Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

19 Σεπτεμβρίου 2016

Η πηγάδα - 6. Η εύγλωττη σιωπή

Στο προηγούμενο κείμενο έγραψα δυο φράσεις ίσως "φορτωμένες" εκφραστικά αλλά ακριβείς ως προς το περιεχόμενό τους: "Ανακαλύφθηκαν θύματα εκεί που δεν υπήρχαν και γεννήθηκαν ήρωες δίχως να τους έχει γεννήσει μάνα. Φτιάχτηκαν μέχρι και τάφοι με ονόματα που δεν είχαν καμμιά σχέση με τα γεγονότα". Ένα δείγμα του τι εννοοώ το έδωσα με τον περίφημο τάφο του ανύπαρκτου τετράχρονου. Σήμερα θα πάμε την σχετική συζήτηση λίγο παρακάτω.

Από την επόμενη κιόλας χρονιά των γεγονότων που εξιστορούμε, η αστική τάξη έβαλε μπρος την επιχείρηση εκμετάλλευσης του Μελιγαλά, εντείνοντας την αντικομμουνιστική της προπαγάνδα, προκειμένου να μαντρώσει και να εμψυχώσει τους "εθνικόφρονας" εν όψει του διαφαινόμενου εμφύλιου. Μη ξεχνάμε ότι τα υπολείμματα των ταγματασφαλιτών και οι κάθε λογής δωσίλογοι αναδείχτηκαν σε εξαιρετικούς συμμάχους αυτής της τάξης στον αγώνα της για ανάληψη της εξουσίας.

Μελιγαλάς. Τα μνήματα των "αθώων θυμάτων" σε πλήρη εγκατάλειψη.

Παρένθεση. Τα ανιστόρητα φασιστοειδή δεν έχουν κανέναν πρόβλημα στο να χαρακτηρίζουν τον μεν Μελιγαλά ως κομμουνιστικό έγκλημα του εμφυλίου τον δε Βελουχιώτη ως αποτρόπαιο εμφυλιοπολεμικό εγκληματία. Προφανώς, είτε δεν έμαθαν ποτέ ότι ο εμφύλιος άρχισε ενάμισυ χρόνο μετά τον Μελιγαλά και οκτώμισυ μήνες μετά τον θάνατο του Άρη είτε δεν τους είναι βολική η αλήθεια ότι ο ΕΛΑΣ κι ο Βελουχιώτης πολεμούσαν τους κατακτητές και τους συνεργάτες τους. Κλείνει η παρένθεση.

Από το 1945, λοιπόν, το επίσημο κράτος οργανώνει και συμμετέχει το "μνημόσυνο των θυμάτων της πηγάδας", με την συμμετοχή των προθύμων (εκκλησία, στρατιωτική και αστυνομική ηγεσία, πολιτευτές κλπ) και των άσχετων που δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς (μαθητές, στρατιώτες, δημόσιοι υπάλληλοι κλπ). Με βασιλικό διάταγμα του 1953, γίνεται έρανος (κυρίως μεταξύ στρατιωτών και μαθητών) για να ανεγερθεί μνημείο στον χώρο της πηγάδας, ενώ ο αλήστου μνήμης χουντικός υφυπουργός παιδείας και γενικός γραμματέας αθλητισμού Κωνσταντίνος Ασλανίδης φρόντισε για την τελική διαμόρφωση του μνημείου. Φυσικά, το 1967 ετίμησε τις εκδηλώσεις με την παρουσία του ο ίδιος ο αντιπρόεδρος της εθνοσωτηρίου Στυλιανός Παττακός, ο οποίος εξακολουθεί να την τιμά είτε αυτοπροσώπως είτε στέλνοντας στεφάνι.

Οι επίσημες εκδηλώσεις καταργήθηκαν όταν ήρθε στην εξουσία το ΠαΣοΚ. Από τότε έχει αναλάβει την διοργάνωσή τους ο "Σύλλογος Θυμάτων Πηγάδας". Στην αρχή, κάποιοι πολιτευτές επέμεναν να συμμετέχουν (το 1982 πήγε κι ο Σαμαράς) αλλά εδώ και χρόνια το "μνημόσυνο" έχει εκφυλιστεί σε σκέτη ολιγάριθμη συγκέντρωση φασιστών (οι φωτογραφίες από την χτεσινή εκδήλωση είναι αποκαλυπτικές). Εδώ πρέπει να αναζητήσουμε την ρίζα των φράσεων που έγραψα χτες και επανέλαβα στην σημερινή εισαγωγή.

