Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

24 Μαΐου 2012

Προσοχή στον πολυέλαιο!

Λεπτομέρεια, θα μου πείτε και σιγά τον πολυέλαιο. Σύμφωνοι κατ' αρχήν. Όμως, νομίζω ότι κάτι τέτοιες λεπτομέρειες δείχνουν πολλά και σημαντικά πράγματα, οπότε σκέφτομαι πως ίσως (λέω, ίσως) πρέπει να προσέχουμε λίγο τον πολυέλαιο. Κι επειδή τούτη η εισαγωγή παραείναι γριφώδης, ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά.

Τις προάλλες πήγε ο εθνοκαθαρτής Μιχαλολιάκος να συναντήσει τον Πικραμμένο και κατά την αποχώρησή του μίλησε στους δημοσιογράφους. Ανάμεσα στα όσα είπε, ήταν και η εξής αποστροφή: «Όποιος βλέπει τον κ. Τσίπρα ως Στάλιν, είναι τουλάχιστον βλαξ, κατά την άποψή μου. Μου θυμίζει αυτή η συνθηματολογία την προεκλογική περίοδο του 1981, που έβγαινε η ΝΔ και έλεγε “τώρα που θα βγει το ΠΑΣΟΚ, θα σας πάρει τα σπίτια”».

Κατ' αρχάς, δεν έχει άδικο ο Μιχαλολιάκος. Φυσικά και ο Αλέξης δεν έχει καμμία σχέση με τον Σήφη, τον γυιο τού Βησσαρίωνα. Αυτό δα έλειπε! Το πρόβλημά μου δεν βρίσκεται στην δήλωση Μιχαλολιάκου αλλά στο πώς αυτή η δήλωση έγινε αντικομμουνιστικό εργαλείο στα χέρια "έγκριτου" και πολυφορεμένου τηλεπερσόνου. Φαίνεται δύσκολο αλλά άμα είσαι καλά εκπαιδευμένος...

Ο περί ου ο λόγος τηλεπερσόνος είναι ο Νίκος Μάνεσης, βασικός παρουσιαστής τού "έγκυρου" δελτίου ειδήσεων στον γερμανοκρατούμενο τηλεοπτικό "Alpha" αλλά και του κεντρικού ειδησεογραφικού προγράμματος στον ραδιοφωνικό "Ράδιο 9". Τι είπε, λοιπόν, ο "έγκριτος" και "πολυπράγμων" Μάνεσης, σχολιάζοντας την δήλωση Μιχαλολιάκου; "Παρενθετικά, έτσι για να θυμόμαστε κιόλας, ο Στάλιν με τον Αδόλφο Χίτλερ ήταν πολύ στενοί σύμμαχοι μέχρι που τα έσπασαν. Αυτό έχει καταγραφεί ιστορικά".

Άλατις μαγκιά! Καθ' ότι σού λέει ο έγκριτος: αφού ο Μιχαλολιάκος είναι θαυμαστής τού Χίτλερ, ας ρίξω μια σπόντα με το γνωστό "ναζισμός και κομμουνισμός είναι τα δυο άκρα τού φασισμού". Έτσι, ο Μάνεσης στόχευσε μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια: από τη μια έδωσε καλές εξετάσεις με τον συσχετισμό ναζισμού-κομμουνισμού κι από την άλλη μάς απάλλαξε από κάθε πιθανή υπόνοια ότι μπορεί ο Τσίπρας να είναι θαυμαστής τού Στάλιν.

Μην εκπλήσσεστε. Το "κοτσουμάκι" τής σχέσης ανάμεσα σε ναζισμό και κομμουνισμό φοριέται πολύ εδώ και χρόνια στην Ευρώπη και, φυσικά, τα εγχώρια παπαγαλάκια δεν χάνουν ευκαιρία να το προβάρουν. Δείτε, για παράδειγμα, την περίπτωση Μπογδάνου. Για όσους έχουν ασθενή μνήμη, θυμίζω ότι ο Κωσταντίνος Μπογδάνος είναι ο δημοσιογράφος τού Σκάι, τον οποίο πλάκωσαν στο ματσούκι κάποιοι κουκουλοφόροι. Λίγες μέρες μετά το ξυλοφόρτωμα, ο Μπγδάνος έγραψε ένα "περισπούδαστο" άρθρο στο "Protagon.gr", όπου ανέφερε και τα εξής:

