Η χαρά της Μαφάλντας

"Εκειό ήτουνα!", όπως έλεγε και η γιαγιά μου όποτε έβρισκε την λύση σε κάποιο πρόβλημα που την απασχολούσε. Εκείνο έφταιγε, δηλαδή. Έδωσε-πήρε ο πρωθυπουργός, ταλαιπωρήθηκε, παιδεύτηκε...μα το βρήκε, τελικά. Και, φυσικά, με το θάρρος που τον χαρακτηρίζει, παραδέχτηκε τα λάθη του και πήρε αμέσως όλες τις απαιτούμενες αποφάσεις, μη διστάζοντας να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο.

Πρώτα-πρώτα, έφταιγε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Με είκοσι μήνες καθυστέρηση, ο Γιώργος κατάλαβε ότι ο άλλος Γιώργος ήταν γεννημένος για υφυπουργός δικαιοσύνης και χαραμιζόταν στον ρόλο του "μπούλη" της ενημέρωσης. Ευθέως, λοιπόν, αποκατέστησε την αδικία. Άλλωστε, έτσι βόλεψε και τον Ηλία, τον ξάδερφο της Έφης.

Κατόπιν, ο Γιώργος παραδέχτηκε ότι ο παρ-άλλος Γιώργος (ο Κουτρουμάνης ντε) έμαθε τόσο καλά τη δουλειά στο υπουργείο εργασίας, ώστε την ξεπέρασε την Λούκα. Έτσι, με μια κίνηση ματ, έστειλε την Λούκα σπίτι της, να κάνει παρέα στον Γεράσιμο (τον γνωστό και ως "Γιώργο, χάσαμε") και αναβάθμισε τον Κουτρουμάνη σε υπουργό.

Μετά, συνειδητοποίησε ότι ο παραπαρ-άλλος Γιώργος τα έκανε σκατά στην οικονομία επειδή είχε κλίση σε θέματα περιβάλλοντος. Δίχως να διστάσει, άδραξε την ευκαιρία να πετύχει μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια: και τον Παπακωνσταντίνου βόλεψε σε μια θέση όπου σίγουρα θα μεγαλουργήσει (ε, ρε κάτι χωράφια στο Αιγαίο που έχει να πουλήσει ο μεγάλος!) και από τις ελβιέλες της Τίνας, που του κάθονταν στον λαιμό, απαλλάχτηκε.

Στο εξωτερικών, ο Γιώργος δεν χρειάστηκε να αλλάξει την πετυχημένη συνταγή. Απλώς, θεώρησε ότι αρκετά διασκέδασε εκεί ο Δρούτσας κι είπε να στείλει τώρα τον Λαμπρινίδη, να ξεσκάσει κι αυτός λιγάκι. Υπουργείο εξωτερικών: η χαρά του η-Ελλάδα-στους-έλληνες σοσιαλιστή! Έτσι κι αλλοιώς, μηδέν από μηδέν κάνει πάντα μηδέν. Κι από την άλλη, με το δίδυμο Σταύρου-Μαριλίζας να χειρίζεται τα εθνικά μας ζητήματα, έχουμε εξασφαλισμένο γέλιο μέχρι δακρύων. Μέχρι πολλών δακρύων, φοβάμαι.

Ύστερα, ήρθε η ώρα της επιβράβευσης του κολλητού του, του Γιάννη. Σου λέει, αφού έκανε τέτοια επιτυχία στο εσωτερικών με τον "Καλλικράτη" (ρολόι δουλεύουν οι καλλικρατικοί δήμοι, ε;), ας τον στείλω να συμμαζέψει λίγο το μπουρδέλο του Δημήτρη στο μεταφορών. Κι επειδή ο Δημήτρης είναι γατόνι και δεν είναι να τον κάνεις εχθρό, του έδωσε το πολύ προχώ υπουργείο ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, να ρίχνει τις πασιέντζες στο πι-σί με το πάσο του.

Όμως, εκεί που έδωσε ρέστα ο Γιώργος, ήταν με την ντρίμπλα που έσκασε του Βαγγέλα. Τι ντρίμπλα; Ποδιά από τις λίγες λέμε! Ήθελες να γίνεις αρχηγός στο κόμμα του πατέρα μου, ρε μασκαρά; άντε στο υπουργείο οικονομίας, λοιπόν, να δεις από πού κλάνει το μπαρμπούνι. Αφού κοιτάζω τον δόλιο τον Βενιζέλο και μου θυμίζει τον φουκαρά τον Φυλακούρη να προσπαθεί να μαρκάρει τον Χατζηπαναγή. Για τέτοια ζαλάδα μιλάμε!

Βέβαια, επειδή "ουδείς άσφαλτος" (που λέει κι η Άντζελα, όχι η Γκερέκου), έκανε κι ο Γιώργος κάτι ψιλολαθάκια. Πρώτα-πρώτα, ξέχασε εκτός κυβερνητικού σχήματος την Αννούλα. Όχι την Διαμαντοπούλου, καλέ! Αυτή, αν δεν ξεχαρβαλώσει τελείως την παιδεία, δεν την κουνάει κανένας από την θέση της. Δια βίου υπουργός, που λέμε, αχώριστο αλαμπρατσέτο με την Έφη. Στην Αννούλα του Γιώργου του ακατονόμαστου αναφέρομαι. Μέγα λάθος η απομάκρυνσή της. Όπως μέγα λάθος ήταν και ο παροπλισμός της Μιλένας, έτσι; Σκατά στο στόμα μου αλλά πιστεύω πως με τρεις γυναικείους ογκόλιθους λιγώτερους (μη ξεχνάμε την Λούκα), το έργο της κυβέρνησης θα δυσκολέψει.

Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι ο Γιώργος πήρε χαμπάρι ότι η σούπα είχε πιει το ζουμί της και κόντευε να κολλήσει, οπότε έκανε τον ανασχηματισμό για να της δώσει ένα γερό ανακάτεμα. Αλλά μάλλον δεν τα πάει καλά με την μαγειρική, μιας και δεν πρόσθεσε νερό στην κατσαρόλα. Βλέπω, λοιπόν, την σούπα να κολλάει στον πάτο και να καίγεται, οπότε θα την πετάξουμε στα σκουπίδια μαζί με την κατσαρόλα, να χαρεί και η καημένη η Μαφάλντα!

Πάντως, άλλο πράμα είναι να περνάει το μεσοπρόθεσμο με τον Καστανίδη στο δικαιοσύνης και άλλο με τον Καστανίδη στο εσωτερικών....



ΥΓ:  Θεωρώ περιττό να διευκρινήσω ότι η Μαφάλντα είναι η πρωταγωνίστρια πασίγνωστων ιστοριών του καρτουνίστα Quino, η οποία μπορούσε να γυρίσει τον κόσμο ανάποδα αλλά σιχαινόταν τις σούπες. Αν, παρ' ελπίδα, κάποιοι δεν την γνωρίζουν, ας σπεύσουν να ανακαλύψουν και τα δώδεκα άλμπουμ με τις ιστορίες της.