Αυτοδοίκηση: η απάτη των "ανεξάρτητων"

Είναι καθιερωμένο πλέον, πριν από τη διεξαγωγή τοπικών εκλογών, να εμφανίζονται διάφοροι ως ανεξάρτητοι υποψήφιοι, παρ' ότι προέρχονται από τα δυο μεγάλα κόμματα εξουσίας. Όλοι αυτοί τονίζουν ότι η "ανεξαρτησία" τους έχει σχέση με τον θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Και δεν παραλείπουν να υπογραμμίσουν ότι αυτός ο θεσμός "πρέπει να είναι κυρίαρχος και ανεξάρτητος από κομματικές επιρροές". Ας θυμηθούμε ότι ο Αβραμόπουλος παρέδωσε την κομματική του ταυτότητα (ω, της υποκρισίας βάθος δυσθεώρητον!) όταν πρωτοεκλέχτηκε δήμαρχος αθηναίων.

Τα Μ.Μ.Ε. άρχισαν ήδη να προβάλλουν τέτοιους υποψηφίους,  είτε γνωστούς από προηγούμενες εκλογές (π.χ. Μαντούβαλος στον Πειραιά) είτε νεοεμφανιζόμενους, που διαφημίζονται ως "ανεξάρτητοι" και "αντίθετοι στη λογική του κομματικού χρίσματος", όπως για παράδειγμα δηλώνουν υποψήφιοι σε 13 δήμους της χώρας με κοινή τους δήλωση. Βέβαια, μόνο ένας ψηφοφόρος με τέλεια εγκεφαλική βλάβη μπορεί να πιστέψει πως όλοι τούτοι είναι πραγματικά ανεξάρτητοι, έστω κι αν δεν έχουν επίσημα την υποστήριξη του κόμματος από το οποίο προέρχονται. Ποιος πατρινός, για παράδειγμα, ξεχνάει ότι ο Φλωράτος είχε εκλεγεί δήμαρχος δίχως επίσημη κομματική υποστήριξη αλλά στην διάρκεια της θητείας του ο δήμος πατρέων συλήθηκε από την νεοδημοκρατική κουστωδία;

Όσο κι αν κάτι τέτοιο δεν βολεύει την κυβερνώσα παράταξη, οι επικείμενες τοπικές εκλογές του Νοεμβρίου ΠΡΕΠΕΙ να έχουν έντονο πολιτικό χαρακτήρα. Διεξάγονται μέσα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και άγριας επίθεσης σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Είναι σαφές ότι, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, τα τοπικά προβλήματα δεν είναι καθόλου τοπικά αλλά αποτελούν απόρροια της γενικής πολιτικής γραμμής. Εκτός αν όσοι εμφανίζονται ως "ανεξάρτητοι" και προτείνουν πλατείες, πράσινο, πεζόδρομους και ποδηλατόδρομους, θεωρούν ότι αυτά είναι τα βασικά προβλήματα των φοιτητών που μένουν στην πόλη τους, των ανέργων που μένουν στην πόλη τους, των συνταξιούχων που μένουν στην πόλη τους και των νέων ζευγαριών που μένουν στην πόλη τους.

Ενα νέο στοιχείο σε σχέση με παλαιότερες εκλογικές αναμετρήσεις σε τοπικό επίπεδο, είναι η εφαρμογή του "Καλλικράτη". Οταν με αυτή την μεταρρύθμιση θα αυξηθούν οι έμμεσοι φόροι και η τοπική φορολογία, ποια θέση θα πάρουν οι "ανεξάρτητοι" υποψήφιοι; Οταν χιλιάδες άνθρωποι θα χάσουν τη δουλειά τους, οι "ακομμάτιστοι" δήμαρχοι θα τους στέλνουν βόλτα με ποδήλατο να ξεχάσουν την ανεργία; Οταν με τον "Καλλικράτη" οι υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας θα είναι μόνο για όσους έχουν υψηλά εισοδήματα, οι "αδέσμευτοι" περιφεριάρχες θα φτιάχνουν πράσινες πλατείες για να μαζεύονται οι άρρωστοι και να κλαίνε τη μοίρα τους;

