελέγξει αν όλες οι δηλωμένες επισκευές ήσαν απαραίτητες ή αν είχαν πράγματι γίνει όλες οι επισκευές που δηλώνονταν. Επίσης, δήλωσε ότι ήταν αδύνατον να ελέγξει το ακριβές κόστος των υλικών που δηλώθηκε ότι χρησιμοποιηθηκαν ή να διασταυρώσει ότι είχαν όντως πραγματοποιηθεί όλες οι υπερωριακές εργασίες που δηλώθηκαν ως γενόμενες. Στο πόρισμά του δε, ο επιθεωρητής βεβαίωσε ότι ο έλεγχος όσων στοιχείων τέθηκαν υπ' όψη του πιστοποίησε σωρεία υπερτιμολογήσεων και εικονικών τιμολογήσεων.
Το ξέσπασμα του σκανδάλου πήρε σβάρνα κι ένα σωρό ελληνικές επιχειρήσεις, οι οποίες είχαν κόψει τιμολόγια για την επισκευή των πλοίων, καθώς ο ΣΔΟΕ άρχισε να ψάχνει τις καταγγελίες για υπερτιμολογήσεις και για εικονικά τιμολόγια (δημοσιεύματα της εποχής κάνουν λόγο για ευρήματα αξίας 15 δισ. δραχμών αλλά, μιας και δεν είναι δυνατόν να το διασταυρώσω, θεωρώ το εν λόγω ποσό αρκετά φουσκωμένο).
Επίλογος: Στην σκιά αυτού του σκανδάλου, η κυβέρνηση Ρόμαν κατέρρευσε και η Ρουμανία πήγε σε εκλογές. Η νέα κυβέρνηση έστειλε στην σύμβαση Minerva σε εξεταστική επιτροπή, η οποία διαπίστωσε την ζημιά που υπέστη το ρουμανικό κράτος. Με βάση το πόρισμα της επιτροπής, η εισαγγελεία τής Κοστάντσας άσκησε διώξεις και εξέδωσε εντάλματα σύλληψης για όλους όσους εμπλέκονταν στην κατάρτιση της σύμβασης. Ένταλμα σύλληψης -το οποίο ισχύει ακόμη- εκδόθηκε και κατά του Γιάννη Αλαφούζου, ο οποίος έκτοτε δεν μπορεί να πατήσει το πόδι του σε ρουμανικό έδαφος γιατί θα συλληφθεί.
Υστερόγραφο: Ξαναδείτε στο χτεσινό σημείωμα το βιντεάκι όπου ο Κουρής κατακεραυνώνει τον Γιάννη Αλαφούζο για εικονικά τιμολόγια. Μετά από όσα είπαμε σήμερα, οι μύδροι Κουρή αποκτούν άλλη αξία.
(*) Σύμφωνα με την Wikipedia: Νηογνώμονας είναι ναυτιλιακός τεχνικός οργανισμός που καταρτίζει κανονισμούς ασφαλείας, τόσο επί της ναυπήγησης των πλοίων όσο και επί του εξοπλισμού τους, κατατάσσοντας αυτά σε κλάση (classification). Με ειδικούς δε επιθεωρητές (surveyors) τα παρακολουθεί καθ΄ όλη τη διάρκεια της ζωής τους, είτε με περιοδικές είτε με έκτακτες επιθεωρήσεις.)
Ανοίγουμε παρένθεση. Ο Μπασέσκου δεν είναι παρά ένα από τα πολλά καθοίκια που αναδείχτηκαν στην μετακομμουνιστική εποχή, επειδή στην κομμουνιστική εποχή δεν θα είχαν καμμιά τύχη. Πιο διεφθαρμένος κι από τον διαπιστωμένα διεφθαρμένο πρωθυπουργό Πέτρε Ρόμαν, ο οποίος τον έκανε υπουργό μεταφορών, έχει συνδέσει το όνομά του με έναν απίστευτα μεγάλο αριθμό σκανδάλων. Για πάρτη του θα μιλήσουμε στο επόμενο σημείωμα. Κλείνει η παρένθεση.
Σύμφωνα με την σύμβαση αυτή, η Petromin και η Ermis Maritime του Γιάννη Αλαφούζου θα ίδρυαν εξ ημισείας μια νέα εταιρεία με έδρα την...Μάλτα (!), την Minerva. Προσέξτε τα ονόματα των εταιρειών (Ερμής και Μινέρβα, δηλαδή Αθηνά στα λατινικά) και θα καταλάβετε τον ρόλο του Αλαφούζου στην νέα εταιρεία. Κι αν αυτά τα συμβολικά δεν σας λένε πολλά πράγματα, σίγουρα θα σας πείσει κάτι άλλο, εξαιρετικά πρακτικό: η σύμβαση προέβλέπε ότι πρόεδρος της νέας εταιρείας θα ήταν ο Γιάννης Αλαφούζος.