Ας ξεχάσουμε τις αναφορές για 1500 και 3500 νεκρούς και ας πάρουμε ως σωστό τον μικρότερο αριθμό θυμάτων, το 708 του Καψάσκη. Αυτοί οι άνθρωποι δεν φύτρωσαν κάπου μόνοι τους. Είχαν γονείς, παιδιά, συζύγους, αδέλφια, κουνιάδια, μπατζανάκια, φίλους, γείτονες, συναδέλφους... Όπως και να το κάνουμε, σε κάθε έναν απ' αυτούς τους νεκρούς θα έπρεπε να αναλογούσαν και πέντε-δέκα (τουλάχιστον) ζωντανοί, που θα πήγαιναν στο ετήσιο μνημόσυνό τους. Κάθε χρόνο, δηλαδή, θα έπρεπε να βρίσκονταν στο μνημόσυνο τουλάχιστον πέντε χιλιάδες άνθρωποι, οι οποίοι θα πήγαιναν για να τιμήσουν κάποιον δικό τους, άσχετα αν εκείνος ήταν πατριώτης ή προδότης, αγρότης ή χωροφύλακας, παιδί ή γέρος. Κι όμως, από τα πρώτα κιόλας χρόνια, όλοι αυτοί ήσαν ελάχιστοι. Κι όταν έπαψε το κράτος να στέλνει κόσμο με το ζόρι (φαντάρους και σχολεία), απόμειναν μια χούφτα αμετανόητοι δωσίλογοι κι ένα μάτσο φασιστοειδή να ορκίζονται εκδίκηση...

Δείτε τι γίνεται στο Δίστομο ή στα Καλάβρυτα. Εκεί όπου υπάρχουν πραγματικά αθώα θύματα, υπάρχουν και πολλοί που όχι απλώς τους θυμούνται αλλά κινούν γη και ουρανό για την δικαίωσή τους. Τα μνήματά τους είναι πάντα περιποιημένα και πάντα βρίσκεται κάποιος να ανάψει το καντήλι τους ή έστω ένα κερί στην μνήμη τους. Μόνο στον Μελιγαλά υπάρχουν τάφοι "αθώων" παρατημένοι στην τύχη τους, χορταριασμένοι, χωρίς ονόματα, χωρίς καντήλια. Λες και οι επιζώντες δεν θέλουν να θυμούνται τους αδικοχαμένους νεκρούς τους... Αλήθεια, ποιοι είναι θαμένοι εκεί; Οι σφαγμένοι στην πηγάδα ταγματασφαλίτες; Τα θύματα της μάχης κι απ' τις δυο πλευρές; Αυτοί που εκτελούσαν οι ταγματασφαλίτες στο στρατόπεδό τους; Αυτοί που σκότωσαν οι ταγματασφαλίτες πηγαίνοντας από την Καλαμάτα στον Μελιγαλά; Κάποιος που σκοτώθηκε πέφτοντας από το μουλάρι καθώς πήγαινε στο χτήμα του; Μήπως υπάρχουν και άδειοι τάφοι ανάμεσά τους;

Και πιο πάνω, στον χώρο του προσκυνήματος, ένας μαζικός τάφος. Μαζικός τάφος! Λες και μιλάμε για τις Πλαταιές ή τις Θερμοπύλες κι όχι για ένα γεγονός χτεσινό, για το οποίο επιβάλλεται να γνωρίζουμε ονόματα. Λες κι αυτοί οι "ανώνυμοι νεκροί" δεν είχαν κάποιον δικό τους άνθρωπο να τους αναζητήσει. Προσκύνημα σε μαζικό τάφο, όπου θα μπορούσαν να βρίσκονται θαμμένοι δίπλα-δίπλα θύματα και θύτες, πού ξανακούστηκε; Πού υπάρχουν προσκυνητές αθώων θυμάτων, δίχως να κρατούν φωτογραφίες των ανθρώπων τους, δίχως να αναζητούν τους φονιάδες τους, δίχως να μιλούν σε κάποιον ερευνητή ή, έστω, απλό δημοσιογράφο για τον αδικοχαμένο συζυγό τους ή τον αδικοσκοτωμένο γονιό τους;

