Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

16 Μαΐου 2018

Η έκθεση της Ε.Ε. για τις συντάξεις

Στα τέλη του προηγούμενου μήνα, η Κομμισσιόν έδωσε στην δημοσιότητα την ετήσια έκθεσή της περί επάρκειας των συντάξεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση (The 2018 Pension Adequacy Report: current and future income adequacy in old age in the EU). Πρόκειται για ένα κείμενο 188 σελίδων, το οποίο υποψιάζομαι ότι κανείς δεν θα μπει στον κόπο να διαβάσει. Δεν πειράζει. Τον κόπο αυτόν τον έκανε το ιστολόγιο, οπότε σήμερα σας παρουσιάζει μερικά από όσα περιλαμβάνει η εν λόγω έκθεση, κυρίως δε εκείνα τα σημεία που έχουν να κάνουν με την Ελλάδα.

Πριν ρίξουμε την ματιά μας στην έκθεση, ας σημειώσουμε ότι εισαγωγικά η Μαριάν Τύσσεν (επίτροπος απασχόλησης, κοινωνικών υποθέσεων, δεξιοτήτων και κινητικότητας της εργασίας) δηλώνει πως "οι ανησυχίες σχετικά με την επάρκεια των συντάξεων βρίσκονται πάλι ψηλά στην ημερήσια διάταξη πολλών κρατών-μελών, καθώς προσπαθούν να διατηρήσουν επαρκή συνταξιοδοτικά εισοδήματα στις γηράσκουσες κοινωνίες". Ας το έχουν αυτό υπ' όψη τους όσοι αμφισβητούν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση νοιάζεται για το επίπεδο διαβίωσης των συνταξιούχων.

Η Μαριάν Τύσσεν με τον Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ.

Στην σελίδα 108, η έκθεση διαπιστώνει: "Η Ελλάδα εφαρμόζει μια γενική συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση, η οποία διορθώνει διάφορες ελλείψεις του παρελθόντος και παρέχει περισσότερες εγγυήσεις σε συνταξιούχους χαμηλού εισοδήματος. Ωστόσο, πολλές διατάξεις αυτής της μεταρρύθμισης είχαν αρνητικό αντίκτυπο στην επάρκεια των συντάξεων. Οι αναμενόμενες προσαρμογές των συντάξεων προς τα κάτω, με τη μείωση των ποσοστών αντικατάστασης για όλες τις συντάξεις από τον Ιανουάριο του 2019, μετά και τον υπολογισμό των συνταξιοδοτικών παροχών βάσει των μέσων αποδοχών καθ' όλο τον εργασιακό βίο αντί για τα καλύτερα έτη αποδοχών, ενδέχεται να οδηγήσουν σε μείωση του επιπέδου παροχών".

Σε άλλο σημείο, η έκθεση αναλύει τις θετικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει η εκπαίδευση στην μείωση της ανεργίας. Επισημαίνει δε ότι "η εκπαίδευση παίζει έμμεσο ρόλο αυξάνοντας τη συμμετοχή στην διά βίου μάθηση και βελτιώνοντας τις συνθήκες υγείας και εργασίας", κάτι που βοηθάει στην παράταση του εργασιακού βίου. Ας μη ξεχνάμε ότι η έκθεση ασχολείται με την επάρκεια των συντάξεων και με το εισόδημα των ηλικιωμένων, οπότε η παράταση του εργασιακού βίου αποτελεί ζητούμενο εφ' όσον ο εργαζόμενος ηλικιωμένος έχει υψηλότερα εισοδήματα από έναν συνταξιούχο συνομίληκό του. Γι' αυτό η έκθεση παρατηρεί ότι, σύμφωνα με τα μοντέλα τού ΟΟΣΑ, η μέσω της εκπαίδευσης αύξηση στην διάρκεια του εργασιακού βίου θα είναι μικρή, "γεγονός που υποδηλώνει ότι θα χρειαστεί πρόσθετη ενθάρρυνση για μεγαλύτερη διάρκεια εργασίας ώστε να επιτευχθεί η αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης".

