Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

15 Σεπτεμβρίου 2015

Η Ζωή είναι ωραία;

Βρε, τί κακό είν' τούτο; Λυσσάξανε όλοι, λέμε. "Την συνέντευξη της Κωνσταντοπούλου στο Μέγκα την είδες;". Όχι, ρε παιδιά, δεν την είδα. Για την ακρίβεια δεν έχω δει ούτε λεπτό τηλεόραση εδώ και τρεις μήνες, εκτός από τους αγώνες "Φόρμουλα-1" κάποια μεσημέρια Κυριακής και υπό την προϋπόθεση ότι δεν βρισκόμουν αραχτός σε κάποια παραλία.

"Ναι, αλλά έχασες", να επιμένουν αυτοί. "Ρόμπες τους έκανε, ειδικά τον Πρετεντέρη". Αυτό το τελευταίο δεν μου λέει τίποτε. Ό,τι κι αν είπε η Ζωή στον αέρα, αποκλείεται να ξεπεράσει τούτο το ιστολόγιο στο να κάνει τον Πρετεντέρη ρόμπα. Τελικά, δεν με κατάφεραν να δω την περίφημη αυτή συνέντευξη ούτε στο youtube. Δηλαδή, για να πω την αλήθεια, ξεκίνησα να την βλέπω αλλά μέσα στα πρώτα 2-3 λεπτά μού θύμισε μια άλλη συνέντευξη-πανηγύρι που είχε δώσει πριν λίγο καιρό στην Κοσιώνη τού Σκάι και δεν συνέχισα. Το είχα ξαναδεί το έργο.

Η Κωνσταντοπούλου έχει ένα δικό της σύστημα για τις συνεντεύξεις: πετάει μια-δυο ρουκέτες και πέντε-έξι βαρελότα, τινάζοντας την συνέντευξη στον αέρα ώστε να αποφύγει τις δύσκολες ερωτήσεις (δηλαδή, τις δύσκολες απαντήσεις). Από το μπάχαλο βγαίνει κερδισμένη, καθ' όσον είναι γνωστό ότι ο λαός σιχαίνεται τα "δημοσιογραφικά" ξεράσματα τύπου Κοσιώνη, Πρετεντέρη κλπ και, συνεπώς, δεν αργεί να πάρει το μέρος εκείνου που τους βρίζει, όποιος κι αν είναι αυτός.

Πράγματι, δεν καταλαβαίνω προς τι ο εκστασιασμός με την Κωνσταντοπούλου. Επειδή είπε τότε στην Κοσιώνη ότι οι δημοσκοπήσεις τού Σκάι είναι στημένες; Επειδή αποκάλεσε τώρα στο Μέγκα τον Πρετεντέρη "αυτοαποκαλούμενο δημοσιογράφο"; Ή επειδή κατηγόρησε και τα δυο κανάλια ότι διαστρέφουν την πραγματικότητα, υπηρετούν τα συμφέροντα των αφεντικών τους και προσπαθούν να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη; Μα όλα αυτά δεν συνιστούν παρά παραβιάσεις ανοιχτών θυρών! Ξέρετε κάποιον που να μην έχει τις ίδιες ακριβώς απόψεις περί του επιπέδου, του ρόλου και του σκοπού τής "δημοσιογραφίας" των καναλιών;


Ας πάμε, όμως, παρακάτω. Η Κωνσταντοπούλου επιμένει να εμφανίζεται ως υπέρμαχος της νομιμότητας, της αριστεροσύνης και της αλήθειας. Απ' όσο θυμαμαι, όμως:

- Όταν, ως πρόεδρος της βουλής, ανακοίνωνε στον Προκόπη Παυλόπουλο την εκλογή του στο αξίωμα του προέδρου της δημοκρατίας, δεν δίστασε να πλέξει το εγκώμιο του ανδρός, αποκαλώντας τον "εγγύηση για την δημοκρατία". Στα τέλη Αυγούστου, όμως, όταν μπήκε σε λειτουργία η διαδικασία των διερευνητικών εντολών, δεν δίστασε να κατηγορήσει τον πρώην επαινεθέντα για "αντιθεσμική λειτουργία". Και πέντε μέρες αργότερα τον ξανακατηγόρησε για "αντισυνταγματική συμπεριφορά".

- Το ότι το σκίσιμο των μνημονίων ή ή κατάργησή τους με έναν νόμο κι ένα άρθρο ήσαν "σχήματα λόγου" δεν μας το είπε πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου. Μας το είπε τέσσερις μήνες αργότερα, στις 17 Μαΐου, πάλι σε συνέντευξή της στον Σκάι. Τότε το ανακάλυψε ή, απλώς, μέχρι τότε έκανε την πάπια;

- Είτε δεν κατάλαβε έγκαιρα την μνημονιακή στροφή Τσίπρα είτε έκανε πως δεν την κατάλαβε και μας δούλευε. Πώς αλλοιώς να εξηγήσει κανείς ότι χρειάστηκε να φτάσουμε στην ψήφιση της συμφωνίας στην βουλή για να διαχωρίσει την θέση της από την επίσημη γραμμή τού κόμματός της;

 - Τώρα, αφού προσκολλήθηκε στην λαφαζάνεια Λαϊκή Ενότητα, υιοθετεί σχεδόν απολύτως όσα έλεγε ο ΣυΡιζΑ πριν τις περασμένες εκλογές. Δηλαδή, κατά την γνώμη της, όλα εκείνα ήσαν καλά, σωστά και άγια αλλά ας όψονται κάποιοι για το στραβοπάτημα. Μόνο που ούτε αυτή ούτε ο Λαφαζάνης βγήκαν αμέσως να καταγγείλουν ανοιχτά το στραβοπάτημα και να διαχωρίσουν έγκαιρα την θέση τους. Όχι μόνο περίμεναν να προκηρυχθούν εκλογές για να το κάνουν αλλά μέχρι τότε επέμεναν ότι στηρίζουν την κυβέρνηση έστω κι αν διαφωνούσαν με την συμφωνία.

- Ως πρόεδρος της βουλής, δεν δίστασε να θεωρήσει την Χρυσή Αυγή ως κοινοβουλευτικό κόμμα και να την αντιμετωπίζει ισότιμα με τα άλλα κόμματα, ξεχνώντας ότι το ίδιο το κοινοβούλιο ανέστειλε την χρηματοδότηση της Χρυσής Αυγής θεωρώντας την ως εγκληματική οργάνωση. Παράλληλα δε, δεν δίστασε να κατατάξει (έστω και έμμεσα) το φασιστικό μόρφωμα στις "αντιμνημονιακές δυνάμεις", υποστηρίζοντας ότι μια σειρά μνημονιακών νόμων είναι άκυροι επειδή δεν επετράπη στους έγκλειστους χρυσαυγήτες βουλευτές να συμμετέχουν στην ψηφοφορία.

- Υποστήριξε ότι τα μνημόνια οφείλονται στην μη δημοκρατική λειτουργία του κοινοβουλίου. Αν δεν πρόκειται για τερατώδες ψέμα, πρόκειται για ασυγχώρητη αφέλεια. Τα μνημόνια οφείλονται στην δεδομένη επιθυμία των πολιτικών εκπροσώπων τής αστικής τάξης να στηρίξουν τις χειμαζόμενες τράπεζες και την κερδοφορία τού κεφαλαίου σε συνθήκες κρίσης. Άλλο αν, στην προσπάθειά τους αυτή, βίασαν και παραβίασαν κάθε έννοια δημοκρατίας και κοινοβουλευτισμού. Αν δεχτούμε ως σωστό τον ισχυρισμό τής Κωνσταντοπούλου, τότε η αποκατάσταση της δημοκρατικής λειτουργίας τού κοινοβουλίου θα πρέπει να οδηγήσει αυτόματα στην άρση των μνημονίων. Δυστυχώς, η άρση των μνημονίων δεν μπορεί να γίνει αυτόματα. Απαιτείται ευθεία σύγκρουση με τα συμφέροντα τα οποία οδήγησαν στην υπογραφή τους.