Τέσσερα χρόνια πριν τα γεγονότα του Μελιγαλά, στα βουνά τής Αλβανίας άφησαν τα κοκκαλά τους εκατοντάδες έλληνες στρατιώτες καθώς κυνηγούσαν τους Ιταλούς. Εβδομήντα χρόνια αργότερα, οι απόγονοί τους (οι περισσότεροι των οποίων ήσαν αγέννητοι όταν εκείνοι οι στρατιώτες πέθαιναν) έχουν αποδυθεί σε μια επίπονη διαδικασία αναγνώρισης των λειψάνων και μεταφοράς τους στην Ελλάδα, για να θαφτούν σε δικό τους μνήμα, με το όνομά τους σ' έναν σταυρό κι ένα καντήλι που θ' ανάβεται γι' αυτούς. Αντίθετα, στον Μελιγαλά, ο Καψάσκης ξέθαψε τα πτώματα πριν περάσει ένας χρόνος αλλά κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να τα αναγνωρίσει και ξαναθάφτηκαν σε μαζικό τάφο. Κι εμείς διαφωνούμε σήμερα για τον αν τα θύματα της πηγάδας ήσαν 708 ή 1200 ή 2500 ή... όσα θέλει ο καθένας, ανάλογα με το τι βολεύει όχι την αλήθεια αλλά τους σκοπούς του.

Μελιγαλάς, χτες, 18/9/2016. "Μνημόσυνο αθώων" από τρεις, έναν κούκο και κάτι χρυσαυγήτες...

Εμείς εδώ δεν θα συνωμοσιολογήσουμε υποστηρίζοντας ότι όλοι αυτοί οι τάφοι είναι άδειοι. Μόνο που είμαστε υποχρεωμένοι να παρατηρήσουμε ότι οι συντριπτικά περισσότεροι φίλοι και συγγενείς των νεκρών προτίμησαν να ξεχάσουν τους δικούς τους ανθρώπους, να τους διαγράψουν από την μνήμη τους. Προφανώς, επειδή δεν είχαν ούτε την διάθεση ούτε το κουράγιο να εμφανίζονται στην κοινωνία ως φίλοι ή συγγενείς ταγματασφαλιτών. Δυστυχώς γι' αυτούς, έτσι όπως εξελίχθηκε η ιστορία στον Μελιγαλά, δεν γινόταν να επαναλάβουν αυτό που έγινε κατά κόρο σε ολόκληρη την χώρα, δηλαδή να παρουσιάσουν τους νεκρούς δωσίλογους είτε ως πατριώτες εκτελεσμένους από τον κατακτητή είτε ως αθώα θύματα των κομμουνιστοσυμμοριτών. Και, δυστυχώς για την εθνικοφροσύνη, αυτή η σιωπή της κατ' επιλογή λήθης συνιστά την πλέον εύγλωττη ομολογία για το ποιόν των ταγματασφαλιτών.

27 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

"Ηρωες"

Χαρακτηριστική είναι η εξομολόγηση του Αθανάσιου Κάβουρα, Καπετάνιου του ΕΛΑΣ από την Αρκαδία ( Καπετάν Βασίλης): ” Στο θέμα του Ψαρρού υπήρξαμε αιμοσταγείς βασανιστές, τέρατα. Ο Ψαρρός πολεμούσε τους Γερμανούς και είχε αποκτήσει την εμπιστοσύνη των Εγγλέζων, εμείς όχι… Στο Κροκύλιο ο Άρης πήρε ως όμηρο την εικοσάχρονη αδελφή κάποιου που έφυγε για τον Ζέρβα. Διέταξε τους άνδρες του να τη βιάσουν (την βίασαν άνω από δεκαπέντε),αυτός δέ ηδονιζόταν…Ο αιμοχαρής τότε, το παλικάρι αυτό, έβγαλε το μαχαίριτου, το έμπηξε στα γεννητικά της όργανα, την ξέσχισε ως τα στήθη. Εκείνη σπάραζε σαν το ψάρι, αλλά που να την λυπηθεί. Την πήραν σέρνοντας και την πέταξαν στον Μόρνο. Αφού τελείωσε αυτό, αμέσως κάλεσε στο δωμάτιό του τον Δημήτρη από το Αλεποχώρι, και τον καβάλησε δύο φορές, αλλά δεν έμεινε ικανοποιημένος και του είπε: “Έλα άλλη μία φορά ρε Δημήτρη”.”Δεν μπορώ, καπετάνιε, πάρε και κανέναν άλλο”. Δεν τολμούσε να του πεί όχι κανένας…

Ανώνυμος είπε...

