Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

1 Νοεμβρίου 2016

Σαρκοβόρα και κοκκορομαχίες

Από τις 7 μέχρι τις 17 του περασμένου Ιουνίου πραγματοποιήθηκε στην Πολωνία η μεγαλύτερη στρατιωτική άσκηση που έχει κάνει ποτέ η δύση. Η άσκηση είχε το κωδικό όνομα "Ανακόντα 16" και σ' αυτή συμμετείχαν 31.000 στρατιώτες από 24 χώρες είτε μέλη του ΝΑΤΟ είτε φιλικές προς αυτό. Θεωρητικά, η άσκηση είχε ως σκοπό να δοκιμαστεί η συνεργασία των στρατευμάτων ΗΠΑ και Ευρώπης κατά στρατιωτικών και χημικών απειλών αλλά και απειλών στον κυβερνοχώρο. Ήταν όμως μόνον αυτός ο σκοπός της; Και πόσο κοντά στην αλήθεια είναι ο παρακάτω τίτλος της γερμανικής Bild σε δημοσίευμά της σχετικό με την άσκηση;

Άσκηση "Ανακόντα 16" - Εδώ το ΝΑΤΟ διεξάγει πόλεμο κατά του Πούτιν  (Bild, 7/6/2016)

Οι έντονες αντιδράσεις τής Ρωσσίας ήταν και αναμενόμενες και φυσιολογικές. Μη ξεχνάμε ότι μιλάμε για μια χώρα που, στο διάβα των αιώνων, έχουν κινηθεί εναντίον της όχι και λίγοι εισβολείς, με τελευταίο τον Χίτλερ, τον οποίο συνέτριψε μεν αλλά με κόστος είκοσι εκατομμύρια νεκρούς. Πώς να αδιαφορήσει, λοιπόν, βλέποντας να μαζεύονται κοντά στα σύνορά της τόσοι στρατιώτες και τόσο πολεμικό υλικό από τόσες χώρες; Και μάλιστα, όταν η άσκηση που πραγματοποιούν φέρει ως κωδικό το όνομα ενός τεράστιου ερπετού το οποίο εξοντώνει τα θύματά του σφίγγοντάς τα; Συνεπώς, πρέπει να δεχτούμε ως απολύτως δικαιολογημένες αντιδράσεις από πλευράς Ρωσσίας τόσο την σταθερή και αδιαπραγμάτευτη στάση τους στο ζήτημα της Κριμαίας όσο και την αποφασιστική εμπλοκή τους στο συριακό πρόβλημα.

Υπάρχουν πολλοί που υποστηρίζουν πως όλα τούτα δεν πρέπει να προκαλούν ευρύτερη ανησυχία διότι συνιστούν απλώς "παιχνίδια εξουσίας", κάτι σαν καβγάδες κοκκόρων στο ίδιο κοτέτσι. Προσωπικά, δεν νομίζω πως τα πράγματα είναι τόσο απλά και εκτιμώ ότι ο κίνδυνος από τέτοιες "κοκκορομαχίες" δεν είναι αμελητέος. Θα εξηγήσω την άποψή μου αλλά πρώτα πρέπει να υπενθυμίσω ότι, όπως έχει τονίσει κατ' επανάληψη αυτό το ιστολόγιο, η μόνη ασφαλής έξοδος από την σοβούσα παγκόσμια καπιταλιστική κρίση είναι η βίαιη καταστροφή των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων και το σίγουρο είναι πως ένας εκτεταμένος πόλεμος μπορεί να εγγυηθεί μια τέτοια καταστροφή.

Είναι γεγονός ότι οι ΗΠΑ δεν βρίσκονται και στην καλύτερη οικονομική κατάσταση. Προ ημερών, το πολιτειακό υπουργείο οικονομικών επιβεβαίωσε με έκθεσή του ("Treasury International Capital Data For August") για άλλη μια φορά ότι οι ξένοι θεσμικοί επενδυτές (τράπεζες, επενδυτικά κεφάλαια κλπ) εξακολουθούν να ρευστοποιούν τις θέσεις τους σε πολιτειακά ομόλογα και, μάλιστα, με αυξανόμενο ρυθμό. Στο δωδεκάμηνο Αύγουστος 2015 - Αύγουστος 2016 τα ανεξόφλητα ομόλογα των ΗΠΑ μειώθηκαν κατά 346,4 δισ. δολλάρια ενώ στο αντίστοιχο διάστημα 2014 - 2015 είχαν μειωθεί κατά 167,5 δισ. δολλάρια. Φυσικά, αν αυτή η κατάσταση συνεχιστεί, η κοσμοκρατορία τού δολλαρίου θα τεθεί υπό σοβαρή αμφισβήτηση, επειδεινώνοντας το κόστος χρηματοδότησης των ΗΠΑ.

