Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

24 Ιουλίου 2018

Παγκόσμιο χρέος: με φόρα για τα 250 τρισ. δολλάρια!

Στις αρχές Ιουλίου, το Ινστιτούτο για την Διεθνή Οικονομία (Institute of International Finance - IIF) έδωσε στην δημοσιότητα την έκθεσή του περί παγκόσμιου χρέους για το πρώτο τρίμηνο του 2018 Global Debt Monitor - July 2018 (*). Τα στοιχεία τής έκθεσης είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά και προκάλεσαν παγκοσμίως αντιδράσεις σε όλα τα επίπεδα. Το πλέον ανησυχητικό στοιχείο είναι ότι το παγκόσμιο χρέος αυξήθηκε κατά 11,1% μέσα σε έναν μόλις χρόνο, σκαρφαλώνοντας στα 247 τρισ. δολλάρια. Το τεράστιο αυτό ποσό προκαλεί δέος αλλά και τρόμο, αν ιδωθεί ως ποσοστό επί του παγκόσμιου ΑΕΠ: 318%! Δηλαδή, χρωστάμε ως ανθρωπότητα πάνω από τρεις φορές τον πλούτο που παράγουμε σε έναν χρόνο!

Το παγκόσμιο χρέος σε τρισ. δολλάρια ανά πέντε χρόνια  (Q1: Α' τρίμηνο)

Είναι σαφές ότι η κατάσταση βρίσκεται σχεδόν εκτός ελέγχου και το παραπάνω διάγραμμα από την εν λόγω έκθεση είναι ενδεικτικό. Μέσα σε δεκαπέντε χρόνια, αυξήθηκαν τα χρέη κατά 150 τρισ. δολλάρια (βλ. επόμενο διάγραμμα του Bloomberg, κατά μέσο όρο 10 τρισ. ετησίως) ως εξής:
- των νοικοκυριών από 20 σε 47 τρισ. δολλάρια (ποσοστό 135%)
- των κυβερνήσεων από 23 σε 67 τρισ. δολλάρια (ποσοστό 191,3%)
- των επιχειρήσεων του χρηματοπιστωτικού τομέα από 30 σε 61 τρισ. δολλάρια (ποσοστό 103,33%)
- των λοιπών επιχειρήσεων από 26 σε 74 τρισ. δολλάρια (ποσοστό 184,62%).

Σχολιάζοντας τα ευρήματα της έκθεσης, ο διευθύνων σύμβουλος του IIF Χουνγκ Τραν, δεν δίστασε να δηλώσει ότι "ο ρυθμός [αύξησης του χρέους] αποτελεί πράγματι λόγο ανησυχίας" ενώ εκτίμησε ότι "η ποιότητα της πιστοληπτικής ικανότητας έχει επιδεινωθεί ραγδαία". Για να εξηγήσει καλύτερα την τελευταία του φράση, ο Τραν πρόσθεσε ότι ο ταχύς ρυθμός αύξησης του χρέους σημαίνει πως κυβερνήσεις, επιχειρήσεις και ιδιώτες θα μπορούσαν να αποκτήσουν πρόβλημα με τις αποπληρωμές τους ή απλώς να επιβαρυνθούν δυσανάλογα από τόκους.

Το IIF δεν περιορίζεται σ' αυτές τις γενικεύσεις. Οι ερευνητές προειδοποιούν ότι, με την παγκόσμια οικονομία να μη μπορεί να βγει πειστικά από την ύφεση και με τα επιτόκια των ΗΠΑ να αυξάνονται, οι ανησυχίες για πιστωτικό κίνδυνο επιστρέφουν ακόμη και σε ανεπτυγμένες οικονομίες, όπως των ΗΠΑ ή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το υψηλό χρέος δεν είναι εξ ορισμού επικίνδυνο, εφ' όσον η οικονομία αναπτύσσεται και μπορεί να το αναχρηματοδοτήσει. Από την στιγμή, όμως, που το χρέος διογκώνεται με αισθητά ταχύτερο ρυθμό από την οικονομία ενώ, παράλληλα, τα επιτόκια του δολλαρίου ανεβαίνουν αισθητά, είναι δεδομένο ότι η εξυπηρέτηση του χρέους γίνεται ολοένα και δυσκολώτερη ενώ αυξάνεται η πιθανότητα αθετήσεων πληρωμών.

