Ο λαός μίλησε, λοιπόν. Υποθέτω (λέω "υποθέτω" επειδή χτες βράδυ προτίμησα να αράξω σε ένα παραλιακό ψαρομάγαζο αντί για μπροστά στην τηλεόραση) ότι από το απόγευμα της Κυριακής έχουν αποδυθεί οι πάντες (κόμματα, πολιτευτές, δημοσιογράφοι και κάθε λογής τυχάρπαστος) να ερμηνεύσουν το αποτέλεσμα της κάλπης και να αναλύσουν το τι είπε εν τέλει ο λαός και ποιο μήνυμα έστειλε με την ψήφο του.
Αφού, λοιπόν, ο κάθε πικραμένος μπορεί να εκθέτει την άποψή του (δημοκρατία δεν έχουμε;), ας καταγράψω κι εγώ την δική μου ερμηνεία τής λαϊκής ετυμηγορίας. Για την ακρίβεια, δεν θα προσπαθήσω να ερμηνεύσω τίποτε. Απλώς θα καταγράψω μερικές παρατηρήσεις:
1) Σε σχέση με τις εκλογές τού Μαιου, εξακόσιες σαράντα χιλιάδες άνθρωποι "διόρθωσαν" την ψήφο τους και τούτη την φορά ψήφισαν Νέα Δημοκρατία. Την ψήφο τους "διόρθωσαν" άλλες εξακόσιες χιλιάδες ψηφοφόροι, στηρίζοντας τώρα τον ΣυΡιζΑ. Για κάποιους λόγους, κάπου 1.250.000 πολίτες (το 20% των εκλογέων) στράφηκαν προς τους δυο ισχυρότερους πολιτικούς σχηματισμούς. Τέτοια μεταστροφή μέσα σε 40 μέρες δεν μπορεί παρά να επιβεβαιώνει αυτό που σημειώσαμε πρόσφατα σε τούτο το ιστολόγιο: αυτές οι εκλογές διεξήχθησαν σε ένα κλίμα φόβου και απελπισίας.
2) Μέσα σε 40 μέρες, οι πολίτες εκτόξευσαν την Νέα Δημοκρατία, από το 19% σκάρτο, σχεδόν στο 30%. Προφανώς, πήγαν περίπατο όλες εκείνες οι φιοριτούρες περί "αντιμνημονιακής ψήφου" στις προηγούμενες εκλογές. Λες κι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ξέχασαν ξαφνικά ότι έφαγαν στο κεφάλι το μνημόνιο-2 με την (συν)υπογραφή τού Σαμαρά. Πολιτικό αλτσχάιμερ; Ή, μήπως, όλοι τούτοι συγκινήθηκαν τόσο πολύ από την επιστροφή τής Ντόρας στο κόμμα;
3) Στην Ιπποκράτους επιμένουν ότι διατήρησαν τις δυνάμεις τους, έστω κι αν το ΠαΣοΚ "κατάφερε" να χάσει το 10% περίπου των ψήφων και το 20% των εδρών που πήρε πριν 40 μέρες. Αν αυτό το 12-και-κάτι% συνιστά τις "διατηρημένες δυνάμεις", εκείνο το 30-τόσο% που λείπει (σε σχέση με τα παλιά, ωραία χρόνια) τί συνιστά;
4) Ο λαός έδωσε 129 έδρες στην Νέα Δημοκρατία και 33 έδρες στο ΠαΣοΚ. Με άλλα λόγια, έδωσε 162 έδρες στα κόμματα που πριν από μόλις έναν χρόνο υπέγραψαν το μνημόνιο-2, την δανειακή σύμβαση και τον σχετικό εφαρμοστικό νόμο. Μάλιστα... Επίσης, έδωσε την δυνατότητα σ' αυτά τα δυο κόμματα να στήσουν μια άνετη κυβέρνηση "εθνικής ομοψυχίας" (κατά Σαμαρά) ή "εθνικής συνευθύνης" (κατά Βενιζέλο). Παναπεί, νομιμοποίησε μια κατάσταση την οποία, πριν από μόλις 8 μήνες, ο ίδιος λαός είχε χαρακτηρίσει ως "κυβέρνηση μαύρου μετώπου". Ξανά μάλιστα...
5) "Ανθ' ημών, Γουλιμής"! Ο λαός (πάντα αυτός ο έρμος λαός) αποφάσισε ότι χρειάζεται περισσότερους χρυσαυγίτες βουλευτές παρά κομμουνιστές. Όσο κι αν έσκουξαν κανάλια κι εφημερίδες, ο λαός αποφάσισε με την ψήφο του ότι έχει ανάγκη περισσότερους Κασιδιάρηδες από Λιάνες. Η λαϊκή ετυμηγορία είναι σαφής: είμαστε με αυτούς που ρίχνουν τις φάπες, όχι μ' εκείνους που τις τρώνε.
Αυτά έχω να πω για την ώρα, εν όψει διερευνητικών εντολών. Προς το παρόν, δεν θέλω να κάνω κανένα περαιτέρω σχόλιο για το αποτέλεσμα της κάλπης. Απλώς, αναλογίζομαι το αν και πόσο ισχύει το κοινώς λεγόμενο "ο λαός είναι σοφός"...
