Η πείνα δεν έχει εθνικότητα

Πάνε καμμιά εικοσαριά χρόνια τώρα που έχουμε "ανακαλύψει" ότι για την εγκληματικότητα στον τόπο μας φταίνε οι μετανάστες. Μάλιστα, κατά το παρελθόν, ορισμένοι δεν δίσταζαν να αποδώσουν ιδιαίτερα εγκληματικά χαρακτηριστικά σε κάθε εθνότητα. Για παράδειγμα, οι αλβανοί ήταν κλέφτες, οι ρουμάνοι έκαναν ληστείες, οι βούλγαροι ειδικεύονταν σε λαθρεμπόριο και ναρκωτικά ενώ οι προερχόμενοι από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης ασχολούνταν με το εμπόριο ευκής σαρκός. Λες και τούτη η χώρα ήταν αμόλευτη από έγκλημα κι ήρθαν οι μετανάστες να την μαγαρίσουν.

Δείτε τι παιχνίδι παίζεται σήμερα στην πρωτεύουσα. Σκόπιμα, τα αστικά πολιτικά κόμματα και οι μηχανισμοί τους, μαζί με τα πουλημένα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, θεωρούν και προβάλλουν ως κύρια αιτία των προβλημάτων του κέντρου της Αθήνας την συγκέντρωση σ' αυτό μεγάλου αριθμού μεταναστών. Ειδικά, το ανερμάτιστο κόμμα του Καρατζατέτοιου, αυτός ο σαχλοεθνικιστικός και κρυπτοφασιστικός εσμός, δεν χάνει ευκαιρία να σπεκουλάρει πάνω στο πρόβλημα αυτό.

Κάθε ώριμα σκεπτόμενος πολίτης αντιλαμβάνεται ότι την εγκληματικότητα δεν την έφεραν οι μετανάστες. Το έγκλημα (ιδίως το οργανωμένο), τα ναρκωτικά, η πορνεία κλπ υπήρχαν από πριν και αποτελούν μια τεράστια οικονομική επιχείρηση με υπέρογκα κέρδη, στο πλαίσιο της καπιταλιστικής οικονομίας. Για παράδειγμα, ο παγκόσμιος τζίρος από τη διακίνηση και εμπορία ναρκωτικών το 2010 έφτασε τα 270 δισ. ευρώ (στοιχεία της Unicef) ενώ ο τζίρος των κυκλωμάτων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα από την πορνεία έφτασε, επίσης το 2010, το 1 δισ. ευρώ (στοιχεία της ΕΣΥΕ). Όλα αυτά, λοιπόν, υπήρχαν και πριν, γιατί είναι φαινόμενα σύμφυτα με το συγκεκριμένο κοινωνικοοικονομικό σύστημα. Και δεν πρόκειται να εξαλειφθούν αλλά θα συνεχίσουν να υπάρχουν -με εξάρσεις και υφέσεις- όσο κυριαρχεί αυτό το σύστημα.

Αντίστοιχες νοσηρές καταστάσεις υπάρχουν σε όλες τις αναπτυγμένες καπιταλιστικές μητροπόλεις. Μάλιστα, τα πρωτεία στην "πολιτισμένη" Ευρώπη τα κατέχει η ίδια της η πρωτεύουσα, οι Βρυξέλλες! Εξ άλλου, για την Ελλάδα υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία τα οποία δείχνουν ότι στα σοβαρά εγκλήματα η συμμετοχή των μεταναστών στηρίζεται στο ντόπιο στοιχείο και η συμμετοχή Ελλήνων θεωρείται ως sine qua non.

Φυσικά, υπάρχει και η μικροεγκληματικότητα του δρόμου. Σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί να υποτιμήσει κάποιος την ανησυχία του φτωχού μη του κλέψουν το κινητό του ή τα λίγα λεφτά που του έχουν απομείνει από τη επίσημη μεγάλη κρατική κλοπή. Όμως, αυτή η μικροεγκληματικότητα, που προέρχεται από ανθρώπους στα όρια της επιβίωσης, αντιμετωπίζεται μόνο με μέτρα κοινωνικού χαρακτήρα και όχι με καταστολή.

Προ ημερών, με σταμάτησε στον δρόμο ένα τηλεοπτικό συνεργείο και η νεαρή ρεπόρτερ με ρώτησε αν ανησυχώ από την αύξηση των διαρρήξεων. Χαμογελώντας και δίχως να σταματήσω, της απάντησα με τον γνωστό στίχο "κλέφτης και να μπει, τι θα βρει να πάρει;". Εκείνη, απτόητη, επέμεινε: "πιστεύετε ότι η αύξηση της αστυνόμευσης μπορεί να λύσει το πρόβλημα;". Υποχρεώθηκα να σταματήσω για να απαντήσω σοβαρά. Το περιεχόμενο της απάντησής μου ήταν περίπου το εξής:

Δεν πιστεύω στην αστυνόμευση. Το μόνο που μπορεί να κάνει η αστυνομία είναι να πιάσει τους διαρρήκτες αφού θα με έχουν κλέψει. Για να μη μπει ο διαρρήκτης στο σπίτι μου, πρέπει να έχει φαΐ στο δικό του σπίτι. Όσο πεινάει, καμμιά δύναμη δεν μπορεί να τον κρατήσει μακρυά από το ψυγείο μου. Κι αν αποφασίσω να φρουρήσω άγρυπνα το ψυγείο μου, δεν θα διστάσει να με βγάλει από την μέση, προκειμένου να μπορέσει να φάει. Συνεπώς, ο μόνος εγγυημένος δρόμος για την ασφάλειά μου είναι να έχει ο διπλανός μου (έλληνας ή μετανάστης) το πιάτο του γεμάτο. Οπότε, αντί το κράτος να φροντίζει για την αύξηση της αστυνόμευσης, είναι προτιμώτερο να νοιαστεί για το πώς οι πολίτες του (αδιακρίτως εθνικότητας) θα έχουν δουλειά και θα μπορούν να ζήσουν απ' αυτή.

Καιρός να χωνέψουμε το "ουδείς εκών κακός (=κανείς δεν γίνεται κακός με την θέλησή του)" των προγόνων μας. Κάποτε, η πείνα έβγαζε τους ανθρώπους στα βουνά και τους έκανε ληστές. Σήμερα τους οδηγεί στο πορτοφόλι και στο ψυγείο του διπλανού τους. Και σας διαβεβαιώνω ότι η πείνα του σομαλού ή του πακιστανού μετανάστη δεν διαφέρει σε τίποτε από την πείνα του έλληνα. Η πείνα δεν έχει εθνικότητα. Κάθε άλλη θεώρηση είναι τουλάχιστον ηλίθια.