«Στην Απάνω Μεσσήνη, ρίχναμε πολύ διαφωτιστικό υλικό. Θέλαμε να σπάσουμε τον πάγο του πληθυσμού και την “ηττοπάθειά” του. Τον καλούσαμε να πάρει θέση. Η Οιχαλία είναι ένα μεγάλο κεφαλοχώρι της Απάνω Μεσσήνης.
Κάθε Κυριακή γίνεται εκεί μεγάλο παζάρι, που εξυπηρετεί τον πληθυσμό της Μεσσηνίας—Αρκαδίας.
Ένα Σάββατο βράδυ, μπήκε ένας λόχος μας στο χωριό, κατά τον Οκτώβριο 1948. Όπου υπήρχε μαγαζί ανοίχτηκε, από τσαγκάρικο, εμπορικό, μέχρι φαναρτζίδικο. Γιόμισαν οι δρόμοι του χωριού σπασμένες πόρτες, τζάμια, παραθυρόφυλλα.
Ούτε ένας κάτοικος δεν βγήκε στο παράθυρο να διαμαρτυρηθεί. Χάλαγε ο κόσμος από τους βρόντους της βαριάς και από το τρίξιμο των λοστών. Όσοι χωριάτες, άλλων μακρινών χωριών, είχαν πάει από βραδύς στην Οιχαλία, με τις πραμάτειες των, και είχαν πλαγιάσει στους δρόμους, τσαλαπατήθηκαν και οι ίδιοι και οι πραμάτειες τους.
"Ηρωες"

Το πρωί-πρωί, βγήκε δειλά-δειλά ο πληθυσμός. Οι δρόμοι ήταν γιομάτοι γνέματα, μπογιές βαφής, πρόκες, καλαπόδια, τσαλαπατημένες ντομάτες και μελιτζάνες. Οι αντάρτες δεν είχαν αφήσει τίποτα στα μαγαζιά. Όσα δεν χρειάζονταν, τα πέταγαν στους δρόμους. Τ’ άλλα χωριά, που ήρθαν πρωί στο παζάρι για να ψωνίσουν, βρήκαν γιομάτους τους δρόμους με προκηρύξεις μας. Ίσως να διάβαζαν και καμμιά. Περισσότερο, όμως, μελετούσαν και “θαύμαζαν” τα έργα μας. Φαίνεται πως τα έργα μας, μιλούσαν κατ’ ευθείαν στην καρδιά και στον νου του λαού…».
(Γιάννης Καραμούζης, διαφωτιστής του ΚΚΕ)

Alexandros Raskolnick είπε...

Πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά, σας ευχαριστώ. Μεγαλύτερη εντύπωση απ' όλα, μου έκανε η μαρτυρία εκείνου του λοχαγού: "Τώρα ήρθατε να πάρετε εκδίκηση; Τρεις μέρες που βάσταξε η μάχη, πού ήσασταν;"...

"Και καταντά το αύριο πια σαν αύριο να μη μοιάζει", που λέει κι ο ποιητής.

Ανώνυμος είπε...

Κριμα για τους αδικοχαμενους.
Ντροπη για ολους μας εκεινα τα εγκληματα
Καταρα στους σημερινους λατρεις του Χιτλερ και του Σταλιν

Ανώνυμος είπε...

Σε καλό δρόμο βρισκόμαστε όταν ουρλιάζουνε οι Αντικομμουνιστές όλων των αποχρώσεων. Ο Ψαρρός λέει πολεμούσε τους Γερμανούς και μας φέρνει σαν κριτήριο οτι τον αναγνωρίζανε οι ....ΑΓΓΛΟΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ...... Συγκοινωνούντα δοχεία όπως και ο Ζέρβας με τα τάγματα. Σε καμμία περίπτωση δεν φταίνε αυτοι. Αυτοί κάνανε την δουλειά τους συνειδητά απο το 1943 ΤΑΞΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ. Οτι εμεις κοιμόμαστε μέσα στην Εθνική Ενότητα....και τον Σοσιαλισμό με στάδια δεν φταίνε αυτοί. Θα είχαμε πάρει την εξουσία τον Οκτώβρη του 1944 την ώρα που φεύγανε οι Γερμανοί και όλα θα είχανε τελειώσει. ΟΒΕΡ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Να και ο Οπορτουνισμός παρών πάντα στην υπηρεσία του Καπιταλισμού. Ο Χίτλερ εκπρόσωπος του Καπιταλισμού στον Αντικομμουνιστικό αγώνα εκείνη την περίοδο το ίδιο με τους Μπολσεβίκους και τον Στάλιν εκπρόσωπους του Προλεταριάτου. Αυτός είναι ο Οπορτουνισμός. Παντού και πάντα σε ρόλο 5ης Φάλαγγας. ΟΙ Απόγονοι των δολοφόνων της Λούξεμπουρκ και Λίμπνεχτ ΕΜΠΕΤ ΣΑΙΝΤΕΜΑΝ που φτιάξανε τα Φασιστικά Τάγματα το 1919. ΟΙ Φασίστες μπροστά τους είναι Αγγελούδια. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Ο ιερέας του Μελιγαλά Παν. Παπαδόπουλος, σε κείμενο που έγραψε λίγα χρόνια μετά τη σφαγή, και το οποίο περιέχεται στο βιβλίο του Ηλία θεοδωρόπουλου, περιγράφει πολύ παραστατικά την κατάσταση στο Μπεζεστένι, αλλά και το έγκλημα της Πηγάδας:

