Αμόρφωτοι, αγενείς και πουλημένοι

Αν ήσαν απλώς ηλίθιοι, ίσως και να γελάγαμε μαζί τους κι αν ήσαν απλώς ανίκανοι, ίσως να διασκεδάζαμε με τις μαλακίες που κάνουν. Δυστυχώς, όμως, ούτε ηλίθιοι ούτε ανίκανοι είναι. Κάνουν πολύ καλά αυτό που τους ανατέθηκε να κάνουν.

Πρώτα-πρώτα, είναι αμόρφωτοι. Μα, θα μου πείτε, έχουν σπουδάσει στα καλύτερα πανεπιστήμια. Ε, και λοιπόν; Από πότε ο κάθε σπουδαγμένος είναι a priori και μορφωμένος; Λίγους μαλάκες έχετε συναντήσει στην ζωή σας που έχουν κορνιζαρισμένα πτυχία; Ή μήπως δεν υπάρχουν μορφωμένοι άνθρωποι που δεν έχουν περάσει ούτε απ' έξω από πανεπιστήμιο;

Δεύτερον, είναι αγενείς. Εμ τρώνε, εμ ρεύονται στα μούτρα μας. Εμ μας έχουν ξεσκίσει, εμ μας βαράνε κι από πάνω έτσι και κάνουμε πως διαμαρτυρόμαστε. Εμ μας καταδικάζουν, εμ έχουν την απαίτηση να τους ευγνωμονούμε. Εμ έχουν σμπαραλιάσει κάθε έννοια δημοκρατίας, εμ κόπτονται υπέρ της δημοκρατίας.

Τρίτον, είναι πουλημένοι. Ως ανερμάτιστοι, μη διαθέτοντες δική τους ιδεολογία, εκπορνεύονται (με την πιο αισχρή έννοια του όρου) και δεν διστάζουν να ξεπουληθούν προκειμένου να δικαιολογήσουν την υπαρκτή ανυπαρξία τους. Καμώνονται τους "καπετάν γαμάω", ενώ δεν είναι παρά οι φελλοί που προφυλάσσουν την τάξη τους από το ξεθύμασμα της μπόχας της. Παριστάνουν τους φωτισμένους, ενώ δεν είναι παρά ετερόφωτα σώματα που ζηλώνουν δόξαν ηλίου.

Πριν λίγο καιρό, ένας απ' αυτούς τους αμόρφωτους, αγενείς και πουλημένους, μας είπε ότι "η Ελλάδα στα εργασιακά λειτουργούσε ως σοβιέτ και όχι ως ελεύθερη οικονομία". Χτες, ένας άλλος (σίγουρα σπουδαγμένος στο ίδιο πανεπιστήμιο με τον προηγούμενο) μας είπε πως "πρέπει να παραδεχθούμε ότι στο θέμα των επαγγελμάτων πρέπει να ομολογήσουμε ότι είμαστε χειρότερα από την Κούβα". Και δεν θα παραξενευτούμε αν αύριο βρει κάποιος άλλος από την ίδια συμμωρία (συν+μωρία) και μας πει κάτι παρόμοιο.

Προφανώς, οι εν λόγω αμόρφωτοι δεν γνωρίζουν ότι εφέτος συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από τότε που η "δημοκρατική" δύση, υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ, επέβαλε εμπάργκο στην Κούβα. Δεν έχουν ιδέα για τα 50 ολόκληρα χρόνια ασφυξίας, η οποία έγινε θανατηφόρα μετά την κατάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Αν το ήξεραν, θα απέφευγαν τέτοιες ηλίθιες συγκρίσεις και δεν θα δάγκωναν τα νύχια τους αν κάποιος τούς ρωτούσε να μας πουν πόσο τοις εκατό ήταν η ανεργία στα σοβιέτ και πόσο τοις εκατό είναι σήμερα στην Κούβα.

Επίσης προφανώς, οι εν λόγω αμόρφωτοι και αγενείς δεν καταλαβαίνουν ότι δεν επιτρέπεται να μιλάνε για σοβιέτ σε μια κοινωνία που πεθαίνει από την ανεργία. Είναι τουλάχιστον άκομψο να απευθύνεσαι σε καταρρακωμένους ανέργους και σε φτωχούς εργαζόμενους των 400 ευρώ, μιλώντας τους για σοβιέτ και για Κούβα, όπου δεν υπάρχουν έννοιες όπως ανεργία, εκμετάλλευση εργαζομένου κλπ.

Και πάλι προφανώς, οι εν λόγω αμόρφωτοι, αγενείς και πουλημένοι δεν συνειδητοποιούν ότι γελοιοποιούνται όταν δεσμεύονται πως "αυτά τα μέτρα είναι τα τελευταία". Πρώτον, δεν τους πιστεύει κανένας. Δεύτερον, είναι σχεδόν αδύνατο να πάρουν άλλα τέτοια μέτρα: όταν έχεις ήδη εκτελέσει κάποιον, τί άλλο μπορείς να του κάνεις; Και, τρίτον, δεν μπορούν να αναλάβουν τέτοια δέσμευση απέναντι στον λαό, εφ' όσον αυτοί δεσμεύονται μόνον απέναντι στην τάξη που εκπροσωπούν: αν το κεφάλαιο απαιτήσει την λήψη και άλλων μέτρων, θα τα πάρουν.

Ας τελειώνουμε. Ενημερώνω τον κύριο Στουρνάρα, τον κύριο Βρούτση, τον κύριο αρχισυμμωρίτη τους και όλους του κυρίους του σιναφιού τους ότι δεν θα μας πείραζε καθόλου να ήμασταν εργαζόμενοι σε σοβιετικό ή κουβανικό καθεστώς: θα είχαμε όλοι δουλειά, θα σπουδάζαμε δίχως να χρειαζόμαστε φροντιστήρια, δεν θα βάζαμε ποτέ το χέρι στην τσέπη όταν θα αρρωσταίναμε, δεν θα νοιαζόμασταν για το μέλλον των παιδιών μας, δεν θα βλέπαμε ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια για φαΐ, δεν θα είχαμε άστεγους...

Βέβαια, δεν θα είχαμε ούτε Μερσεντές, ούτε άιπαντ, ούτε εξοχικό με πισίνα. Και, κυρίως, δεν θα είχαμε εσάς. Δεν πειράζει. Αν είναι να σας ξεφορτωθώ, θυσιάζω και την Μερσεντές μου και το άιπαντ μου και το εξοχικό μου με την πισίνα του. Ας γλιτώσω από σας κι ας πάει και το παλιάμπελο.