Ανοικτή επιστολή προς τον Αρχιεπίσκοπο

[Δεν ξέρω πώς μου ήρθε σήμερα η σκέψη να στείλω την παρακάτω ανοικτή επιστολή στην ηλεκτρονική διεύθυνση της Εκκλησίας της Ελλάδος (contact@ecclesia.gr). Αλλά δεν μπόρεσα να αντισταθώ στην ιδέα να δω τα μούτρα μερικών-μερικών, αν (λέω: αν) ο αρχιεπίσκοπος υλοποιήσει την πρότασή μου! Είμαι αιθεροβάμων; Μπορεί...]


Μακαριώτατε,

ο χιλιοταλαιπωρημένος ελληνικός λαός αποστρέφει πλέον και τα αυτιά και την καρδιά του κάθε φορά που ακούει λόγια συμπαθείας από όλους τους "υψηλά ισταμένους". Έχει βαρεθεί αυτός ο λαός τα ακατάσχετα φληναφήματα του είδους "πρέπει να κάνουμε θυσίες για την πατρίδα", "ίσως τα λαμβανόμενα μέτρα να είναι σκληρά και άδικα αλλά δεν γίνεται αλλιώς" κλπ. Κυρίως δε, έχει αγανακτήσει με την υποκρισία των αρχόντων του, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι λαμβάνουν όλα αυτά τα μέτρα με -δήθεν- πόνο ψυχής.

Βεβαίως, λόγους παραμυθίας προς τους χειμαζομένους έλληνες έχετε πει και σεις, Μακαριώτατε. Αλλά ο ελληνικός λαός δεν συγκαταλέγει τον δικό σας λόγο με τον εξόφθαλμα υποκριτικό λόγο εκείνων οι οποίοι διαφεντεύουν την τύχη του. Στον δικό σας λόγο επιφυλάσσει διαφορετική αντιμετώπιση. Κι αυτό το κάνει, ασχέτως προς τον βαθμό της πίστης του προς την εκκλησία. Αντιλαμβάνεσθε γιατί συμβαίνει αυτό, Μακαριώτατε; Επειδή αυτός ο συκοφαντημένος και εξαπατημένος λαός έχει ανάγκη να αισθανθεί ότι κάποιος από τους ηγέτες του εννοεί -επί τέλους!- όσα λέει.


Μακαριώτατε,

έχετε τώρα την ευκαιρία να δείξετε στον λαό αυτού του περήφανου τόπου ότι πραγματικά τον συμπονάτε και στέκεστε δίπλα του. Δεν σας ζητώ να αντιδικήσετε με την πολιτική εξουσία. Δεν σας ζητώ να εγκαλέσετε ως επιόρκους εκείνους οι οποίοι ορκίστηκαν ενώπιόν σας ότι θα φυλάττουν πίστη στην πατρίδα, το σύνταγμα και τους νόμους. Δεν σας ζητώ να ανοίξετε διάλογο μαζί τους, διότι δεν έχει νόημα να μιλάτε "εις ώτα μη ακουόντων".

Σας ζητώ, όμως, να δώσετε ένα απτό και σαφές μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση ότι η άρχουσα εκκλησία βρίσκεται δίπλα στο ποίμνιό της και συμπάσχει με αυτό. Είμαι βέβαιος ότι μπορείτε να βρείτε πολλούς τρόπους για να το κάνετε. Επιτρέψτε μου, όμως, να προτείνω έναν απλό και εξαιρετικά εκκωφαντικό: ζητήστε, με εγκύκλιό σας, να περιαχθεί την επόμενη Κυριακή, σε όλους τους ναούς της χώρας, δίσκος, το προϊόν του οποίου θα διατεθεί για την ανακούφιση των οικογενειών των απεργών, οι οποίοι αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης, καθώς παραμένουν απλήρωτοι επί μακρόν (Χαλυβουργική, Άλτερ κλπ).

Σκεφθείτε το, Μακαριώτατε. Με μια τέτοια ενέργεια, δίχως να αναμιχθείτε σε οποιαδήποτε πολιτική ή συνδικαλιστική αντιδικία, θα δείξετε εμπράκτως στους πάντες ότι η εκκλησία μπορεί και θέλει να συμπαρασταθεί σε όποιον "εξ ημών των ελαχίστων" έχει ανάγκη. Αν, μάλιστα, συνυπολογίσετε και τα μηνύματα τα οποία θα αποστείλει προς κάθε κατεύθυνση μια τέτοια ενέργεια, είμαι βέβαιος ότι όχι απλώς θα συγκατανεύσετε αλλά θα βρείτε και άλλους τρόπους να κάνετε το ίδιο.