Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

29 Σεπτεμβρίου 2012

Γαλλικός φερετζές

Η είδηση είναι σημερινή:

"Με σκληρά μέτρα - γίνεται λόγος για τα χειρότερα της τελευταίας τριακονταετίας- βρίσκονται αντιμέτωπα τα λαϊκά στρώματα με το σχέδιο προϋπολογισμού του 2013 που συζητήθηκε και εγκρίθηκε, χτες, από το γαλλικό υπουργικό συμβούλιο. Με το πρόσχημα της δημοσιονομικής προσαρμογής (το έλλειμμα από 4,8% του ΑΕΠ να πάει στο 3%), κυβέρνηση και κεφάλαιο εξαπολύουν μετωπική επίθεση σε εισόδημα και δικαιώματα των εργατών για να βγουν με λιγότερες απώλειες από την κρίση οι καπιταλιστές. Στη Γαλλία, όπως και σε άλλες χώρες της ΕΕ, χωρίς μνημόνια ισοπεδώνονται λαϊκές κατακτήσεις.

Ο προϋπολογισμός προβλέπει «εξοικονόμηση» 36,9 δισεκατομμυρίων ευρώ, τα οποία θα προέρχονται, κατά κύριο λόγο, από φορολογία και από κατάργηση ποικίλων φοροαπαλλαγών, αλλά και από περικοπές στις δημόσιες δαπάνες παντός είδους. Ως προς το δεύτερο σκέλος περισσότερες λεπτομέρειες αναμένονται από Δευτέρα, οπότε η κυβέρνηση Ολάντ θα παρουσιάσει το «σχέδιο χρηματοδότησης» του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, στην πραγματικότητα περικοπών.

Μέσα στο προσχέδιο προϋπολογισμού, που εγκρίθηκε από τη γαλλική κυβέρνηση, περιλαμβάνονται και τα μέτρα εντυπωσιασμού της αύξησης της φορολόγησης στις μεγάλες επιχειρήσεις και στα υψηλά εισοδήματα. Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι επιβάλλεται «έκτακτη εισφορά» της τάξης του 75% στα εισοδήματα άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ καθώς και φορολογικός συντελεστής της τάξης του 45% στα εισοδήματα άνω των 150.000 ευρώ. Το πρώτο μέτρο εκτιμάται ότι δεν αφορά παρά μόνο 1.500 άτομα και το δεύτερο περίπου 50.000 άτομα.

Κατά τα άλλα, αυξάνεται η φορολόγηση στα μερίσματα, στις μετοχές, αλλά το βάρος καλούνται να σηκώσουν κυρίως τα γνωστά υποζύγια, δηλαδή τα μεσαία και χαμηλά κοινωνικο-οικονομικά στρώματα. Και αυτό γιατί καταργείται η φοροαπαλλαγή για τους τόκους των δανείων, ενώ εισάγεται ως πλαφόν στις όποιες φοροαπαλλαγές το ετήσιο εισόδημα ανά νοικοκυριό των 10.000 ευρώ, δηλαδή κάτω από το όριο της φτώχειας. Πάνω από αυτό χάνεται κάθε φοροαπαλλαγή, που σημαίνει γενικευμένη φοροληστεία των λαϊκών στρωμάτων. Επίσης, εισάγεται εισφορά της τάξης του 0,15% σε όλες ανεξαιρέτως τις συντάξεις, μέτρο που επίσης πλήττει κυρίως τα λαϊκά στρώματα και τους εργαζόμενους. Προβλέπεται «πάγωμα» των δημοσίων δαπανών μέχρι νεωτέρας. Και όλα αυτά όταν η επίσημη ανεργία ξεπέρασε το 10% και στην πραγματικότητα είναι ακόμα μεγαλύτερη."


Πρώτο σχόλιο: Η Γαλλία δεν έχει μνημόνιο. Άρα, εκεί δεν μπορεί κανένας να ισχυριστεί ότι τα μέτρα επιβάλλονται από κάποια εξωτερική τρόικα. Ούτε μπορεί να πει κανείς ότι τα μέτρα επιβάλλονται για να θωρακιστεί η οικονομία της χώρας, ώστε να μην υπάρξει κίνδυνος εμφάνισης τρόικας και μνημονίων στο μέλλον. Συνεπώς, νομιμοποιούμαστε όλοι όσοι υποστηρίζουμε ότι το παλούκι που έχει στον κώλο του ο ελληνικός λαός, δεν του το έχωσε καμμία τρόικα αλλά η ίδια η κυβέρνησή του και, μάλιστα, μετά χαράς της. Θυμηθείτε πόσο γλαφυρά το έχουν πει κατ' επανάληψη οι πουλημένοι πολιτικοί και οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι τους: "κι αν ακόμα δεν μας είχαν επιβάλει το μνημόνιο, θα έπρεπε να το επιβάλουμε μόνοι μας".