Ενδιαφέρον έχει η παρατήρηση που έκανε η υποδιευθύντρια του IFF Σόνια Γκιμπς ότι "τα κρατικά χρέη είναι μεγαλύτερα απ' όσο ήσαν προ κρίσεως, όπως επίσης και τα χρέη των επιχειρήσεων", τονίζοντας ότι αυτό το φαινόμενο σε συνδυασμό με τα αυξανόμενα επιτόκια αυξάνουν το κόστος χρηματοδότησης και, κατ' επέκταση, τον κίνδυνο κρίσεων. Στο ίδιο μήκος κύματος μίλησε και η  διεθύνουσα σύμβουλος της Παγκόσμιας Τράπεζας Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα, η οποία τόνισε ότι "καθώς τα επιτόκια να αυξάνονται, η προσοχή μας στην βιωσιμότητα του χρέους πρέπει να είναι μεγαλύτερη".

Η έκθεση του IIF προσδίδει ιδιαίτερη βαρύτητα στις περιπτώσεις χωρών, οι οποίες έχουν υψηλά ποσοστά χρεών σε ξένο νόμισμα, κυρίως δε σε πολιτειακό δολλάριο. Καθώς το δολλάριο όσο πάει και ακριβαίνει, η εξυπηρέτηση αυτών των χρεών γίνεται όλο και πιο δυσβάστακτη. Και η κατάσταση χειροτερεύει από την αύξηση των επιτοκίων της Fed (το βασικό επιτόκιο έφτασε ήδη το 2% έναντι του 0,25% όπου βρισκόταν τον Δεκέμβριο του 2015). Στην πιο δύσκολη θέση βρίσκεται η Τουρκία, το χρέος της οποίας σε ξενο νόμισμα φτάνει το 70% του ΑΕΠ της. Καθώς η τουρκική λίρα βρίσκεται εδώ και πολλούς μήνες σε ελεύθερη πτώση, είναι σχεδόν σίγουρο ότι η χώρα δεν θα αποφύγει την οικονομική κατάρρευση.

Ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι δεύτερη στην συγκεκριμένη λίστα, αμέσως μετά την Τουρκία, βρίσκεται η Ουγγαρία, τέταρτη είναι η Πολωνία και ένατη η Τσεχία. Δηλαδή, μέσα στην δεκάδα των χωρών που αντιμετωπίζουν υψηλό χρηματοπιστωτικό κίνδυνο λόγω χρεών σε ξένο νόμισμα, φιγουράρουν τρεις χώρες τής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προσωπικά, αν και προς το παρόν δεν μπορώ να το αναλύσω, το στοιχείο αυτό έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον και προτίθεμαι να το παρακολουθήσω. Όντως θα είχε ενδιαφέρον να βλέπαμε πώς θα αντιδρούσε η Κομμισσιόν αν κάποιο μέλος της εκτός ευρωζώνης αντιμετώπιζε ορθοστατικά οικονομικά προβλήματα.


Καταλαβαίνω ότι το σημερινό θέμα είναι κάπως βαρύ και δεν ενδείκνυται για καλοκαίρι, οπότε σταματώ εδώ. Επίσης, καταλαβαίνω ότι, τούτη την στιγμή, η τραγωδία με τις φωτιές στην Αττική απασχολεί τον αναγνώστη πολύ περισσότερο από μια έκθεση ενός οικονομικού ινστιτούτου, όσο σημαντική κι αν είναι αυτή. Κατά συνέπεια, αφήνω προς το παρόν αναπάντητο το πολύ λογικό ερώτημα που φέρνουν στα χείλη των απλών πολιτών όσα γράψαμε παραπάνω: "αφού όλοι... κράτη ιδιώτες και επιχειρήσεις... αφού όλοι μα όλοι χρωστάνε, σε ποιόν χρωστάνε επί τέλους;". Θα το κουβεντιάσουμε από Σεπτέμβρη.