Αλλά και οι υπόλοιποι όροι τής σύμβασης είναι -λιγώτερο ή περισσότερο- απίθανοι. Όπως, ας πούμε, ο όρος ότι η εταιρεία διοικείται από εξαμελές διοικητικό συμβούλιο, στο οποίο τοποθετεί 3 μέλη η Petromin και 3 μέλη η Ermis και οι αποφάσεις λαμβάνονται με απόλυτη πλειοψηφία ενώ σε περίπτωση ισοψηφίας υπερισχύει η ψήφος τού προέδρου. Δηλαδή, εμμέσως πλην σαφώς, ο Μπασέσκου παραχωρεί στον Αλαφούζο το δικαίωμα να κάνει στην Minerva ό,τι θέλει!
Σύμφωνα με την ίδια σύμβαση, η Petromin δέχεται να μεταβιβάσει στην Minerva όσα πλοία επιλέξουν οι επιθεωρητές της Ermis. Για κάθε πλοίο που θα αποκτά η Minerva μ' αυτόν τον τρόπο, θα συστήνει μια νέα εταιρεία με έδρα την Μάλτα και θα της αναθέτει την εκμετάλλευσή του. Οι διαχειριστές όλων αυτών των εταιρειών θα ορίζονται από την Ermis, ενώ η Petromin διατηρεί απλώς το δικαίωμα να παρακολουθεί την λειτουργία αυτού του συμπλέγματος εταιρειών και να κάνει παρατηρήσεις.
Αν, με όσα είπαμε ως εδώ, σας έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι ο ρουμάνος υπουργός σχεδόν ξεβρακώνεται για χάρη τού Αλαφούζου, περιμένετε να δούμε και τους οικονομικούς όρους τής συμφωνίας και είμαι σίγουρος πως θα διαγράψετε την λέξη "σχεδόν". Προχωρούμε, λοιπόν:
Είπαμε πρωτύτερα ότι Petromin και Ermis θα συμμετείχαν 50-50 στο κεφάλαιο της Minerva. Πόσο θα ήταν, όμως, αυτό το κεφάλαιο; Χμμμ... Προσέξτε:
Όπως αναφέραμε ήδη, η Ermis θα διάλεγε τα πλοία που θα θεωρούσε κατάλληλα για την Minerva (τελικά διάλεξε 13 συνολικά). Αυτά τα πλοία θα πήγαιναν σε επιλεγμενα από την Ermis ναυπηγεία προς επισκευή, ώστε να πάρουν ικανοποιητική κλάση Νηογνώμονα (*). Ως κεφάλαιο της Minerva θα εθεωρείτο η αξία που θα είχαν τα πλοία μετά την επισκευή. Η Ermis θα πλήρωνε κατ' αρχάς όλη την δαπάνη επισκευής και στην συνέχεια θα πλήρωνε στην Petromin to 50% της αξίας των πλοίων μείον το κόστος επισκευής.
Παράδειγμα: Έστω ότι η επισκευή των πλοίων κόστισε 1.000 ευρώ και η αξία τους προσδιορίστηκε, μετά από την επισκευή, στα 10.000 ευρώ. Το κεφάλαιο της Minerva, λοιπόν, ορίζεται σε 10.000 ευρώ, άρα το 50% της Ermis σε 5.000 ευρώ. Έτσι, η Ermis πρέπει να παρακρατήσει το χιλιάρικο της επισκευής και να πληρώσει στην Petromin 4.000 ευρώ.
Όλα αυτά ηχούν ως απολύτως λογικά και μπεσαλήδικα. Μόνο που ο Αλαφούζος δεν είχε καμμιά διάθεση να παραστήσει τον μπεσαλή. Έτσι, έφερε τα πλοία για επισκευή στον Πειραιά και φρόντισε, μέσα από ένα όργιο υπερτιμολογήσεων και εικονικών παραστατικών, να καταγράψει λογιστικά το κόστος επισκευής πολύ πάνω από το 50% της μετεπισκευαστικής αξίας των πλοίων. Με τον τρόπο αυτό, όχι μόνο δεν όφειλε δεκάρα στην Petromin αλλά έβγαζε την ρουμανική εταιρεία και χρεωμένη στην Ermis (αν μπερδευτήκατε, επιστρέψτε στο προηγούμενο παράδειγμα και προσπαθήστε να δείτε τι συμβαίνει αν το κόστος επισκευής φτάσει π.χ. τα 6.000 ευρώ). Με απλά λόγια: ο Αλαφούζος προσπάθησε να αποκτήσει 13 ρουμανικά πλοία και να πάρει και λεφτά από πάνω!!
