Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

27 Απριλίου 2015

Φασισμός δεν υπάρχει μόνο στην Χρυσή Αυγή

Μπορεί να υπάρχουν πολλοί που εκπλήσσονται από το γεγονός ότι η Χρυσή Αυγή δείχνει να αντέχει στον πόλεμο που δέχεται (χαρακτηριστικό δείγμα αντοχής της οι 388.387 ψήφοι που μάζεψε στις τελευταίες εκλογές) αλλά επιτρέψτε μου να πω ότι εγώ εκπλήσσομαι μόνο από την έκπληξή τους. Αν, μάλιστα, δεν φοβόμουν μήπως ακουστώ υπερβολικός, θα τολμούσα να συμπληρώσω ότι ίσως αυτή η έκπληξη τρέφει τους χρυσαυγήτες αλλά ας μη γίνω προκλητικός από τον πρόλογο κιόλας.

Φρονώ, λοιπόν, ότι οιαδήποτε τέτοια έκπληξη είναι παντελώς αδικαιολόγητη επειδή φασίστες, φασίζοντες και φασιστόφιλοι υπήρχαν ανέκαθεν ανάμεσά μας, άσχετα αν παριστάναμε πως δεν τους βλέπαμε. Ακόμη και το 1943 στα Καλάβρυτα ή το 1944 στο Δίστομο βρέθηκαν κάποιοι που υποστήριζαν ότι η ευθύνη για τις σφαγές βάραινε τους αντάρτες επειδή παρενοχλούσαν τους κατακτητές. Κι ακόμη και σήμερα υπάρχουν πολλοί που, παρ' ότι δηλώνουν δημοκράτες, επιμένουν να αναρωτιούνται "πού είσαι Παπαδόπουλε".

Τα Νέα, 10/10/1967: Ο "δημοκράτης" Χρήστος Λαμπράκης στην υπηρεσία του φασισμού

Δεν είναι ανάγκη να φορέσει κανείς αγκυλωτό σταυρό ή να χαιρετήσει ναζιστικά για να καταλάβουμε ότι είναι φασίστας. Όσοι καταλαβαίνουμε, έχουμε μάθει να αναγνωρίζουμε τους φασίστες όποια προβιά κι αν φορέσουν. Τους βλέπουμε στα "όργανα της τάξης", που χρησιμοποιούν τα γκλομπ τους ως προεκτάσεις των προβληματικών γεννητικών τους οργάνων, επειδή στο ανύπαρκτο μυαλό τους τα ρήματα "γαμώ" και "δέρνω" είναι ταυτόσημα. Τους βλέπουμε στους πορτιέρηδες των κλαμπ, οι οποίοι έχουν αναγάγει το φούσκωμα των μπράτσων τους σε ισόρροπο του ξεφούσκωτου εγκεφάλου τους. Τους βλέπουμε στα ψωνισμένα πλουσιόπαιδα των "καλών σχολείων", που είναι πεπεισμένα ότι οι παράδες των γονιών τους τα τοποθετούν δικαίως σε καλύτερη θέση έναντι των συνομιλήκων τους. Και, φυσικά, τους βλέπουμε σε όλους εκείνους που αισθάνονται "υπερήφανοι ως έλληνες", μιας και το μόνο που έμαθαν από ολόκληρη την αρχαιοελληνική γραμματεία είναι το "πας μη έλλην βάρβαρος" (ειδικά γι' αυτούς τους τελευταίους, έχω να προσθέσω μετά μεγάλης μου λύπης ότι, στην πραγματικότητα, αυτό το "πας μη έλλην βάρβαρος" δεν βρίσκεται γραμμένο σε κανένα αρχαιοελληνικό ή, έστω, ελληνιστικό κείμενο, άρα αποτελεί μεταγενέστερη κουταμάρα, προφανώς δημιούργημα κάποιου "ελληναρά").

