Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

27 Ιουνίου 2016

Brexit: Ώδινεν όρος και έτεκε μυν

Προχτές, με τα "Σαββατιάτικα", κάναμε αρκετή πλάκα με το Brexit. Ομολογώ ότι η πλάκα μού βγήκε πολύ φυσιολογικά, προφανώς επειδή δεν μπορώ να δω ο,τιδήποτε σοβαρό στην όλη ιστορία έτσι όπως εξελίχθηκε και όπως συνεχίζει να εξελίσσεται. Σε τελική ανάλυση δε, φοβάμαι ότι η σαββατιάτικη πλάκα ήταν ό,τι πιο σοβαρό θα μπορούσε να ειπωθεί για το θέμα. Δυστυχώς, αυτή η αναμπουμπούλα που επικρατεί και η οποία, βεβαίως, διογκώνεται και τροφοδοτείται δεόντως από τα μέσα ενημέρωσης, σχεδόν με αναγκάζει να επανέλθω, αφήνοντας την πλάκα κατά μέρος.

Κατ' αρχήν, ας δούμε αν υπάρχουν λόγοι για τους οποίους το συμφέρον τής Μεγάλης Βρεττανίας θα ήταν να παραμείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η βασίλισσα Ελισσάβετ ζήτησε να της πουν τρεις λόγους αλλά, προσωπικά, δεν βρίσκω ούτε έναν. Κι αυτό επειδή έχω κατά νου αυτό που ξεχνούν όλοι οι βαθυστόχαστοι υπερασπιστές τού Bremain: την πάλαι ποτέ Βρεττανική Κοινοπολιτεία ή, απλώς, Κοινοπολιτεία, όπως λέγεται σήμερα.

Συνέλευση των μελών της Κοινοπολιτείας (2009). Στο μέσον (καθήμενη) η βασίλισσα Ελισσάβετ Β',
άκρη αριστερά στην πρώτη σειρά ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας.

Τι είναι αυτή η Κοινοπολιτεία; Είναι μια ελεύθερη ένωση κρατών, τα οποία στην συντριπτική τους πλειοψηφία υπήρξαν κάποτε αποικίες της βρεττανικής αυτοκρατορίας και σήμερα αναγνωρίζουν ως κοινή γλώσσα εργασίας τα αγγλικά. Μιλάμε για 53 κράτη σήμερα, με συνολικό πληθυσμό 2 δισ. (το 30% του πλανήτη). Ανάμεσά τους είναι ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία, η Ινδία, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, η Νιγηρία, η Μαλαισία, το Καμερούν κλπ κλπ. Η συνολική έκταση των κρατών-μελών τής Κοινοπολιτείας ξεπερνάει το 20% της γης και το συνολικό ΑΕΠ τους φτάνει επίσης το 20% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Αντίστοιχα, οι 28 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (με το Ηνωμένο Βασίλειο μέσα), έχουν πληθυσμό 500 εκατ. (το 7,5% του πλανήτη) και συνολικό ΑΕΠ περίπου όσο και η Κοινοπολιτεία.

Παρένθεση. Η βασίλισσα Ελισσάβετ Β' της Αγγλίας αναγνωρίζεται από όλους ως ανώτατος άρχων της Κοινοπολιτείας. Η ίδια έχει τον τίτλο τής βασίλισσας σε 16 από τις 53 χώρες. Αυτές οι χώρες λέγονται Κοινοπολιτικά Βασίλεια και ανάμεσά τους είναι το Ηνωμένο Βασίλειο, η Αυστραλία, ο Καναδάς κλπ. Να σημειώσουμε ότι καμμιά αραβική χώρα δεν είναι μέλος τής Κοινοπολιτείας, αν και έχουν κάνει αίτηση ένταξης η Υεμένη και η Παλαιστίνη. Κλείνει η παρένθεση.

