Και αφού συντονίστηκαν, κύριε πρόεδρε...

Γίνεται να υπάρχει κάτι σε αφθονία και ταυτοχρόνως να παρατηρείται έλλειψη σ' αυτό; Στο Μαξίμου όλα γίνονται. Από την ημέρα που το ΠΑΣΟΚ έγινε κυβέρνηση, η θέση η οποία απετέλεσε μήλον της έριδος για όλα τα στελέχη ήταν μία: του συντονιστή. Από τότε παρέλασαν πολλοί απ' αυτή την θέση αλλά ουδείς στέριωσε. Ο συντονιστής εξελίχθηκε σε άνθρωπο δίχως πρόσωπο: μέχρι να καταλάβουμε ποιος ήταν, είχε ήδη αλλάξει.

Ο Χάρης τα πήγε -λένε- καλά αλλά, προφανώς, στο ΠΑΣΟΚ αυτό δεν αποτελεί κριτήριο. Για την ακρίβεια, το "καλά" φάνηκε κατόπιν εορτής, κυρίως λόγω των διαδόχων του. Βέβαια, ο Χάρης δεν ήταν μόνος του. Ρόλο συντονιστή -αλλά και βαθμολογητή των υπουργών- είχε και ο αντιπρόεδρος Θόδωρος. Διότι ο πρόεδρος Γιώργος βάζει πάντοτε αντίβαρα. Με τον ανασχηματισμό, ο Χάρης άφησε τον συντονισμό και ανέλαβε τις επενδύσεις. Εκεί, παραδόξως, ανέκυψε θέμα συντονισμού αλλά η πανέξυπνη κυβέρνηση τριχοτόμησε τις επενδύσεις σε μαγάλες, μικρές και πράσινες κι ησύχασε. Τότε, ο Χάρης πήρε τις μεγάλες. Με τις κελεμπίες.

Στη θέση του Χάρη πήγε ο Γιάννης. Μάλιστα, ο Γιάννης πήρε την θέση ενισχυμένη, αφού αναβαθμίστηκε σε "υπερσυντονιστή". Μέχρι και μετακόμιση του γραφείου του πρωθυπουργού έγινε, από το μαξίμου στο υπουργείο εσωτερικών, για να υπογραμμιστεί η σοβαρότητα της νέας θέσης. Στο ΠΑΣΟΚ, όμως, ισχύει το "όπου ακούς βαρύγδουπο τίτλο, κράτα μικρό καλάθι". Στην αρχή έγιναν μερικές συνεδριάσεις με την παρουσία του πρωθυπουργού. Ως γνωστόν, όμως, ο Γιώργος βαριέται εύκολα. Και μιας κι έχει και μια χώρα που πρέπει να την σώσει από την χρεωκοπία, ξαναγύρισε στις δουλειές του και στα ταξίδια του, αφήνοντας όλο τον συντονισμό στον Γιάννη.

Όλο; Όχι ακριβώς. Τα του μνημονίου ανέλαβε να συντονίζει ο Γιώργος της οικονομίας. Ο Γιάννης τσαντίστηκε. "Αν ο Γιώργος συντονίζει τα μνημονιακά, εγώ τί θα συντονίζω; Τους μετανάστες και τις διαδηλώσεις; Αφού όλη η πολιτική μας στο μνημόνιο βασίζεται". Ταυτόχρονα, οι υπόλοιποι του "Πολιτικού και Στρατηγικού Σχεδιασμού" άρχισαν να κάνουν νερά και να μη πηγαίνουν στις συσκέψεις. Π.χ. ο Παύλος, που πήρε τις ρούγες ψάχνοντας ρώσσους τουρίστες για το καλοκαίρι ή ο Δημήτρης, που έχει σκοτούρες με το Κυπριακό και τον Νταβούτογλου. Την τελειωτική κατακεφαλιά την έφαγε ο Γιάννης όταν ο πρόεδρος Γιώργος ανέθεσε στον Γιώργο της οικονομίας τον έλεγχο όλων των υπουργικών αποφάσεων που έχουν οικονομικό περιεχόμενο. Διπλή συντονιστική κλάρα ο Γιώργος της οικονομίας, δηλαδή.

Στο μεταξύ, στο εσωτερικών μετακόμισε κι άλλος συντονιστής. Ή, μάλλον, συντονίστρια. Η Ρεγγίνα, η έμπιστη του προέδρου Γιώργου. Έλα, όμως, που την έφαγε ο πασοκικός χρόνος την δόλια! Από τότε που ανακοινώθηκε η θέση της ίσαμε να δημοσιευθούν στο ΦΕΚ οι αρμοδιότητές της, πέρασαν έξι μήνες. Αυτά έβλεπε ο Γιάννης και κρυφογέλαγε κάτω από το μουστάκι που δεν έχει. Από την άλλη πάλι, συντονιστής -κατά κάποιον τρόπο- μπορεί να θεωρηθεί κι ο άλλος Γιώργος, αυτός της ενημέρωσης, μιας και σ' αυτόν ανατέθηκε ο συντονισμός της ενημέρωσης και της επικοινωνιακής τακτικής της κυβέρνησης.

Κι ενώ πήξαμε στους συντονιστές, όταν βγήκαν οι τροϊκανοί κι έρριξαν την βόμβα για το ξεπούλημα των 50 δισεκατομμυρίων, οι συντονιστές χρειάστηκαν δώδεκα ώρες συνεννοήσεων ώσπου να συντονιστούν και να βγάλουν μια ρημαδοανακοίνωση. Και να πεις ότι έβγαλαν και καμμιά ανακοίνωση της προκοπής; Του κώλου ανακοίνωση βγάλανε, π' ανάθεμά τους! Το ωραίο είναι ότι στο καπάκι βγήκε κι ο αντιπρόεδρος Θόδωρος και δήλωσε με περισπούδαστο ύφος: "Υπάρχει πρόβλημα συντονισμού και είναι προφανές. Πρέπει να λήξει το θέμα"(!)

Ερώτηση: Πώς γίνεται να υπάρχει πρόβλημα συντονισμού με τόσους συντονιστές; Την απάντηση την έδωσε ο εκ των συντονιστών Γιώργος της ενημέρωσης: "Συντονιστής στην κυβέρνηση υπάρχει και είναι ο πρωθυπουργός"(!!) Άντε ντε! Όλα τα μυστήρια έχουν και μια λογική εξήγηση, τελικά.


(Σ.Σ. Πηγή του παραπάνω κειμένου απετέλεσε ένα παλιότερο δημοσίευμα του περιοδικού "Επίκαιρα")