Δεν χαρακηρίζεται κανείς ως φασίστας επειδή ξυρίζει το κρανίο του ή αρέσκεται να φοράει άρβυλα και αμπέχωνα αλλά επειδή έχει φασιστική συμπεριφορά. Η μόνη επιτρεπτή έκπληξη, λοιπόν, έχει να κάνει με το πόσο συχνά γινόμαστε μάρτυρες τέτοιας συμπεριφοράς από τους γύρω μας. Διότι, σε τελική ανάλυση, φασιστική συμπεριφορά είναι να παρκάρεις το αυτοκίνητό σου πάνω σε πεζοδρόμιο, σε διάβαση πεζών ή σε ράμπα αναπήρων επειδή εκεί σε βολεύει, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων σου πεζούς, ανάπηρους, μανάδες με καροτσάκια μωρών και ηλικιωμένους με μπαστούνια. Φασιστική συμπεριφορά είναι να βγάζεις καρέκλες ή γλάστρες στο οδόστρωμα μπροστά στο μαγαζί ή στο σπίτι σου ώστε να μη παρκάρει κάποιος. Φασιστική συμπεριφορά είναι ο ψευτοτσαμπουκάς σε άτομα που εκτιμάς πως είναι πιο αδύναμα από σένα. Φασιστική συμπεριφορά είναι η εναλλακτική χρήση των "γιατί εγώ και όχι αυτός;" και "γιατί αυτός και όχι εγώ;", ανάλογα με το ποιο απ' τα δυο σε εξυπηρετεί. Σε τελική ανάλυση, φασιστική συμπεριφορά είναι η κάθε λογής ρουφιανιά, το κάθε λογής ρουσφέτι και η κάθε λογής χρήση πλάγιων μέσων προς ίδιον όφελος και οι άλλοι να πάνε να πνιγούν.

Φασισμός υπάρχει συχνά κι εκεί όπου και μόνο η χρήση αυτού του όρου θα μπορούσε να ξεσηκώσει διαμαρτυρίες: στην κυβέρνηση και στο κοινοβούλιο. Για παράδειγμα, φασισμός υπάρχει στην χρήση Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, άσχετα με την όποια δικαιολογία προβάλλεται κάθε φορά (κι οι δικτάτορες, όταν έστελναν κόσμο στην εξορία ή στα εκτελεστικά αποσπάσματα, κάποιες δικαιολογίες είχαν). Φασισμός υπάρχει και στην διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών, η οποία έγινε δήθεν για την προστασία των πολιτών. Φασισμός υπάρχει στις προσαγωγές που κάνει η αστυνομία για εκφοβισμό. Φασισμός υπάρχει στις απειλές της εξουσίας πώς όποιος δεν διακανονίσει τις οφειλές του θα δεχτεί την επίσκεψη της εφορίας. Φασισμός είναι να απειλείς με διαγραφή όποιον βουλευτή σου τολμήσει να ψηφίσει κατά συνείδηση, σε περίπτωση που η συνείδησή του δεν συμφωνεί με την κομματική επιλογή. Φασισμός είναι και οι φωτογραφικές διατάξεις που βολεύουν κάποιους γνωστούς, οι τροποποιήσεις νόμων που περνούν στην ζούλα για τον ίδιο λόγο, τα πολυσέλιδα νομοσχέδια του ενός άρθρου, η κατάχρηση της διαδικασίας τού κατεπείγοντος κλπ.


Φυσικά, φασισμός είναι πάνω απ' όλα η καταστρατήγηση των δικαιωμάτων των άλλων. Εδώ έχουμε πολυάριθμες καθημερινές εφαρμογές, από εκείνους που μου αρνούνται το δικαίωμα στην εργασία με ανθρώπινες συνθήκες και αξιοπρεπείς αποδοχές μέχρις εκείνους που μου αρνούνται το δικαίωμα στην νυχτερινή ανάπαυση είτε μαρσάροντας τις μηχανές τους είτε επιδεικνύοντας την ισχύ τού ηχητικού συστήματος που έχουν στο αυτοκίνητό τους. Φασισμό δείχνει και το κράτος που αρνείται το δικαίωμά μου στην περίθαλψη ή το δικαίωμα των παιδιών μου στην μόρφωση, φασισμό δείχνει κι ο γείτονας που πετάει τα σκουπίδια του όπου βρει ή παραδίδει πινακίδες κι αφήνει το σαράβαλό του έξω από την πόρτα μου. Κι αν κάποιοι θεωρούν υπερβολικά όλα αυτά, ας σκεφτούν ότι δεν υπάρχουν μικρά και μεγάλα δικαιώματα. Η καταστρατήγηση κάθε δικαιώματος είναι φασισμός κι ο φασισμός δεν γίνεται να διακριθεί σε μικρό και μεγάλο.