Αφού, λοιπόν, σε όλον αυτόν τον κολοσσό, η Βρεττανία έχει τον πρώτο λόγο, πρέπει να δεχτούμε ότι έχει δίκιο ο μέσος βρεττανός να αναρωτιέται: γιατί να μη φύγω από την Ευρωπαϊκή Ένωση ώστε να κάνω αλισβερίσι με το 20% του παγκόσμιου ΑΕΠ ως αφεντικό; Γιατί οι συναλλαγές μου με την Ινδία, τον Καναδά ή την Νιγηρία θα πρέπει να περνούν από την κρησάρα των Βρυξελλών και να γίνονται λαμβάνοντας υπ' όψη και τα συμφέροντα της Γερμανίας ή της Γαλλίας;

Η αλήθεια είναι ότι οι Βρυξέλλες είχαν εδώ και πολλά χρόνια έντονη ανησυχία για πιθανή έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου, ακριβώς επειδή καταλάβαιναν ότι η παραμονή του έχει προβλήματα για το πάντοτε ισχυρό βρεττανικό κεφάλαιο. Γι' αυτό και έχει θεσπιστεί η "έκπτωση" στις εισφορές που καταβάλλει η Βρεττανία στα κοινοτικά ταμεία και γι' αυτό η Ε.Ε. έχει αποδεχτεί την αυτοτέλεια του λονδρέζικου Σίτυ, το οποίο δεν υπόκειται σε κανέναν έλεγχο από τις Βρυξέλλες. Άρα, κανείς δεν μπορεί να πει ότι οι ευρωπαίοι αιφνιδιάστηκαν από την προχτεσινή επιλογή των βρεττανών ψηφοφόρων. Η αγωνία τής Κομμισσιόν εστιάζεται στην αποτροπή τού φαινομένου του ντόμινο (ήδη οι ακροδεξιοί σε Γαλλία, Ολλανδία και Ιταλία έβαλαν ζήτημα παρόμοιου δημοψηφίσματος), αν και η κατάσταση δείχνει ελεγχόμενη.


Κατά τα άλλα, οι ανοησίες που ειπώθηκαν μετά το προχτεσινό δημοψήφισμα δεν έχουν όρια. Π.χ., διατυπώθηκε η άποψη ότι η υποχώρηση της στερλίνας θα πλήξει τον τουρισμό, λες και οι βρεττανοί υποτίμησαν το νόμισμά τους. Όποιος έχει στοιχειώδη γνώση των πραγμάτων, καταλαβαίνει πως οποιαδήποτε διακύμανση στις ισοτιμίες της στερλίνας είναι προσωρινή και οφείλεται στα γνωστά βραχυχρόνια παιγνίδια των κερδοσκόπων. Σε λίγες μέρες, η ισοτιμία του βρεττανικού νομίσματος θα έχει επιστρέψει στα επίπεδα που επιθυμεί η Τράπεζα της Αγγλίας. Κι όποιος θέλει να στοιχηματίσει περί του αντιθέτου ξέρει πού να με βρει.

Ακόμη, ειπώθηκε ότι το Brexit πλήττει την ελληνική οικονομία επειδή η πτώση τής λίρας προκαλεί αύξηση στις τιμές των προϊόντων που εξάγουμε στην Μεγάλη Βρεττανία, λες και ξαφνικά η Ψωροκώσταινα μεταβλήθηκε σε εξαγωγική δύναμη ή λες και οι εξαγωγές μας στο Ηνωμένο Βασίλειο ξεπερνούν τις εισαγωγές μας απ' αυτό. Τα στοιχεία λένε ότι την περίοδο 2008-2012 οι εξαγωγές μας στο Η.Β. ανήλθαν σε 3,146 δισ. λίρες και οι εισαγωγές μας απ' αυτό σε 6,462 δισ. Συνεπώς, η φτηνή λίρα θα κάνει καλό στο εμπορικό μας ισοζύγιο, όχι κακό.

Όσο για το θέμα με τους φοιτητές, μόνο γέλια μπορεί να προκαλέσει ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται. Ας ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα εδώ: τα πανεπιστήμια στην Αγγλία είναι ιδιωτικά. Αυτό σημαίνει ότι πληρώνεις για να φοιτήσεις, πλην των φοιτητών που προέρχονται από χώρα τής Κοινοπολιτείας ή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι δεν πληρώνουν μόνο για το βασικό τους πτυχίο (για τις μεταπτυχιακές σπουδές πληρώνουν κανονικά). Άρα, όσοι πάνε στην Βρεττανία για μεταπτυχιακά δεν επηρεάζονται από το Brexit. Αντίθετα, αν η στερλίνα υποτιμηθεί (όπως λένε τα παπαγαλάκια, με τα οποία διαφωνώ καθέτως και οριζοντίως), θα βγουν και ωφελημένοι. Όσοι ετοιμάζονται να πάνε εκεί για πρώτο πτυχίο (επειδή είναι τόσο άχρηστοι ώστε δεν μπορούν να εισαχθούν στα "ξεφτιλισμένα" ελληνικά πανεπιστήμια) και δεν θέλουν να πληρώσουν, ας επιλέξουν πανεπιστήμιο στην Γαλλία, στην Γερμανία ή στην Εσθονία. Δόξα τω θεώ, υπάρχουν άλλες 26 χώρες να διαλέξουν.

