Η γλύκα των ΕΟΖ

Να είμαστε δίκαιοι, το 'χε πει ο Αντώνης. Το 'χε πει ότι η χώρα χρειάζεται ένα καινούργιο μείγμα πολιτικής και ότι το βάρος πρέπει να πέσει στην ανάπτυξη. Μάλλιασε η γλώσσα του: ανάπτυξη, ανάπτυξη, ανάπτυξη! Κι επειδή κάποιοι είναι χοντροκέφαλοι (σαν εμένα), φρόντισε να διευκρινήσει τον τρόπο με τον οποίο θα πετύχουμε αυτή την περιπόθητη ανάπτυξη. Δηλαδή, έδειξε τα εργαλεία τα οποία θα χρησιμοποιήσει για την υλοποίηση αυτού του στόχου, εφ' όσον, βεβαίως, ο λαός τού εμπιστευτεί την διακυβέρνηση της χώρας. Και το βασικώτερο από τα εργαλεία τού Αντώνη δεν είναι άλλο παρά οι "Ειδικές Οικονομικές Ζώνες (ΕΟΖ)".

Αλλά, τί σόι πράμα είναι αυτές οι ΕΟΖ (FEZ - Free Economic Zones); Είναι γεωγραφικές περιοχές όπου ισχύουν οικονομικοί νόμοι διαφορετικοί από εκείνους που ισχύουν στην υπόλοιπη χώρα. Σκοπός τής ιδέας των ΕΟΖ είναι η προσέλκυση επενδυτών. Έτσι, σε μια ΕΟΖ ισχύουν χαμηλότεροι (έως μηδενικοί) φόροι εισοδήματος και περιουσίας, χαμηλότεροι (έως μηδενικοί) δασμοί και λοιπά τέλη, χαμηλότερη (έως εξευτελιστική) αμοιβή εργασίας κλπ.

Για να γίνουν πιο κατανοητά όσα προαναφέραμε, αξίζει τον κόπο να δείτε ένα ενδιαφέρον βιντεάκι-διαφήμιση για την ΕΟΖ τού Κάουνας στην Λιθουανία. "Απολαύστε" τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο η Λιθουανία διατυμπανίζει ότι η αμοιβή των εκεί εργαζομένων είναι από τις χαμηλότερες στην Ευρώπη (ωρομίσθιο 1,34 ευρώ, άρα οκτάωρο 10,72 και μηνιάτικο 268 ευρώ μικτά, ποσά που μπορούν άνετα να μειωθούν πάνω από 20% στην ΕΟΖ)  ή ότι στην ΕΟΖ δεν υπάρχει τελωνείο. Και, κυρίως, προσέξτε το φορολογικό καθεστώς για τις επιχειρήσεις που εγκαθίστανται στην ΕΟΖ: μηδέν φόρος περιουσίας, μηδέν φόρος εισοδήματος για τα πρώτα 6 χρόνια και 50% μείωση φόρου κατά την επόμενη δεκαετία, μηδέν φόρος στα μερίσματα των αλλοδαπών επενδυτών (δηλαδή, στα διανεμόμενα κέρδη, τα οποία μπορεί ο λήπτης τους να μεταφέρει σε όποια χώρα επιθυμεί) κλπ. Τέλος, παρατηρήστε με πόση άνεση το λιθουανικό κράτος θέτει στην υπηρεσία των επενδυτών τις κρατικές υποδομές (αέριο, ηλεκτρισμός, καύσιμα, λιμάνια, αεροδρόμια κλπ).

Σε πρώτη ανάγνωση, προφανώς έχει δίκιο ο Αντώνης. Ποιος μεγαλοκεφαλαιούχος δεν θα ήθελε να επενδύσει σε μια περιοχή όπου θα μπορούσε να γαμεί και να δέρνει δίχως να πληρώνει τσεντέσσιμο; Φυσικά και μια ΕΟΖ φέρνει επενδύσεις. Το θέμα είναι ποια ωφέλεια έχει ο τόπος και οι άνθρωποί του απ' αυτές τις επενδύσεις, όταν ο επενδυτής χρησιμοποιεί σκλάβους αντί για εςργαζόμενους και δεν πληρώνει δεκαράκι για φόρους...

Αν αναρωτιέστε πού υπάρχουν σήμερα ΕΟΖ, σας λέω ότι θα τις βρείτε στην Κίνα (πλην των άλλων ΕΟΖ που υπάρχουν εκεί, ολόκληρη η επαρχία Χαϊνάν αποτελεί ΕΟΖ!), στην Ινδία (πάνω από 50 ΕΟΖ, ενώ ετοιμάζονται κι άλλες!), Καζακστάν (ολόκληρη η περιοχή της νέας πρωτεύουσας Αστανά αποτελεί ΕΟΖ) κλπ. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχουν ήδη ΕΟΖ σε Ιταλία (22 παρακαλώ!), Ισπανία (Ιμπίθα), Αγγλία (Λονδίνο και Μπρίστολ), Βουλγαρία (6 ΕΟΖ), Στην εκτός Ε.Ε. Ευρώπη συναντούμε ΕΟΖ σε Σερβία, Φύρομ (4 ήδη!) και Μολδαβία (9 ως τώρα!).

Εκείνο που πρέπει τώρα να μας εξηγήσει ο κυρ-Αντώνης είναι ο λόγος για τον οποίο επιιβάλλεται να κυνηγήσουμε ως χώρα την ανάπτυξη μέσω ΕΟΖ. Με απλά λόγια: πάει καλά, κυρ-Αντώνη, να κατεβάσω τα βρακιά μου για να με πηδήξουν οι ξένοι επενδυτές αλλά εγώ τί θα κερδίσω από το πήδημα; Μεροκάματο αξιοπρεπές δεν θα παίρνω, φόρους και τέλη δεν θα εισπράττω, τα κέρδη των επενδυτών θα φεύγουν στο εξωτερικό... εμένα τί θα μου μείνει; Μόνο η γλύκα από το πήδημα; Δηλαδή, η Ιταλία τί κέρδισε με τις 22 ΕΟΖ της; Για τον διάολο δεν είναι κι αυτή; Τραπεζίτη δεν έβαλε για πρωθυπουργό; Παναπεί, πρέπει να στήσω κώλο για να ξαναβρώ μπροστά μου τον Παπαδήμο πρωθυπουργό; Ε, όχι, γαμώ το φελέκι μου!

Με το μπαρδόν, κυρ-Αντώνη μου αλλά, μέχρι να μου εξηγήσεις τί δεν καταλαβαίνει το χοντροκέφαλό μου, κράτα την γλύκα από οποιοδήποτε πήδημα για πάρτη σου. Για την δική μου γλύκα, εγώ θα επιμείνω παραδοσιακά σε πολίτικα σιροπιαστά...