“……Οι εις Μπεζεστένι ευρισκόμενοι ήσαν εις την διάθεσιν του κάθε καπετάνιου, όστις πήγαινε μέσα και συνελάμβανε όποιον ήθελε της αρεσκείας του, όπως ο τσοπάνος διαλέγει εκείνο το σφακτό που θέλει να σφάξη, τον οδηγούσε έξω και τον εκτελούσε. Ακολούθως το τραγικώτερον που συνέβει και απαίσιον στον αιώνα ήτο δύο-δύο έδεναν από τα χέρια με καλώδιο με μόνον το υποκάμισον και το εσώβρακον στη γραμμή κατά ομάδας και τους οδηγούσαν στην ιστορικήν Πηγάδα. Τους έκοβαν, άλλων το κεφάλι, τα χέρια, την μύτην, δηλαδή τους κακοποιούσαν, τους εβασάνιζαν πρώτα επάνω εις ένα κορμόν συκιάς με μάχαιραν ή πέλεκυν και τους έρριπτον εις την Πηγάδα έως ότου εκκαθάριζον εκείνους που ήθελον”. (σ.σ.Ο ιερέας ομιλεί γιά αυτοδικίες καπετάνιων (ανταρτών του ΕΛΑΣ), όχι πολιτών).

Ανώνυμος είπε...

Θα μας πεις κάτι για τα εγκλήματα των Ταγμάτων το 1941 1944 παρέα με τους Γερμανούς και τους Αγγλους. Ελα περιμένουμε..... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Ο Σπύρος Ξιάρχος, που επίσης ήταν παρών και δικάστηκε ως συμμετέχων στις εκτελέσεις, γράφει:
Ο Ξιάρχος επιβεβαιώνει έτσι γιά τη γενοκτονία του Μελιγαλά και τα εξής:

τα θύματα δεν ήταν μόνον ταγματασφαλίτες αλλά και άμαχοι,
οι φόνοι δεν ήταν τυχαίες αυτοδικίες, αλλά οργανωμένες εκτελέσεις,
αυτές οι οργανωμένες εκτελέσεις, γίνονταν σε άλλο σημείο μακριά από το Μπεζεστένι (στην Πηγάδα),
τις εκτελέσεις δεν τις έκαναν αδέσποτα στοιχεία της περιοχής, αλλά αντάρτες με την έγκριση του Βελουχιώτη. Σε διαφορετική περίπτωση, αυτός θα τις σταματούσε και θα ελευθέρωνε όλους που ήταν στην συνοδεία,
ο Άρης παρέμεινε στον Μελιγαλά (και την γύρω περιοχή) έως αργά την 16η ή τις πρωϊνές ώρες της 17ης Σεπτεμβρίου, που άρχισαν να γίνονται οι οργανωμένες εκτελέσεις στην Πηγάδα.

Ανώνυμος είπε...

Ακριβώς αυτό ήτανε το λάθος. Επρεπε να έχουμε στόχο την εξουσία και να τελειώσουνε όλα την ώρα που αποχωρούσανε οι Γερμανοί ΟΒΕΡ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Προχτές γιορτάστηκε η Απελευθέρωση της Πρέβεζας απο τον ΕΛΑΣ και η Δεκαήμερη μάχη με τους Φασίστες του ΖΕΡΒΑ. Στην συνέχεια η πόλη παραδόθηκε στους ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΖΕΡΒΑ με βάση την ....συμφωνία στην Καζέρτα..... Αποτέλεσμα να εκτελεστούνε εν ψυχρώ Εαμίτες και Επονίτες στο Γυμνάσιο της πόλης και στην Παργινόσκαλα. Και μετά έρχονται και μιλάνε για εγκλήματα οι Φασίστες και τα δίδυμα αδερφάκια τους οι Οπορτουνιστές προσφέροντας τους αβάντα ταυτίζουνε τον ΣΤΑΛΙΝ με τον Χίτλερ. ΑΞΙΟΙ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Ο Πατέρας της Δήμητρας Πέτρουλα Σωτήρης αρχηγός του Εφεδρικού ΕΛΑΣ είχε 800 Ταγματαλήτες στο νησάκι Κρανάη. Του λένε Σωτήρη έλα να τους σφάξουμε να τελειώνουμε. Απάντησε Οχι Σύντροφοι θα τους παραδόσουμε στην ...εθνική...κυβέρνηση και θα τους δικάσει δικαστήριο.... Αποτέλεσμα τους πήρανε τους φορέσανε ....αντιφασιστικά.... ρούχα και στα Δεκεμβριανά αφου τους σώσανε απο την έφοδο του ΕΛΑΣ στις Φυλακές Συγγρού σφάξανε τον λαό της Αθήνας και του Πειραιά και γυρίσανε στην Πελοποννησό να συνεχίσουνε το θεάρεστο έργο τους. Αποτέλεσμα η Οικογένεια του Πέτρουλα σφαγμένη μέσα στο σπίτι τους και ο Σωτήρης που τους εμπιστεύτηκε για Αμνηστία σφαχτηκε μέσα στην Φυλακή. ΑΧ Σωτήρη μας έφαγε η ....Εθνική ενότητα.... Και μετά έχουνε το θράσος και μιλάνε για εγκλήματα οι Αντικομμουνιστές όλων των αποχρώσεων. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Σταμάτης Ι. Σολανάκης είπε...

Του κράταγες το φανάρι του Αρη φασίστα του 19 Σεπτεμβρίου 2016 - 4:35 μ.μ.
ωραια τα Χρυσαυγητικα σου ναζιδι
Πες μας και την πηγουλα σου φασίστα....

Ανώνυμος είπε...

Τι να σου πει. Δεν υπάρχει καμμία πηγή. Σε διατεταγμένη υπηρεσία βρίσκεται μαζί με τον άλλον που τον αβαντάρει με την θεωρία των δύο άκρων. Σοσιαλφασισμός. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανάποδος είπε...

Δεν ξέρω και γι' αυτό σε ρωτώ που είσαι "κάτω από το ποτάμι" η ημιτελής δεξαμενή υπάρχει ακόμα; Δηλαδή, υπάρχει χώρος ακόμα στην Πηγάδα;

Ανώνυμος είπε...

Δεν χρειάζεται καν πηγή για να αποδειχθεί ότι λέει παπάρες.
Αναφέρει ότι οι αντάρτες σφάζανε με εντολή του Άρη, ο οποίος όμως είχε φύγει, είχαν και κινητά τότε ξέρεις...

Βέβαια και πηγές να έδινε, ακόμα και αυτά τα σάπια που έγραψε είναι απλά "μαρτυρίες", με τις οποίες γράφουν ιστορία μόνο αυτοί που δεν μπορούν να την γράψουν με πραγματικά αποδεικτικά στοιχεία.
Απλά ρωτάνε 100 άτομα, από τα 100 διαλέγουν τα 10 τα οποία είπαν αυτό που οι "ιστορικοί", έχουν αποφασίσει από τα πριν ότι θέλουν να γράψουν, μετά άμα λάχει πετάνε και καμία παραπομπή η οποία άμα κάνεις τον κόπο να την κοιτάξεις, μπορεί να μην έχει και καμία σχέση με το θέμα ή απλά είναι μεροληπτική.

Με τον ίδιο τρόπο γράφουν και οι Καλυβάς - Μαραντζίδης, και με τον ίδιο τρόπο γράφει σε μεγάλο βαθμό η αστική τάξη γενικά.
Σημασία για αυτούς δεν έχουν τα ιστορικά γεγονότα, αλλά το πως μπορεί αυτά να διαστρευλοθούν τόσο, ώστε να φανεί το ψέμα αλήθεια.
Γενικά σημασία έχει να καταγράφεται πάντα η κυρίαρχη άποψη για κάτι, και όχι η αλήθεια και η πραγματικότητα. Βέβαια υπάρχουν και οι κακόμοιροι, που ταυτίζουν την κυρίαρχη άποψη με την αλήθεια...

