Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

23 Ιανουαρίου 2013

Περιορισμένης ευθύνης

Προχτές, ο αναπληρωτής υπουργός οικονομικών (ο Σταϊκούρας ντε!), άτομο εγνωσμένης "περιορισμένης ευθύνης", καμάρωνε στην βουλή επειδή κατά το πρώτο εικοσαήμερο του Ιανουαρίου οι εισπράξεις τού δημοσίου από τον φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης έφτασαν τα 44,6 εκατ. ευρώ έναντι των 37,1 εκατ. ευρώ κατά το αντίστοιχο περυσινό διάστημα. Και το καμάρι του ήταν διπλό επειδή αυτή η αύξηση επετεύχθη παρά την μείωση της κατανάλωσης κατά 78,2%.

Έτσι πρέπει να κάνουν οι λαοπρόβλητες κυβερνήσεις και οι πολιτικοί που νοιάζονται για το συμφέρον τού λαού και του τόπου: να κοιτάνε το πορτοφόλι. Μόνον έτσι θα νοικοκυρευτούμε κάποια στιγμή και ως πολίτες και ως κράτος γενικώτερα. Φυσικά, το γεγονός τής μείωσης της κατανάλωσης κατά 78,2% (που σημαίνει είτε ότι 4 στους 5 κατοίκους αυτής της χώρας δεν έβαλαν εφέτος καθόλου πετρέλαιο θέρμανσης είτε ότι οι περισσότεροι έβαλαν σταγόνες) δεν πρέπει να απασχολεί την εξουσία. Η εξουσία πρέπει να ενδιαφέρεται για το πώς θα πληρωθούν οι τοκογλύφοι, όχι για το πώς δεν θα ξεπαγιάσουν οι πολίτες.

Η πλάκα είναι ότι ο Σταϊκούρας δήλωσε έκπληκτος για το ότι μειώθηκε η κατανάλωση και στο πετρέλαιο κίνησης. Και με το δίκιο του ο άνθρωπος, έτσι; Αφού οι τιμές δεν αυξήθηκαν τρελλά τον τελευταίο χρόνο, πώς γίνεται να πέσει η κατανάλωση στο πετρέλαιο κίνησης κατά 33,4%;

Ρε συ Σταϊκούρα, θα μας τρελλάνεις; Εδώ ζοριζόμαστε να εξασφαλίσουμε το ψωμί που τρώμε κι εσύ αναρωτιέσαι γιατί πάψαμε να αγοράζουμε πετρέλαιο κίνησης; Γιατί δεν ρωτάς τους ταξιτζήδες πόσο έχει πέσει η δουλειά τους; Γιατί δεν πας μια βόλτα από την Αγίας Άννης, εκεί που βρίσκονται όλα τα πρακτορεία μεταφορών, να δεις τα φορτηγά παρκαρισμένα; Γιατί δεν ρωτάς έναν μεταφοριτζή να σου πει πόσα δρομολόγια Αθήνα-Πάτρα κάνει την εβδομάδα, εκεί που κάποτε έκανε ένα τουλάχιστον κάθε μέρα; Γιατί δεν ρωτάς να μάθεις πόσα πετρελαιοβόρα τζιποειδή έχουν καταθέσει πινακίδες; Διάολε, αν θέλεις έσοδα από το πετρέλαιο κίνησης, πάψε να δίνεις αφορολόγητα καύσιμα στους πλοιοκτήτες και στους εφοπλιστές!

Δυστυχώς, δεν είναι μόνο ο Σταϊκούρας που έχει μυαλό "περιορισμένης ευθύνης". Είναι αμέτρητοι άλλοι. Για παράδειγμα, είναι κι αυτοί που αναμασούν την παπαριά πως, τάχατες, απολύονται 4 υπάλληλοι του ιδιωτικού τομέα για κάθε δημόσιο υπάλληλο που δεν απολύεται! Αυτή η χοντρομαλακία υποτίθεται ότι αποτελεί πόρισμα παλιότερης αναλογιστικής μελέτης και είχε γίνει προεκλογική σημαία εκείνου του πανηλίθιου νεοφιλελεύθερου, του Στέφανου Μάνου. Μάλιστα, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος (ο οποίος υποτίθεται ότι υπερασπίζει τους ομοφυλόφιλους αλλά ευτυχώς που οι ομοφυλόφιλοι δεν είναι σαν τα μούτρα του, γιατί θα τους είχαμε σιχαθεί), υποψήφιος βουλευτής με το κόμμα τού Μάνου, δήλωνε σε συνέντευξή του με αποτροπιασμό: "όταν ο πρόεδρος της ΓΕΣΕΒΕ αναφέρεται σε αναλογιστικές μελέτες που λένε ότι για κάθε έναν δημόσιο υπάλληλο που δεν απολύεται, απολύονται τέσσερις στον ιδιωτικό τομέα, επιτρέπεται να κουβεντιάζουμε ακόμα αν θα απολυθούν 100.000, όταν έχουν απολυθεί 1 εκατομμύριο; Δηλαδή, οι άνθρωποι οι οποίοι εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα είναι δεύτερης, τρίτης, τέταρτης, ανύπαρκτης κατηγορίας άνθρωποι; Θεωρώ εξαιρετικά θρασύ να συζητάμε για το αν θα απολυθούν δημόσιοι υπάλληλοι, όταν κάθε ένας που δεν απολύεται, απολύονται τέσσερις. Τι είναι οι τέσσερις δηλαδή;"

Το ωραίο είναι ότι όλοι αυτοί έχουν και "λογική" εξήγηση για την θέση τους! Σου λένε, λοιπόν: για να πληρώσει το κράτος αυτόν που δεν απολύει, αναγκάζεται να επιβάλει μέτρα, τα οποία δημιουργούν οικονομική ασφυξία στον ιδιωτικό τομέα κι έτσι ο ιδιωτικός τομέας προχωράει σε απολύσεις. Γι' αυτό λέει ο Βαλλιανάτος "διώξε έναν για να γλιτώσουν τέσσερις". Λογική κυβική, όχι απλώς τετράγωνη.

Εκεί, όμως, που τα μυαλά "περιορισμένης ευθύνης" οργίασαν κι έστησαν παρτούζα με την φτηνή προπαγάνδα και το ψέμα, ήταν στην περίπτωση της απεργίας των εργαζομένων στο μετρό, όπου "ανακάλυψαν" ότι κάποιοι εργαζόμενοι απήργησαν δίχως να το δηλώσουν κι έτσι πληρώθηκαν κανονικά το μεροκάματό τους. Το ότι αυτοί οι "πονηροί" και "κακόβουλοι" εργαζόμενοι δεν πήγαν στην δουλειά τους όχι επειδή απεργούσαν αλλά επειδή είχαν ρεπό (οπότε πληρώθηκαν κανονικά), δεν έχει καμμιά σημασία για τους σπεκουλαδόρους δημοσιογραφίσκους (του κώλου δηλαδή).

Εν πάση περιπτώσει, το πρόβλημά μου δεν είναι τα αστικά μυαλά "περιορισμένης ευθύνης". Άλλωστε, ως αστικά μυαλά, δύσκολα θα μπορούσαν να είναι κάτι άλλο. Το πρόβλημά μου είναι οι ψηφοφόροι "περιορισμένης ευθύνης" που αναδεικνύουν τέτοια μυαλά.

Δεν υπάρχουν σχόλια: