Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

28 Δεκεμβρίου 2013

Γιορτάρες μέρες...

*** Με συνεπήρε το Πνεύμα των Χριστουγέννων κι άφησα για λίγο τα ιστολόγια. Κοιμήθηκα κι ονειρεύτηκα έναν κόσμο δίχως πολέμους, όπου όλοι οι άνθρωποι ήσαν ίσοι... κανείς δεν πεινούσε, κανείς δεν κρύωνε, κανείς δεν κοιμόταν στον δρόμο... όλα τα παιδικά πρόσωπα ήσαν γελαστά...

Με ξύπνησε η τηλεόραση που άνοιξε η γυναίκα μου. Για την ακρίβεια, με ξύπνησε η γλυκανάλατη φωνή τού ροκ Στουρνάρα. "Αν μειώσουμε τον ειδικό φόρο κατανάλωσης στα καύσιμα, κάποιοι θα θερμαίνουν τις πισίνες τους"... Πώς να μη πεταχτώ με τέτοια ροχάλα που έφαγα στην μούρη;

Γιορτάρες μέρες... Ούτε να ονειρευτούμε δεν μπορούμε, με τους πρόστυχους...


*** Είμαστε σίγουροι ότι ο Λιάπης πήγε για διακοπές στην Άπω Ανατολή; Μήπως πήγε για να κάνει τράμπα τίποτε λογαριασμούς, τώρα που πιάστηκε ο Κάντας κι άρχισε να ξερνάει;


*** Γιατί άραγε τούτες τις ημέρες που τα μαγαζιά ήσαν ανοιχτά ώρες ατελείωτες, οι μαγαζάτορες δεν χέστηκαν στις εισπράξεις; Με καμμιά δεκαριά μίλησα, την ίδια καρμπόν απάντηση μου έδωσαν: "Καταστραφήκαμε οριστικά".

Μάλλον έχει δίκιο το ΚουΚουΕ που έβγαλε ανακοίνωση πως "η αιτία της χαμηλής κίνησης στα καταστήματα ακόμη και τις ημέρες των εορτών δεν είναι το ωράριο, αλλά η ανέχεια και η φτώχεια των λαϊκών οικογενειών".

Α, ρε Χατζημπούλη... Η κυριακάτικη αργία σε μάρανε.


*** Φορομπλόκο στις επενδύσεις, καταγγέλει το Έθνος. Από δω και πέρα, λέει, όποτε αγοράζεις ακίνητο, επενδύεις σε μετοχές, συστήνεις εταιρεία κλπ, θα πρέπει να δικαιολογείς το πόθεν έσχες τα ανάλογα ποσά αλλοιώς θα φορολογείσαι τεκμαρτά γι' αυτά.

Ας πει κάποιος σ' αυτόν τον ηλίθιο δημοσιογράφο-ρεπόρτερ, ο οποίος γράφει τις παραπάνω πίπες, ότι κάτι τέτοιο ισχύει χρόνια τώρα. Μόνο που κανένας αφράτος δεν είναι τόσο μαλάκας ώστε να κάνει τέτοια πράγματα στο όνομά του. Στήνει μια εταιρεία με πέντε χιλιάρικα κεφάλαιο και ξεμπερδεύει. Βλέπετε, οι εταιρείες δεν έχουν πόθεν έσχες αλλά πόθεν αίσχος.

Και μη ρωτήσετε πώς είναι δυνατόν να αγοράσει ακίνητο μια εταιρεία με πέντε χιλιάδες κεφάλαιο. Η εταιρεία τού λιβανέζου Σάφα, που έκλεισε την δουλειά των 1,32 δισ. ευρώ με τα υποβρύχια και τα ναυπηγεία, είχε κεφάλαιο μόλις είκοσι πέντε χιλιάρικα.


*** Αχ, βρε Χάρη μου!

Για τον -διάσημο πλέον- διοικητή τού Νοσοκομείου Παίδων λέω. Ο οποίος αισθάνθηκε και πολύ μαλάκας, βλέποντας εκατομμύρια να σφυρίζουν γύρω του και στην τσέπη του να μη μπαίνει σέντσι. "Τόσα λεφτά κυκλοφορούν, για εμάς δεν έχει;" αναρωτήθηκε με καημό και όρμησε στον πατσά.

Μα κι εσύ, βρε Χάρη μου... Κοτζάμ διοικητής ενός κοτζάμ νοσοκομείου, είκοσι πέντε χιλιάρικα λιμπίστηκες; Είκοσι πέντε ψωροχιλιάρικα; Από τα οποία, μάλιστα, θα έδινες και κάτι στον λεβέντη που έφτιαχνε την δουλειά; Ψιλικατζής έγινες και γι' αυτό την πλήρωσες. Ολόκληρος Τομπούλογλου κι έμεινες με τον πούλογλου; Προφανώς, δεν είχες δει τον Σταυρίδη να εξηγεί το πώς δουλεύει το πράγμα:

1 σχόλιο:

Γιώργος είπε...

Πολύ ωραία τα κείμενά σας όπως καιτο βιντεάκι στο τέλος που δέν το ήξερα.