-----------------------------------------------------------
(*) Η πρόσβαση στα στοιχεία επιτρέπεται μόνο σε εγκεκριμένα μέλη. Δυστυχώς, η διαδικασία έγκρισης είναι αφ' ενός μεν εξαιρετικά χρονοβόρα αφ' ετέρου δε πρακτικά αδύνατη στο ευρύ κοινό.

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η Τραγωδία στην Αττική όπως και τόσες άλλες σε ολόκληρη την χώρα είναι καθαρές δολοφονίες. 80 Ανθρωποι δολοφονήθηκαν μέχρι τώρα στον βωμό τους κέρδους και ακόμα δεν έχουν τελειώσει. Οι καλύτεροι διαχειρηστές του Καπιταλισμού οι καλύτεροι ...ΜΕΝΤΕΣΕΔΕΣ.... του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. .....ΑΞΙΟΙ...... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Περίεργο πράγμα αυτό με το χρέος αν σκεφτεί κανένας ότι όλο το αίσχος στη χώρα, με τα δολοφονικά μνημόνια και την πολιτική της απαξίωσης της ανθρώπινης ζωής γίνετε... μα για να μικρύνει το χρέος και να είναι διαχειρίσιμο (με πλεονάσματα)!
Ο κόσμος πεθαίνει σαν τις μύγες για να ελέγξουμε ένα χρέος, που κανένας στον πλανήτη δεν μπορεί ή δεν τον νοιάζει να ελέγξει.
Τι φάση;

Ιωσήφ ο Οπορτουνοφάγος

experience είπε...

Προσωπική μου άποψη είναι ότι για να κλονιστεί η πίστη της μεγάλης μάζας στον καπιταλισμό πρέπει να συμβούν και άλλες κρίσεις παρόμοιες με του 2008. Ό,τι και να λέει ο καθένας και όσες αναλύσεις και να γίνουν η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου είτε ευκατάστατη είτε όχι θεωρεί τον καπιταλισμό μονόδρομο για διάφορους λόγους. Τουλάχιστον αυτό καταλαβαίνω εγώ από συζητήσεις με διάφορο κόσμο, θεωρούν ότι ο σοσιαλισμός "απέτυχε" οπότε τώρα η καλύτερη λύση είναι αυτό που έχουμε και ότι αυτό δίνει καλύτερη ζωή. Μόνο αν αρχίσει να βλέπει ο άλλος πρακτικά και στην καθημερινότητά του προβλήματα θα αρχίσει να προβληματίζεται. Το θέμα είναι μέχρι πότε θα μπορεί να κρύβει ο καπιταλισμός τα προβλήματα κάτω από το χαλί;

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Aν καταφέρουν οι "κυβερνήσεις" (δηλαδή οι κεφαλαιοκράτες) να "μαζέψουν" αυτό το Χρέος, εγώ θα θεωρήσω πως ο Κάουτσκι παίρνει την ρεβάνς από τον Λένιν, έστω και εν μέρει, και "στα σημεία"!
Αλλά, χλωμό το βλέπω.
Εχει ανοίξει πια ο ασκός του Αιόλου. Το Χρέος έχει διαχυθεί παντού. Ολοι (η, τελοσπάντων, οι μισοί) είμαστε ...πιστωτές(!) (=..."μαζί τα φάγαμε"!) και έχουμε λαμβάνειν, από τον καταχρεωμένο διπλανό μας ...αέρα κοπανιστό!
Αστο για Σεπτέμβρη. Θα στο θυμίσω!
----------------------------------
Οσο γι αυτό, με τις φωτιές.... έχω ήδη πλακωθεί με μερικούς συντρόφους και παληόφιλους. Δεν αντέχω άλλο ν' ακούω τα ίδια τετριμμένα κάθε φορά.
Ακόμη κι αυτοί, που θυμούνται ότι το πρόβλημα είναι ταξικό, δεν έχουν καταλάβει .... πόσο ταξικό είναι! Και πόσο κιμά έχει κάνει τα μυαλά των ανθρώπων ο καπιταλιστικός ατομισμός (= η ..."αριστεία"!), που είναι ανίκανοι να βγούν από μια πόρτα χωρίς να αλληλοποδοπατηθούν, ώστε τελικά ...να μην βγούν και να καούν ζωντανοί!
Που, να πλακώσει και η φωτιά του Χρέους......

