Κολλάζ

[Εισαγωγική διευκρίνιση: Επειδή σήμερα βαριέμαι να γράψω, λέω να κάνω ένα κολλάζ από τέσσερα κείμενα, δυο δικά μου και δυο ξένα. Είμαι πολύ περίεργος να δω τί θα βγει...]


(1)

(...) είναι πολύ πιθανό να μην έχετε μάθει κάτι για την μείωση του συντελεστή φορολογίας μεταβιβάσεων ακινήτων, την οποία σχεδιάζει η κυβέρνηση. Οι πληροφορίες λένε πως ο συντελεστής θα πέσει σε επίπεδα 3%-5%, όταν σήμερα πληρώνεις για μια μεταβίβαση 11%-13%. Πρόκειται για μέτρο αναγκαίο, προκειμένου να αναθερμανθεί η αγορά ακινήτων και να ξαναπάρει μπρος ο κλάδος της οικοδομής, ενώ ταυτόχρονα θα γίνει φτηνότερο το όνειρο του κάθε μεροκαματιάρη να αποκτήσει το δικό του κεραμίδι.

Δεν νομίζω ότι βλέπετε κάτι κακό σε όλα αυτά. Μόνο εκείνος ο διεστραμμένος φίλος μου, ο Μ., ανακαλύπτει στραβά εκεί που δεν υπάρχουν. Ο Μ., λοιπόν, ισχυρίζεται ότι η κατακόρυφη μείωση του φόρου μεταβίβασης προγραμματίζεται εν όψει της επανεκκίνησης των πλειστηριασμών και των κατασχέσεων, ώστε η τράπεζα που σου παίρνει το σπίτι, να μη πληρώνει τον κούκο γι' αηδόνι στην μεταβίβαση. Λεπτομέρεια: ο Μ. δουλεύει σε τράπεζα.

(Cogito ergo sum, "Σκορδονοικοκυραίοι", 6/6/2013)

(2)

Άρθρο 11
Μείωση φόρου μεταβίβασης ακινήτων

1. Η περίπτωση Γ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του ν. 1587/1950 ( A’ 294) αντικαθίσταται ως εξής: «Γ) Σε κάθε άλλη περίπτωση σε τρία τοις εκατό (3%) επί της φορολογητέας αξίας του ακινήτου.»
2. Οι διατάξεις του άρθρου αυτού ισχύουν για μεταβιβάσεις που διενεργούνται από την 1.1.2014.

(Σχέδιο νόμου "Ενιαίος φόρος ιδιοκτησίας ακινήτων και άλλες διατάξεις", 12/12/2013)

(3)

(...) στις 5/9/2013 ο επικεφαλής της Τράπεζας της Ιρλανδίας, Ρίτσι Μπούτσερ, δήλωσε ότι «η άφεση των χρεών δεν αποτελεί πολιτική της τράπεζας, επειδή η τράπεζα πρέπει να προστατέψει την κερδοφορία των μετόχων της». Επίσης είπε ότι «δεν μπορεί να γίνει διακανονισμός, αν ο πελάτης δεν μπορεί να καλύψει το πλήρες επιτόκιο του δανείου».

Ο αριθμός ενυπόθηκων ακινήτων στα οποία υπάρχει αδυναμία εξυπηρέτησης φτάνει στα 141.520 (από ένα σύνολο 768.136), δηλαδή το 18,4%, με συνολική αξία πάνω από 2 δισ. ευρώ. Υπολογίζεται ότι περίπου 750.000 άνθρωποι ζουν σε αυτά τα σπίτια. Το σύνολο πλειστηριασμών το 2013 ανέρχεται σε 2.961. Ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομίας, Τζον Μόραν, σημείωσε ότι «το επίπεδο των κατασχέσεων παραμένει αφύσικα χαμηλό» και «οι ιδιοκτήτες σπιτιών δεν μπορούν να περιμένουν ότι οι φορολογούμενοι θα τους χρηματοδοτήσουν να παραμένουν σε ένα σπίτι που δεν έχουν τα μέσα να συντηρήσουν».

Οι πλειστηριασμοί γίνονται δημόσια με μεγάλη συμμετοχή. Στις 11/12/2013 έγινε ένας τέτοιος πλειστηριασμός στην πόλη του Κορκ όπου 140 ακίνητα μπήκαν σε πλειστηριασμό, με αξία 24 εκατ. ευρώ και με συμμετοχή περίπου 1.000 ενδιαφερομένων. Με κυνικό τρόπο ο διευθυντής των πλειστηριασμών στην ιδιωτική εταιρεία «Allsop», Ρόμπερτ Χόμπαν, δήλωσε ότι «ο πλειστηριασμός είχε τεράστια επιτυχία και αποτελεί σημάδι ότι η αγορά ακινήτων στην Ιρλανδία παίρνει μπρος».

(Ριζοσπάστης, 13/12/2013, σελ. 24 - υπογραμμίσεις της εφημερίδας)

(4)

Ο Γέλτσιν, δασκαλεμένος από τον Σακς, υποστήριζε δημόσια ότι μπορεί επί έξι μήνες τα πράγματα να δείχνουν ότι χειροτερεύουν αλλά μετά θα άρχιζε η ανάκαμψη, η οποία θα καθιστούσε την Ρωσσία μια από τις ισχυρότερες οικονομίες τού κόσμου. Αυτή είναι η περίφημη "δημιουργική καταστροφή" τού Γιόζεφ Σουμπέτερ, για την οποία είχαμε κάνει λόγο σε ένα από τα πρώτα κείμενα αυτής της σειράς. Όμως, αυτή η λογική έφερε την καταστροφή. Ένας χρόνος θεραπείας-σοκ ήταν αρκετός για να χάσουν τις οικονομίες τους εκατομμύρια ρώσσοι (λόγω της υποτίμησης του νομίσματος), ενώ παράλληλα εκατομμύρια εργαζόμενοι οδηγούνταν στην εξαθλίωση (λόγω της απότομης περικοπής τών επιδοτήσεων). Στα τέλη τού 1992, το ένα τρίτο τού πληθυσμού ζούσε κάτω από τα όρια της φτώχειας. Κι αυτό, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, τα οποία καθόριζαν τα όρια της φτώχειας πολύ χαμηλά.

Τότε έκαναν για πρώτη φορά την εμφάνισή τους στους δρόμους και στις πλατείες απλοί άνθρωποι που προσπαθούσαν να επιβιώσουν πουλώντας προσωπικά είδη και οικογενειακά κειμήλια. Η αντίδραση των "μεταρρυθμιστών" ήταν προκλητική και πρόστυχη: αντί να δουν αυτό το φαινόμενο ως κατάντια, το εκθείασαν ως "επιχειρηματικό δαιμόνιο" (!!) και το παρουσίασαν ως απόδειξη ότι είχε ξεκινήσει η αναγέννηση του καπιταλισμού!

("Ανατομία του νεοφιλελευθερισμού - 36. Χειρουργείο δίχως αναισθητικό")

[Υστερόγραφο: Καθώς παρατηρώ την εντυπωσιακή ομοιότητα των τελευταίων παραγράφων στα δυο τελευταία κείμενα, μπορώ να πω ότι μάλλον πετυχημένο βγήκε το κολλάζ μου.]