Τελικά, θα ήταν οπωσδήποτε καλύτερο και ασύγκριτα πιο βολικό αν οι φασίστες ξεχώριζαν από τα ξυρισμένα τους κρανία και τους ιδιότυπους χαιρετισμούς τους. Δυστυχώς, δεν είναι έτσι. Οι φασίστες είναι σαν κι εμάς. Είναι κάποιοι από μας. Ζουν ανάμεσά μας. Και είναι περισσότεροι από όσους νομίζουμε. Ας το χωνέψουμε: φασισμός δεν υπάρχει μόνο στην Χρυσή Αυγή.

6 σχόλια:

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Θοδωρή,
Θα μου επιτρέψεις να κρατήσω το πνεύμα και όχι το γράμμα της σημερινής ανάρτησης, γιατι μας έβγαλες όλους φασίστες!
Πράγματι, σε μια κοινωνία, που αποθεώνει το εκρηκτικό μείγμα ατομισμός + βλακεία, και δηλητηριάζει όλα τα μέλη της με αυτό, είναι αναπόφευκτο να κορφιάσει στο καζάνι κάποια "χρυσή αυγή". Και προφανώς η Χ.Α. είναι η κορυφή του παγόβουνου. Η κοινωνία από κάτω είναι όλη μολυσμένη και από αυτή τη γάνα δεν είναι εύκολο να απαλλαγούμε ακόμη και όσοι (αυτο)νομιζόμαστε αντιφασίστες.
Το κακό δε είναι, πως, όταν οι αρχές της συλλογικότητας και συντροφικότητας, η ίδια η κοινωνικότητα (να αισθάνεσαι πως αποτελείς αξεχώριστο μέλος μιας ολότητας με ενιαία συνείδηση) έχουν συκοφαντηθεί και έχουν πάει περίπατο, τότε επικρατεί το "ο καθένας για την πάρτη του" και "ο σώζων εαυτόν....", ο γενικευμένος κατακερματισμός, σαν αναγκαίος όρος (προσωρινής!) ατομικής επιβίωσης, αφού δεν υπάρχει άλλος τρόπος....
Πράγματι, σε μια κοινωνία μισοφασιστική, χρειάζεται πολλή προσωπική επαγρύπνηση (και θυσία....) γιατί, όμως; Για να σώσεις τη δική σου ψυχή, σε αντίθεση με την υπόλοιπη (άρρωστη, ναί!) κοινωνία; Το μόνο, που θα καταφέρεις θα είναι να επιβεβαιώσεις, με την δική σου ΑΤΟΜΙΚΗ θυσία, τον φασισμό του γείτονά σου, που θα επωφεληθεί θαρρώντας πως ακριβώς γι αυτό είναι και "ξύπνιος"!
Καλό (και επιβαλλόμενο) είναι το ατομικό παράδειγμα μόνο υπό τον όρο της μαχητικής προβολής και διεκδίκησης της χαμένης κοινωνικότητας, με τους τρόπους, που ακριβώς απαξιώνει και γελοιοποιεί η αυτοκαταστροφική κοινωνία του "ανεπτυγμένου καπιταλισμού".
Αλλιώς γίνεσαι (θαρρώ) ιεροκήρυκας ενός σύγχρονου ρετρό χριστιανισμού.
Με τις παραπάνω σκέψεις, εγώ επιδοκιμάζω και επαυξάνω το δημοσίευμά σου.