Είδαμε ήδη ότι απέναντι στις ΗΠΑ βρίσκεται η Ρωσσία ενός Πούτιν που δείχνει ότι αμφισβητεί ευθέως την παγκόσμια κυριαρχία της υπερδύναμης. Βέβαια, είναι γνωστό ποιος έχει υποκινήσει και ποιος επιμένει να συντηρείται το εμπάργκο κατά της Ρωσσίας. Εκτός απ' αυτό, όμως, οι ρώσσοι υποψιάζονται -για να μη πούμε ότι μαντεύουν ή ακόμη και γνωρίζουν- πως πίσω και από την παρατεταμένη μείωση των τιμών τού πετρελαίου, η οποία επίσης τους πλήττει καίρια, βρίσκεται πάλι η Ουάσιγκτον. Για να ανταποδώσουν το πλήγμα, λοιπόν, σχεδιάζουν να εκδώσουν ομόλογα ύψους ενός δισ. δολλαρίων όχι σε δολλάρια αλλά σε... κινεζικά γουάν! Βέβαια, η Μόσχα εξηγεί την κίνησή της ως απαραίτητη λόγω του εμπάργκο που της έχει επιβάλει η δύση αλλά, όπως και να έχει το πράγμα, αυτή η έκδοση αμφισβητεί ευθέως την παντοκρατορία τού δολλαρίου.

Δίπλα στην Ρωσσία φαίνεται πως βρίσκεται η Κίνα, η οποία διεκδικεί απροκάλυπτα την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία από τις ΗΠΑ. Η κινεζική στάση δεν αποκαλύπτεται μόνο από τα ρωσσικά ομόλογα που προαναφέραμε. Κυρίως αποκαλύπτεται από την συνεχή ρευστοποίηση των πολιτειακών ομολόγων που κατέχει. Μόνο τον Ιούλιο, η Κίνα μείωσε τα αποθέματά της σε τέτοια ομόλογα κατά 34 δισ. και τα πράγματα δείχνουν ότι πολύ σύντομα το Πεκίνο θα ρίξει την έκθεσή του σε ομόλογα ΗΠΑ κάτω από το ένα τρισ. (σήμερα κατέχει 1,1 τρισ.). Ως επίσημη δικαιολογία γι' αυτήν την τακτική προβάλλεται η προσπάθεια της χώρας να στηρίξει το νόμισμά της.

Εκτός από τις μεγάλες δυνάμεις, όμως, η Ουάσιγκτον φαίνεται πως αντιμετωπίζει προβλήματα και από μικρότερους πλην παραδοσιακά πιστούς σ' αυτήν συμμάχους όπως, για παράδειγμα, η Σαουδική Αραβία. Το Ριάντ δεν κρύβει την δυσαρέσκειά του από την στάση τού Κονγκρέσσου να απορρίψει το προεδρικό βέτο κατά του νομοσχεδίου που επιτρέπει σε οικογένειες θυμάτων των δίδυμων πύργων να μηνύσουν την Σαουδική Αραβία για συνεργασία με τους τρομοκράτες. Πρώτη έκφραση αυτής της δυσαρέσκειας ήταν η διατύπωση απειλής περί μείωσης ή και διακοπής των αγορών πολιτειακού στρατιωτικού υλικού. Δεύτερη και ίσως σημαντικώτερη έκφραση δυσαρέσκειας είναι η έναρξη ρευστοποίησης πολιτειακών ομολόγων (3,5 δισ. τον Αύγουστο). Οι Σαούντ ισχυρίζονται ότι αυτές οι πωλήσεις είναι απαραίτητες για να καλυφθούν τα ελλείμματα του προϋπολογισμού αλλά ποιός πείθεται;

Άσκηση Ανακόντα: 7-17/6/2016 - Επίσκεψη με νόημα Πούτιν στην Κίνα: 25/6.

