Μια απάντηση στον Παντελή Καψή

Μια από τις πολλές καραμέλλες που πιπιλάνε τα συσχηματισμένα με την εξουσία παπαγαλάκια είναι κι αυτή που πιπίλισε ο Παντελής Καψής σε άρθρο του στο χτεσινό "Βήμα της Κυριακής". Εκεί, μεταξύ άλλων, ο αρθρογράφος υποστήριξε ότι ένα από τα βασικά μέτρα, που πρέπει να ληφθούν ώστε να βγούμε από την κρίση, είναι και η ευνοϊκή φορολόγηση των επιχειρήσεων. Σημειώνει, λοιπόν, ο Παντελής Καψής ότι, από την στιγμή που η Κύπρος φορολογεί τις επιχειρήσεις με 10% ενώ στην Ελλάδα ο συντελεστής μπορεί να φτάσει και το 40%, είναι λογικό ότι οι υποψήφιοι επενδυτές θα προσπεράσουν την χώρα μας.

Μέχρις εδώ, όλα ακούγονται λογικά. Άλλωστε, τα παπαγαλάκια ΠΑΝΤΟΤΕ με λογική κελαηδούν. Μόνο που ο αδερφός του Μανώλη παραλείπει (προφανώς, εσκεμμένα) ορισμένα βασικά ερωτήματα, οι απαντήσεις των οποίων γκρεμίζουν την λογική του.


- Ερώτημα πρώτο: Εφ'όσον υπάρχουν συγκεκριμένες ανάγκες, πώς θα αναπληρώσει το κράτος εκείνα τα έσοδα τα οποία θα στερηθεί εξ αιτίας των φορολογικών ελαφρύνσεων ή απαλλαγών προς τις επιχειρήσεις;

Φοβούμαι ότι εδώ ο αρθρογράφος θα δαγκώσει τα χείλη του. Η φορολόγηση των επιχειρήσεων αποτελεί την κύρια πηγή εσόδων από άμεσους φόρους. Είναι δε βασική οικονομική αρχή ότι η άμεση φορολογία (δηλαδή, η φορολόγηση του πραγματικού εισοδήματος) συνιστά την δικαιότερη μορφή φορολογίας. Αντίθετα, οι έμμεσοι φόροι (ΦΠΑ, δημοτικά τέλη κλπ) επιβάλλονται τόσο σε πλούσιους όσο και σε φτωχούς. Αν, λοιπόν, το δημόσιο μειώσει τα έσοδά του από άμεση φορολόγηση, είναι μαθηματικώς αναγκαίο ότι θα πρέπει να αυξήσει τους έμμεσους φόρους. Αυτό εννοεί με την πρότασή του ο Παντελής Καψής; Ότι, δηλαδή, πρέπει να μειωθεί η φορολόγηση των επιχειρήσεων με αντίστοιχη αύξηση των έμμεσων φόρων στο πετρέλαιο θέρμανσης, στον ΦΠΑ, στα δημοτικά τέλη, στους λογαριασμούς των ΔΕΚΟ κλπ; Ή, μήπως, προτείνει μια πουστιά του είδους "ελάτε σήμερα να επενδύσετε αφορολόγητα και αύριο θα σας ρίξουμε την φορολογική κατακεφαλιά";


- Ερώτημα δεύτερο: Ας υποθέσουμε ότι η φορολόγηση των επιχειρήσεων στην Κύπρο γίνεται με συντελεστή 10%. Λέω "ας υποθέσουμε", διότι ο αρθρογράφος (είτε εσκεμμένα είτε λόγω πραγματικής άγνοιας) λέει την μισή αλήθεια. Πώς γίνεται, λοιπόν, να αποτελεί η Κυπριακή οικονομία την στιβαρότερη -ίσως- οικονομία της Ευρώπης;

Ούτε εδώ έχει να δώσει απάντηση ο κυρ-Παντελής. Και δεν μπορεί να δώσει απάντηση γιατί αυτοπαγιδεύεται από την εσφαλμένη τοποθέτηση που κάνει. Είναι γεγονός ότι η Κύπρος φορολογεί ΚΑΤ'ΑΡΧΗΝ τα κέρδη των επιχειρήσεων με πολύ χαμηλούς συντελεστές και τα παπαγαλάκια του συστήματος έχουν συμφέρον να μένουν στο "κατ'αρχήν".


- Ερώτημα τρίτον: Από την εποχή του Παπάγου και της Ε.Ρ.Ε. (πριν μισό και παραπάνω αιώνα, δηλαδή), το ελληνικό κράτος δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να "ξεβρακώνεται" στις επιχειρήσεις. Ποιο είναι το όφελος που αποκόμισαν από την τακτική αυτή τόσο ο τόπος όσο και οι εργαζόμενοι;

Εδώ..."απορία ψάλτου, βηξ"! Τι να πρωτοθυμίσω; Τις αποικιοκρατικού τύπου συμφωνίες του ελληνικού κράτους με την "Πάουερ" (την αγγλική εταιρεία που διαχειριζόταν τα τραμ της Αθήνας) και την "Ούλεν" (τον πρόδρομο της ΕΥΔΑΠ); Το σχεδόν τζάμπα ρεύμα που απολάμβανε η "Πεσινέ"; Τις προκλητικές παροχές στην "Πυρκάλ"; Τις ειδικές συμφωνίες με τα "Μεταλλεία Λαυρίου"; Τις αμέτρητες επιδοτήσεις που έχουν χορηγηθεί σε εφοπλιστές σαν τον Καραγιώργη και τον Αγούδημο; Όρεξη να 'χουμε να απαριθμούμε.


Τι απόμεινε απ' όλα τούτα; Μια κάστα πάμπλουτων απογόνων εκείνων των βιομηχάνων κι αμέτρητα κλειστά εργοστάσια. Μια Εύβοια, που κάποτε ήταν πήχτρα στα εργοστάσια, δεν έχει να επιδείξει σήμερα άλλο εργοστάσιο από το Αλιβέρι. Τέσσερα ζαχαρουργεία είχε κάποτε η χώρα που έκαναν και εξαγωγές, ενώ σήμερα εισάγουμε ζάχαρη επειδή έκλεισαν. Το Λαύριο βρίσκεται στην εντατική. Κι η Πάτρα, που κάποτε εθεωρείτο πλούσια εργατούπολη με αμέτρητα εργοστάσια, ψυχομαχάει. Οπότε, πού είναι το όφελος για τον λαό από όλες εκείνες τις παροχές που τόσο αφειδώλευτα σκόρπισε το κράτος;

Σε μια χώρα, λοιπόν, όπου το κεφάλαιο δεν πρέπει να έχει κανένα παράπονο για την αντιμετώπισή του από το κράτος (πρόσφατο παράδειγμα οι παροχές στις...τράπεζες!) κι όπου αποτελεί κοινό τόπο ότι "οι βιομηχανίες μπορεί να πτωχεύουν αλλά οι βιομήχανοι πλουτίζουν", είναι παντελως ανεδαφικό, κυρ-Παντελή, να λες τέτοιες χοντράδες.

Αφήνω μια εκκρεμότητα. Εκείνο το "κατ'αρχήν", που ανέφερα για την Κύπρο. Στο αυριανό σημείωμα θα εξηγήσω τι εννοώ.