[σκίτσο του λιθουανού Ρύτις Νταουκάντας]

Εν κατακλείδι, ώδινεν όρος και έτεκε μυν. Πολλή φασαρία για το τίποτε. Είναι αλήθεια ότι κάποιοι κεφαλαιοκράτες θα ζημιωθούν από την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι κάποιοι άλλοι θα κερδίσουν. Πάντως, είτε μέσα είτε έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι άστεγοι του Λονδίνου θα συνεχίζουν να ξεπαγιάζουν, οι επαίτες του Λίβερπουλ θα συνεχίσουν να στέκονται στις γωνιές με απλωμένα τα χέρια και οι επιχειρήσεις τού Σίτυ θα συνεχίσουν να συσσωρεύουν κέρδη. Κι εδώ, στην Ελλάδα, η ανεργία θα συνεχίσει να πληγώνει και η φτώχεια θα συνεχίσει να σκοτώνει, άσχετα αν οι βρεττανοί ξαναπάνε σε δημοψήφισμα "για να διορθώσουν την λανθασμένη επιλογή τους", όπως πρότεινε ο κύριος Λεβέντης...


ΥΓ: Το παραπάνω κείμενο πρέπει να διαβαστεί υποθέτοντας ότι το Leave των βρεττανών δεν θα γίνει Remain στην πορεία, κάτι για το οποίο δεν είμαι καθόλου σίγουρος, όπως έγραψα και το Σάββατο. Μη ξεχνάμε ότι η πρόσφατη ελληνική ιστορία έδειξε ότι υπάρχει το know how για κάτι τέτοιο.

17 σχόλια:

experience είπε...

Όπως και να το κάνουμε όμως είναι ένα μεγάλο χαστούκι, το να τρως πόρτα από μία μεγάλη χώρα ενώ τόσο καιρό όλοι προπαγανδίζουν υπέρ την ΕΕ σαν τρελοί, έτσι δεν είναι;

teddygr είπε...

@ experience

Δεν με πείραξε καθόλου που βγήκε Βrexit από την κάλπη αντί για Bremain. Ούτε πέρυσι με πείραξε που η δική μας κάλπη έβγαλε Όχι αντί για Ναι. Όχι πως προσδοκούσα ότι κάποιο από τα παραπάνω αποτελέσματα επρόκειτο ή πρόκειται να βελτιώσει την ζωή των απλών ανθρώπων αλλά... πώς να το κάνουμε... υπάρχει και η ηδονή να βλέπεις μερικές αντιπαθητικές φάτσες μετά απ' αυτά.

Ανώνυμος είπε...

Το αλλο που οι κατοικοι του ελληνικου προτεκτορατου σηκωσαν πλακατ NO BREXIT στο συνταγμα??

Unknown είπε...

Ή Βρετανία θα μείνει στην Ε.Ε.

experience είπε...

@teddy
Ανεξάρτητα από το δημοψήφισμα εγώ δεν καταλαβαίνω μερικά πράγματα. Νομίζω ότι ο κόσμος περιμένει υπερβολικά πολλά από τους πολιτικούς οι οποίοι δεν νομίζω ότι μπορούν να κάνουν και πολλά.
Καταρχάς ο κόσμος γενικά είναι υπέρ της ελεύθερης αγοράς, έτσι δεν είναι; Χωρίς παρεμβάσεις. Τότε γιατί περιμένει από το κράτος να του βρει δουλειά; Ας πάει στις εταιρείες και αν βρει βρήκε, αν δε βρει λυπάμαι. Καπιταλισμός σημαίνει ανταγωνισμός και ανισότητες, είναι έτσι, τώρα υπάρχουν κιάλλοι παίκτες, τα πράγματα σφίξανε, δεν υπάρχουν εγγυήσεις. Και στο προσφυγικό τι να κάνουν δηλαδή; Εφόσον οι πόλεμοι συνεχίζονται και δεν λέει κανείς τίποτα όταν θα αρχίσουν να έρχονται οι ορδές των εκτοπισμένων θα τους υποδεχτείς και θα κάνεις τουμπεκί. Τι γκρινιάζουν όλοι; Μονά ζυγά δικά μας;

Thumomenos είπε...

