Για γέλια και για κλάμματα

Αν η κατάσταση δεν ήταν τόσο τραγική, θα γελάγαμε με την καρδιά μας. Τουλάχιστον, όλο τούτο το χάλι που βγήκε στον αέρα, λόγω ΕΡΤ, επιβεβαιώνει με τον καλύτερο τρόπο όλους όσους επιμένουμε να μη πιστεύουμε στην "μεγαλοσύνη" αυτού του γελοιωδέστατου κατασκευάσματος, το οποίο η καθεστηκυία τάξη επιμένει να αποκαλεί "δημοκρατία" (τρομάρα της).

Στην αρχή, βγήκε λάβρος ο ηλίθιος εκπρόσωπος, ξιφούλκησε κατά παντός (στεγανών, σπατάλης, χαρατσιών, αδιαφάνειας κλπ) και κατά πάντων (βολεμένων, αντιδραστικών, περιττών, κολλημένων κλπ, απλών υπαλλήλων, συνδικαλιστών κλπ) και εν τέλει ανακοίνωσε, με ύφος χιλίων καρδιναλίων το κλείσιμο της ΕΡΤ, ενεργώντας κατά τον πλέον μαλακωδέστατο τρόπο. Κι από δίπλα, βγήκαν ο συνηλίθιος ροκ συνάδελφός του να παραστήσει τον μηχανουργό κι ο πανηλίθιος αρχινταραβεριτζής να καμαρώσει για την κουραδομαγκιά όλων τους. Μόνο που, πάνω στον οίστρο τής ανεμόκαυλάς της, η συμμωρία (συν + μωρία) ξέχασε μερικά βασικά πραγματάκια. Π.χ. ξέχασε το άρθρο 5Α του συντάγματος που η ίδια -υποτίθεται πως- υπηρετεί:

"Καθένας έχει δικαίωμα στην πληροφόρηση (...) Περιορισμοί στο δικαίωμα αυτό είναι δυνατόν να επιβληθούν με νόμο μόνο εφόσον είναι απολύτως αναγκαίοι και δικαιολογούνται για λόγους εθνικής ασφαλείας (...) Η διευκόλυνση της πρόσβασης στις πληροφορίες που διακινούνται ηλεκτρονικά, καθώς και της παραγωγής, ανταλλαγής και διάδοσής τους, αποτελεί υποχρέωση του Κράτους...". Δηλαδή: αφού το κράτος είναι υποχρεωμένο να φροντίζει για την παραγωγή και την διάδοση των πληροφοριών, κάθε ενέργεια που επιφέρει αντίθετο αποτέλεσμα θεωρείται αυτομάτως έκνομη και αντισυνταγματική. Απλά πράγματα.

Φαίνεται, όμως, ότι οι κυβερνώντες δεν έχουν καν διαβάσει αυτό το κωλοσύνταγμα, το οποίο -υποτίθεται πως- είναι ταγμένοι να υπηρετούν. Αυτό το κωλοσύνταγμα, λοιπόν, ορίζει τα εξής στο άρθρο 44: "Σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί, ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου, να εκδίδει πράξεις νομοθετικού περιεχομένου...".

Εδώ, πολλοί αναρωτήθηκαν τις τελευταίες μέρες κατά πόσο το κλείσιμο της ΕΡΤ συνιστά "εξαιρετικά επείγουσα και απρόβλεπτη ανάγκη". Ρε παιδιά, μη κάνετε τόσο χοντρά λάθη! Δεν είναι η ΕΡΤ η "εξαιρετικά επείγουσα και απρόβλεπτη ανάγκη" αλλά η απόλυση 2.000 δημοσίων υπαλλήλων, όπως είχε δεσμευτεί η κυβέρνηση Φ.Α.ΒΑ. (Φώτης - Αντώνης - ΒΑγγέλας). Υπ'αυτή την έννοια, δεν χωλαίνει εδώ η πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Χωλαίνει, όμως, ως προς το "ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου", το οποίο σημαίνει πως αυτή η πρόταση πρέπει να υπογράφεται από όλα τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου: από όλους τους υπουργούς, όλους τους αναπληρωτές υπουργούς και όλους τους υφυπουργούς. Βλέπετε, στην πρεμούρα τους να απολύσουν τον κόσμο, ο Αντώνης κι ο Σίμος δεν μπήκαν καν στον κόπο να μαζέψουν όλες τις απαιτούμενες υπογραφές (μάλλον δεν είχαν λογαριάσει ότι θα τους ξεβράκωνε δημοσίως ο Βαγγέλας, ο οποίος έκανε την σχετική αποκάλυψη). Και μη με ρωτάτε πώς διάολο υπέγραψε ο Παπούλιας εφ'όσον έλειπαν υπογραφές. Άβυσσος η ψυχή τού -σοσιαλιστή, μη ξεχνιόμαστε!- προέδρου.

