Ως φυσική συνέχεια όσων είπαμε χτες, ας δούμε σήμερα μια έκθεση του Δ.Ν.Τ. με θέμα την Ελλάδα. Το σημαντικό σ' αυτή την έκθεση είναι ότι συντάχθηκε στις 2 Ιουλίου 2009, δηλαδή κάπου δέκα μήνες πριν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διαπιστώσει ότι η χώρα χρειάζεται την "συμπαράσταση" του Ταμείου. Η έκθεση αποτελείται από 40 σελίδες όλες κι όλες και αξίζει τον κόπο να την διαβάσει κανείς προκειμένου να δει τις εκτιμήσεις τού Δ.Ν.Τ. για την πολιτική που πρέπει να ακολουθήσει η Ελλάδα.
Επειδή φοβάμαι ότι ελάχιστοι θα βρουν την απαραίτητη ψυχική διάθεση να μπουν στην διαδικασία μιας τέτοιας ανάγνωσης, επιτρέψτε μου να σημειώσω μερικές από τις "συστάσεις" που περιλαμβάνει η έκθεση μαζί με μερικά δικά μου σχόλια:
1) Η Ελλάδα χρειάζεται έναν ισχυρό πολυετή δημοσιονομικό προγραμματισμό, προκειμένου να θέσει το δημόσιο χρέος και το έλλειμμα σε καθοδική τροχιά.
- Όλοι γνωρίζουμε τα μέτρα που πήραν τόσο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όσο και η τωρινή παπαδήμειος κυβέρνηση. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αντίστοιχα μέτρα είχε προγραμματίσει και η προηγούμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Άλλωστε, θυμόμαστε όλοι τον Καραμανλή να λέει προεκλογικά ότι δεν υπάρχει φράγκο και γι' αυτό έχασε τις εκλογές από κάποιον που ισχυριζόταν ότι "λεφτά υπάρχουν".
2) Η Ελλάδα πρέπει να πάρει μέτρα για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας. Σ' αυτά τα μέτρα θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται η συγκράτηση των αμοιβών τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα.
- Να θυμηθούμε εδώ τις προεκλογικές φανφάρες και των δυο κομμάτων εξουσίας περί ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας. Μάλιστα, το ΠΑΣΟΚ έδωσε κι ένα "πράσινο" χρώμα σ' αυτή την επιχειρηματικότητα, μιλώντας για "πράσινη ανάπτυξη". Εκείνο που κανένα κόμμα δεν είχε πει προεκλογικά είναι ότι το βασικό του εργαλείο για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας θα ήταν η συντριβή των μισθών.
3) Η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας ώστε να μειωθεί το κόστος τής μονάδας εργασίας. Μεταξύ των μέτρων που μπορούν να ληφθούν είναι η ενίσχυση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η κατάργηση των περιορισμών στην διαχείριση του προσωπικού των επιχειρήσεων κλπ.
- Αν τα παραπάνω ακούγονται κάπως δυσνόητα, ας εξηγήσουμε ότι "κόστος τής μονάδας εργασίας" είναι το ωρομίσθιο (άρα προτείνεται ευθέως η μείωση των κατώτερων αμοιβών). Επίσης, η φράση "κατάργηση των περιορισμών στην διαχείριση του προσωπικού των επιχειρήσεων" σημαίνει, πολύ απλά, την άρση κάθε περιορισμού στις απολύσεις. Περιττό να σημειώσουμε ότι τα μέτρα που έχουν ληφθεί ως σήμερα έχουν διευκολύνει πολύ τις απολύσεις αλλά ακόμη δεν έχει καταργηθεί κάθε περιορισμός. Άρα, έπεται συνέχεια αντεργατικών μέτρων.
4) Προτείνεται ο υπολογισμός των συντάξεων με βάση το σύνολο του εργασιακού βίου και όχι τις αποδοχές των τελευταίων χρόνων, σε συνδυασμό με την κατάργηση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων.
- Να' ναι καλά οι νόμοι που πέρασαν ο Λοβέρδος (με την "υψηλή δημοτικότητά" του) και η Κατσέλη (η οποία ξαφνικά "ανένηψε" επειδή διαπίστωσε ότι...τί ακριβώς;), μια χαρά τα πήγαν οι κυβερνώντες σ' αυτόν τον τομέα.