Αχ βρε Θοδωρή περίμενα πως και πως το σχόλιό σου για το Brexit... τελικά με δικαίωσε αυτο που διάβασα!
Καλό απόγευμα!!!

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Καλέ μου experience,
ο κόσμος δεν είναι γενικά "υπέρ της ελεύθερης αγοράς".
Πιο συγκεκριμένα, είναι υπέρ της "ελεύθερης αγοράς για όλους τους άλλους".
Για τον εαυτό του, η για το παιδί του, είναι υπέρ του "δημοσίου", και ακριβέστερα, υπέρ της μισθοδότησης από το "δημόσιο", ενώ το απόγευμα νάχει και την δεύτερη δουλίτσα του, συνηθέστατα συνυφασμένη με τα κονέ της "δημόσιας" θεσούλας του, και στην οποία να πηγαίνει και τα πρωϊνά κάποιες ώρες, στην καθιερωμένη κοπάνα μετά τον πρωϊνό καφέ στην ...."υπηρεσία"!!

Κατά κόσμον, γιός δημοσίου υπαλλήλου, που αντιμετωπίστηκε από τους συναδέλφους του σαν περίεργο species .

Ανώνυμος είπε...

Ποιός να τό'λεγε πως εθνικά περήφανοι υπήκοοι της (έστω και) πάλαι ποτέ Μεγάλης Βρετανίας, αντάξιοι απόγονοι του Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου, του Άρθουρ Γουέλσλεϋ και του Ουίνστον Τσώρτσιλ, που, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι, απέδειξαν (και στον πλέον δύσπιστο ιστορικό) πως τα νησιά Φώκλαντ δεν ''κείνται μακράν'', θα μοιραζόντουσαν με τον Κ.Π.Καβάφη κοινή, άδικη κι ασεβή προς τα λαμπρά, μεγάλα ονόματά τους μοίρα ?

Τείχη Παράφραση

Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν εντός της φυλακής των.

Ανώνυμος είπε...

@experience: Η πολιτική χαράσει την οικονομία και όχι η οικονομία την πολιτική. Το ποιό οικονομικό σύστημα θα ακολουθήσεις είναι καθαρά πολιτική απόφαση και γι' αυτό και οι Πολιτικοί φέρουν την ευθύνη.

Ο καπιταλισμός όντως εμπεριέχει ανταγωνισμό και ανισσότητες. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ανά τους αιώνες είχε την ίδια μορφή. Ούτε καν μέσα στον ίδιο αιώνα δεν έχει την ίδια μορφή. Ο καπιταλισμός του σήμερα ουδεμία σχέση έχει μ' αυτόν του 19ου αιώνα ή του 20ου. Αν διαβάσεις Άνταμ Σμιθ πχ θα αναρωτηθείς πως δεν τον έχουμε κάνει ακόμα μέλος του ΚΚ μετά θάνατον :-)

Επίσης, το να θέλουμε "ελεύθερη αγορά" (κάτι που, by the way, έχουμε εδώ και 7.000 χρόνια με τη μία ή την άλλη μορφή) δεν σημαίνει ότι θέλουμε να ψοφήσουμε κι απ' την πείνα για την πάρτη της ή να επαναφέρουμε επισήμως τις ένδοξες πρακτικές της αποικιοκρατίας και του δουλεμπορίου.

Σεχτάρ ο Τρομερός: Αυτό που κάποτε πρέπει να κατανοήσουμε είναι ότι η αποδυνάμωση του κράτους (όποιο και νάναι αυτό) οδηγεί και στην αποδυνάμωση του ίδιου του συστήματος. Δεν είναι καθόλου τυχαίο άλλωστε ότι πάντα τα κράτη καλούνται να μαζέψουν τα σπασμένα του καπιταλισμού κάθε φορά που σκάει (μιας και γι' αυτόν μιλάμε). Κι αν αποτύχουν οδηγούνται είτε σε διάλυση είτε σε πολέμους, ύστατη προσπάθεια να διατηρήσουν την συνοχή τους μηδενίζοντας το ... κοντέρ.

Κατά τ' άλλα, το να ασχολούμαστε ακόμα με τον ΔΥ που κάνει δεύτερη δουλίτσα ή ξύνεται εν ώρα εργασίας εμπίπτει στη λογική του "διαίρει και βασίλευε". Με την ίδια αυτή λογική μπορώ να αντιτείνω ότι, αφού ο Μπόμπολας είναι διαπλεκόμενος & κλέφτης, το ίδιο ισχύει και για όλους τους ιδιώτες. Καλός ο αποπροσανατολισμός από την ουσία αλλά αντιπαραγωγικός σε οποιονδήποτε διάλογο θέλει να βγάλει σοβαρά συμπεράσματα.

experience είπε...