Αφού, λοιπόν, ο κάθε πικραμένος μπορεί να εκθέτει την άποψή του (δημοκρατία δεν έχουμε;), ας καταγράψω κι εγώ την δική μου ερμηνεία τής λαϊκής ετυμηγορίας. Για την ακρίβεια, δεν θα προσπαθήσω να ερμηνεύσω τίποτε. Απλώς θα καταγράψω μερικές παρατηρήσεις:
1) Σε σχέση με τις εκλογές τού Μαιου, εξακόσιες σαράντα χιλιάδες άνθρωποι "διόρθωσαν" την ψήφο τους και τούτη την φορά ψήφισαν Νέα Δημοκρατία. Την ψήφο τους "διόρθωσαν" άλλες εξακόσιες χιλιάδες ψηφοφόροι, στηρίζοντας τώρα τον ΣυΡιζΑ. Για κάποιους λόγους, κάπου 1.250.000 πολίτες (το 20% των εκλογέων) στράφηκαν προς τους δυο ισχυρότερους πολιτικούς σχηματισμούς. Τέτοια μεταστροφή μέσα σε 40 μέρες δεν μπορεί παρά να επιβεβαιώνει αυτό που σημειώσαμε πρόσφατα σε τούτο το ιστολόγιο: αυτές οι εκλογές διεξήχθησαν σε ένα κλίμα φόβου και απελπισίας.
2) Μέσα σε 40 μέρες, οι πολίτες εκτόξευσαν την Νέα Δημοκρατία, από το 19% σκάρτο, σχεδόν στο 30%. Προφανώς, πήγαν περίπατο όλες εκείνες οι φιοριτούρες περί "αντιμνημονιακής ψήφου" στις προηγούμενες εκλογές. Λες κι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ξέχασαν ξαφνικά ότι έφαγαν στο κεφάλι το μνημόνιο-2 με την (συν)υπογραφή τού Σαμαρά. Πολιτικό αλτσχάιμερ; Ή, μήπως, όλοι τούτοι συγκινήθηκαν τόσο πολύ από την επιστροφή τής Ντόρας στο κόμμα;
3) Στην Ιπποκράτους επιμένουν ότι διατήρησαν τις δυνάμεις τους, έστω κι αν το ΠαΣοΚ "κατάφερε" να χάσει το 10% περίπου των ψήφων και το 20% των εδρών που πήρε πριν 40 μέρες. Αν αυτό το 12-και-κάτι% συνιστά τις "διατηρημένες δυνάμεις", εκείνο το 30-τόσο% που λείπει (σε σχέση με τα παλιά, ωραία χρόνια) τί συνιστά;
4) Ο λαός έδωσε 129 έδρες στην Νέα Δημοκρατία και 33 έδρες στο ΠαΣοΚ. Με άλλα λόγια, έδωσε 162 έδρες στα κόμματα που πριν από μόλις έναν χρόνο υπέγραψαν το μνημόνιο-2, την δανειακή σύμβαση και τον σχετικό εφαρμοστικό νόμο. Μάλιστα... Επίσης, έδωσε την δυνατότητα σ' αυτά τα δυο κόμματα να στήσουν μια άνετη κυβέρνηση "εθνικής ομοψυχίας" (κατά Σαμαρά) ή "εθνικής συνευθύνης" (κατά Βενιζέλο). Παναπεί, νομιμοποίησε μια κατάσταση την οποία, πριν από μόλις 8 μήνες, ο ίδιος λαός είχε χαρακτηρίσει ως "κυβέρνηση μαύρου μετώπου". Ξανά μάλιστα...
5) "Ανθ' ημών, Γουλιμής"! Ο λαός (πάντα αυτός ο έρμος λαός) αποφάσισε ότι χρειάζεται περισσότερους χρυσαυγίτες βουλευτές παρά κομμουνιστές. Όσο κι αν έσκουξαν κανάλια κι εφημερίδες, ο λαός αποφάσισε με την ψήφο του ότι έχει ανάγκη περισσότερους Κασιδιάρηδες από Λιάνες. Η λαϊκή ετυμηγορία είναι σαφής: είμαστε με αυτούς που ρίχνουν τις φάπες, όχι μ' εκείνους που τις τρώνε.
Αυτά έχω να πω για την ώρα, εν όψει διερευνητικών εντολών. Προς το παρόν, δεν θέλω να κάνω κανένα περαιτέρω σχόλιο για το αποτέλεσμα της κάλπης. Απλώς, αναλογίζομαι το αν και πόσο ισχύει το κοινώς λεγόμενο "ο λαός είναι σοφός"...
Το απόλυτο σχόλιο! Ούτε μία λέξη περιττή! Και όμως παρόλη την ακρίβεια, σαφήνεια και ορθότητα της ανάλυσης θεωρώ ότι κάτι λείπει ακόμα. Κάτι ιδιαίτερα σημαντικό: Η σχέση και η αλληλεπίδραση του "σοφού" με το ΚΚΕ. Όπως ακόμα και ένα ψίγμα αυτοκριτικής φυσικά, γιατί δεν μπορούμε να τα ρίχνουμε και όλα στον "σοφό". Αλλά για να μην τελειώσω με αρνητική διάθεση, επαναλαμβάνω: Πάρα πολύ καλό κείμενο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή