18 Οκτωβρίου 2011

Τί φοβούνται ο θρασύδειλος κύριος Καστανίδης και το σινάφι του;

[Το κείμενο, το οποίο ακολουθεί, έφτασε στην ηλεκτρονική μου γραμματοθυρίδα και υπογράφεται από εργαζόμενο στον Δήμο Πατρέων. Το δημοσιεύω αυτούσιο, επειδή αισθάνομαι ότι είμαι υποχρεωμένος να το κάνω. Για να προφυλάξω τον αποστολέα, δεν δημοσιεύω τα στοιχεία του. Αν θέλει, μπορεί να τα προσθέσει μόνος του, με σχετικό σχόλιο στο τέλος. Ο τίτλος ανήκει στον συντάκτη του κειμένου.]


Χολή και μίσος ξέρασε ένα από τα θρασύδειλα φασιστοειδή κεφάλια της λερναίας ύδρας της ξεπουλημένης ελληνικής πολιτικής σκηνής, ο Χάρης Καστανίδης (το κύριος σ΄ αυτούς τους αχρείους δεν αρμόζει).

Τρομαγμένο ποντίκι από το κυνήγι των «σκουπιδιάρηδων», μπήκε στο ασφαλές άσυλο της βουλής και άρχισε να απειλεί θεούς και δαίμονες. Τρόμαξε ο θρασύδειλος από την αγανάκτηση των ανθρώπων που δουλεύουν στα σκουπίδια βγάζοντας τίμια λεφτά όπως και όλοι οι εργαζόμενοι για να ζήσουν με αξιοπρέπεια αυτή και η οικογένειά τους.

Αλλά, τί μπορεί να ξέρουν αυτός και το σινάφι του από τιμιότητα; Αλήθεια, τιμιότητα, αξιοπρέπεια, εκτίμηση, ντομπροσύνη, αγάπη, προσφορά είναι έννοιες ξεπερασμένες για τις καλοπληρωμένες πόρνες του συστήματος και των πελατών τους. Αυτοί ξέρουν να σκύβουν, αφήνοντας εκτεθειμένα τα χοντρουλά τους οπίσθια στις ορμές του κάθε ντόπιου και ξένου πελάτη τους αρκεί αυτοί να περνάνε καλά. Και περνάνε καλά, να είστε σίγουροι. Άλλωστε είναι συνηθισμένοι να είναι βουτηγμένοι μέσα στα σκατά που οι ίδιοι παράγουν.

Με πόνο ψυχής ο αθλητικογιωργάκης, ο χοντροβενιζέλος, ο ομορφολοβέρδος, ο φασιστοκαστανίδης και οι υπόλοιποι λεγάμενοι παίρνουν μέτρα για το καλό του τόπου και το δικό μας.

Η αλήθεια είναι ότι όλα τα μέλη της ορχήστρας των τρισάθλιων σαδιστικών τεράτων ηδονίζονται να βλέπουν να βασανίζουν έναν ολόκληρο λαό. Ηδονίζονται να βλέπουν παιδιά να λιποθυμούν από υποσιτισμό στα σχολεία. Ηδονίζονται να βλέπουν καθημερινά ανθρώπινα δράματα που αυτοί προκαλούν, απελπισμένους ανθρώπους, φοβισμένους, ανήμπορους να δουν ένα καλύτερο αύριο. Ηδονίζονται να καταστρέφουν ζωές.

Λειτουργούν τα τέρατα εκ του ασφαλούς. Πίσω από βουλευτικές ασυλίες, νομοθετικό πλαίσιο που ίδιοι για την προστασία τους φτιάξανε, με τους βρικόλακες και τα ζούδια των Μ.Μ.Ε (τους μεγαλύτερους φοροφυγάδες), με αστυνομίες, παρακράτος και στρατούς βγαίνουν και απειλούν. Απειλούν οι άτιμοι, οι κλέφτες, οι ανήθικοι από γεννοφάσκια τους, κάθε τίμιο εργαζόμενο άνθρωπο.