5) Προτείνεται η κατάργηση κάθε μισθού πέραν των 12.
- Ακόμη δεν έχει εφαρμοστεί πλήρως αυτή η συμβουλή αλλά βρισκόμαστε σε καλό δρόμο. Στο μεταξύ, αντί οι κυβερνήσεις μας να κόψουν 13ο και 14ο μισθό, κόβουν λίγο-λίγο όλους τους μισθούς. Πιο καλό αυτό το κόλπο, έτσι; Εσύ εξακολουθείς να παίρνεις 14 μισθούς αλλά στην τσέπη σου μπαίνουν κάτι παραπάνω από 7.
6) Συνιστώνται μεταρρυθμίσεις στην δημόσια διοίκηση με άρση τής μονιμότητας των εργαζομένων, κλείσιμο "ζημιογόνων" φορέων, μείωση του προσωπικού και επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων.
- Άνευ σχολίου. Απλώς, θέλω να υπογραμμίσω τις αυστηρές επιπλήξεις τόσο της Νέας Δημοκρατίας όσο και του Μπακογιάννειου μορφώματος προς την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ περί "αδικαιολόγητων καθυστερήσεων" στις αποκρατικοποιήσεις. Πολλή πρεμούρα υπάρχει για το ξεπούλημα...
7) Σημειώνεται η ανάγκη αύξησης των φορολογικών εσόδων και προς αυτή την κατεύθυνση προτείνονται: η διεύρυνση της φορολογικής βάσης, η ορθολογική μείωση των φορολογικών απαλλαγών, η αυστηρότερη φορολόγηση των επαγγελματιών, η σύγκλιση των φόρων κατανάλωσης προς τον μέσο ευρωπαϊκό όρο και η αύξηση του ΦΠΑ.
- Είμαστε κι εδώ σε καλό δρόμο: ρίξαμε το αφορολόγητο στις 5.000 από τις 12.000 που ήταν, επιβάλαμε χαράτσια σε ό,τι πετάει, σε ό,τι κολυμπάει αλλά και σε ό,τι παραμένει ακίνητο, κόψαμε το μεγαλύτερο κομμάτι αφορολόγητων δαπανών (π.χ. ιατρικά και νοσοκομειακά έξοδα, ασφάλιστρα, στεγαστικοί τόκοι κλπ), φτάσαμε την βενζίνη στο 1,80 ανά λίτρο και την πάμε ολοταχώς για τα 2 ευρώ, ανεβάσαμε τον ΦΠΑ στο σουβλάκι σε 23% κλπ. Άντε να καταργήσουμε και τους μειωμένους συντελεστές των νησιών, να τελειώνουμε.
Αυτά, λοιπόοοοον! Και η απορία μένει: γιατί το ΔΝΤ έβγαλε αυτή την έκθεση 3 μήνες πριν από τις εκλογές; Μάλλον για να νουθετήσει την επόμενη κυβέρνηση, δείχνοντάς της τον "σωστό" δρόμο. Και, μεταξύ μας, εκείνη την εποχή ήξεραν και οι πέτρες ποιο κόμμα θα κέρδιζε τις επόμενες εκλογές. Τότε, γαμώ το κέρατό μου μέσα, τί στο διάολο σήμαινε εκείνο το "λεφτά υπάρχουν";
Τι σήμαινε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην απάντηση τη δίνει η... γραμματική και το συντακτικό. Θυμάστε από τα σχολικά βιβλία εκείνο το μαντείο των Δελφών με τους διφορούμενους χρησμούς; Μπορεί ναι μπορεί όχι. Τα πράματα σήμερα είναι πιο απλά. Οι περισσότεροι θα συμφωνούν ότι οι κοινωνίες σχεδόν πάντα είναι ταξικές. Κάθε τάξη προσπαθεί ή τουλάχιστον θα έπρεπε όλες να προσπαθούν εξίσου, να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους σύμφωνα με τον παππού Κάρολο.