Πάντως, μέχρις εδώ άντε να δικαιολογηθούν μερικά μειδιάματα. Το χοντρό το γέλιο έρχεται με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), η οποία δεν λέει λέξη ούτε για την διάλυση της ΕΡΤ Α.Ε. ούτε για τις απολύσεις όλων των εργαζομένων. Η "ανεξάρτητη" δικαιοσύνη δεν ασχολήθηκε με τέτοια ψιλοπράματα. Το μόνο που την ένοιαξε ήταν να ξαναρχίσουν οι εκπομπές:

"Διατάσσουμε 
1. Την αναστολή τής εκτέλεσης της (...) Κοινής Υπουργικής Απόφασης αποκλειστικά ως προς το μέρος της, με το οποίο προβλέπεται α) ότι διακόπτεται η μετάδοση ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών και η λειτουργία διαδικτυακών ιστοτόπων της ΕΡΤ Α.Ε. και β) ότι οι συχνότητες της ΕΡΤ Α.Ε. παραμένουν ανενεργές (...)
2. Τη λήψη από τους συναρμόδιους (...) των αναγκαίων οργανωτικών μέτρων για τη συνέχιση της μετάδοσης (...) από δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα για το χρονικό διάστημα έως τη σύσταση και λειτουργία νέου φορέα που θα υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον (...)".

Συνελόντι ειπείν: παπαριές, Γιωργίτσα μου! Ειδικώτερα:
- (α) Η συνέχιση των μεταδόσεων θα γίνει "από δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα". Όχι, βέβαια, από την ΕΡΤ, η οποία μας άφησε χρόνους και δεν πρόκειται να νεκραναστηθεί. Άρα; Άρα, δικαιωμένος ο πρωθύ κι ο Σίμος ο ανήσυχος, που λυσσάξανε να την κλείσουνε.
- (β) Ακυρώνεται η απόφαση για διακοπή των ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών. Άρα; Άρα δικαιωμένοι ο Βαγγέλας κι ο κυρ-Φώτης, που λυσσάξανε να ξαναρχίσουν οι μεταδόσεις.
- (γ) Οι απολυμένοι της ΕΡΤ παραμένουν απολυμένοι. Άρα; Άρα είμαστε συνεπείς με τις υπογραφές μας και δεν κινδυνεύει η δόση των 3,3 δισ.
- (δ) Και το κορυφαίο: αν δεν πρόκειται για προχειρότητα στην διατύπωση, ο νέος φορέας δεν είναι απαραίτητο να είναι δημόσιος! Αρκεί να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον.

Και τώρα, πάμε να γελάσουμε:

Πρέπει να συνεχιστούν οι μεταδόσεις. Όμορφα. Από ποιόν; Όχι πάντως από την ΕΡΤ, η οποία δεν υπάρχει πλέον. Μήπως από τον Σκάι, για παράδειγμα; Όχι, βέβαια, αφού ο Σκάι δεν είναι "δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας". Ποιός είναι τέτοιος φορέας; Η ΕΡΤ. Μα η ΕΡΤ δεν υπάρχει πλέον! Η ΝΕΡΙΤ. Μα αυτή δεν έχει φτιαχτεί ακόμη...

Άντε και τον ξεπεράσαμε αυτόν τον σκόπελο με κάποιον τρόπο που δεν τον βάνει το μυαλό μου τώρα. Με ποιά εργαλεία θα κάνει αυτός ο φορέας τις μεταδόσεις; Με τα μηχανήματα της ΕΡΤ; Μα αυτά πρέπει να καταγραφούν (θυμηθείτε ότι ο πρωθύ ισχυρίστηκε πως οι εργαζόμενοι δεν θέλανε να γίνει καταγραφή τής περιουσίας τής ΕΡΤ!), να εκκαθαριστούν και (όπως προβλέπει η ΚΥΑ) να μεταβιβαστούν στην ιδιοκτησία τού υπουργείου οικονομικών. Μέχρι τότε, θα ανήκουν στην "ΕΡΤ Α.Ε. - Ανώνυμη Εταιρεία υπό εκκαθάριση". Τουλάχιστον έτσι ορίζει η νομοθεσία που έχω εγώ υπ' όψη μου.

Άντε και κάναμε μαϊμουδιά και με μια ντρίμπλα α λα Χατζηπαναγή ξεπεράσαμε κι αυτόν τον σκόπελο. Ποιοί θα κάνουν τις μεταδόσεις; Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ; Μα αυτοί έχουν απολυθεί! Τώρα πια, ούτε το γνωστό κόλπο τής επιστράτευσης δεν μπορεί να μεταχειριστεί η κυβέρνηση! Μήπως θα γίνουν καμμιά διακοσαριά συμβάσεις ορισμένου χρόνου (π.χ. δίμηνες) με κάποιους από τους πρώην εργαζόμενους; Χμμμ... Με ποιόν ως αντισυμβαλλόμενο; Ποιός θα είναι ο εργοδότης, βρε αδερφέ; Εκτός εάν....Υπάρχει λύση! Να φωνάξουμε τον -αλήστου μνήμης- Νίκο Μαστοράκη! Ο άνθρωπος μπορεί να γίνει ολόκληρος σταθμός μόνος του: παίρνει έναν υπολογιστή γαμάτο, φορτώνει εκπομπές αρχείου και βγάζει πρόγραμμα για έξι μήνες, δίχως να χρειάζεται να απασχολείται ούτε καθαρίστρια!


Πράγματι, η κατάσταση θα ήταν για πολλά, για ατελείωτα γέλια, αν δεν ήταν για κλάμματα...