Ίσως το πιο ανησυχητικό σημείο για τους έλληνες συνταξιούχους βρίσκεται στην σελίδα 35 της έκθεσης: "Οι δαπάνες για τις συντάξεις ως ποσοστό του ΑΕΠ ποικίλλουν μεταξύ των κρατών-μελών. Η συνολική δαπάνη συντάξεων ανά ηλικιωμένο άτομο ως μερίδιο του ΑΕΠ ανά κάτοικο, λαμβάνει υπ' όψη το μέγεθος του πληθυσμού τής μεγαλύτερης ηλικίας και της οικονομίας της χώρας. Το 2015, το ποσοστό στην Ελλάδα (όπου οι δαπάνες είναι σχετικά υψηλή) ήταν υπερδιπλάσιο από ό,τι στην Εσθονία, την Ιρλανδία, τη Λιθουανία και τη Λετονία, οι οποίες έχουν τη χαμηλότερη σχετική δαπάνη". Όσο κι αν η έκφραση της συνταξιοδοτικής δαπάνης ως ποσοστού ενός ΑΕΠ βυθισμένου κατά 25% σε μια πενταετία επιδέχεται πολλών ενστάσεων, είναι γεγονός ότι οι παραπάνω φράσεις μπορούν να λειτουργήσουν και ως παρότρυνση για περαιτέρω μείωση των συντάξεων. Πάντως, για να είμαστε ειλικρινείς, η έκθεση παρατηρεί ότι "ορισμένες χώρες με σχετικά γενναιόδωρα συνταξιοδοτικά συστήματα, όπως το Λουξεμβούργο, καταγράφουν σχετικά χαμηλό ποσοστό δαπάνης σε σχέση με το ΑΕΠ τους".

Στον δεύτερο τόμο της έκθεσης και στο δεκασέλιδο κεφάλαιο που αναφέρεται στην Ελλάδα (σελίδες 75-84), γίνονται μερικές παρατηρήσεις, με τις οποίες η διαφωνία μου είναι έντονη. Όπως π.χ. το ότι "οι συντάξεις στην Ελλάδα φαίνεται να έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση των αρνητικών επιπτώσεων της κρίσης στους συνταξιούχους, δεδομένου ότι οι περισσότεροι από τους δείκτες επάρκειας των συντάξεων βελτιώθηκαν κατά την περίοδο 2008-2016". Αναρωτιέμαι μήπως οι ερευνητές μπέρδεψαν τα στοιχεία τους ή αν απλώς πρόκειται για τυπογραφικό λάθος.

Εξ ίσου εκτός πραγματικότητας φαίνεται και η διαπίστωση ότι "η μελλοντική επάρκεια των συντάξεων στην Ελλάδα διασφαλίζεται, μακροπρόθεσμα, μέσω της εφαρμογής ενός σχετικά υψηλού ποσοστού συνταξιοδοτικής αναπλήρωσης για τους χαμηλόμισθους". Προφανώς, οι ερευνητές θεωρούν τα 384 ευρώ της βασικής σύνταξης (όπως προβλέπεται στον νόμο Κατρούγκαλου) ως "υψηλή αναπλήρωση", συγκρίνοντάς το με τον μέσο όρο των 360 ευρώ τής Ευρωπαϊκής Ένωσης.

"Η φτωχή Ε.Ε.: Πάνω από 17,3 εκατομμύρια άνω των 65 ετών σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού"

Το συμπέρασμα των ερευνητών για την χώρα μας είναι ότι "το κύριο μέλημα του συνταξιοδοτικού συστήματος στην Ελλάδα παραμένει η βιωσιμότητά του, δεδομένου ότι η χώρα παρουσιάζει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά ηλικιωμένων μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. καθώς και πολύ υψηλά ποσοστά ανεργίας. Εν τούτοις, μεταξύ των βασικών ζητημάτων που αφορούν τη βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος, είναι το πώς θα διασφαλιστούν η οικονομική βιωσιμότητα μαζί με την κοινωνική αποτελεσματικότητα, οι οποίες θα εξασφάλιζαν, μεταξύ άλλων, την επάρκεια των συντάξεων. Από την άποψη αυτή, το κύριο είναι ότι η πλήρης υλοποίηση της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος του 2016 εγγυάται ένα αξιοπρεπές επίπεδο παροχών, υπό τους περιορισμούς που δημιουργεί το επίπεδο της οικονομικής ανάπτυξης μαζί με το επίπεδο των πρωτογενών πλεονασμάτων του προϋπολογισμού" (η υπογράμμιση δική μου).