@Ανώνυμος
έχω πάρα πολλές αμφιβολίες για το αν η πολιτική υπαγορεύει τι πρέπει να γίνει στην οικονομία ή το αντίθετο, στην πράξη δεν το βλέπω και πολύ να συμβαίνει αυτό καθώς τα συμφέροντα είναι τεράστια. Η λογική ότι συμβαίνουν αυτά που συμβαίνουν επειδή απλώς οι πολιτικοί δεν είναι σωστοί και είναι θέμα προσώπων ή ότι δεν έχει να κάνει με το νόμο του ισχυρού δε με πείθουν και πολύ. Το θέμα είναι ότι παλιότερα όταν είχαμε εμείς τα πάνω μας (και εννοώ γενικά η Ευρώπη μην πω για τη Δύση) και η Ρωσία ή η Κίνα ήταν διαλυμένες όλα καλά, τώρα που έχουν ανέβει και θα συνέχιζε να ανεβαίνει η Ρωσία αν δεν της γινόταν αυτός ο (μέχρι τώρα οικονομικός) πόλεμος διεκδικούν κομμάτι από την πίτα, όταν ανεβαίνει κάποιος, κάποιος πρέπει να πέσει, έτσι είναι αυτό. Οπότε σου λένε ότι πρέπει να γίνεις πιο ανταγωνιστικός, ας βγουν και ας εξηγήσουν επιτέλους τι σημαίνει αυτό για να είναι ξεκάθαρο και αν είναι κάτι καλό δεν θα υπάρχει πρόβλημα, έτσι δεν είναι;
Το αν θα πεινάσουμε ή οχι μη το λες σε μένα, πες το σε αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις για να το υλοποιήσουν. Αν υποθέσουμε ότι 7000 χρόνια έχουμε ελεύθερη αγορά (νομίζω ότι θα υπάρχουν πολλά αντεπιχειρήματα) τότε και όλα αυτά τα χρόνια άνθρωποι πεινάνε και έχουν καταστραφεί χώρες και λαοί από πολέμους ακριβώς για αυτά τα συμφέροντα που πάνω-κάτω υπάρχουν και τώρα οπότε δε βλέπω πως αυτό δρούσε αντίθετα σε αυτό.
Εγώ αυτό που θέλω να πω εν συντομία είναι ότι δεν φταίεθ πάντα η κακιά και χαζή Μέρκελ ή ο βλάκας ο Σόιμπλε ή ο Ολάντ κλπ. Στο σύστημα δεν είσαι πάντα στην καλή πλευρά, μπορεί να είσαι και στην άσχημη, όπως δέχεσαι τη μία πρέπει να αποδεχτείς και την άλλη. Άντε πολλά έγραψα για ένα σχόλιο.

Ανώνυμος είπε...

Δείτε και τι λέει στη wp με παραπομπές: https://en.wikipedia.org/wiki/Commonwealth_of_Nations#cite_note-103

"Ορισμένοι πολιτικοί στο ΗΒ έχουν προτείνει ότι θα πρέπει να υπάρξει μια Κοινοπολιτειακή ζώνη ελεύθερου εμπορίου*, με κάποιους να το προτείνουν σαν την εναλλακτική στη συμμετοχή στην ΕΕ.** Την επεποίθηση για αποριόριστες οικονομικές δυνατότητες της Κοινοπολιτείας, την έχει χαρακτηρίσει ο Economist σαν "την απόλυτη ευρωσκεπτικιστική φαντασία". Επιπρόσθετα, η ΕΕ βρίσκεται ήδη στη διαδικασία διαπραγμάτευσης συμφωνιών ελεύθερου εμπορίου με πολλά από τα κοινοπολιτειακά κράτη, μεταξύ των οποίων την Ινδία και τον Καναδά, και ήδη έχει συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου με άλλα, όπως τη Ν.Αφρική."

* "The role and future of the Commonwealth" (PDF). British Parliament. 15 November 2012. Retrieved 29 June 2013.

