Ένα νερό, κρύο νερό...

Θυμόσαστε τις προάλλες, τότε που, πριν καλά-καλά φτάσει η περιβόητη υπερδόση στην Ελλάδα, ο Σαμαράς υποδέχτηκε τους εκπροσώπους των μεγάλων μονοπωλίων, προκειμένου να αποφασίσουν από κοινού για το πως θα μοιραστούν οι δουλειές και για το πώς θα φαγωθούν τα λεφτά; Σίγουρα το θυμόσαστε. Άλλωστε, είχαμε κάνει και σχετικό σημείωμα στο ιστολόγιό μας ("Άρχισε η ανάπτυξη!"). Τότε, λοιπόν, μαζευτήκανε κάμποσοι αρκουδιαραίοι από 13 μεγάλες εταιρείες για να συνεννοηθούνε πώς θα βαρέσουνε το ντέφι προκειμένου να χορέψουμε όλοι εμείς και να κονομήσουν εκείνοι διασκεδάζοντας. (*)

Ανάμεσα σ' εκείνους τους αρκουδιαραίους, λοιπόν, ήταν και οι εκπρόσωποι της Pepsiko-Ήβη. Ξέρετε για τι πράγμα μιλάμε, έτσι; Πέπσι, Σέβεν-Απ, Λίπτον, Γκατορέιντ, Ήβη κλπ. Να σημειώσουμε εδώ ότι με την φίρμα Ήβη η εταιρεία εμφιαλώνει και εκμεταλλεύεται το περίφημο -και γνωστό εδώ και πολλές δεκαετίες- νερό Λουτρακίου (οι μεγαλύτεροι θα θυμούνται την ονομαστή "πηγή Καραντάνη"), για το οποίο δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι ήταν ένα από τα δυο νερά που έμαθαν στους έλληνες να πίνουν εμφιαλωμένα από την δεκαετία τού '60 κιόλας (το άλλο ήταν το νερό από την πηγή "Κορπή").

Τέλος πάντων, ας επιστρέψουμε στο θέμα μας. Εδώ και κάποια χρόνια, λοιπόν, οι νταραβεριτζήδες της εταιρείας σκέφτηκαν να κλείσουν το εργοστάσιο στο Λουτράκι, προφανώς ως ασύμφορο. Φυσικά, φρόντισαν όπως αυτές οι σκέψεις τους διαρρεύσουν καταλλήλως ώστε να φτάσουν στα κατάλληλα αφτιά. Και πιο κατάλληλα αφτιά από εκείνα των τοπικών αρχόντων δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν. Μόλις έμαθε η δημοτική αρχή ότι θα κλείσει το εργοστάσιο, πάγωσε. Ούτε στα κρύα νερά της πηγής να έπεφτε! Θα βγαίνανε στον δρόμο καμμιά εικοσαριά εργαζόμενοι με τις οικογένειές τους. Δεν είναι και μικρό πράγμα.

Εδώ θέλω να διατυπώσω μια απορία. Άντε και το έκλεινε το εργοστάσιο η Πέπσικο. Θα τάπωνε και την πηγή; Θέλω να πω, ρε γαμώτο, αφού έχεις στα χέρια σου ένα φυσικό προϊόν-τεφαρίκι, γιατί πρέπει να παρακαλάς τον κάθε καπιτάλα να το εκμεταλλευτεί και συ να βολεύεσαι με τα ξεροκόμματα που σου πετάει; Έχει γεμίσει ο τόπος με μικροεπιχειρησούλες που εμφιαλώνουν νερό. Δεν μπορεί μια ολόκληρη κοινωνία να εκμεταλλευτεί για πάρτη της τα δώρα που της κάνει η φύση; Θα τρελλαθούμε τελείως;

Εν πάση περιπτώσει, τότε το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε να δράσει. Όχι, βέβαια, για να πει στην εταιρεία "άντεστε στον αγύριστο και θα κάνουμε την δουλειά μόνοι μας", μη μπερδεύεστε! Προκειμένου να δελεάσει την εταιρεία και να την πείσει να μη κλείσει το εργοστάσιο, αποφάσισε να της μειώσει την τιμή του νερού κατά 50%! Ξεβράκωμα-ζάχαρη λέμε. Αυτές είναι ρηξικέλευθες αποφάσεις, όχι μπαρμπούτσαλα!