Το πρόβλημα για τις ΗΠΑ δεν είναι μικρό. Αν, μάλιστα, μπουν στον χορό των ρευστοποιήσεων και άλλες χώρες ή μεγάλα επενδυτικά κεφάλαια, το πρόβλημα θα μεγαλώσει κι άλλο. Μη ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε σε μια χώρα με σχεδόν 20 τρισ. δολλάρια εθνικό χρέος (σχεδόν διπλασιάστηκε στα χρόνια τού Ομπάμα), το οποίο αντιστοιχεί στο 106% του ΑΕΠ. Με 61 χιλ. δολλαρίων χρέος να αντιστοιχεί σε κάθε πολίτη, η κατάσταση με τους αποσυρόμενους ξένους επενδυτές είναι κάθε άλλο παρά ευχάριστη.

Καθώς γνωρίζουμε ότι η ιστορικά τεκμηριωμένη διέξοδος που επιλέγουν τα ισχυρά κράτη σε κάθε κρίση είναι ο πόλεμος, νομίζω ότι όλα όσα σημειώσαμε πιο πάνω αρκούν για να δικαιολογήσουν οποιαδήποτε ανησυχία. Άλλωστε, κανένας δεν μπορεί να αισθάνεται άνετα δίπλα σε έναν ανακόντα, πολύ περισσότερο δε όταν τόσο ο κινεζικός δράκος όσο και η ρωσσική αρκούδα εποφθαλμιούν τα πρωτεία τού πολιτειακού φαλακρού αετού. Με τόσα σαρκοβόρα γύρω, πώς να μιλήσει κανείς για... κοκκορομαχίες;

----------------------------------
Σημείωση: Δείτε παραστατικά την εξέλιξη του χρέους μαζί με άλλα ενδιαφέροντα -οικονομικά και μη- στοιχεία των ΗΠΑ στο US Debt Clock.

11 σχόλια:

experience είπε...

Ναι ο πόλεμος ήταν πάντα το μέσο ξεπεράσματος της κρίσης και ξαναμοιράσματος του κόσμου κάτα μία έννοια. Επίσης δυνάμεις που ήταν στριμωγμένες οικονομικά έβρισκαν διέξοδο εκεί. Δεν είναι τόσο απλό να κάνεις ένα μεγάλης κλίμακας πόλεμο όμως τώρα γιατί υπάρχουν και τα πυρηνικά. Τις ΗΠΑ τις συμφέρει απίστευτα να γίνεται χαμός στην Ευρώπη ή τη Μέση Ανατολή καθώς είναι μακριά και σε ασφαλή απόσταση, έτσι ήταν μέχρι το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Πλέον με την εξέλιξη των οπλικών συστημάτων κανείς δεν είναι σε απόσταση ασφαλείας καθώς οποιοδήποτε μέρος του κόσμου μπορεί να είναι στόχος. Αυτό έχει δημιουργήσει μία ισορροπία που μπορεί να χαρακτηριστεί άνετα τρόμου. Βέβαια κανείς δεν εγγυάται ότι αυτό εξασφαλίζει κάτι γιατί όσο οξύνονται οι ανταγωνισμοί και τα οικονομικά προβλήματα και οι χρεωκοπίες όλα είναι πιθανά.

Ανώνυμος είπε...

Θα μου επιτρέψεις μια διαφωνία σε αυτό που αναφέρεις οτι μέσα στους Αιώνες γίνανε πολλές εισβολές στην Ρωσία απο την δύση. Αυτό είναι απόλυτα σωστό με εξαίρεση τον 2ο Π.Π. Ητανε πράγματικά επέμβαση αλλα που στόχο είχε την Ανατροπή του Σοσιαλισμού και την επιστροφή της Ρωσικής Αστικής Τάξης στην εξουσία. Πράγμα που σήμερα έχει συμβεί. Εχουμε επίσης της χώρες της Δ.Ευρώπης που μέχρι το 1991 είχανε αναγκαστικά αναγνωρίσει την ηγεμονία τον ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ στα πλαίσια του Αντικομμουνιστικού αγώνα. Μετά το 1991 ολες οι χώρες μαζί και Ρωσία Κίνα προσπαθούνε να βελτιώσουνε την θέση τους στην Ιμπεριαλιστική Πυραμίδα προς όφελος των Αστικών τους Τάξεων. Το ίδιο ισχύει και για την Ενωμένη πλέον Γερμανία. Ο Ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Συρία με την σφαγή του Συριακού λαού απο τους ΗΠΑ ΝΑΤΟ Ε.Ε Τζιχαντιστές ΡΩΣΙΑ ΚΙΝΑ ΙΡΑΝ Χεζμπολάχ τα λέει όλα. Η Μεγαλύτερη τραγωδία είναι οτι το Κ.Κ έχει μπεί κάτω απο το τμήμα της Αστικής Τάξης που είναι με τον ΑΣΑΝΤ και τις Ρωσία Κίνα Ιράν. Τα ίδια και στην Ουκρανία. Η Φασιστική Κυβέρνηση δεν προέκυψε απο παρθενογέννηση. Ητανε η προηγούμενη κυβέρνηση Γιανουκόβιτς που την στήριζε και το Κ.Κ... που εξαθλιώσανε τον λαό θέλανε να πάνε την Ουκρανία με την Ρωσία και ανοίξανε τον δρόμο στον Φασισμό. Αποτέλεσμα στην ΑΝ.Ουκρανία να σφάζουνε τον λαό για να διαλέξει Ιμπεριαλιστή. Η Ευθύνη για ότι ζούμε και ότι θα ζήσουμε βρίσκεται στην Ανατροπή του Σοσιαλισμού το 1991 και οτι μέχρι και σήμερα τα ΚΚ βρίσκονται σε διάλυση. Ιδεολογικά μιλάω. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