Εν πάση περιπτώσει, όσο κι αν φωνάζει στα κανάλια η Κωνσταντοπούλου κι όσους πόντους κι αν κερδίζει κάνοντας ρόμπες τους διάφορους εξωνημένους δημοσιογράφους, το κύριο σημείο δεν αλλάζει. Κι αυτό δεν είναι άλλο από την εκφρασμένη άποψη της τέως προέδρου τής βουλής ότι η θέση τής χώρας μας είναι μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μέσα στο ΝΑΤΟ, δυο καπιταλιστικούς οργανισμούς τους οποίους μπορεί η αριστερά να μεταβάλει σε φιλολαϊκούς με τους αγώνες της. Θέση η οποία, αν δεν συνιστά τερατώδη και ανιστόρητη διαστροφή, συνιστά ασυγχώρητη αφέλεια για την αριστερή Ζωή. Όσο κι αν την χειροκροτεί το τηλεθεάμον κοινό.

8 σχόλια:

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Πέστα, χρυσόστομε!
Το σύστημα ρετάρει και κοντεύει να μας τρελλάνει.
Ολοι οι φελλοί βγήκαν στον αφρό.

Ανώνυμος είπε...

Η "δημοκράτισσα" αυτή, δεν έφερε καν στην διάσκεψη των προέδρων την πρόταση νόμου του ΚΚΕ για διαγραφή με ένα νόμο και ένα άρθρο των μνημονίων και των νόμων που αυτά έφεραν. Τέτοια δημοκρατική ευαισθησία....

Ανώνυμος είπε...

Η πραγματικότητα είναι ποιό πολύπλοκη.
Πρέπει νομίζω να κρίνουμε πολιτικούς στο κοινωνικόπολιτικό
πλαίσιο της εποχής. Ένα πλαισιο βαθύτατης κοινωνικής σήψης όπου
τυπικά ακολοθούνται από κεκτημένη ταχυτητα κάποιες 'κοινοβουλευτικές'
τελετουργίες αλλά ουσιαστικά έχουμε ένα μίγμα ντόπιας και ξένης
ολιγαρχίας. Αυτό το πλαίσιο δεν το δημιούργησε η κ.Κ αλλά υπάρχει
σαν περιρρέουσα ατμόσφαιρα,
Η κ.Κωνσταντοπούλου σε μια βουλή σε κατάσταση αποσυνθεσης
έδωσε μάχες σε εξεταστικές επιτροπές , προσπαθώντας να υπερασπίσει
το θεσμό αυτό (το αν αξίζει αυτή η προσπάθεια είναι άλλη συζήτηση).
Επίσης προχώρησε την υπόθεση της επιτροπής αληθειας για το δημόσιο
χρέος και μην ξεχναμε οτι βρέθηκε στο και στο μάτι ανήθικων σεξιστικών επιθέσεων . Για μόνο γυναίκα δεν τα πήγε και άσχημα.σε μια εποχή
όπου δεν υπάρχει 'αριστερα' που να μπορεί να γίνει δύναμη πρόοδου
παρά ομάδες που ορέγονται την πρόσβαση στην κουτάλα της εξουσίας.

Και για να συνειδητοποιήσουμε το εξωτερικό εχθρικό πλαίσιο αρκεί
να θυμηθουμε πως αντέδρασε η ΕΕ στην έστω και μικρή προοπτική μιας
αριστερής ρεφορμιστικής στροφής σε μια χώρα. Κλείσιμο τραπεζών
και τα κεφαλια μέσα.

Σίγουρα η πορεία της έχει αντιφάσεις. Αλλά αυτό είναι για μένα φυσιολογικό
στη ζωή όπου οι συμμαχίες είναι ενίωτε πρόσκαιρες και καιροσκοπικές.
Το να αναζητουμε 'συνέπεια΄ λόγων και πράξεων στην πολιτική και μάλιστα
σε μια εποχή ιδεολογικής σύγχυσης και ιδεολογικού ναδίρ είναι νομίζω υποκριτικό και άδικο.

Τέλος ως προς τη συνέντευξη. Οι κλεπταποδόχοι της τηλεοπτικης ολιγαρχικης
δυναμης είναι σε όλο το πολιτικό φάσμα και ο συγχρωτισμός με το ολιγαρχικά
παπαγαλάκια για λίγη τζούρα πανελλήνιας δημοσιότητας από τις παράνομα
κατελειμενες δημόσιες συχνότητες δίνει και παίρνει..

Τελευταία όντως τείνει να γίνει και λιγο μόδα να βγαίνεις και τους τα χώνεις για λογους image making και προβολής.
Αυτό ανεξάρτητα για τους λόγους που το κάνει κανεις νομίζω εκφράζει
μια διάθεση του κόσμου.