Πάντως, φαίνεται ότι αυτή η μείωση ήταν αρκετή για να πείσει τα μεγάλα κεφάλια της εταιρείας να ξανασκεφτούν το θέμα και, τελικά, αποφάσισαν να κρατήσουν το εργοστάσιο ανοιχτό. Μόνο μην αρχίσετε να σκαλίζετε την μνήμη σας προσπαθώντας να θυμηθείτε πότε φτήνυνε το εμφιαλωμένο νερό στα σούπερ-μάρκετ. Θα σας το πω εγώ: ποτέ! Όλη η ωφέλεια από την έκπτωση του 50% πήγε στα ταμεία τής Πέπσικο.

Και τώρα ας επιστρέψουμε στο σήμερα. Δεν έχει περάσει ούτε μήνας από τότε που ο Σαμαράς συνάντησε τους μεγαλοβιομήχανους για να συνεννοηθούν περί "ανάπτυξης" (και περί άλλων ωραίων) και τις προάλλες η Πέπσικο ανακοίνωσε την οριστική της απόφαση για κλείσιμο του εργοστασίου στο Λουτράκι. Η δουλειά μεταφέρεται στα Οινόφυτα και όποιος εργαζόμενος γουστάρει ας πάει στα Οινόφυτα να δουλέψει. Όποιος δεν γουστάρει να ξεσπιτωθεί, ας πάει σπίτι του.

Αυτά είναι τα ωραία! Αναπτυξάρα έφερε ο Σαμαράς, ε; Αναρωτιέμαι τι διάολο κουβέντιασε με τους μεγαλοκαπιτάλες και τι συμφωνίες κάνανε. Να κλείσουν τα εργοστάσιά τους; Με το μπαρδόν, ρε παιδιά, αλλά το φτωχό μου το μυαλό δεν μπορεί με τίποτε να συλλάβει αυτό το "άλλο μείγμα πολιτικής" που προωθεί ο Αντωνάκης... Όμως, το πιο αξιολύπητο πρόσωπο στην όλη ιστορία είναι ο δήμαρχος Λουτρακίου, ο οποίος δείχνει να μη καταλαβαίνει τι γίνεται: "Τους κάναμε έκπτωση 50%... τί άλλο θέλουν;"

Ρε συ δήμαρχε, γιατί δεν τους δίνεις το νερό τελείως τζάμπα; Ποιός ξέρει; Μπορεί έτσι να τους πείσεις να σου κάνουν την χάρη να παραμείνουν και να συνεχίσουν να εκμεταλλεύονται τον πλούτο τού τόπου σου ακόμη περισσότερο. Άσε δε που δεν θα βγουν στον δρόμο οι εργαζόμενοι. Όσο για την περίπτωση να περάσει η εκμετάλλευση του νερού στα χέρια τής ίδιας της κοινωνίας, δεν έχω καμμία απαίτηση να την σκεφτείς. Το μυαλό σου δεν φτάνει ως εκεί...


(*) Το "διασκεδάζοντας" δεν το έβαλα τυχαία. Για τα λεχάρια τού καπιταλισμού αποτελεί διασκέδαση το να βγάζουν λεφτά. Όσοι διάβασαν τα σημειώματα της "Ανατομίας του νεοφιλελυθερισμού" ίσως να θυμούνται την δήλωση ενός εκ των επί κεφαλής οικονομολόγων τής Παγκόσμιας Τράπεζας, του "φρηντμανόπαιδου" Τσαρλς Μπλίτζερ, ο οποίος συμμετείχε στην ομάδα που είχε αναλάβει το ξεκοκκάλισμα της ρωσσικής περιουσίας: "Ποτέ δεν διασκέδασα τόσο πολύ στην ζωή μου" ("Ανατομία του νεοφιλελευθερισμού - 39. Φαγοπότι και...διασκέδαση").