H φάση που βρισκόμαστε, πιστέυω είναι κάτι σαν το τέλος της "μπέλ έποχ" στις αρχές του 20ου αιώνα...
Ακόμα και οι κακοπροαίρετοι αστοί, είναι πεπεισμένοι ότι δεν μπορεί να γίνει μεγάλης κλίμακας πόλεμος, λόγο της παγκόσμιας οικονομικής διασύνδεσης και των πυρηνικών.
Από την άλλη όμως οι νόμοι του καπιταλισμού και του ΚΑΘΕ κοινωνικοοικονομικού συστήματος, είναι ατσαλένιοι από το καλύτερο κράμα θα έλεγα, και δεν μπορείς να τους ξεφύγεις, παρά μόνο να τους σπάσεις!
Για αυτό τον λόγο, ακόμα και αν σήμερα σε κανένα δεν φαίνεται λογικό να γίνει γενικευμένος πόλεμος, αργά ή γρήγορα, αυτό θα είναι η μόνη επιλογή για τους αστούς, η οποία θα έρθει είτε αυτοί θα το παίζουν αριστεροί, σοσιαλδημοκράτες του κώλου, είτε αν αυτοί οι ίδιοι θα έχουν φέρει τον φασισμό στην εξουσία, όπως στην Ουκρανία.
Ας προετοιμαζόμαστε όπως μπορούμε, ιδεολογικά, οργανωτικά, με όποιο τρόπο τέλος πάντων, ελπίζοντας για το καλύτερο και παλεύοντας για αυτό.

Κώστας

experience είπε...

@Κώστας
Νομίζω είναι περισσότερο τα πυρηνικά, η οικονομική διασύνδεση παίζει ρόλο αλλά θα τα βρουν. Εξάλλου αν αυτά που θα κερδίσουν είναι περισσότερα από αυτά που θα χάσουν και δουν ότι συμφέρει η διασύνδεση θα πάει περίπατο.

Ανώνυμος είπε...

Κώστας. Ενω αντίθετα ο ...Χρουτσόφ μόλις απειλήσανε οι Αμερικάνοι με Πυρηνικό πόλεμο για τους Πυραύλους το 1962 έτρεξε να φύγει χωρίς να ενημερώσει την Κουβανική ηγεσία η τουλάχιστον να βάλει όρο το κλείσιμο του Γκουαντάναμο. Απέσυρε τα υποβρύχια απο την Αλβανία το 1961 παρέδωσε και την Αυστρία το 1955... Είπαμε ...ειρηνική συνύπαρξει.. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

@experience

Τα πυρηνικά είναι ένα σοβαρό θέμα, αλλά σε τελική ανάλυση δεν πρόκειται οι αστοί να τα χρησιμοποιήσουν εκτεταμένα, γιατί ειδικά αυτοί, που έχουν την εξουσία, δεν θέλουν να καταστρέψουν τον κόσμο (ούτε τα κέρδη τους), αφού μετά αυτή η εξουσία δεν θα έχει κανένα νόημα!