Δεύτερο σχόλιο: Αυτό το περίφημο όριο του ελλείμματος στο 3% του ΑΕΠ, αν δεν με απατά η μνήμη μου, έχει επιβληθεί από την συνθήκη τού Μάαστριχτ και επικυρώθηκε από την συμφωνία τής Λισαβόνας. Τα λέω καλά; Μια χαρά τα λέω. Ποιοί υπέγραψαν αυτές τις συμφωνίες; Μα, αυτοί που σήμερα διαπιστώνουν τον εκτροχιασμό του ελλείμματος των χωρών τους. Προφανώς, τότε θεωρούσαν ότι ο,τιδήποτε πάνω από 3% συνιστά εκτροχιασμό. Μάλιστα. Πότε ήταν αυτό το "τότε"; Στις 7 Φεβρουαρίου 1992 το Μάαστριχτ και στις 13 Δεκεμβρίου 2007 η Λισαβόνα. Δηλαδή, τόοοοσο ανοιχτομάτηδες ήσαν εκείνοι που κάνανε τούτες τις συμφωνίες, ώστε ούτε το 2007 δεν πήραν χαμπάρι ότι αυτό το 3% θα στραγγαλίσει εκατομμύρια ανθρώπων σε όλη την Ευρώπη. Ούτε το 2007! Παρ' ότι η κρίση είχε ήδη ξεσπάσει στην απέναντι πλευρά τού Ατλαντικού. Σοβαροί πολιτικοί λέμε!

Τρίτο σχόλιο: Το γαλλικό πλάνο (όπως ακριβώς και το ελληνικό αλλά και το ιταλικό και το ισπανικό και το ιρλανδικό και το πορτογαλικό κλπ) προβλέπει φορολογικό τσάκισμα των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων, λες και όλα τα μεγάλα μυαλά τής Ευρώπης συναντήθηκαν στο συμπέρασμα ότι για την μείωση των ελλειμμάτων πρέπει να πληρώσουν εκείνοι ακριβώς που δεν έχουν την παραμικρή ευθύνη για την δημιουργία τους. Προφανώς, όλοι θεωρούν ότι πρέπει σήμερα να πληρώσει η πλεμπάγια για να θωρακιστούν οι οικονομίες, ώστε να μπορεί αυτή η πλεμπάγια να περάσει καλύτερα αύριο. Πάει καλά. Όμως, αφού δεν είναι η πλεμπάγια που δημιουργεί τα ελλείμματα, ποιός εγγυάται ότι εκείνοι που τα δημιουργούν δεν θα κάνουν τα ίδια και αύριο; Έλα ντε!

Τέταρτο σχόλιο: Λέει ο λαός ότι "το μουστάκι είναι ο φερετζές τού πούστη". Έτσι ακριβώς, αυτή η διάταξη του γαλλικού πλάνου για έκτακτη εισφορά 75% στα εισοδήματα άνω του εκατομμυρίου (η οποία, κατά το δημοσίευμα, αφορά μόλις μιάμιση χιλιάδα λεφτάδων), συνιστά τον φερετζέ όλων εκείνων των πούστηδων που κόβουν τις όποιες φοροαπαλλαγές σε όσους βγάζουν πάνω από οκτώ κατοστάρικα τον μήνα. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, σαφώς και δεν έχω τίποτε εναντίον των ομοφυλοφίλων αλλά άλλο να 'ναι κανείς ομοφυλόφιλος κι άλλο να είναι πούστης (ενίοτε δε και παλιόπουστας).

Πέμπτο σχόλιο: Ένα άλλο σημείο όπου φαίνεται πως συμφωνούν τα "μεγάλια κεφάλια", είναι οι περικοπές και οι εισφορές σε μισθούς και συντάξεις, ώστε να μη καταρρεύσει το σύστημα και να μπορεί αύριο να πληρώνει...μισθούς και συντάξεις! Πανέξυπνο; Να χέσω την ευφυΐα μου μέσα, πώς δεν το είχα σκεφτεί τούτο το τερτίπι τόσα χρόνια; Τόσο Κέυνς, τόσο Μαρξ και τόσο Σάμουελσον έχω διαβάσει αλλά κανένας από δαύτους δεν με δίδαξε αυτό το απλό πραγματάκι: πάρε σήμερα την μπουκιά από το στόμα του άλλου και δώστου την πίσω αύριο για να μη πεινάσει. Το καταλάβαμε; Για μας φροντίζουν, ρε σεις. Ουσιαστικά, δηλαδή, δεν μας κόβουν μισθούς και συντάξεις αλλά, απλώς, κάνουν...αποταμίευση για πάρτη μας. Μπροστά μας θα τα βρούμε, διάολε!       

1 σχόλιο:

Sparrow είπε...

Ήταν αυτός ο "αέρας αλλαγής" (κατά Σύριζα) με την εκλογή Ολάντ που έπνεε στη Γαλλία, αέρας κοπανιστός όπως τον χαρακτηρίσαμε εξαρχής.
Παραπλανήθηκε ο Σύριζα λοιπόν; ή κοροϊδεύει όποιον μπορεί να κοροϊδέψει;