** "Why the Commonwealth Matters More Now than Ever". UK Independence Party. 11 March 2013. Retrieved 29 June 2013.

*** "Britain and the EU". The Economist.

ΧΜ

Ανώνυμος είπε...

experience: Όταν λέω ότι η Πολιτική χαράσει την Οικονομία και όχι η Οικονομία την Πολιτική, δεν εννοώ αν εσένα σου κάνουν οι πολιτικές αποφάσεις που παίρνονται για την Οικονομία.

Μέσω της ψήφου (στις Δημοκρατίες) επιλέγεις και οικονομικό σύστημα. Αν αύριο κάνεις το ΚΚΕ κυβέρνηση, λογικά συναινείς και στην αλλαγή του οικονομικού σου μοντέλου από καπιταλιστικό σε κομμουνιστικό. Εξάλλου, μέσω νόμων που ψηφίζει το Κοινοβούλιο καθορίζεται ο τρόπος λειτουργίας της Οικονομίας. Άρα, ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ δεν θα απενοχοποιήσω τους Πολιτικούς για τις οικονομικές τους αποφάσεις. Αυτοί τις υπογράφουν και τις κάνουν νόμους του κράτους. Δεν τις υπογράφει ούτε ο Μπόμπολας, ούτε ο Σόρρος ούτε ο ΣΕΒ ούτε ο Οικονομολογος της γειτονιάς μας.

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Ανώνυμε, 28 Ιουνίου 2016 - 11:07 π.μ.
"Κατά τ' άλλα, το να ασχολούμαστε ακόμα με τον ΔΥ που κάνει δεύτερη δουλίτσα ή ξύνεται εν ώρα εργασίας εμπίπτει στη λογική του "διαίρει και βασίλευε".
Μάλλον άλλα βλέπεις και άλλα διαβάζεις, ίσως λόγω (δικαιολογημένου!) "αντι-Πορτοσαλτισμού"!
1. Δεν ασχολήθηκα με τον "δημόσιο υπάλληλο" γενικά.
Σαφέστατα αναφέρομαι στο συγκεκριμένο είδος του δημοσίου υπαλλήλου, που επιθυμεί "ελεύθερη αγορά για όλους τους άλλους".
Και γι αυτόν, τουλάχιστον από μένα, δε θα υπάρξει ποτέ κανένα έλεος, ακριβώς γιατί ξέρω για τι μιλάω. Με αυτόν, όχι μόνο "διαίρει και βασίλευε", αλλά "η αυτός η εγώ"!
2. Η έννοια "Κράτος" δεν είναι αυτοτελής. Δεν υπάρχει "Κράτος γενικά". Το Κράτος είναι ο σιδηρούς βραχίονας, η ΔΥΝΑΜΗ, της κυρίαρχης τάξης. Τα σημερινά "Κράτη" όχι μόνο δεν ανταποκρίνονται στις (φρούδες) προσδοκίες των εργαζομένων να "μαζέψουν τα σπασμένα του Καπιταλισμού", αλλά, αντίθετα, τα ....απλώνουν! Τη δουλειά τους κάνουν. Ευσυνείδητα και αποτελεσματικά. Οπως και το ελληνικό.
3. Ο κάθε ιδιώτης επιχειρηματίας είναι ένας de facto εκμεταλλευτής+απατεώνας, μικρός η μεγάλος, ανάλογα με τον κύκλο εργασιών του, και ανεξάρτητα από τις προθέσεις του. Οι σπανιότατοι (μικροί), που ενδεχόμενα ξεφεύγουν από τον κανόνα, είναι valuable endangered species, και συνήθως δεν κρατάνε πολύ. Αυτούς τους τιμώ, σαν ...."αποστάτες της τάξης τους" (αληθινούς-όχι κατρούγκαλους!!!), αλλά δεν πρόκειται να ασχοληθώ μαζί τους, γιατί είναι εντελώς περιθωριακό και αφύσικο φαινόμενο.
4. Ο υπάλληλος του ιδιώτη, δεν είναι "ιδιώτης". Υπάλληλος είναι, ανεξάρτητα τι αφεντικό έχει.

experience είπε...

@Ανώνυμε
Πολύ ωραία τα λες, τέλεια. Ποιος είναι ο πολιτικός που δεν θα έλαβε υπόψη του τα συμφέροντα και έκανε πολιτική επειδή αυτός είχε την εξουσία και την επέβαλε και οι Μπομπολες-Λάτσηδες-Κόκκαληδες-Σόρροι-Τραπεζίτες κλπ έκατσαν και υπάκουσαν επειδή αυτός κάνει κουμάντο; Εγώ δεν είπα να απενοχοποιήσεις αλλά είναι τραγικά αφελές νομίζω να πιστεύεις ότι όποιος βγαίνει κάνει αυτό που νομίζει και γράφει τα συμφέροντα στα παλιά του τα παπούτσια. Δες λίγο και τον αριστερό Ολάντ σε μιά μεγάλη και ισχυρή χώρα πόσο επιβλήθηκε. Κάπου διάβασα ότι έρχεται ο Γκάμπριελ (υπουργός της Γερμανίας). Αν θες βάλε και ένα όνομα για να μιλάμε πιο συγκεκριμένα.

experience είπε...

