Το μουσούδι - 2. Η παραγγελία των υποβρυχίων

Στο χτεσινό σημείωμα κάναμε μια μικρή αναφορά στην σουηδική εταιρεία Kockums, η οποία κατασκεύαζε τα υποβρύχια Collins, τα οποία εν τέλει προμηθεύτηκε το αυστραλιανό ναυτικό. Και στις υποσημειώσεις γράφαμε: "Η παραγγελία των Collins παραδόθηκε στους αυστραλούς τμηματικά από το 1996 έως το 2003, αλλά τα υποβρύχια παρουσίασαν τεράστια προβλήματα, τα οποία παραμένουν άλυτα μέχρι σήμερα". Ε, λοιπόν, μόλις η HDW έκλεισε την "δουλειά" με το ελληνικό δημόσιο, αγόρασε την Kockums (Σεπτέμβριος 1999) και της ανέθεσε την παραγωγή ορισμένων τμημάτων των υποβρυχίων S-214, τα οποία είχε παραγγείλει η Ελλάδα.

Ας μείνουμε λίγο στην εν λόγω παραγγελία. Τα σαΐνια τής HDW, προκειμένου να διακινήσουν τις "χρήσιμες δαπάνες" (δηλαδή, τις μίζες) για τις οποίες μιλήσαμε χτες, δεν πλήρωναν -φυσικά!- απ' ευθείας τους "συναλλασσομένους" αλλά είχαν βρει ένα έξυπνο κόλπο, ώστε να θολώσουν την ροή τού χρήματος. Έστησαν μια εταιρεία με έδρα το Λονδίνο (την Marine Force International - MFI), η οποία -υποτίθεται πως- παρείχε συμβουλές στην HDW έναντι αδράς αμοιβής. Από την άλλη, τα ελληνικά λαμόγια έστησαν μιαν άλλη εταιρεία (την Marine Industrial Enterprises - MIE), η οποία -υποτίθεται πως- παρείχε συμβουλές στην MFI, πάλι έναντι αδράς αμοιβής. Με αυτό το απλό κόλπο, χρησιμοποιώντας δυο εταιρείες που πούλαγαν αέρα κοπανιστό, η HDW έσπρωξε άφθονο χρήμα για να "λαδώσει" τα σωστά "γρανάζια" και να κλείσει την "δουλειά", δίχως να φαίνεται πουθενά. 

Κάποια στιγμή, όμως, στην ιστορία ανακατεύτηκε η εισαγγελία τού Μονάχου. Βεβαίως, οι γερμανοί εισαγγελείς δεν νοιάζονταν για τις μίζες που άρπαζαν οι έλληνες. Απλώς, θεώρησαν εικονικές τις συναλλαγές ανάμεσα σε HDW και MFI και το μόνο που ήθελαν ήταν να τυλίξουν σε μια κόλλα χαρτί την HDW για φοροδιαφυγή. Τα ευρήματα της έρευνάς τους κατέδειξαν ότι, με το παραπάνω κόλπο, μπήκαν στα ταμεία τής MIE πάνω από εκατό εκατομμύρια ευρώ, τα οποία διατέθηκαν για τον "επηρεασμό" (τί ευγενής λέξη!) κυβερνητικών στελεχών, στρατιωτικών και λοιπών παραγόντων με σκοπό την ολοκλήρωση της παραγγελίας επ' ωφελεία τής HDW. Ας θυμηθούμε εδώ ότι τα ναυπηγεία τού Σκαραμαγκά χαρίστηκαν για οκτώ ψωροεκατομμύρια... έτσι, για να κάνουμε τις συγκρίσεις.

Τέλος πάντων, θες έτσι - θες αλλοιώς, στις 15 Φεβρουαρίου 2000 η Ελλάδα αναθέτει στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά (ιδιοκτησία πλέον της HDW) την κατασκευή 3+1 υποβρυχίων S-214 (το +1 ως οψιόν, σε περίπτωση που μέναμε ευχαριστημένοι από την δουλειά) αντί 1.853.000.000 ευρώ περίπου (*). Παράλληλα, η HDW παίρνει (προφανώς ως μπόνους) άλλο ένα συμβόλαιο ύψους 826.200.000 ευρώ περίπου για τον εκσυγχρονισμό 3+1 υποβρυχίων τύπου S-209. [Μικρή λεπτομέρεια: Όταν οι παραπάνω παραγγελίες ήρθαν στην βουλή για κύρωση, στους βουλευτές παρουσιάστηκε απλώς μια εκτίμηση κόστους, γύρω στο 50% του συμφωνημένου ποσού.]

Και τώρα το κλου τής υπόθεσης: Το ελληνικό κράτος ανέθεσε στην HDW την κατασκευή 3+1 υποβρυχίων τύπου S-214, δίχως η γερμανική εταιρεία να έχει ποτέ κατασκευάσει τέτοιου τύπου υποβρύχιο! Πρόκειται για τα σχέδια που, όπως λέγαμε χτες, είχε στο συρτάρι της η HDW. Με απλά λόγια, δηλαδή, ο ελληνικός κορβανάς χρηματοδότησε ηλιθιωδώς ένα πιλοτικό πρόγραμμα τής HDW. Όπως λέει δε και ο λαός, δώσαμε έναν σκασμό λεφτά για να πάρουμε γουρούνι στο σακί. 

Α! Μη ξεχνάμε και το κερασάκι: μια εταιρεία, η οποία δεν έχει ξαναφτιάξει ποτέ τέτοια υποβρύχια, αναθέτει την κατασκευή κάποιων μερών τους σε μια άλλη εταιρεία, την οποία έχουν στο μάτι οι αυστραλοί επειδή τους πούλησε κάτι υποβρύχια της κακιάς ώρας. Μεγαλείο!

Υπάρχει και συνέχεια...


(*) Όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα, το συνολικό κόστος (συμπεριλαμβάνομένων παράλληλων παροχών, αποζημιώσεων κλπ προς την HDW) κυμάνθηκε γύρω στα 2,5 δισ. ευρώ. Και όπως κατήγγειλε στο Συμβούλιο Άμυνας ανώτερος στρατιωτικός, η συμφωνημένη τιμή αγοράς ήταν 50% υψηλότερη από εκείνη με την οποία αγόρασαν τα ίδια υποβρύχια οι τούρκοι.