Γιατί όμως τέτοιο μίσος για τους σκουπιδιάρηδες;

Για τα σκουπίδια δεν διαμαρτύρεται κανείς, εκτός από τις ευαίσθητες μύτες τηλεαστέρων των ειδήσεων που τα αφεντικά τους κατουράνε μέσα στο ποτήρι του νερού που πίνουνε και αυτοί αδιαμαρτύρητα το πίνουνε φωνάζοντας «στην υγειά σας».

Φοβούνται. Έχασε την ασφάλειά του ο φασιστοκαστανίδης, κυνηγήθηκε αυτός και οι σφουγγοκωλάριοι δήμαρχοί του και θορυβήθηκε. Θορυβήθηκε όλο το ξεπουλημένο πολιτικό οικοδόμημα. Δεν κυνηγήθηκαν αυτή την φορά από μεμονωμένα άτομα ή μικροομάδες. Κυνηγήθηκαν από διαμαρτυρόμενους εργαζόμενους που το μόνο που υπερασπίζονται είναι το μεροκάματό τους.
Αυτούς φοβούνται και θέλουν να φοβίσουν.

Θέλουν να φοβίσουν, να τρομοκρατήσουν όλους τους τίμιους ανθρώπους του μόχθου και της δουλειάς γιατί μόνο μ΄ αυτούς δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα. Θέλουν να τρομάξουν την αντίδραση και διαμαρτυρία με οργανωμένη βάση.

Αυτό είναι που αλλάζει τα δεδομένα και δημιουργεί την ποιοτική διαφορά στην οργάνωση της αντίδρασης των εργαζομένων. Είναι ο λόγος που απειλούν με απολύσεις και προαποφασισμένες καταδικαστικές αποφάσεις.

Ο αγώνας των σκουπιδιάρηδων είναι αγώνας όλων των εργαζομένων. Είναι αγώνας κάθε τίμιου ανθρώπου.

Η σιωπή και η ουδέτερη στάση είναι ενοχή και συμμετοχή στο στρατόπεδο τον φασιστοτεράτων που το μόνο που επιδιώκουν είναι την κοινωνική και φυσική μας εξόντωση. Όσοι σιωπούν είναι και εχθροί μας. Τα εργατικά σωματεία, τα εργατικά κέντρα, οι ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, οι σύλλογοι, κάθε συνδικαλιστής που σέβεται τον εαυτό του, οι άνθρωποι του πολιτισμού (όσοι δεν εμπορεύονται την τέχνη τους), κάθε τίμιος άνθρωπος που δεν είναι λαμόγιο ας βγούμε δυνατά και καθαρά να υπερασπίσουμε των αγώνα των εργαζομένων των Ο.Τ.Α.

Ας δώσουμε να καταλάβουν οι πόρνες της πολιτικής -ντόπιες και ξένες- και οι πελάτες τους ότι έφτασε η ώρα να πληρώσουν όλα όσα χρωστάνε σε όλους εμάς.

Όσοι σιωπούν (ιδιαίτερα συνδικαλιστές και ασχολούμενοι με τα κοινά) είναι χειρότεροι από τους ξεπουλημένους πολιτικούς και η κοινωνία των τίμια εργαζομένων ανθρώπων πρέπει να τους αντιμετωπίζει σαν βρωμερούς προδότες και να επιφυλάσσει και γι΄ αυτούς ότι τους αξίζει.

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ

1 σχόλιο:

  1. Μπράβο! Εξαιρετικό το άρθρο! Και βέβαια είμαστε στο πλάι σας, όπως κι εσείς στο πλάι των άλλων εργαζομένων!Όσο κι αν προσπαθούν να χωρίσουν τον κόσμο, δεν τα καταφέρνουν πια. Τους πήραν μυρωδιά όλοι ότι είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία των αφεντικών τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Με την ελπίδα ότι ο γνωστός ΗΛΙΘΙΟΣ δεν θα επανέλθει, τα σχόλια δημοσιεύονται πλέον χωρίς έγκριση.