@Ανώνυμος
Και το θέμα δεν είναι αν μου κάνουν εμένα οι αποφάσεις, αυτό από πού προέκυψε; Το θέμα είναι αν τα συμφέροντα και οι ισχυροί επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό (για να μην πω καθορίζουν) το τι πολιτική θα ακολουθηθεί. Ή συμφωνείς με αυτό ή όχι.

Ανώνυμος είπε...

experience: Ο αγαπημένος μου Terry Pratchett κάπου έγραφε ότι Ιστορία ΕΙΝΑΙ οι Βασιλιάδες, οι μάχες και τα ονόματα. Έτσι και η Πολιτική. Φυσικά και δεν είναι τα πόπολα. Πάντα ήταν οι ισχυροί. Όμως αυτοί οι ισχυροί δεν είναι χίλιοι με κοινή βούληση. Είναι χίλιοι με αντικρουόμενα συμφέροντα. Κι όταν η επικρατούσα "τάξη πραγμάτων" τραβάει το σχοινί παραπάνω απ' όσο αντέχουν τα πόπολα (δηλ. η "κοινωνική συναίνεση"), απλά χάνει το κεφάλι της και πιάνει βάρδια η επόμενη. Όμως, στο μεσοδιάστημα, η Ιστορία μας έχει συνηθίσει σε ενδιαφέρουσες ... καραμπόλες που άλλοτε ευνοούν το λαό και άλλοτε όχι. Εξαιρετικό παράδειγμα όλου αυτού του σκηνικού είναι η Γαλλική Επανάσταση. Μέχρι να καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός δεν έμεινε κεφάλι για κεφάλι όρθιο. Τόσο των μεν όσο και των δε. :-)

Σήμερα ζούμε σε εποχή που τα "κοινωνικά συμβόλαια" έχουν σπάσει και η "κοινωνική συναίνεση" δεν θεωρείται απαραίτητη (βλ. αποτελέσματα Δημοψηφισμάτων από το 2004 και μετά). Γι' αυτό και τα δικαιώματα που είχαν παραχωρηθεί (ανθρώπινα, εργασιακά, κλπ.), ακυρώνονται ένα προς ένα. Που θα οδηγήσει αυτό τις κυβερνώσες ελίτ, δεν γνωρίζω. Καμία κατάρρευση, όμως, δεν έχει προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα.

Σεχτάρ ο Τρομερός: Θα συμφωνήσω σε μεγάλο βαθμό αλλά να σου θυμίσω ότι στα ιρανικά χαλιά, κάτω κάτω, πάντα υπάρχει λάθος στην ύφανση γιατί "μόνο ο Αλλάχ είναι τέλειος". Δεν υπάρχει τέλειο Δημόσιο ούτε τέλειος Ιδιώτης ούτε τέλειο Κράτος (δηλ. μηχανισμός εξυπηρέτησης στοιχειωδών κοινών συμφερόντων της κοινωνίας που το έστησε). Δουλειά, λοιπόν, ενός ελαφρώς ευνομούμενου κράτους είναι να τα λάβει όλα αυτά υπόψη του στον ... προϋπολογισμό.

Ζογκλέρ είναι το κράτος, που προσπαθεί να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα. Όσο λειτουργεί βάσει "κοινωνικού συμβολαίου" τότε απολαμβάνει και κοινωνική συνοχή μέσω της συναίνεσης. Όταν τα στέλνει όλα στο διάολο, απλά απονομιμοποιείται και αποδυναμώνεται, καλή ώρα. Και η αποδυνάμωση δεν οδηγεί ακριβώς στον Παράδεισο.

Υ.Γ.: Σόρρυ ρε παιδιά, το φιλοσόφησα μέχρι αηδίας. Απλά είμαι σε φάση παρατήρησης παγκόσμιου "δάσους" τελευταία :-)

Ανώνυμος είπε...

