Η σοσιαλιστική μπαλλάντα του Ναραγιάμα

Ο Σωτήρης Κατσιγιάννης δεν είναι επώνυμος. Μοιραία, λοιπόν, δεν ασχολείται μαζί του το "life style system" και δεν απασχολεί τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης. Ευτυχώς, όμως, υπάρχουν και τα ιστολόγια, τα οποία δεν γουστάρουν τους επώνυμους κι έτσι ο Σωτήρης Κατσιγιάννης βρίσκει πρόσφορο βήμα. Αλλά ποιος είναι αυτός ο ανώνυμος στον οποίο αναφερόμαστε σήμερα;

Μιλάμε, λοιπόν, για έναν ενενηντάχρονο, ο οποίος -προφανώς- κάτι έχει προσφέρει σε τούτον εδώ τον ρημαδότοπο. Κι όπως όλοι όσοι κάτι προσφέρουν, έτσι κι αυτός στα στερνά του παλεύει να επιβιώσει με μια σύνταξη (τρόπος του λέγειν) του κώλου. Συγκεκριμένα, ο παππούς καλείται να την "βγάλει" με 570 ευρώ τον μήνα. Δηλαδή, 688 έπαιρνε ίσαμε πέρυσι ο άνθρωπος, αλλά το γαμημένο σοσιαλιστικό μας κράτος θεώρησε ότι ήσαν πολλά τα 688 και -για να "εξορθολογίσει" τα πράγματα, προφανώς- του πάτησε μια περικοπή 118 ευρώ. Δηλαδή, η κυβέρνηση πήρε μια σύνταξη του κώλου και την έκανε σκατά κι απόσκατα...

Το χειρότερο είναι ότι ο παππούς είναι άρρωστος. Αντιμετωπίζει σοβαρά αναπνευστικά και καρδιολογικά προβλήματα, με αποτέλεσμα να είναι σχεδόν μονίμως συνδεδεμένος με συσκευή οξυγόνου, η οποία για να λειτουργήσει χρειάζεται ηλεκτρικό ρεύμα. Και μιλάμε για πολύ ρεύμα, μιας κι αυτές οι συσκευές είναι εξαιρετικά ενεργοβόρες. Πώς διάβολο, όμως, να πληρώσει ο δόλιος τους βαρβάτους λογαριασμούς της ΔΕΗ με μια σύνταξη σκατά κι απόσκατα;

Τον περασμένο Μάρτιο βούηξε η Πάτρα, όταν η ΔΕΗ (μη ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε σε μια επιχείρηση "Κοινής Ωφελείας"!) πήγε στο σπίτι του παππού κι έκοψε το ρεύμα. Μια ενέργεια, φυσικά, σκέτη θανατική καταδίκη. Ευτυχώς, τσακίστηκαν οι γείτονες και φρόντισαν να κρατήσουν τον παππού στην ζωή, δίνοντάς του ρεύμα με μια μπαλαντέζα. Κινητοποιήθηκε και το ΠΑΜΕ παράλληλα και η ΔΕΗ υποχρεώθηκε να επανασυνδέσει το ρεύμα, αφού πρώτα υποχρέωσε τον παππού να κάνει διακανονισμό για τα οφειλόμενα. Τι διακανονισμό; Να πληρώνονται κανονικά οι τρεχούμενοι λογαριασμοί και να καταβάλλονται και 200 ευρώ επί πλέον έναντι των παλαιών οφειλών.

Φυσικά, το "πονόψυχο" κράτος μας δεν μπόρεσε να σκεφτεί ότι μια σύνταξη σκατά κι απόσκατα δεν μπορεί να καλύψει λογαριασμούς 300-400 ευρώ το δίμηνο και να βάζει κι άλλα 200 ευρώ από πάνω. Μοιραία, ο παππούς δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στον -ο θεός να τον κάνει- διακανονισμό κι έτσι το σύνολο της οφειλής του έφτασε σχεδόν τις 5.000 ευρώ. Προχτές, λοιπόν, η ΔΕΗ ξανάστειλε συνεργείο για να διακόψει την παροχή ρεύματος στο σπίτι του ενενηντάχρονου. Ευτυχώς, βρέθηκε μπροστά τους ο γιος του παππού και εμπόδισε το συνεργείο να προχωρήσει στην διακοπή.

Η διοίκηση της ΔΕΗ έδειξε "κατανόηση" και δέχτηκε να μη προχωρήσει στην διακοπή. Μόνο που απαίτησε να γίνει νέος διακανονισμός, βάσει του οποίου θα πρέπει ο συνταξιούχος των 570 ευρώ να καταβάλει ανά δίμηνο...930 ευρώ! Κι όταν ο γιος του παππού τόλμησε να πει ότι είναι αδύνατον να εξυπηρετηθεί τέτοιος διακανονισμός από έναν φτωχό συνταξιούχο, εισέπραξε την πληρωμένη απάντηση ότι η ΔΕΗ πρέπει να φροντίζει για την εξόφληση των λογαριασμών ώστε να μπορεί να λειτουργήσει...

Ο Σωτήρης Κατσιγιάννης, λοιπόν, εμποδίζει με την ύπαρξή του την λειτουργία της ΔΕΗ και, κατ' επέκταση, την δίκαιη λειτουργία του κράτους. Στο αριστούργημά του, την ταινία "Η Μπαλλάντα του Ναραγιάμα", ο Σοχέι Ιμαμούρα λέει πώς στην Ιαπωνία υπήρχε παλιότερα ένα χωριό όπου οι ηλικιωμένοι οδηγούνταν από τα παιδιά τους στο βουνό για να πεθάνουν, ώστε να μη γίνονται βάρος στους νεώτερους. Φαίνεται ότι η "νέα Ελλάδα", την οποία ευαγγελίζεται ο πρωθυπουργός μας με την συμμωρία του(*) εμπνεύστηκε από τον Ιμαμούρα και βρήκε μοναδικό τρόπο για να περιορίσει τα ελλείμματά της: να εξοντώσει τους γέρους και τους ανήμπορους. Αυτό κι αν είναι πρωτοποριακή ιδέα! Γαμώ τον σοσιαλισμό μου, δηλαδή.


(*) συμμωρία: [συν + μωρία] παρέα ηλιθίων (λέξη "Ζουράριας" προέλευσης)