Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

9 Απριλίου 2013

Ένας κόσμος λίγο πιο καθαρός

"Την ταινία για την Μάργκαρετ Θάτσερ δεν την έχω δει. Είχα τόσο καιρό την Θάτσερ πρωθυπουργό ώστε δεν θέλω να την ξαναδώ, ακόμη κι αν την ενσαρκώνει η Μέρυλ Στρηπ. Το να βάλεις μια σταρ του Χόλλυγουντ να παίξει μια από τις πιο μοχθηρές πρωθυπουργούς που είχαμε ποτέ είναι δεδομένο ότι θα στηρίξει την δεξιά, θα στηρίξει την εικόνα τής Θάτσερ. Διότι σε όλους θα αρέσει η Μέρυλ Στρηπ και, κατ' επέκταση, σε όλους θα αρέσει η Μάργκαρετ Θάτσερ. Κι έτσι δεν θα συνειδητοποιήσουν την αλήθεια για όσα έκανε, τα οποία ήσαν πολύ διχαστικά. Ήταν πολύ κακόβουλο αυτό που έκανε. Επομένως αυτή η ταινία δεν είναι καλή ιδέα.

Αναφορικά με την παρακαταθήκη της... Η παρακαταθήκη της είναι ότι η απληστία είναι καλή. Η παρακαταθήκη της είναι ότι οι πλούσιοι πρέπει να γίνουν ισχυρότεροι κι ότι εμείς πρέπει να είμστε δύσπιστοι σε κάθε συλλογική προσπάθεια. Ήταν αποτελεσματική στο να κάνει μια γενιά, ίσως και δυο γενιές, να πιστέψουν ότι έτσι πρέπει να ζουν, ότι δεν υπάρχει εναλλακτική επιλογή. Αυτό ήταν μια από τις αγαπημένες της φράσεις: δεν υπάρχει εναλλακτική λύση.

Εμείς πρέπει να υποστηρίξουμε ότι υπάρχει, ότι μπορούμε να συνεργαστούμε για το κοινό καλό. Ότι η κρίση και η κατάρρευση του καπιταλισμού είναι προϊόντα του καπιταλισμού και όχι της έλλειψης συνεργασίας μεταξύ μας. Είναι συνέπεια ενός τρόπου οργάνωσης της οικονομίας που είναι απάνθρωπος, αναποτελεσματικός, δεν προστατεύει τον πλανήτη και τους πόρους του και θα καταστρέψει τον πλανήτη. Το να προτείνεις ότι η απάντηση είναι η καταστροφή όσων αντιτίθενται στον καπιταλισμό (όπως η δημόσια ιδιοκτησία) είναι παράλογο. Πρέπει να προστατεύσουμε την δημόσια ιδιοκτησία, να την επεκτείνουμε, να αναδιοργανώσουμε την κοινωνία πάνω σ' αυτό το μοντέλο. Και τότε μπορούμε να πετύχουμε."


Τα παραπάνω λόγια δεν ανήκουν σε κάποιον ιδεολόγο κομμουνιστή. Είναι η απάντηση που έδωσε ο βρεττανός σκηνοθέτης Κεν Λόουτς όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφο για την ταινία "Η σιδηρά κυρία", η οποία αναφέρεται στην ζωή και το έργο τής Μάργκαρετ Θάτσερ.

Χτες, λοιπόν, η Θάτσερ μάς άφησε χρόνους και δεν καταλαβαίνω γιατί οι εγγλέζοι θρηνούν. Δεν μπόρεσα να μη φασκελώσω την τηλεόραση μόλις είδα μια αγγλίδα να αφήνει μια ανθοδέσμη στην εξώπορτα της ακαταονόμαστης. Υποθέτω ότι η συντριπτική πλειοψηφία του υπόλοιπου κόσμου δεν τα έβαψε μαύρα. Προσωπικώς, αισθάνομαι ότι σήμερα ο κόσμος μας είναι λιγάκι πιο καθαρός. Η κορακοζώητη έφτασε τα 87, πριν αποφασίσει να πάει να βρει τα φιλαράκια της (Ρέηγκαν, Φρήντμαν, Πινοτσέτ κλπ) στην γειτονιά του διαόλου (*), κάνοντάς με να ευχηθώ να υπάρχει κόλαση.

Σε τούτο το ιστολόγιο είχαμε αναφερθεί στην Θάτσερ και στον "θατσερισμό" όταν γράφαμε την σειρά για τον νεοφιλελευθερισμό ("18. Απογοήτευση από Νίξον και Θάτσερ" και "19. Ο θατσερισμός"). Όμως, τούτη την ώρα τής βρεττανικής αλλά και της παγκόσμιας καπιταλιστικής θλίψης, θα ξαναδώσω τον λόγο στον Κεν Λόουτς, ο οποίος ετοίμασε τον καλύτερο επικήδειο για την γυναίκα που έφερε τον νεοφιλελευθερισμό στην Ευρώπη:


"Η Μάργκαρετ Θάτσερ ήταν η πιο διχαστική και καταστροφική πρωθυπουργός της σύγχρονης εποχής. Μαζική ανεργία, κλεισμένα εργοστάσια, κατεστραμμένες κοινότητες, αυτή είναι η κληρονομία της. Ήταν μια μαχήτρια και ο εχθρός της ήταν η βρεττανική εργατική τάξη. Στις νίκες της αυτές την βοήθησαν οι διεφθαρμένοι πολιτικοί ηγέτες του Εργατικού Κόμματος και πολλών συνδικάτων. Η σημερινή άθλια κατάσταση οφείλεται στις πολιτικές που αυτή άρχισε. Τον βηματισμό της τον ακολούθησαν κι άλλοι πρωθυπουργοί, με πρώτο τον Τόνυ Μπλαιρ. Εκείνη ήταν ο οργανοπαίχτης κι αυτός ήταν η μαϊμού που χόρευε. Θυμηθείτε τότε που αποκαλούσε τον Μαντέλα τρομοκράτη κι έπινε το τσάι της με τον βασανιστή και δολοφόνο Πινοτσέτ. Πώς να την τιμήσουμε όπως της αξίζει; Να ιδιωτικοποιήσουμε την κηδεία της. Να την βγάλουμε σε δημοπρασία και να την αναθέσουμε στον φτηνότερο μειοδότη. Αυτό θα ήθελε και η ίδια."



(*) Αλήθεια, έχετε παρατηρήσει ότι όλα τα μεγάλα κατακάθια τής ανθρωπότητας ψοφολογάνε σε μεγάλη ηλικία; Πάρτε την Θάτσερ, τον Ρέηγκαν και τον Πινοτσέτ που προαναφέραμε, πάρτε τους χιτλερικούς (π.χ. ο Ρούντολφ Ες βαρέθηκε να ζει και αυτοκτόνησε στα 93 του), πάρτε τους αιμοσταγείς δικτάτορες (π.χ. ο Σουχάρτο έφτασε 87)...

9 σχόλια:

Sparrow είπε...

Πολύ σωστή η άποψή σου σχετικά με την ταινία για τη Θάτσερ.
Επίσης, το "κακό σκυλί ψόφο δεν έχει" μάλλον ισχύει...
Και πώς να μη φτάσουν σε μεγάλη ηλικία τα σκυλιά αυτά; αφού τους έχουν στα ώπα-ώπα οι καπιτάλες ως ανταπόδοση.
Ίδιο μέσο όρο ηλικίας έχει το σκυλάκι σαλονιού με το κοπριτάκι;

Ανώνυμος είπε...

Η Daily Mail (δημοφιλής "εφημερίδα" του νησιού για όσους δεν γνωρίζουν) το έχει πάρει πάνω της το ζήτημα (γιατι ο λαος πρέπει να λέει τη γνώμη του):

MAILONLINE & DAILY MAIL CAMPAIGN: HOW TO MAKE YOUR VOICE HEARD

If you believe Lady Thatcher deserves a state funeral, and want the Government to know, sign this online petition and submit it to us. We will pass it to the Prime Minister's office at 10 Downing Street

(Αν νομίζετε οτι η κηδεία της ακατανόμαστης πρέπει να πραγματοποιηθεί δημοσία δαπάνη, έχουμε ανοίξει μια λίστα υπογραφών οπού μπορείτε να υπογράψετε και θα την στείλουμε στον Πρωθυπουργό)

Και σαν πρώτο θέμα έχει:

Dancing on Maggie's grave: How the Left 'celebrated' Baroness Thatcher's death with smashed shops and anarchy in the streets

Τι να πει κανείς;...

Antoine78

Ανώνυμος είπε...


http://www.youtube.com/watch?v=wcXi-VYy_Yw

παραναγνώστης είπε...

Ο Ken Loach είναι ιδεολόγος κομμουνιστής, οργανωμένος κι όχι απλά στρατευμένος. Απορώ πώς σε φύγεν έρκος οδόντων τέτοια ανακρίβεια. http://en.wikipedia.org/wiki/Ken_Loach

Καλή συνέχεια

teddygr είπε...

@ Sparrow

Για να μη γίνονται παρεξηγήσεις, οι απόψεις για την ταινία δεν είναι δικές μου αλλά του Κεν Λόουτς (όπως, άλλωστε, φαίνεται σαφώς στο κείμενο).

teddygr είπε...

@ παραναγνώστης

Επειδή προσπαθώ να είμαι όσο ακριβέστερος γίνεται στις εκφράσεις μου, ας κάνω μια διευκρίνιση:

Ο Κεν Λόουτς αναντίρρητα εμφορείται από σοσιαλιστικές ιδέες. Επίσης αναντίρρητα, έχει δώσει μάχες για τις ιδέες αυτές. Όμως, όσο κι αν έψαξα, δεν βρήκα πουθενά ότι είναι "οργανωμένος κι όχι απλά στρατευμένος" κομμουνιστής. Αντίθετα, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Βρεττανίας δείχνει να κρατάει επιφυλακτική στάση απέναντί του (δες την κριτική στην ταινία "Γη και ελευθερία" στο http://communist-party.org.uk/index.php?option=com_content&view=article&id=66:land-and-freedom-ken-loachs-distortion-of-the-spanish-civil-war&catid=113:features-history&Itemid=22).

Λεπτομέρεια: Ο Κεν Λόουτς ήταν από το 1960 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '90 μέλος του Εργατικού Κόμματος.

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=wpJZM-2LroE

Cos είπε...

Ο Λόουτς είναι τροτσκιστής.

Ανώνυμος είπε...

Οι εγγλέζοι κομμουνιστές που είναι μάλλον ακόμα οργανωμένοι, είναι κάτι σαν τους δικούς μας του ΣΕΚ (συνιστώσα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ), άρα σαν νάχει δίκηο ο Cos