Και μια διαφορετική άποψη γιατί το Brexit ήταν αναπόφευκτο...

http://anargyros61.blogspot.gr/2016/06/blog-post_89.html

Πέμπτη, 16 Ιουνίου 2016
"Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ Η ΒΡΕΤΑΝΙΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙ ΤΗΝ Ε.Ε"

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Ο ΚΥΘΗΡΙΟΣ

i-trapeza-tis-agglias-kanei-sxedia-gia-endexomeno-grexit

Τον τελευταίο καιρό βλέπουμε την Βρετανία να είναι έτοιμη να αποχωρήσει απο την ΕΕ, αλλά δεν έχουμε ακούσει ακόμα κανένα σοβαρό επιχείρημα γιατί άραγε γίνεται αυτό.
Το πιο σύνηθες επιχείρημα που ακούμε είναι ότι ο Κάμερον φοβήθηκε τάχα την αυξημένη δημοτικότητα του Φάρατζ και αποφάσισε να κάνει το δημοψήφισμα.
Μα καλά, ξέροντας ποιοί κυβερνάνε το δυτικό τουλάχιστον ημισφαίριο του πλανήτη είναι δυνατόν να πιστέψουμε κάτι τέτοιο;
Είναι δυνατόν να πιστέψουμε ότι οι τραπεζίτες για παράδειγμα που κυβερνάνε το Σίτυ του Λονδίνου θα άφηναν έναν "γραφικό" τύπο σαν τον Φάρατζ να πυροδοτήσει τον μηχανισμό που θα βγάλει την Βρετανία απο την ΕΕ;
Μιά ΕΕ την οποία με τόσο κόπο δημιούργησε η λέσχη Μπίλντεμπεργκ και τα διάφορα παρακλάδια της;
Ή μήπως ξαφνικά έπιασε όλους αυτούς τους τραπεζίτες του Σίτυ "δημοκρατική ευαισθησία" και αποφάσισαν να ρωτήσουν τον "κυρίαρχο" Βρετανικό λαό;
Μάλλον απίθανο. Άρα κάτι άλλο συμβαίνει.
Συζητώντας λοιπόν τις προηγούμενες μέρες με έναν φίλο μου, ο οποίος δουλεύει στις χρηματιστηριακές αγορές του Σίτυ, και ο οποίος γνωρίζει από πρώτο χέρι τι συμβαίνει εκεί, μου αποκάλυψε τα ακόλουθα:

Ο πραγματικός λόγος που η Βρετανία και το Σίτυ εγκαταλείπουν το άρμα της ΕΕ είναι η επικείμενη κατάρρευση της Deutsche Bank. Μίας Deutsche Bank η οποία είναι εκτεθειμένη σε στοιχήματα παραγώγων άνω των 50 τρις ευρώ.
Ένα ιλιγγιώδες ποσό παραγώγων το οποίο άν σκάσει θα συμπαρασύρει μαζί του όλη την Ευρωπαική Ένωση και όλες τις τράπεζές και τα χρηματιστήριά της.
Έτσι οι τραπεζίτες του Σίτυ βλέποντας αυτή τη βόμβα να είναι έτοιμη να σκάσει, αποχωρούν σιγά-σιγά με μικρά πηδηματάκια απο τον τόπο οπου θα γίνει η "έκρηξη".
Μέχρι τώρα πάντως οι Βρετανοί έχουν δικαιωθεί πλήρως απο την απόφασή τους να μην εισέλθουν στο "σφαγείο" του ευρώ. Η οικονομία τους πηγαίνει σχετικά καλά, και με την στερλίνα υπάρχει μεγάλη ρευστότητα στην αγορά, κάτι που φαίνεται καθαρά άν δεί κανείς τις τιμές στα ακίνητα τους.
Μακάρι και οι δικοί μας πολιτικοί εδώ να ήταν ελεύθεροι να πάρουν τέτοιες αποφάσεις. Δυστυχώς όμως μέχρι τώρα είναι όλοι υπόδουλοι στους Γερμανούς αφέντες τους, και απ ότι φαίνεται ο λαός μας είναι ο κωπηλάτης που τρώει τις βουρδουλιές στα κάτεργα του Γερμανικού πλοίου της ΕΕ.

Ας ελπίσουμε και ας παρακαλάμε το Θεό, την Παναγία και τους Αγίους όταν σκάσει το πλοίο να μην είμαστε κι εμείς μέσα.

+++

Αναρτήθηκε από ANARGYROS στις 6/16/2016 09:08:00 μ.μ.