Δεν θα κουράσω περισσότερο τον αναγνώστη, αφήνοντάς τον να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα από όσα παρέθεσα (και από όσα, ενδεχομένως, διαβάσει μόνος του, μέσω των συνδέσμων που του έδωσα). Θα κλείσω με μια υποσημείωση, η οποία παρατίθεται στην έκθεση, ως ερμηνευτική τής αποστροφής ότι η χώρα μας παρουσιάζει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά ηλικιωμένων σε ολόκληρη την Ευρώπη: "Το ποσοστό εξάρτησης των ηλικιωμένων στην Ελλάδα αναμένεται να διπλασιαστεί έως το 2056 (δηλαδή, από 35,8% το 2016 σε 76,3% το 2056)".

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Και όλα αυτά τα ωραία με 3.5 χρόνια ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ που συνεχίζει την σφαγή με απίστευτη αγριότητα. Μπροστά σε αυτό το έγκλημα με τον λαό να βλέπει πλέον τι σημαίνει ΑΡΙΣΤΕΡΑ έρχεται πάλι η ΑΡΙΣΤΕΡΑ να του σερβίρει καινούργια φούμαρα. Σερβίρουν την ξυνισμένη σούπα του ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ και οτι έτσι θα αυξηθούν μισθοί και συντάξεις ενω πρόκειται για την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Με την εξέλιξη της Επιστήμης και της τεχνολογίας με πολύ λιγότερη δουλειά θα υπήρχαν καλύτερες συνθήκες ζωής για την Εργατική Τάξη και τον λαό. Φθάνει να μην υπάρχει το κέρδος και τα παρασιτα της κοινωνίας οι καπιταλιστές. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...


Αερομελέτες του κ΅@#$%% που μπορούν να αποδείξουν ότι ο ελέφαντας κρύβεται καλά πίσω από μία παπαρούνα (αφού κανείς δεν έχει δει το αντίθετο).
Πάντως, συνωμοσιολογικά πάντα, ένας επιπλέον λόγος μείωσης των συντάξεων είναι να πάψουν να ζούν τα παιδιά και τα εγγόνια με τις συντάξεις των παππούδων και να βγούν να δουλέψουν στην "ελεύθερη αγορά" με 500 μεικτά το μήνα (για δεκάωρο όμως).
Προσωπικά γνωρίζω ζευγάρι με παιδί , άνεργοι και οι δύο με κάποια ψευτομεροκάματα εδώ και 4 χρόνια που ζούσαν με την (καλή) σύνταξη του παππού που τον είχαν σπιτώσει. Μόνο που ο παππούς πέθανε πέρυσι το φθινόπωρο και ...

και φυσικά οι τιτανοτεράστιοι φωστήρες - συγγραφείς της έκθεσης δεν κάνουν κουβεντούλα για τα κλεψιμέϊκα που έφυγαν από τα ταμεία, το psi, τις σπατάλες τις αρπαχτές κλπ
Εξάλλου πρέπει να πειστεί και ο τελευταίος ότι μαζί τα φάγαμε...



Ανώνυμος είπε...

Αφου δεν μπορουν να αυξησουν τους εργαζομενους θα μειωσουν τους συνταξιουχους . Με ποιον τροπο??? Ε τοση τεχνογνωσια διαθετουν οι φιλοι μας,ετσι κι αλλιως η μειωση ξεκινησε ,οι θανατοι ξεπερνουν τις γεννησεις το μονο που χρειζομασται ειναι ΥΠΟΜΟΝΗ και θα ερει η ωρα μας.

ΔΤ είπε...

Και να φανταστείτε πως υπήρχε μια εποχή, όχι πολύ μακρινή, που κάποιες μελέτες που προσπαθούσαν να αφυπνίσουν συνειδήσεις, έφταναν ακόμη και στα ελληνικά σχολεία.
Θυμάται κανείς το παρακάτω σχολικό βιβλίο? Πόσες πιθανότητες θα είχε να εμφανιστεί σήμερα στα σχολεία επί "αριστερής κυβέρνησης"?
https://www.scribd.com/document/115036623/%CE%99%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%85%CF%82


Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Το λεγόμενο "συνταξιοδοτικό" η και "ασφαλιστικό" πρόβλημα είναι η συνοπτική περιγραφή της ακαταλληλότητας της καπιταλιστικής οικονομίας να δώσει συντάξεις, και ασφάλιση γενικότερα, στους εργαζομένους.
Γι αυτό και οι ίδιοι δίνουν την μόνη δυνατή σε αυτά τα πλαίσια "λύση": Την κατάργηση του προβλήματος!
Η λεγόμενη "αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης" δεν είναι παρά μια κομψή έκφραση γι αυτό.