Η κ.Κωνσταντοπούλου το κάνει νομίζω ποιό καλά από ολους , δηλαδή
δημιουργεί τις μεγαλύτερες εντυπώσεις στους ιδιωτες πολίτες που συνεχίζουν
να ζουν στην τηλεοπτική διάσταση και εκφράζει αυτή την αγανάκτηση για
την παθολογική συγκέντρωση εξουσίας από τα ολιγαρχικά κανάλια.

Κατα κάποια έννοια ίσως της 'καπελώνει' και την εκφράζει ίσως σε ένα
πλαίσιο που αποδέχονται και οι ολιγάρχες. Από την άλλη όμως ίσως ένας
πολιτικός πρέπει να μπορει να εκφράζει τάσεις του κόσμου στην δημόσια
σφαίρα (ακόμα και στη χώρα μας η σφαίρα αυτή ανήκει στους ολιγάρχες κυρίως)
Αλλά ακόμα και έτσι θεωρώ άδικο από όλους τους κλεπταποδόχους της ολιγαρχικής
δημοσιότητας να κριτικάρουμε ποιό αυστηρά αυτούς που δεν χάνουν την
ευκαιρία να αντιστρέφουν τους ρόλους στη συνέντευξη και να αποδομούν την
εικόνα που είχε μέχρι τώρα ο μέσος έλληνας για τα παπαγαλάκια.

Οπότε στη δική μου ζυγαριά η δημόσια παρουσιά της είναι θετική.
Εκφράζει δυνάμεις αμφισβήτησης του παρακμιακού συντηρητικού ολιγαρχικού
στατυος κβο στην υπαρκτή ολιγαρχικά παράνομα ελεγχόμενη δημόσια σφαίρα.

Αν καταδικάσουμε την 'Ζωή' πρέπει για να ειμαστε συνεπής να καταδικάζουμε ακόμα
περισσότερο όλους τους κλεπτααποδόχους που εμφανίζονται στα κανάλια νομιμοποιώντας τους ολιγαρχικούς υπαλλήλους σε ελεγκτές των δημοσιων προσόπων και πολιτικών.

zoot horn rollo είπε...

Ουσιαστικότατη ανάρτηση, που βάζει το θέμα στη πραγματική του διάσταση.
Για 'μενα πρόκειται για υπερφιλόδοξο άνθρωπο, που ψαχνει διαρκώς προβολή, προεδριλίκια και "καρέκλες", σε αυτό νομίζω έχει κληρονομήσει το πατέρα της. Σηκώνει φασαρία κι από ουσία μηδέν, παρά μόνο εντυπωσιασμοί και τσαμπουκάδες. Παράξενη εως ύποπτη η στάση της με τη ΧΑ, επισης.

Στη τελευταία παράγραφο τα λες όλα. Απλά, έτσι είναι.

perisian είπε...

Και μένα με προβληματίζει η στάση Κωνσταντοπούλου. Τι να πιστέψει κάποιος στις μέρες μας;
Γιατί όμως με την ίδια λογική να μη θεωρήσω και την στάση του ΚΚΕ υποκριτική; Λέει κάποια σωστά πράγματα με τη σιγουριά που του δίνει το γεγονός ότι είναι μακριά από τα να βρεθεί στη θέση να τα υλοποιήσει. Τι θα κάνει αν βρεθεί όμως;

Επίσης σίγουρα είναι κατακριτέο πως τα στελέχη κράτησαν χαμηλά τους τόνους από τον Φεβρουάριο όταν η προδοσία ήταν φανερή. Π.χ. ο Λαπαβίτσας έκανε σκληρότατη κριτική αλλά διπλωματική και δεν παραιτήθηκε. Δεν είναι όμως γνώρισμα αυτών των αρχηγοκεντρικών κομμάτων;

Εσείς σε μια αντίστοιχη θέση σε ένα κόμμα πως θα αντιδρούσατε;
Δεν είναι το ΚΚΕ ένα αρχηγοκεντρικό κόμμα όπου υπάρχει γραμμή και όλοι πάνω κάτω πρέπει να υπακούουν σε αυτή; Υπάρχει αντίλογος στο κόμμα ή οι διαφωνούντες διαγράφονται (Μπογιόπουλος)
Επίσης μήπως αυτό συμβαίνει και σε άλλα σχήματα όπως ΑΝΤΑΡΣΥΑ κτλ

Αυτοί είναι οι προβληματισμοί μου.