"Επιχειρώ να αντιδράσω στη βία. Στέρεη φιλοσοφική και ιστορική μου θέση είναι ότι ο κομμουνισμός και ο ναζισμός είναι ομόρριζα συστήματα, βασισμένα στον μαρξισμό, έλκοντας αμφότερα αξιώματα από τον Έγελο. Η αριστερή ιδεολογία επιθυμεί να φτιάξει τον νέο άνθρωπο. Εγώ πάλι, διεκδικώ το δικαίωμα να είμαι κάποιος άλλος, που ο ίδιος επιθυμώ. Κάποιος που δεν θα μπορούσε, εννοείται, να χωρέσει ούτε σε εθνικοσοσιαλισμούς. Κι ως φιλελεύθερος ακόμα, σκοντάφτω στο δόγμα Χομπς, ότι ο άνθρωπος είναι από τη φύση του κακός. Δέχομαι, προς ώρας, την παρακμή μ’ένα βιβλίο στο χέρι, ενίοτε κι ένα ποτό, εργάζομαι διπλά, κερδίζω τα μισά. Η βίαιη πολιτική πάλη επιτρέπεται, στα κατάστιχά μου, μόνο υπό συνθήκες πολέμου, ή επανάστασης. Εγώ δεν είμαι σε πόλεμο. Και γύρω δεν υπάρχει επανάσταση. Άρα εργαλείο αγώνα μου είναι ο λόγος".

Προσέξτε την βάση από την οποία ξεκινάει το "φιλειρηνικό" του λογύδριο ο αρθρογράφος: "κομμουνισμός και ναζισμός είναι ομόρριζα συστήματα, βασισμένα στον μαρξισμό". Η παπαριά σε όλο της το μεγαλείο! Εδώ ο Μπογδάνος πάει κι ένα βήμα παραπέρα: δεν περιορίζεται στον συσχετισμό του ναζισμού με τον σταλινικό κομμουνισμό (όπως κάνουν οι περισσότεροι) αλλά εφευρίσκει ως κοινή ρίζα ναζισμού-κομμουνισμού τον μαρξισμό!! Παναπεί: προσέχτε όσοι σας αρέσει ο μαρξισμός γιατί μπορεί να καταλήξετε θαυμαστές τού Χίτλερ δίχως να το καταλάβετε!!! Αυτό θα πει διεισδυτικό βλέμμα, όχι μαλακίες!

Μπορεί όλα τούτα να είναι λεπτομέρεις. Μόνο που δεν τις θεωρώ ασήμαντες και επιμένω ότι πρέπει να προσέχουμε τον πολυέλαιο. Να προσέχουμε πολύ.

2 σχόλια:

spiral architect είπε...

Επειδη γνήσια αστική τάξη (αλά Ευρώπη) ουδέποτε αποκτήσαμε, αναρωτιέμαι άμα (και όταν) ξετσουμίσουν τίποτις ιακωβίνοι (αλά γκρεκ) και στήσουν ικριώματα ποιοι θα είναι πρώτοι που θα κρεμαστούν; Οι πολιτικοί, ή τα παπαγαλάκια τους;

"Οσο πιο μεγάλο είναι ένα ψέμα τόσο ευκολότερα γίνεται πιστευτό"
Γιόζεφ Γκαίμπελς

Ανώνυμος είπε...

Παπασούζας:
Για άλλη μια φορά άρθρο σου με βρίσκει σύμφωνο 100% τόσο ως προς την ουσία του όσο και ως προς το ύφος του. Πολλές φορές μου συμβαίνει να βλέπω αντικομμουνιστικές "πινελιές" του εκάστοτε παπαγάλου της τιβι, όπως και κάτι "εναλλακτικές" δήθεν προχωρημένες εκπομπές (κυρίως ΝΕΤ, ΕΤ1) με υποβόσκοντα αντικομμουνισμό (πιο "αριστερό" βρε αδερφέ) αλλά με απίστευτη προπαγάνδα στα περί του εθελοντισμού, για την τέχνη που το "άποψή σου, άποψή μου" έχει γίνει επιστήμη, και ολοκληρώνεται το συμπόσιο (πάρτυ ελληνιστί) με τα γνωστά αντισοβιετικά, αντι-σταλινικά (βλέπε απλά αντικομμουνιστικά) ντοκυμαντέρ με το εξωφρενικό ύφος σοβαροφάνειας και με περιεχόμενο που ο Γκέμπελς θα ωχριούσε μπροστά τους. Το άγχος μου πάντα είναι: " άραγε, ο κόσμος βλέπει αυτά που κρύβονται από πίσω;" Δεν ξέρω να απαντήσω...άλλες φορές εκπλήσομαι θετικά μιλώντας με ανθρώπους και άλλες πραγματικά θλίβομαι και απογοητεύομαι.