Ανώνυμος είπε...

Δεν νομίζω πως η αγένεια,η χοντροκοπιά κλπ.είναι...βλαστάρια του καπιταλιστικού χωραφιού όπως ο φασισμός.Θέλω να πω, ότι τραβώντας ένα θέμα ,μπορεί να σπάσει,και να φύγει από τα χέρια μας εκείνο το κομμάτι που πρέπει να αναδειχθεί και να χτυπηθεί.
Ινδιάνα

teddygr είπε...

Αφού επαναλάβω τον απόλυτο σεβασμό μου προς όλες τις γνώμες (γι' αυτό άλλωστε και τις δημοσιεύω), θα επιμείνω στην άποψή μου ότι κάθε καταστρατήγηση οποιουδήποτε δικαιώματος συνιστά φασιστική συμπεριφορά. Ακόμη και η αγένεια ή η χοντροκοπιά, εφ' όσον βεβαίως πληρούν την παραπάνω προϋπόθεση.

Επειδή σε τέτοια, ευαίσθητα θέματα φροντίζω να προσέχω τις διατυπώσεις μου, ας σημειώσω ότι στο κείμενό μου δεν χαρακτήρισα ως φασίστα όποιον παρκάρει κλείνοντας το πεζοδρόμιο. Χαρακτήρισα ως φασιστική την ενέργειά του, την νοοτροπία του "εγώ να βολευτώ και γαία πυρί μειχθήτω".

Βεβαίως, πολύ φοβάμαι ότι άτομα που συμπεριφέρονται κατά κανόνα μ' αυτόν τον τρόπο, είναι λίαν ευάλωτα από την φασιστική ιδεολογία και αποτελούν πρώτης τάξεως υλικό για την κατασκευή αυριανών φασιστών. Και για να το πω ανάποδα: ο ασφαλέστερος τρόπος να μη γίνω φασίστας είναι να μάθω να σέβομαι τα δικαιώματα του συνανθρώπου μου.

Όλα αυτά, κατά την άποψή μου, πάντα.

teddygr είπε...

Αγαπητέ Σεχτάρ,

ελπίζω πως δεν εννοείς ότι, προκειμένου να μην επιβεβαιωθεί ο φασισμός τού γείτονά μου, πρέπει να γίνω κι εγώ φασίστας, έτσι;

[Πλάκα κάνω! Κατάλαβα πολύ καλά τι εννοείς. Απλώς, θέλω να δείξω πόσο εύκολα μπορεί να παρανοηθεί μια κρυστάλλινη άποψη.]

Ανώνυμος είπε...

Δεν είναι πως έχω σοβαρή διαφωνία επί της ουσίας, ούτε πως δεν σιχαίνομαι τέτοιες συμπεριφορές.Ο λόγος που θα απέφευγα να τις χαραχτηρίσω συλήβδην φασιστικές είναι πως φοβάμαι ότι αυτό το "άπλωμα" του ορισμού υποβαθμίζει την τεράστια δυσκολία στην αντιμετώπιση του τέρατος.Σου λέει ο άλλος-όχι το άρθρο- ανεβάζουμε το επίπεδο της παιδείας και τελειώσαμε με το φασισμό.Αμ,δε!
Ινδιάνα

Δημήτρης είπε...

Ἐγώ εἰμι Κύριος ὁ Θεός σου, οὐκ ἔσονται σοὶ θεοὶ ἕτεροι πλὴν ἑμοῦ.
Είστε ένα τίποτα αλλά αν κάνετε ένας-ένας ξεχωριστά αυτό που λέω εγώ ο πάνσοφος, ο πανάγαθος, ο παντογνώστης, θα σας αγαπάω - θα πάρετε αξία, θα συντρίψω τους εχθρούς σας (τους άπιστους) και θα σας σώσω. Υποταχτείτε στους εκπροσώπους μου επί της γής και μην τολμήσετε να σκεφτείτε. Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι.

Οι βάσεις έχουν τεθεί από πολύ παλιά.