Ανώνυμος είπε...

Το άρθρο του Θοδωρή λέει τεκμηριωμένα τι έκανε και τι δεν έκανε αυτή σαν πρόεδρος της Βουλής και ότι τελικά αυτή, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ (δηλαδή τις βόμβες, την ανθρώπινη εκμετάλλευση και τα κέρδη του Κεφαλαίου) συνετάχθη με τα χίλια:

- Συνετάξω το Κεφάλαιο; Συνεταξάμην!
- Συνετάξω το ΝΑΤΟ; Συνεταξάμην!
- Συνετάξω την ΕΕ; Oui!

Οτι αυτή δεν έφερε την πρόταση του ΚΚΕ στην Βουλή για την κατάργηση των Μνημονίων και των Εφαρμ. Νόμων τους για να μην εκθέσει τον γλυκούλη απατεώνα, τότε αρχηγό της και όλη την απατεωνο-εταιρεία τους - που τώρα έγιναν δύο - την καθιστά ένα Αχυράνθρωπο στα μάτια μου.

Την κόβω να ψηφίζει ΝΑΙ στο Μνημόνιο #5 ή #6.

Τέλος πάντων αρκετά ασχολήθηκα με τις στρακαστρούκες των αστών. Εκτός από τα άρθρα του Θοδωρή εγώ το ευχαριστιέμαι να βλέπω στα σχόλια, καλοπροαίρετα να προσπαθούν να εξηγήσουν, μέσα στην συνεχιζόμενη συννεφόπτωση τους, τα παλούκια που συμβαίνουν στις ζωές τους με όρους, ακόμα, απλοϊστικούς και στερεότυπους που τους κρατάνε μακρυά από οποιαδήποτε δράση που θα μπορούσε να προκαλέσει ανησυχία στους "ολιγαρχικούς υπαλλήλους".

Ο δρόμος είναι ένας και αυτόν τον δείχνει το ΚΚΕ. Οργανώσου στο ταξικό συνδικάτο, στον Δρόμο διεκδικούμε τα μέσα παραγωγής και πόρους της χώρας, σχεδιάζουμε την οικονομία επιστημονικά και κεντρικά προς όφελος των πολλών.

Με νόμους στο αστικό κοινοβούλιο μόνο Μνημόνια έρχονται και το ξεβράκωμα της "Αριστεράς", όχι ο Σοσιαλισμός.

Όσοι περιμένουν σωτηρία από μεσσίες τύπου Τσίπρα, Βαρουφάκη, αυτής κτλ., ας κοιτάξουν καλά τα παιδιά τους στα μάτια απόψε πριν τα βάλουν να κοιμηθούν και ας τους πουν, συγνώμη ρε μικρό, σου χάλασα την ζωή για τις μικροαστικές μου αυταπάτες.

ΑΧΠ (http://topronomiotouftwxou.wordpress.com/)

Ανώνυμος είπε...

αν δεν κάνω λάθος ο Μπογιόπουλος δεν έχει διαγραφεί από το ΚΚΕ.

Αυτό το λινκ περιέχει απαντήσεις σε πολλές ερωτήσεις για την σημερινή κατάσταση στην Οικονομία, το ΚΚΕ και το πολιτικό του στίγμα, π.χ.

- Τι θα ωφελήσει η ενίσχυση του ΚΚΕ το λαό αφού δε συνεργάζεται με κανέναν, ούτε για κυβέρνηση ούτε για αντιπολίτευση;

- Ανάπτυξη για ποιόν;

- Φταίνε πράγματι η διαφθορά - διαπλοκή για τα δεινά της εργατικής - λαϊκής οικογένειας;

- Δεν είναι θετική η αναδιάρθρωση του χρέους;

Όλες οι ερωτήσεις εδώ.

ΑΧΠ

Συγνώμη για την κατάχρηση του χώρου.

perisian είπε...

Υπάρχει ένα άλλο ενδιαφέρον ερώτημα για το ΚΚΕ. Ας πούμε παίρνει 35% στις εκλογές σε 2 χρόνια και σχηματίζει κυβέρνηση. Τι κάνει; Πως φαντάζεστε την επόμενη ημέρα;