Εκτός αυτού, ο πόλεμος δια αντιπροσώπων καλά κρατεί, και οι πυρηνικές δυνάμεις έχουν πει ότι δεν θα ρίξουν ποτέ πυρηνικά σε χώρα χωρίς αυτά, ενώ συνεχίζουν κατά κανόνα να δείνουν έμφαση στους συμβατικούς εξοπλησμούς.
Πέρα ακόμα και από αυτά, η αντιπυραυλική τεχνολογία είναι τόσο εξελιγμένη πλέων, που τα πυρηνικά είναι σχεδόν καθαρά, στρατηγικά χαρτιά.
Βέβαια παρόλα αυτά, ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει, και εννοείτε δεν αποκλείεται η χρήση τους, απλά για πυρηνικό αρμαγεδώνα δεν το κόβω...

Κώστας

Ανώνυμος είπε...

@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Βαρύ και δύσκολο θέμα πιάνεις.

Κώστας

Ανώνυμος είπε...

Κώστας. Το γνωρίζω. Πολύ βαρύ.... Ακόμα και να δεχτώ.... οτι καλά έκανε το 1962 στην Κούβα τουλάχιστον ο Αθλιος έπρεπε να είχε βάλει θέμα Γκουαντάναμο. Το αναφέρει και ο Φιντέλ. Για την Ουδέτερη.... Αυστρία του 1955.. απο εκει πέρασε λίγους μήνες μετά η βοήθεια απο το Εξωτερικό για την Ουγγρική Αντεπανάσταση του 1956 με επικεφαλής τον ...ΙΜΡΕ ΝΑΓΚΙ.... Για την Αλβανία τι να λέμε τώρα. Η Μοναδική ναυτική Βάση στην Μεσόγειο. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

experience είπε...

@Κώστας
Αυτά ισχύουν επειδή πυρηνικά δεν έχει πλέον μόνο ένας, έχει και ο αντίπαλος οπότε δεν είναι τόσο άνετοι. Γιαυτό έγραψα για ισορροπία. Είμαι σίγουρος ότι αν δεν είχε πυρηνικά η Ρωσία θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα, κάνε ένα πόλεμο μακριά και είσαι εντάξει. Λόγοι θα βρεθούν, είναι το μόνο εύκολο αν έχεις αποφασίσει να το κάνεις. Κάπου θα βρούμε να καταπατούνται δικαιώματα. Οι αντιπυραυλικές ασπίδες δε νομίζω ότι εξασφαλίζουν τίποτα, είναι ένα μέτρο αλλά όχι εξασφάλιση. Κατά τα άλλα οι πόλεμοι δι αντιπροσώπων μέχρι τώρα καλά κρατούν, ναι.

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα,προσωπικά (δεν γνωρίζω αν συμμερίζεσαι την άποψη αυτή) θεωρώ την Γερμανία προτεκτοράτο των Αμερικανών,για τον απλό λόγο ότι το στήσιμο του όλου κράτους έχει γίνει με βάση τα αμερικανικά πρότυπα,από παιδεία ως διοίκηση με διαφορές βέβαια που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Ίσως δεν θα μπορούσε να συμβεί κάτι διαφορετικό αφού ο κίνδυνος της ΕΣΔΔ για τους αμερικανούς ήταν υπαρκτός και ήθελαν να έχουν έναν ισχυρό πόλο στην περιοχή.
Αν τους βγήκε απόλυτα η στρατηγική,γιατί δεν πρέπει να λησμονούμε και την ίδια περηφάνια και τον σωβινισμό των Γερμανών πιστεύω πως είναι μια άλλη μεγάλη συζήτηση.
Ας μου επιτραπεί να αναφέρω ένα άρθρο του Leonid Bershidsky από τις 27/1/2015

https://www.bloomberg.com/view/articles/2015-01-27/germany-deserved-debt-relief-greece-doesn-t-i5fdca2y

Germany Deserved Debt Relief, Greece Doesn't

Ανώνυμος είπε...

Ασφαλώς και η Γερμανία δεν είναι Προτεκτοράτο όπως και σχεδόν καμμία χώρα πλέον. Ο Καπιταλισμός βρίσκεται πλέον στο Ιμπεριαλιστικό του Στάδιο οι Αστικές Τάξεις συμμετέχουνε συνειδητά στις Διεθνής Συμμαχίες τους με Σχέσεις Αληλεξάρτησης και διαφορετική θέση στην Ιμπεριαλιστική Πυραμίδα. Μετά το 1945 Δ.Γερμανία και οι υπόλοιπες χώρες της Δύσης συνειδητά παραχωρήσανε την ηγεμονία στις ΗΠΑ στα πλαίσια του Αντικομμουνιστικού αγώνα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