Όταν φτάνει ο στόλος...

Γέλασε όλη η Ελλάδα όταν πέρυσι ο Υπουργός Οικονομίας ανακοίνωσε την αύξηση του εθνικού μας πλούτου λόγω της προσμέτρησης των "αφανών" εισοδημάτων, όπως αυτά της συμπαθούς τάξεως των ιεροδούλων. Επειδή, όμως, είμαι σίγουρος ότι η πολιτεία δεν είχε σκοπό να μας διασκεδάσει, ας προσπαθήσω να δω τις πραγματικές διαστάσεις της συγκεκριμένης ενέργειας.

Πρώτα-πρώτα, βγήκαμε δίκην μετανενοημένων Μαγδαληνών και δηλώσαμε (με την περίφημη "απογραφή") στους συνεταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (και όπου αλλού) ότι τόσα χρόνια τους κοροϊδεύαμε κι ότι η οικονομική μας κατάσταση είναι τραγική. Το κέρδος γι' αυτούς που παραδέχτηκαν (ή που κατασκεύασαν) εξ ονόματός μας την τραγωδία φάνταζε πολλαπλό: (α) για όλα έφταιγαν οι προκάτοχοί τους που δεν είχαν μπέσα, (β) με τόσο χάλι γύρω ό,τι και να κάνανε αυτοί δεν θα μπορούσε να χειροτερέψει τα πράγματα, (γ) με τέτοια μαύρη τρύπα εδικαιούντο να μη τηρήσουν υποσχέσεις για παροχές στο πόπολο κλπ κλπ.

Όλα καλά κι όλα ωραία, λοιπόν, αλλά κάτι στράβωσε. Αβγατίζοντας (έστω, εικονικά) τις υποχρεώσεις μας, χάλασε η παλάντζα και το έλλειμμα πέρασε τα επιτρεπτά όρια. Αποτέλεσμα; Μπήκαμε σε καθεστώς επιτήρησης και -όπως γίνεται με όλους τους κακούς οφειλέτες- έκλεισαν οι κάνουλες του δανεισμού. Κακό αυτό! Αντί να αποκτήσουμε άνεση κινήσεων βρεθήκαμε με κεχαγιά στο κεφάλι μας. Κάτι έπρεπε να σκαρφιστούμε.

Τότε ήταν που βγήκαμε και δηλώσαμε στον κόσμο (δηλαδή, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην Παγκόσμια Τράπεζα, στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο κλπ) ότι δεν είμαστε τόσο μπατίρια όσο μας λογάριαζαν αλλά το 'χουμε κι εμείς το κατιτίς μας. Αμ, τι νόμιζαν οι Ευρωπαίοι; Ότι περιμέναμε να ζήσουμε μόνο από το μισθό μας ή ότι ζούμε μόνο απ' αυτά που δηλώνουμε στην Εφορία; Όχι, κύριοι! Και ολόκληρες κατηγορίες επαγγελματιών υπάρχουν που δεν δηλώνουν αυτά που βγάζουν (ιερόδουλοι, ταξιτζήδες, φορτηγατζήδες, ενοικιαζόμενα δωμάτια κλπ) και ολόκληρες κατηγορίες εισοδημάτων υπάρχουν που μένουν στο σκοτάδι (ιδιαίτερα μαθήματα στο σπίτι, μαστροπεία, προστασία, μίζες, φακελλάκια, αέρας, τοκογλυφία κλπ). Με απλά λόγια: έχουμε περιουσία αλλά σας την κρύβαμε ως τώρα.

Η "έξυπνη" γυριστή έπιασε. Αβγατίζοντας (έστω, εικονικά) το εισόδημα, μειώσαμε το ποσοστό του ελλείμματος κάτω από το όριο (από το 104% στο 8ο% του ΑΕΠ). Έτσι, η χώρα βγήκε από το καθεστώς επιτήρησης και η στρόφιγγα του διεθνούς δανεισμού ξανάνοιξε κάνοντας το χρήμα επαρκές για τις απαραίτητες προεκλογικές παροχές. Μια χαρά!

Μια χαρά; Χμμμ... όχι και τόσο. Βλέπετε, οι "κουτόφραγκοι" μας το κράτησαν μανιάτικο. "Ώστε τον έχετε τον τρόπο σας, μάγκες", μας είπαν. "Οπότε, κακώς εμείς τόσα χρόνια σας θεωρούσαμε φτωχοσυμπέθερους και σας δίναμε επιχορηγήσεις από το Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης κι από τα άλλα προγράμματα σύγκλισης. Συγγνώμη για την παρανόηση αλλά δώστε μας πίσω αυτά που κακώς πήρατε". Και μας έστειλαν την πρώτη δόση. Άιντε τώρα να δούμε τι άλλο τερτίπι θα σκεφτούμε για να ξεφύγουμε από το στρίμωγμα.

Τελικά, βρήκα πού είναι το λάθος. Κακώς λογαριάσαμε ότι πλουτίσαμε από το εισόδημα των ιεροδούλων. Όταν φτάνει ο στόλος στο λιμάνι, δεν πλουτίζουν οι πουτάνες. Οι νταβατζήδες πλουτίζουν.