Κώστας

Ανώνυμος είπε...

Σπύρος Ξιάρχος
«Η αλήθεια για το Μελιγαλά» (Καλαμάτα, Μάιος 1982).
Περιγραφή της μάχης του Μελιγαλά από ένα τοπικό εαμικό στέλεχος.

Ανώνυμος είπε...

Ακόμα περιμένουμε να μας πεις κάτι για τα εγκλήματα των Ταγματαλητών το 1941 1944 και τη σφαγή του λαού μαζί με Γερμανούς και Αγγλους Απόλυτα λογικό. Χρωστάτε χάρη που δεν είχαμε Στρατηγικό στόχο τον Σοσιαλισμό να τελειώσουνε όλα για εσας ΄την ώρα που αποχωρούσανε οι Γερμανοί απο την κάθε πόλη της χώρας. Φασίστες εσείς ανάψτε ένα κεράκι στους Οπορτουνιστές. Σοσιαλφασίστες είσαστε και τα δυο παιδιά του Καπιταλισμού. Πραστικά. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Τσιριμώκος....στέλεχος του ΕΑΜ. Μ.Κύρκος....Στέλεχος του ΕΑΜ. Γ. Πασαλίδης Στέλεχος του ΕΑΜ ΥΠΕΞ στην Γεωργία το 1921 με την Κυβέρνηση Εσέρων και Μενσεβίκων πολέμησε ενάντια στους Μπολσεβικούς και μετά ήρθε στην Ελλάδα. ΟΒΕΡ........ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Kαι στην συνέχεια Τσιριμώκος...Κύρκος....Πασαλίδης κ.α συνεχίσανε το θεάρεστο έργο για την διάλυση του ΚΚΕ μέσα απο την ..ΕΔΑ... με πρώτο βήμα την άρνηση της υποψηφιότητας σε Μπελογιάννη Πλουμπίδη στις εκλογές τον Σεπτέμβρη του 1951. Το 1963 η ΕΔΑ χρέωσε την δολοφονία του Λαμπράκη στην ΕΡΕ του Καραμανλή για να κάνει αβάντα στον Παπατζή σφαγέα του λαού τον Δεκέμβρη του 1944 ενώ ήξερε οτι η εντολή δόθηκε απο το Παλάτι. Στις εκλογές το 1964 δεν κατέβασε συνδυασμούς σε 24 περιοχές για να αβαντάρει τον Σφαγέα του 1944 και στα γεγονότα του 1965 εγκλώβισε τον λαό στα δόκανα του Παπατζή. Και ενώ είχανε διαλύσει το ΚΚΕ μέσα στην ΕΔΑ απο το 1958 το 1968 φτιάξανε το προδοτικό Εσωτερικό για να καπηλευτούνε και τον τίτλου του κόμματος ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

