Ευτυχώς!

Στα τέλη του Μάη ένα οκτάμηνο αγοράκι στάλθηκε πίσω στο σπίτι του σε κρίσιμη κατάσταση, καθώς το νοσοκομείο ανακοίνωσε πως δεν είχε τους πόρους για να το θεραπεύσει. Με επίσημη επιστολή του το Ινστιτούτο Καρδιαγγειακών Ασθενειών ανακοίνωσε την ιδιαίτερα δύσκολη οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται το νοσοκομείο της πόλης και την ανικανότητά του να αναλάβει και να θεραπεύσει ασθενείς. Δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό. Πάνω από 1.200 ασθενείς προσβλήθηκαν από ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις το 2009 σε άλλο νοσοκομείο. Οπως ανέφερε ένας γιατρός, τα περιστατικά αυτά δεν προκύπτουν από την αδιαφορία των γιατρών, αλλά επειδή το υγειονομικό σύστημα της χώρας εφοδιάζεται με τα φθηνότερα ιατρικά υλικά, υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις και στα πιο στοιχειώδη...

Το πακέτο λιτότητας που υιοθέτησε τελευταία η κυβέρνηση, θα δυσχεράνει παραπέρα αυτήν την κατάσταση καθώς οι περικοπές θα εντείνουν τα ήδη σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα, ενώ η δραστική μείωση των μισθών θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο το λαό να αγοράζει τα πανάκριβα πλέον φάρμακα. Η αύξηση του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας θα δυσχεράνει ακόμα περισσότερο τις συνθήκες διαβίωσης (επιβίωσης) του λαού.

Παρά τις υποσχέσεις της κυβέρνησης να μην επιβάλλει επιπρόσθετη φορολογία, ήδη σχεδιάζεται η αύξηση των εισφορών των εργαζομένων στην υγειονομική περίθαλψη. Η Εθνική Εταιρεία Ασφάλισης της Υγείας έχει ήδη προτείνει στην κυβέρνηση να αυξήσει τις εισφορές κατά 3%. Επιπρόσθετα, η κυβέρνηση έχει ήδη ανακοινώσει πως θα επιβάλλει χρηματικό ποσό για υγειονομικές υπηρεσίες που μέχρι τώρα διετίθεντο δωρεάν. Ως αποτέλεσμα αυτών, η πρόσβαση στην Υγεία θα είναι πλέον πολυτέλεια, θα αποτελέσει ένα ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα για το λαό και ιδιαίτερα για αφημένους στην μοίρα τους κατοίκους της επαρχίας.

Σήμερα στην χώρα υπολειτουργούν ουσιαστικά όλα τα νοσοκομεία για να εξυπηρετήσουν τα εκατομμύρια κατοίκους. Οι προμηθευτές αρνούνται να παραδώσουν ιατρικό εξοπλισμό και φάρμακα μέχρι να αποπληρωθούν τα χρέη, οι ασθενείς πρέπει να φέρνουν μαζί τους τα φάρμακά τους και σε ορισμένες περιπτώσεις και τα γεύματα. Οι ασθενείς εξαναγκάζονται σε πολλές περιπτώσεις να αγοράζουν βιταμίνες, αντιβιοτικά, σύριγγες και επιδέσμους.

Η κυβέρνηση με την σύμβαση που συμφώνησε με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα για λογαριασμό του κεφαλαίου, ως αντάλλαγμα για το δάνειο ύψους 20 δισ. ευρώ - έχει αποφασίσει να κλείσει 150-200 νοσοκομεία της χώρας και να καταργήσει 9.300-10.000 νοσοκομειακές κλίνες. Μάλιστα, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, το 20% των φαρμακείων της χώρας έχουν ήδη κλείσει από την αρχή του χρόνου, ενώ υπολογίζεται πως μέχρι το τέλος του 2010 το ποσοστό αυτό θα φτάσει το 75%! Την ίδια στιγμή πάνω από 6.500 γιατροί έχουν φύγει από τη χώρα φέτος, αναζητώντας καλύτερους μισθούς καθώς στο εξωτερικό υπολογίζεται πως οι μισθοί είναι 8 με 10 φορές μεγαλύτεροι.

Η δέσμη αντιλαϊκών μέτρων που υιοθέτησε και επίσημα η κυβέρνηση περικόπτει δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων και του λαού. Ανάμεσα στα άλλα επιβάλλεται μια μείωση κατά 25% των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, μια μείωση κατά 15% σε συντάξεις και επιδόματα ανεργίας, το «πάγωμα» των πρόωρων συντάξεων, ενώ το 2010 θα απολυθούν 70.000 εργαζόμενοι στο Δημόσιο. Με ιδιαίτερα κυνικό τρόπο, ο πρωθυπουργός, επικαλούμενος λόγους "εθνικής ασφάλειας", για να δικαιολογήσει τα οδυνηρά μέτρα λιτότητας, υποστήριξε πως όσοι λαμβάνουν το κατώτατο μισθό ή την κατώτατη σύνταξη δεν θα δουν μισθολογικές αλλαγές.

Μαζικά αντέδρασε ο λαός, με γενικές απεργίες, καθημερινές συγκεντρώσεις έξω από το κοινοβούλιο, αλλά και άλλες διαμαρτυρίες σε πολλές πόλεις της χώρας. Και παρόλα αυτά, ο υπουργός Εργασίας ανακοίνωνε -την στιγμή που βρίσκονταν στους δρόμους του αγώνα χιλιάδες κόσμου- πως αν τα μέτρα που έχει πάρει η κυβέρνηση δεν φέρουν τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, το 2011 οι μισθοί μπορεί να περικοπούν ακόμα περισσότερο, μέχρι και 30-50%!

Αρχικά, οι αντιδράσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων ήταν αρκετά μαζικές και μαχητικές, ωστόσο οι συνδικαλιστικές ηγεσίες ουσιαστικά έπαυσαν να διοργανώνουν τις αντιδράσεις των εργαζομένων, των συνταξιούχων και του λαού. Αυτές οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες -που συμμετείχαν στο στημένο «κοινωνικό διάλογο»- αρκετές φορές απλά αναζητούσαν "ηπιότερες" λύσεις για μια πιο "απαλή" επιδρομή στα κεκτημένα δικαιώματα του λαού.


ΥΓ: Άντλησα τα παραπάνω στοιχεία από δημοσιεύματα εφημερίδων και από το διαδίκτυο. Ετοιμάζοντας το κείμενο, απέφυγα εσκεμμένα να αναφέρω ονόματα πόλεων, τόπων κλπ. Όσοι ανησυχήσατε, ηρεμήστε. Αυτά που αναφέρονται εδώ, αφορούν την κατάσταση στην Ρουμανία. Εμείς δεν έχουμε λόγο να φοβόμαστε. Το πρόγραμμα της κυβέρνησης και η στιβαρή καθοδήγηση της χώρας από τον Γιώργο Παπανδρέου αποτελούν εγγύηση πως δεν θα γευτούμε τέτοια πικρά ποτήρια. Ευτυχώς!