Μήπως δεν είναι ταξικές;
Μη πει κάποιος πως ο 35άρης βουλευτής των 10.000 ευρώ που ψηφίζει για τους πρώην συμμαθητές του μνημόνια των 250 ευρώ μερικής απασχόλησης ανήκει στην ίδια κοινωνική τάξη με αυτούς. Μπορεί στο σχολείο να ήταν και οι δυο στην ίδια τάξη, στο Β2 πχ, αλλά μετά, στον πραγματικό κόσμο, οι δρόμοι χωρίσαν ανεπιστρεπτί. Κλείνοντας την παρένθεση της ταξικότητας, επανέρχομαι στην γραμματική και το συντακτικό. Όποιος θέλει να καταλάβει τι πραγματικά έχουν στο νου τους αυτοί που αποφασίζουν για μας, πριν από μας, όμως χωρίς εμάς, αρκεί σε κάθε φράση τους να κολλάμε κτητικές αντωνυμίες, “μου”, “μας”, “δικό μου”, “δικό μας” κλπ.
Ας αναφέρουμε ορισμένα παραδείγματα της “τεχνικής”.
“Η παγκόσμια οικονομία δείχνει σημάδια προόδου” λέει η κα Λαγκάρντ τη στιγμή που η ανεργία και η πείνα αυξάνει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Αν όμως βάλεις το κτητικό, το νόημα αλλάζει και παίρνει την πραγματική διάσταση. “Η δικιά μας παγκόσμια οικονομία δείχνει σημάδια προόδου”. Η δικιά μας, δηλαδή των τραπεζιτών, των πολυεθνικών, των ζάπλουτων που κερδίζουν από τη φτώχεια καθώς εξασφάλισαν λιγότερους φόρους, φτηνότερο εργατικό δυναμικό κλπ.
“Η σωτηρία της χώρας περνάει μέσα από το μνημόνιο”.
Τι εννοεί ο ποιητής με το βαριά ρήση: “της χώρας”;
Όλης της χώρας κύριε πολιτευτά; Μάλλον όχι. Αυτό που πρέπει να ακούμε εμείς είναι: “Η σωτηρία “μου” περνάει μέσα από το μνημόνιο”. Τον εαυτό τους εκφράζουν και κανέναν άλλο.
“Η έξοδος από την ευρωζώνη θα είναι καταστροφή”. Για ποιούς; Μα για αυτόν που το λέει και γι' αυτούς (την κοινωνική ομάδα – τάξη) που εκπροσωπεί: Τραπεζίτες, διαπλεκόμενους, ευρωκαρεκλοκένταυρους των Βρυξελλών, διαπλεκόμενους επιχειρηματίες κλπ.
Και πάμε στις πολύ χάι εκφράσεις του στυλ “λεφτά υπάρχουν”, για μας που σας το λέμε προφανώς. Όχι για εσάς. Εσείς θα ψηφίζετε όταν θέλουμε εμείς και θα χειροκροτάτε.
Υπάρχουν και οι εκφράσεις που δεν θέλουν καμιά τροποποίηση, αρκεί να μην ταυτίζει ο υπήκοος την αφεντιά του με την άρχουσα τάξη. Δηλαδή: “Μαζί τα φάγαμε”. Ο άνθρωπος εννοεί “μαζί εμείς οι από πάνω”. Οι έχοντες το μαχαίρι και το καρπούζι. Όχι μαζί εμείς και 'σεις.
Το αποκορύφωμα έρχεται κατά την υιοθέτηση της πηγής του κακού, της κρυφής μάνας όλων των δεινών, του ευρώ: “Ευρώ, το δικό μας νόμισμα” διαλαλούσαν οι Σημίτης – Παπαδήμος το 2001. Πράγματι, πρόκειται σαφώς όπως αποδείχτηκε, για το “δικό τους νόμισμα”. Ή δεν είναι έτσι;
Υπάρχουν και θα υπάρξουν πάμπολλα παραδείγματα όπου μπορεί κάποιος να εξασκηθεί στην... ακοή και την ανάγνωση.
Προσοχή λοιπόν στη φρασεολογία, τη γραμματική και το συντακτικό. Όπως έγραψε και η Λιλή Ζωγράφου στην “Αντιγνώση”, προσοχή στις λέξεις, είναι κουτσομπόλες, αποκαλύπτουν πολλά.
ειναι ασχετο σχολιο, αλλα θα ηθελα να σου πω οτι μολις ανακαλυψα τα κειμενα σου "ανατομια του νεοφιλελευθερισμου" και τα βρηκα,παρ ολες τις ενστασεις, εξαιρετικα καλογραμμενα και πολυ σωστα απλουστευμενα
ΑπάντησηΔιαγραφήμπραβο ρε φιλε