Ιστορίες ασφαλιστικής τρέλλας

Πριν μπω στο θέμα τού σημερινού σημειώματος, επιτρέψτε μου μια εισαγωγή. Ως γνωστόν, ανάμεσα στις κατακτήσεις που πέτυχαν με τους αγώνες τους οι εργαζόμενοι, είναι και η συμμετοχή των εργοδοτών στην ασφάλιση για υγεία, σύνταξη, κοινωνικές παροχές κλπ. Φυσικά, όταν μιλάμε για εργοδοτική εισφορά, δεν υπονοούμε πως πρόκειται για κάποια οικειοθελή παροχή στην οποία προβαίνουν οι εργοδότες από την καλή τους την καρδιά, έτσι; Καμμία οικειοθελής παροχή δεν συνάδει με τον μοναδικό στόχο τού κεφαλαίου, ο οποίος είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους. Οι εργοδοτικές εισφορές συνιστούν αμοιβή της εργασίας και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται. Αυτά ως πρόλογος και προχωρούμε.

Στην Πορτογαλία, οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων ανέρχονται σε 11% και των εργοδοτών σε 23,75%. Δηλαδή, το πορτογαλικό ΙΚΑ εισπράττει, ως ασφάλιστρα, το 34,75% των αμοιβών των εργαζομένων. Επειδή, λοιπόν, η καπιταλιστική κρίση οδηγεί σε μειώσεις μισθών και σε διογκούμενη ανεργία, τα ασφαλιστικά ταμεία περνούν δύσκολες μέρες (αυτά τα ξέρουμε καλά, αφού συμβαίνουν και στον τόπο μας). Έτσι, η κυβέρνηση του Πέδρο Πάσος Κοέλιο δρομολόγησε μια μικρή αύξηση 1,25% ώστε να φτάσει το συνολικό ασφάλιστρο στο 36%. Προφανώς, είσαστε σίγουροι ότι η κυβέρνηση φόρτωσε αυτό το 1,25% στις πλάτες των εργαζομένων, ε;

Φτωχά μου παιδιά, στερείστε φαντασίας! Ο ακριβοδίκαιος Κοέλιο και οι πανέξυπνοι συνεργάτες του σκέφτηκαν ότι έπρεπε επί τέλους να διορθωθεί η αδικία τού να πληρώνουν οι εργοδότες περισσότερα από τους εργαζόμενους κι αποφάσισε να κόψει το 36% στην μέση: 18% οι εργοδότες, 18% οι εργαζόμενοι. Δίκαια πράγματα, όμορφα και ηθικά! Κάπου 50% αύξηση κρατήσεων για τους εργαζόμενους, κάπου 25% μείωση κρατήσεων για τους εργοδότες και ιδού η εξίσωση των τάξεων α λα πορτογαλικά!! Δυστυχώς για τον κύριο Κοέλιο, όμως, η λαϊκή αντίδραση ήταν τόσο σφοδρή ώστε αναγκάστηκε να πάρει πίσω το συγκεκριμένο μέτρο. Και δυστυχώς για τον πορτογαλικό λαό, ο πρωθυπουργός του δεν παρέλειψε να προσθέσει ότι το αποσυρόμενο μέτρο θα αναπληρωθεί με άλλο, ισοδύναμο (όπως βλέπετε, ξέουν και στην Πορτογαλία τα ισοδύναμα μέτρα).

Ας έρθουμε τώρα στα δικά μας, που είναι και πιο ωραία. Εδώ, λοιπόν, οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων ανέρχονται σε 16% και των εργοδοτών σε 28,06%, ώστε το ΙΚΑ να εισπράττει, ως ασφάλιστρα, το 44,06% των αμοιβών των εργαζομένων. Αυτά τα ποσοστά αποτελούν άθροισμα κάποιων επί μέρους ασφαλίστρων. Π.χ., ο εργαζόμενος πληρώνει ασφάλιστρα 2,55% για ασθένεια, 6,67% για σύνταξη, 3% για επικουρική σύνταξη κλπ κι όλα τούτα τα επί μέρους ασφάλιστρα αθροιζόμενα δίνουν 16%. Εννοείται ότι κάπως έτσι γίνεται και με το 28,06% των εργοδοτικών εισφορών.

Πάμε τώρα στο καλό. Ανάμεσα στα επί μέρους ασφάλιστρα, καταβάλλονται εισφορές και για τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας (εργαζόμενος 1%, εργοδότης 0,75%) αλλά και για τον Οργανισμό Εργατικής Εστίας (από 0,35% η κάθε πλευρά). Έλα, όμως, που και οι δυο αυτοί οργανισμοί, παρά την τεράστια προσφορά τους στους εργαζόμενους, θεωρήθηκαν περιττοί στο πλαίσιο της πολυθρύλητης αναδιάρθρωσης του κράτους και έκλεισαν! Νομίζω ότι όλοι καταλαβαίνετε το αυτονόητο, δηλαδή ότι οι αναλογούσες εισφορές που αναφέραμε πιο πάνω, καταργήθηκαν.

Ελάτε, ρε σεις! Ζήτε στην Ελλάδα και στερείστε φαντασίας; Φυσικά και καταργήθηκαν αλλά...μόνο για τους εργοδότες!! Απίστευτο; Και όμως! Η σχετική τροπολογία για την κατάργηση της εργοδοτικής εισφοράς στους Οργανισμούς Εργατικής Κατοικίας και Εργατικής Εστίας, είχε κατατεθεί σε νομοσχέδιο για την αποζημίωση των δικαστικών αντιπροσώπων των εκλογών της 17ης Ιουνίου. Ζάχαρη! Ελλάς το μεγαλείο σου!

Πόσες άλλες τέτοιες αποδείξεις χρειαζόμαστε για να πειστούμε ότι οι λογής-λογής πολιτικές πλαγγόνες που διαφεντεύουν τούτον εδώ τον τόπο, δεν νοιάζονται παρά για το πώς να στηρίξουν το χειμαζόμενο κεφάλαιο, γράφοντας τον λαό στα παπάρια τους;


ΥΓ: Για την ιστορία, πρέπει να αναφέρουμε ότι η παραπάνω τροπολογία αποσύρθηκε, μετά από αντίδραση της αντιπολίτευσης, με ην δικαιολογία ότι δεν "κόλλαγε" στο υποβληθέν νομοσχέδιο, αλλά θα ξανακατατεθεί μέσα στον μήνα.