Ανώνυμος είπε...

αφού όλοι... κράτη ιδιώτες και επιχειρήσεις... αφού όλοι μα όλοι χρωστάνε, σε ποιόν χρωστάνε επί τέλους;

Συνωμοσιολογίες...
στους εξωγήινους και στους εσωγήινους χρωστάμε....

experience είπε...

Σεχτάρ, θα ήθελα να ακούσω με ποιον τρόπο, όσο εξωφρενικός και να είναι μπορεί να μαζευτεί αυτό το χρέος που απλά καλπάζει χωρίς να ρίξει κατακόρυφα το βιοτικό επίπεδο του κόσμου

Ανώνυμος είπε...

Ο Σοσιαλισμός δεν απέτυχε. Εφαρμόστηκε και πέτυχε όσο στην Εξουσία βρισκόταν οι Μπολσεβίκοι. Η Αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε το 1956 με το 20ο Συνέδριο και την επικράτηση της ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ που εφαρμόζοντας ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ με ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΒΗΜΑΤΑ νόμους του Καπιταλισμού σε μια πορεία καταστρέψανε τα πάντα. Οπως ακριβώς γίνεται αυτή την στιγμή στην Κούβα με το ...νέο... Σύνταγμα. Βαδίζουν για τον Καπιταλισμό. ΜΟΝΟΜΕΡΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ Εξοδος απο την Ε.Ε Κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής μέσα απο την ΛΑΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ. Η Μοναδική λύση για τον λαό. Αυτά απο εμένα Σύντροφε Σεχτάρ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Η Εργατική Τάξη και ο λαός για να μπορέσουν να οικοδομήσουν την δική τους ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ το ΠΡΩΤΟ που πρέπει να κάνουν είναι να ΤΣΑΚΙΣΟΥΝ τον Οπορτουνισμό όλων των αποχρώσεων στις γραμμές τους. Πρόκειται για την Αστική Τάξη με Προβιά ...φίλου... χωρίς αυτό δεν πρόκειται να κάνουν βήμα. Ο ΛΕΝΙΝ και ολόκληρη η εμπειρία του 20ου αιώνα είναι καταπέλτης για τα ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΤΙΚΑ 5ο ΦΑΛΑΓΓΙΤΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Νομίζω, experience, μόνος σου το είπες. Τα χρέη είναι όσα και οι πιστώσεις. Η μαϊμουδιά, εδώ, είναι πως, ενώ οι περισσότερες πιστώσεις ήταν ...αέρας κοπανιστός, και οι λιγώτερες ήταν πραγματικές αξίες (δηλαδή εργασία, οι τελευταίοι, δηλαδή οι πραγματικοί "πιστωτές", που είναι και πολλοί αλλά κατέχουν μόνο ένα μικρό μέρος του χρέους, θα πληρωθούν με αέρα κοπανιστό ("μνημόνια"), οι δε λίγοι, που πιστώσανε τεράστια πλασματικά κεφάλαια (~έτσι έγιναν τα "ισοδύναμα" τρία παγκόσμια ΑΕΠ), θα σκοτωθούν και μεταξύ τους, για να πληρωθούν με τις ελάχιστες διαθέσιμες πραγματικές αξίες. Που όσο και να τις στύψεις, ελάχιστο περισσότερο ζουμί θα βγάλεις.
Γιαυτό, λέω, ο ...Κάουτσκι, δεν έχει καμιά τύχη!

Ανώνυμος είπε...

...Κάουτσκι ...Μπερστάιν ...Πουλατζάς Μπερλίγκουερ.... Καρίλιο κ.α αποδείχτηκαν ξανά και ξανά τα γνήσια στηρίγματα του Καπιταλισμού παγκόσμια. Είναι αυτοί που θα κάνανε τον Καπιταλισμό ....ανθρώπινο..... Αυτό δεν αποδείχτηε ποτέ και πουθενά. Και τα ...παιδιά.... συνεχίζουν τα ίδια εγκλήματα. Και στο τέλος ανησυχούν.... γιατί ο λαός δεν θέλει. .......ΜΑΛΙΣΤΑ........ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