Την εξώφθαλμη λοβιτούρα τού Αλαφούζου αποκάλυψε η ρουμανική εφημερίδα Adevărul (= Αλήθεια). Αμέσως ξέσπασε σκάνδαλο στην Ρουμανία με ευθείες βολές κατά του Μπασέσκου, οπότε οι άνθρωποι της Petromin αναγκάστηκαν να αντιδράσουν. Ο επιθεωρητής της εταιρείας παραδέχτηκε ότι δεν μπορούσε να ελέγξει αν όλες οι δηλωμένες επισκευές ήσαν απαραίτητες ή αν είχαν πράγματι γίνει όλες οι επισκευές που δηλώνονταν. Επίσης, δήλωσε ότι ήταν αδύνατον να ελέγξει το ακριβές κόστος των υλικών που δηλώθηκε ότι χρησιμοποιηθηκαν ή να διασταυρώσει ότι είχαν όντως πραγματοποιηθεί όλες οι υπερωριακές εργασίες που δηλώθηκαν ως γενόμενες. Στο πόρισμά του δε, ο επιθεωρητής βεβαίωσε ότι ο έλεγχος όσων στοιχείων τέθηκαν υπ' όψη του πιστοποίησε σωρεία υπερτιμολογήσεων και εικονικών τιμολογήσεων.
Το ξέσπασμα του σκανδάλου πήρε σβάρνα κι ένα σωρό ελληνικές επιχειρήσεις, οι οποίες είχαν κόψει τιμολόγια για την επισκευή των πλοίων, καθώς ο ΣΔΟΕ άρχισε να ψάχνει τις καταγγελίες για υπερτιμολογήσεις και για εικονικά τιμολόγια (δημοσιεύματα της εποχής κάνουν λόγο για ευρήματα αξίας 15 δισ. δραχμών αλλά, μιας και δεν είναι δυνατόν να το διασταυρώσω, θεωρώ το εν λόγω ποσό αρκετά φουσκωμένο).
Επίλογος: Στην σκιά αυτού του σκανδάλου, η κυβέρνηση Ρόμαν κατέρρευσε και η Ρουμανία πήγε σε εκλογές. Η νέα κυβέρνηση έστειλε στην σύμβαση Minerva σε εξεταστική επιτροπή, η οποία διαπίστωσε την ζημιά που υπέστη το ρουμανικό κράτος. Με βάση το πόρισμα της επιτροπής, η εισαγγελεία τής Κοστάντσας άσκησε διώξεις και εξέδωσε εντάλματα σύλληψης για όλους όσους εμπλέκονταν στην κατάρτιση της σύμβασης. Ένταλμα σύλληψης -το οποίο ισχύει ακόμη- εκδόθηκε και κατά του Γιάννη Αλαφούζου, ο οποίος έκτοτε δεν μπορεί να πατήσει το πόδι του σε ρουμανικό έδαφος γιατί θα συλληφθεί.
Υστερόγραφο: Ξαναδείτε στο χτεσινό σημείωμα το βιντεάκι όπου ο Κουρής κατακεραυνώνει τον Γιάννη Αλαφούζο για εικονικά τιμολόγια. Μετά από όσα είπαμε σήμερα, οι μύδροι Κουρή αποκτούν άλλη αξία.
(*) Σύμφωνα με την Wikipedia: Νηογνώμονας είναι ναυτιλιακός τεχνικός οργανισμός που καταρτίζει κανονισμούς ασφαλείας, τόσο επί της ναυπήγησης των πλοίων όσο και επί του εξοπλισμού τους, κατατάσσοντας αυτά σε κλάση (classification). Με ειδικούς δε επιθεωρητές (surveyors) τα παρακολουθεί καθ΄ όλη τη διάρκεια της ζωής τους, είτε με περιοδικές είτε με έκτακτες επιθεωρήσεις.)
οταν διαβασα το αρθρο ετσιχωρις προσπαθεια μου ηρθε στο μυαλο η φραπορτ που ζηταει 70 εκατομυρια απο την ελλαδα.
ΑπάντησηΔιαγραφή