Ποίηση Τάσου Λειβαδίτη

Όταν η βιοτική μέριμνα δεν σου αφήνει χρόνο να συλλογιστείς, υπάρχουν -ευτυχώς!- οι ποιητές που συλλογιούνται για σένα. Σήμερα, λοιπόν, καταφεύγω για βοήθεια στον Τάσο Λειβαδίτη:


Πίσω από τις γρίλιες παίζονται δράματα σκοτεινά
αυτοί που οραματίστηκαν χάθηκαν τόσο νέοι -

ζήσαμε με χαμένα όνειρα και σκοτωμένη μουσική.

("Χρόνια της φωτιάς")

----------------------------

Καμιά φορά, ενώ είναι ησυχία, το σπίτι τραντάζεται άξαφνα,

τα ποτήρια τρέμουν πάνω στο τραπέζι, ένα κάδρο μετακινείται -

και τότε σκέφτομαι πως κάποιοι είναι έξω και βαδίζουν,

είναι έξω και βαδίζουν προς νέες εποχές.

("Εποχές")

----------------------------

Το βράδυ, καθώς σκοτεινιάζει, αν δεν έχετε τίποτα καλύτερο,

αφήστε ένα μικρό νόμισμα πάνω στο παράθυρό σας -

σε όποιο σημείο τής πόλης.

Αμέσως θα σας γίνω κατανοητός.

("Οι μυστηριώδεις ιδιότητες του χρήματος")

----------------------------

Γι' αυτό σου λέω, μην κοιμάσαι: είναι επικίνδυνο.

Μην ξυπνάς: θα μετανοιώσεις.

("Πείρα αιώνων")

----------------------------

Οι παλιοί σύντροφοι δεν πέθαναν,

αλλά κατοικούν τώρα στο βάθος των δρόμων -

όποιον κι αν πάρεις θα τους συναντήσεις.

("Αθανασία")

----------------------------

Ένα σπίτι για να γεννηθείς

ένα δέντρο για ν' ανασάνεις

ένας στίχος για να κρυφτείς

κι ο κόσμος για να πεθάνεις.

("Απλοί στίχοι")

----------------------------

[Τάσος Λειβαδίτης, "Ποίηση" - Τόμος 3, εκδόσεις "Κέδρος"]