"Δημοκρατική" απαγόρευση άσκησης επαγγέλματος

Στις 28 Γενάρη 1972 οι πρωθυπουργοί των τότε ομόσπονδων κρατιδίων της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (ΟΔΓ) και ο καγκελάριος Βίλι Μπραντ ψήφισαν τις «βασικές αρχές για το ζήτημα των εχθρικών προς το Σύνταγμα δυνάμεων στο δημόσιο τομέα», οι οποίες συνεχίζουν να επιδρούν ολέθρια μέχρι σήμερα. Εκτοτε, η γερμανική λέξη «Berufsverbote» (απαγόρευση άσκησης επαγγέλματος) εισήχθε σε όλες τις γλώσσες της Ευρώπης μεταξύ άλλων και ως «les Berufsverbote» στα γαλλικά και «the Berufsverbot» στα αγγλικά.

Με τη βοήθεια της «τυπικής έρευνας», η εγχώρια μυστική υπηρεσία «Προστασία του Συντάγματος» εξέτασε εξονυχιστικά 3,5 εκατομμύρια υποψήφιες και υποψηφίους. Παρακολουθούνταν αδιάλειπτα όλες οι σφαίρες της ζωής, ο χώρος εργασίας καθώς και οι πολιτικές και οι πολύ προσωπικές σχέσεις. Ακολούθησαν 11.000 επίσημες διαδικασίες απαγόρευσης άσκησης επαγγέλματος, 2.200 πειθαρχικές διαδικασίες, 1.250 απορρίψεις και 265 απολύσεις.

Η απαγόρευση άσκησης επαγγέλματος στρέφονταν ενάντια σε δασκάλες και δασκάλους, ταχυδρόμους, μηχανοδηγούς, νομικούς, ενάντια σε δημόσιους υπαλλήλους, υπαλλήλους και εργάτες στο επίπεδο της ομοσπονδίας, των ομόσπονδων κρατιδίων και των δήμων, ενώ εκφράστηκε και στην οικονομία.

Επληξε κομμουνιστές και άλλους εργαζόμενους που είχαν εκφραστεί κριτικά για τις συνθήκες που επικρατούσαν στην ΟΔΓ. Μέχρι σήμερα, στις περισσότερες περιπτώσεις η απαγόρευση άσκησης επαγγέλματος δεν έχει καταργηθεί με νόμο. Μέχρι και σήμερα συνεχίζουν να υπάρχουν διακρίσεις με οικονομικές ποινές: Πολλοί από αυτούς που υπέστησαν αυτή τη διαδικασία βιώνουν σημαντικούς περιορισμούς στη ζωή τους με μόνιμες περικοπές συντάξεων. Μέχρι στιγμής, κανείς δεν έχει απολογηθεί για την παραβίαση του συντάγματος από τις αρχές, ούτε η ομοσπονδιακή κυβέρνηση ούτε οι κυβερνήσεις των κρατιδίων.

Σε αυτήν τη μακρά περίοδο η διεθνιστική αλληλεγγύη ήταν μια μεγάλη βοήθεια για τα θύματα αυτής της υπόθεσης. Η απαγόρευση άσκησης επαγγέλματος με αυτή τη μορφή εφαρμόστηκε ιδιαίτερα στις δικτατορίες στην Ελλάδα, στην Ισπανία και την Πορτογαλία. Οι ανακοινώσεις από το εξωτερικό έδωσαν στα θύματα αυτής της διαδικασίας τη δύναμη να αντιμετωπίσουν τις πολιτικές επιθέσεις και την κοινωνική υποβάθμιση που αυτή επέφερε. Υπήρξαν δείγματα αλληλεγγύης από πολλά Κομμουνιστικά Κόμματα σε όλο τον κόσμο κάτι που αποτέλεσε μεγάλη βοήθεια ιδιαίτερα για όσους προέρχονταν από τις γραμμές του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΓΚΚ), γιατί το ζήτημα δεν ήταν μόνο η στήριξη των συντροφισσών και των συντρόφων, αλλά και ένα σαφές μήνυμα ενάντια στην επαπειλούμενη απαγόρευση του ΓΚΚ.

Η απαγόρευση άσκησης επαγγέλματος ενάντια στις κομμουνίστριες και τους κομμουνιστές απέκτησε μια καινούργια ευρύτερη σημασία μετά την προσάρτηση της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας από την ΟΔΓ. Αμέτρητοι εργαζόμενοι από τη ΓΛΔ, που κατηγορήθηκαν για τη στενή σχέση που είχαν με το κράτος τους, έλαβαν την απόλυσή τους από τη νέα εξουσία. Αυτό έπληξε ιδιαίτερα τον κλάδο της εκπαίδευσης, από τον πρύτανη του πανεπιστημίου Χούμπολντ μέχρι την διευθύντρια ενός σχολείου.

Το κίνημα ενάντια στην απαγόρευση άσκησης επαγγέλματος στη Γερμανία αναβίωσε και μέσα από τις δραστηριότητες του Συνδικάτου Εκπαίδευσης και Επιστήμης (GEW), το οποίο στρέφεται ενάντια στο συνεχιζόμενο συνολικό φακέλωμα από την εγχώρια μυστική υπηρεσία με την επωνυμία «Προστασία του Συντάγματος» που εξακολουθεί να αρνείται την πρόσβαση στα υλικά της. Μάλιστα, ισχυρίζονται ψευδώς ότι δεν υπάρχουν «φάκελοι». Ωστόσο, οι ενδιαφερόμενοι μπόρεσαν να διαπιστώσουν ότι βρίσκονται ακόμα υπό παρακολούθηση, ότι παρακολουθείται η άσκηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων. Επομένως, το αίτημα είναι να καταργηθεί η υπηρεσία «Προστασία του Συντάγματος». Το αίτημα αυτό αποκτά μια πρόσθετη σημασία μιας και έγινε γνωστό ότι αυτή η υπηρεσία «Προστασία του Συντάγματος» συνεργάζεται με νεοναζί και μάλιστα τους χρηματοδοτεί.

Γκίντερ Πολ
Υπεύθυνος Διεθνών σχέσεων του Γερμανικού ΚΚ

[Ακριβής αντιγραφή άρθρου από τον Ριζοσπάστη της 23/7/2013]


Σχόλιο του ιστολογίου

Η Γερμανία ανήκει στις "δημοκρατικές χώρες" της δύσης, οι οποίες διαθέτουν τόσο πολλή "δημοκρατία" ώστε δεν διστάζουν να κάνουν ως και πολέμους προκειμένου να την...εξαγάγουν (βλέπε Σερβία, Ιράκ, Λιβύη κλπ κλπ). Όποιος θέλει να δοκιμάσει τα όρια αυτής της "δημοκρατίας", ας κάνει ένα απλό πείραμα: να πάρει μια πτήση για οποιαδήποτε γερμανική πόλη και, κατά την αποβίβαση, να καρφιτσώσει στο στήθος του μια κονκάρδα με το σφυροδρέπανο, έτσι για να δούμε αν θα προλάβει να φτάσει στο ξενοδοχείο του. Κάποτε δοκίμασα να κάνω το ίδιο πείραμα αλλά μου την έπεσαν οι έλληνες συνταξιδιώτες μου διερωτώμενοι αν ήμουν τρελλός...