(ορθή επανάληψη)
Εκανες πολύ καλά, που έβαλες την φωτογραφία των τάφων, που είναι εξαιρετικά εύγλωτη. Υπάρχουν τέτοιοι ΟΜΟΙΟΜΟΡΦΟΙ σταυροί (και όχι τάφοι) παρατεταγμένοι σε πεζούλες, δύο σειρές των ~40 σταυρών καθε μια, ανά δύο σε κάθε πεζούλα, σε τέσσαρες πεζούλες, δηλαδή συνολικά περίπου 40x2x4 = 320 σταυροί. Αυτοί οι σταυροί υποτίθεται σηματοδοτούν ταφές, αλλά είναι καταφανές ότι πρόκειται για μαζική κατασκευή για λόγους εντυπώσεων, που έγινε μάλλον επί χούντας, όπως λες. Οι οικείοι των νεκρών απουσιάζουν, δεν υπάρχει κάτι, που να προδίδει την παρουσία τους.... Αντίθετα, κάπου προς τις άκρες αυτής τις εικονικής ταφής στις πεζούλες, θα δεί ο επισκέπτης μερικούς σταυρούς "χειροποίητους", δηλαδή εκτός της χουντικής ..."εργολαβίας", που διακρίνονται γιατί είναι φτιαγμένοι από διαφορετικά υλικά, οι περισσότεροι από μάρμαρα διαφόρων μεγεθών, και όπου υπήρχε αχρησιμοποίητος χώρος. Αυτοί προφανώς δεν έγιναν από τους χουνταίους, αλλά είναι σαφώς μεταγενέστεροι (αφού στήθηκαν στα περιθώρια της ήδη κατασκευασμένης από τους χουνταίους εδαφικής διαμόρφωσης) και μάλλον είναι μέριμνα κάποιων, που είχαν κάποια σχέση με τα αναγραφόμενα σε αυτούς ονόματα νεκρών. Είναι δηλαδή προϊόν προσωπικής φροντίδας και άρα έχουν περισσότερη πιθανότητα να ανταποκρίνονται τουλάχιστον σε υπαρκτά πρόσωπα. Αυτοί είναι περίπου ~120(;), αν καλά θυμάμαι, από τότε, που τους είχα μετρήσει.
Θεωρώ ότι αυτοί είναι οι πραγματικοί νεκροί της Πηγάδας, συν κάποιους, που οι οικείοι τους όπως λες είτε δεν ασχολήθηκαν, είτε δε θέλανε και να ασχοληθούν.
Τώρα, όσο για το υποτιθέμενο τετράχρονο(!), νομίζω πως είναι μια από τις αρβύλες του διαδικτύου, που εύκολα ανατρέπεται. Μια προσεκτικότερη παρατήρηση της φωτογραφίας, που σημειωτέον ανήκει σε σταυρό "true" της δεύτερης κατηγορίας, που ανέφερα, και όχι στους 320 εικονικούς, δείχνει ότι μάλλον έχει παρεμβληθεί ένα στάχυ η άλλο χορτάρι που έχει κρύψει ένα νούμερο, πιθανώτατα το (1), και άρα η ηλικία του αναγραφόμενου είναι 41 ετών, ακριβώς όπως έχει εξακριβωθεί. Αυτό μπορεί εύκολα να διασταυρωθεί, μια και οι σταυροί αυτοί, όπως είπα, δεν είναι πολλοί.

everythingispolitics είπε...

Mόλυνση και έκζεματα όλοι αυτοί οι "ανώνυμοι", χρόνια σε βοθροφόρουμ ή σε διάφορα βοθροσαιτ ή και σε κανονικά σαιτ τις ίδιες κατασκευασμένες τερατωδίες και γκαιμπελισμούς διαβάζω από φασίστες μόλις παει το θέμα σε ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, Αρη, Πηγάδα κτλ κτλ

Ανώνυμος είπε...

Στην καθόλα καλολαδωμένη μηχανή του χρόνου,μπορεί κάποιος εύκολα να τη βρεί στο you tube,και συγκεκριμένα στη μαχη της Αθήνας Β,αναφέρονται στη δολοφονία της ηθοποιού Παπαδάκη.Για τη συγκεκριμένη μάλλον χρειάστηκε να δώσουν εξηγήσεις γιατί ήταν γνωστή και έκανε ζημιά.Επιστράτευσαν και ιστορικούς να δώσουν επιστημονικό κύρος στην προπαγάνδα.Για τα υπόλοιπα θύματα της σφαγής στην Ουλεν στον Περισσό δεν γίνεται κουβέντα,μόνο για την Παπαδάκη.Γιάυτούς προλαβαίνουμε να διαβάσουμε κάτι σε εφημερίδα της εποχής.Ακούγεται οτι το ΚΚΕ έκανε έρευνες και βρήκε τους δολοφόνους τους οποίους δίκασε και τιμώρησε.Από το απόκομμα της εφημερίδας της εποχής παρατηρούμε στη φωτογραφία της δίκης οτι άλλοι ήταν αυτοί που συνέλαβαν και τιμώρησαν τους δολοφόνους εγκληματίες.-Ανώνυμος Γκαιμπελίσκος

Ανώνυμος είπε...

ΟΙ Εγκληματίες που σφάξανε τον λαό παρέα με τους Γερμανούς 3.5 χρόνια και με τους Αγγλους στην Αθήνα και στον Πειραιά τον Δεκέμβρη του 1944 πουλάνε τρέλα με το κιλό. ΜΑΛΙΣΤΑ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Αρες μάρες κουκουνάρες!!!

Ανώνυμος είπε...

Aπόλυτα φυσιολογικό οταν ξεβράκωνεις τους Αντικομμουνιστές όλων των Αποχρώσεων. Η Πραγματικότητα είναι πεισματάρα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