"Καθημερινά" μαργαριτάρια: η συνέχεια

Στο σημερινό φύλλο τής εφημερίδας "Ριζοσπάστης", ο Νίκος Μπογιόπουλος τιμά -μάλλον άθελά του αλλά δεν έχει καμμιά σημασία- τούτο το ιστολόγιο. Στην προτελευταία σελίδα τής εφημερίδας και στην μόνιμη στήλη του "Ημεροδρόμος Ρίζος", ο Μπογιόπουλος καταθέτει τις δικές του σκέψεις πάνω στο θέμα που διαπραγματευτήκαμε στο προχτεσινό σημείωμά μας με τίτλο "''Καθημερινά'' μαργαριτάρια". Από τις σκέψεις αυτές, σταχυολογώ:

......
2. Στην περίπτωση της «Καθημερινής» και του συντάκτη της δεν έχουμε να κάνουμε με μια λαθεμένη εκδοχή κάποιας αφηρημένης και γενικής καταδίκης της βίας, που σε άλλες περιπτώσεις θα μπορούσε να εκληφθεί και ως μια ευγενική αλλά ουτοπική ουμανιστική στάση.

Στην περίπτωση της «Καθημερινής» και του συντάκτη της, το θέμα δεν είναι να επαναλάβεις ότι, για παράδειγμα, η βία της Επανάστασης του '21, η βία της Αντίστασης εναντίον των ναζί στην Κατοχή, η βίαιη κατάληψη των Βερσαλιών, η μάχη του Στάλινγκραντ από την πλευρά των αμυνόμενων, η αιματοβαμμένη πάλη για το 8ωρο, ήταν ιστορικά αναγκαίες και δικαιωμένες μορφές πάλης.

Εδώ - στην περίπτωση της «Καθημερινής» και του συντάκτη της - έχουμε μια «μαύρη», διεστραμμένη και χυδαία επιχείρηση διαστρέβλωσης, παραχάραξης και παραποίησης. Εχουμε, στην πιο «κίτρινη» εκδοχή της, την επιδίωξη οι λαϊκοί, μαζικοί, κοινωνικοί και πολιτικοί αγώνες που αντιτίθενται στην πολιτική της πλουτοκρατίας (και επειδή ακριβώς αντιτίθενται στην πλουτοκρατία), να ταυτιστούν, να συκοφαντηθούν και να εξομοιωθούν με τον ναζισμό (τον βγαλμένο από τα πολιτικά σπλάχνα της πλουτοκρατίας), ωσάν να έχουν ή να είχαν ποτέ οποιαδήποτε σχέση (!) με τις τραμπούκικες ναζιστικές συμμορίες της ρατσιστικής, της φυλετικής, της μισαλλόδοξης, της φασιστικής βίας και τρομοκρατίας.

3. Η προσπάθεια της «Καθημερινής» και του συντάκτη της (στο ίδιο πνεύμα κινούνται δηλώσεις που αποδίδονται στον Μητσοτάκη, άρθρα σε άλλες εφημερίδες, τοποθετήσεις στελεχών της συγκυβέρνησης κ.λπ.) να διαχυθεί στην κοινή συνείδηση το σχήμα πως «η ναζιστική και χρυσαυγίτικη βία οφείλεται στην αριστερή και κουκουέδικη βία», δεν είναι καινούργια. Αν ξύσει κανείς τη σκουριά αυτής της πολυκαιρισμένης προστυχιάς θα θυμηθεί, για παράδειγμα, τη θεωρία της εποχής των γερμανοτσολιάδων.

Τότε που οι «Τσολάκογλου» κατηγορούσαν το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ και το ΚΚΕ επειδή έκαναν Αντίσταση. Τότε που οι «Τσολάκογλου» ζητούσαν να σταματήσει η Αντίσταση, αφού, όπως έλεγαν, προκαλούσε - η Αντίσταση - τα αντίποινα των Γερμανών, δηλαδή τις θηριωδίες των ναζί. Θηριωδίες για τις οποίες, σύμφωνα με τους «Τσολάκογλου», υπεύθυνοι δεν ήταν οι Γερμανοί ναζί, αλλά το ΕΑΜ και το ΚΚΕ, επειδή έκαναν Αντίσταση...
......

Στο κείμενό του, ο Νίκος Μπογιόπουλος δεν παραλείπει να ασχοληθεί (όπως κι εμείς, άλλωστε) με το "ιερό τέρας τής δημοσιογραφίας", τον Γεώργιο Βλάχο. Εμείς είχαμε αναφέρει την "ανοικτή επιστολή" του προς "την αυτού εξοχότητα" τον Χίτλερ. Ο Μπογιόπουλος ανασύρει ένα άλλο άρθρο, με το οποίο ο Γεώργιος Βλάχος υποδέχεται ευτυχής τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής. "Καθημερινή", 29 Απριλίου 1941 (δυο μέρες μετά την είσοδο των ναζί στην Αθήνα):

«Ο αθηναϊκός λαός αντιμετωπίζει τα γεγονότα με σταθεράν πεποίθησιν ότι όλα βαίνουν προς το καλύτερον, ότι λήξαντος του πολέμου, διά την Ελλάδα τουλάχιστον, ανοίγεται η περίοδος της ειρήνης και της εντός των πλαισίων της ειρήνης αυτής παραγωγικής δραστηριότητος. Η θέλησις των Ελλήνων, όπως εντός του ειρηνικού πλαισίου, το οποίο εξασφαλίζει εις αυτούς ο τερματισμός του πολέμου, αναπτύξουν όλας των τας ικανότητας και όλας των τας πρωτοβουλίας, θα δώση ασφαλώς αφορμήν διά να εκδηλωθούν όλαι εκείναι αι κεκρυμμέναι αρεταί της φυλής μας, αι οποίαι είτε εξ αδιαφορίας, είτε εξ αισθημάτων ηλαττωμένης αλληλεγγύης δεν είχον ανέλθει εις την επιφάνειαν τους τελευταίους καιρούς. Αι γερμανικαί αρχαί εμφορούμεναι από τας φιλικωτέρας των διαθέσεων απέναντι του ελληνικού πληθυσμού, τας αρετάς και τα προτερήματα του οποίου δεν ήργησαν να γνωρίσουν, θα τον συντρέξουν -περί τούτου δεν υπάρχει αμφιβολία- εις πάσαν θετικήν και οικοδομητικήν του προσπάθειαν».



Άσχετο ΥΓ: Την ώρα που δακτυλογραφούσα το παραπάνω κείμενο, μπήκε στο γραφείο μου κάποιος γνωστός. Έρριξε μια ματιά, μου χαμογέλασε ειρωνικά, έβγαλε τα κλειδιά του από την τσέπη και μου κούνησε επιδεικτικά το μπρελόκ με τον μαίανδρο της Χρυσής Αυγής. "Οι μισοί πήγατε με τον Τσίπρα", μου είπε ειρωνικά, "οι υπόλοιποι θα 'ρθετε σε μας". "Πρώτος εγώ", του απάντησα, "αλλά φυλάξου γιατί θα 'ρθω με το κονσερβοκούτι που έχω και σκουριάζει στο πίσω μπαλκόνι τριάντα χρόνια τώρα"...