Δεν πρόκειται να υπάρξει -όπως έχει αποδείξει η ιστορία- ούτε ένας "ανεξάρτητος" εκλογικός συνδυασμός για τα τοπικά όργανα ο οποίος να μην έχει άμεση διασύνδεση με κάποιο πολιτικό κόμμα. Μάλιστα, ο λαός έχει πλέον μάθει πως πρέπει να διπλοκουμπώνεται όταν ακούει ότι ο τάδε συνδυασμός είναι υπεράνω κομμάτων. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, για πόσο κάφρους μας περνούν όσοι επιμένουν να μιλάνε για "ανεξάρτητες" υποψηφιότητες...

Επιτρέψτε μου να προχωρήσω την σκέψη μου ένα βήμα πιο πέρα: ο λαός ΟΦΕΙΛΕΙ να καταδικάσει τις δήθεν ανεξάρτητες υποψηφιότητες. Ο λόγος είναι απλός:

Με τον "Καλλικράτη", οι τοπικές κοινωνίες γιγαντώνονται. Οι νέες περιφέρειες παίρνουν τις διαστάσεις τοπικών κυβερνήσεων και οι νέοι δήμοι θα μοιάζουν με τοπικά υπουργεία. Στην αυτοδιοίκηση θα εκχωρηθούν δικαιώματα και υποχρεώσεις που μέχρι σήμερα ανήκουν στην κεντρική κυβέρνηση. Στο εξής, η αυτοδιοίκηση θα είναι υπεύθυνη για πολλά θέματα, από τα απλούστερα ως τα πολυπλοκώτερα. Κι όλα τούτα θα πρέπει να γίνουν, δίχως οι σημερινοί δήμοι να έχουν δώσει θετικά δείγματα. Λόγου χάριν, πώς διάβολο είναι δυνατόν να εκχωρηθούν αυξημένες αρμοδιότητες εκεί όπου σήμερα δεν μπορεί να λυθεί ένα ελάχιστο πρόβλημα όπως η λειτουργία παιδικών-βρεφονηπιακών σταθμών;

Μοιραία, λοιπόν, περιφερειάρχες και δήμαρχοι πρέπει να πάρουν θέση σε καίρια προβλήματα όπως η ανεργία, η υγεία, η συγκοινωνία, η ασφυξία της μικρομεσαίας επιχείρησεις, οι ελλείψεις (έμψυχες και υλικές) στα σχολεία, η μετανάστευση κλπ. Με άλλα λόγια, πρέπει να τοποθετηθούν πολιτικά. Επομένως, δεν μπορούν να είναι πραγματικά αδέσμευτοι, αφού η τοποθέτησή τους αυτή θα τους βάλει είτε δίπλα είτε απέναντι στις κεντρικές κυβερνητικές ή αντιπολιτευτικές επιλογές. Ουδέτερη τοπική πολιτική, όπως ουδέτερη γενικά πολιτική, δεν υπάρχει. Όταν ένας δήμαρχος κληθεί να εφαρμόσει τις προβλέψεις του "Καλλικράτη" για επιβολή και είσπραξη φόρων, ή θα υλοποιήσει τις κεντρικές οδηγίες ή θα συνταχθεί με την λαϊκή βούληση και θα προβάλει αντίσταση και διεκδικήσεις. Τρίτη οδός δεν υπάρχει.

Συνεπώς, όσοι υποψήφιοι επιμένουν στην "ανεξαρτησία" τους, είτε υποφέρουν από πολιτική μυωπία είτε κοροϊδεύουν τον λαό προκειμένου να περάσουν τις αυριανές αντιλαϊκές επιλογές τους. Γι' αυτό λέω ότι ο λαός ΟΦΕΙΛΕΙ να καταδικάσει κάθε "ανεξάρτητο" υποψήφιο.