Συμπληρώνεται σήμερα ένας χρόνος από την ημέρα που το "Cogito ergo sum" ξαναβγήκε στις ρύμες και τις αγυιές του διαδικτύου, μετά από 3 χρόνια σιωπής. Το νέο ξεκίνημα έγινε με δειλά βήματα και, όπως κάθε ημερολόγιο, δεν στόχευε σε τίποτε περισσότερο από το "ξεχαρμάνιασμα" του συντάκτη του, το οποίο άντε να μοιράζονταν μαζί του μερικοί φίλοι.
Δυστυχώς, οι φίλοι αβγάτισαν και ξεπέρασαν κάθε φαντασία μου. Οι λίγες επισκέψεις των πρώτων δυο μηνών αυξήθηκαν κατακόρυφα κι έχουν πλέον ξεπεράσει τις 100 ημερησίως, χώρια οι αναδημοσιεύσεις πολλών κειμένων σε αρκετά άλλα ιστολόγια. Και λέω "δυστυχώς" επειδή νιώθω πως όλες αυτές οι επισκέψεις βαραίνουν την πλάτη μου. Αυτό που ξεκίνησε ως προσωπικό "ξεχαρμάνιασμα" έχει εξελιχθεί σε κατάθεση σκέψεων κι απόψεων, οι οποίες παραδίδονται στην κρίση και την κριτική κάθε αναγνώστη. Έτσι, ενώ συνεχίζω να γράφω για όποιο ζήτημα θέλω, συχνά αναρωτιέμαι κατά πόσο μπορώ πια να γράφω ό,τι θέλω... Ας είναι.
Θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα όσους αναπαράγουν και αναδημοσιεύουν τα κείμενα αυτού του ιστολογίου (Redfly Planet, Καράβι Κόκκινο, Voliotaki, Βαθύ Κόκκινο, Tasos, Καθημερινή Tρέλα και πολλοί άλλοι, από τους οποίους ζητώ συγγνώμη που δεν μπορώ τώρα να θυμηθώ). Παρ' ότι όλοι ανεξαιρέτως σημειώνουν την προέλευση των κειμένων, πρέπει να παρατηρήσω ότι δεν θεωρώ απαραίτητη αυτή την αναφορά. Οι σκέψεις και οι γνώμες δεν πρέπει να έχουν αποκλειστικότητα. Στην σκέψη δεν μπαίνει copyright και η γνώμη δεν παράγει πνευματικά δικαιώματα! Συνεπώς, όποιος θέλει να αναδημοσιεύσει ο,τιδήποτε από τούτο το ιστολόγιο, μπορεί να το κάνει ελεύθερα και χωρίς να είναι υποχρεωμένος να αναφέρει την προέλευση των κειμένων.
Όσοι έχουν συμπεριλάβει στα ιστολόγιά τους σύνδεσμο προς το "Cogito ergo sum", όσοι ξοδεύουν χρόνο είτε για να να σχολιάσουν κάποια κείμενα είτε για να στείλουν e-mail αλλά και όλοι οι αναγνώστες αξίζουν ένα ευχαριστώ, ο καθένας ξεχωριστά. Κατά κάποιον τρόπο, είναι όλοι υπεύθυνοι για την πορεία αυτού του ιστολογίου. Άλλωστε, για να είναι ωραίο ένα ταξίδι, δεν αρκεί ο καπετάνιος. Πάνω απ' όλα χρειάζονται καλοί συνταξιδιώτες.
Έτσι, λοιπόν, το "Cogito ergo sum" θα συνεχίσει να πορεύεται με τον ίδιο τρόπο: δίχως κραυγές κι αφορισμούς αλλά με απόλυτη ελευθερία λόγου, ανοιχτό σε κάθε παρέμβαση και σχόλιο αλλά δίχως να σχολιάζει τις οποιεσδήποτε απόψεις αναρτούν οι αναγνώστες (ποιος είμαι εγώ που θα σχολιάσω την γνώμη οποιουδήποτε;). Για πόσο ακόμη; Μα...για όσο αντέξουμε όλοι μας!
Συνεχίζουμε, λοιπόν! Καλό ταξίδι να 'χουμε!
Δυστυχώς, οι φίλοι αβγάτισαν και ξεπέρασαν κάθε φαντασία μου. Οι λίγες επισκέψεις των πρώτων δυο μηνών αυξήθηκαν κατακόρυφα κι έχουν πλέον ξεπεράσει τις 100 ημερησίως, χώρια οι αναδημοσιεύσεις πολλών κειμένων σε αρκετά άλλα ιστολόγια. Και λέω "δυστυχώς" επειδή νιώθω πως όλες αυτές οι επισκέψεις βαραίνουν την πλάτη μου. Αυτό που ξεκίνησε ως προσωπικό "ξεχαρμάνιασμα" έχει εξελιχθεί σε κατάθεση σκέψεων κι απόψεων, οι οποίες παραδίδονται στην κρίση και την κριτική κάθε αναγνώστη. Έτσι, ενώ συνεχίζω να γράφω για όποιο ζήτημα θέλω, συχνά αναρωτιέμαι κατά πόσο μπορώ πια να γράφω ό,τι θέλω... Ας είναι.
Θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα όσους αναπαράγουν και αναδημοσιεύουν τα κείμενα αυτού του ιστολογίου (Redfly Planet, Καράβι Κόκκινο, Voliotaki, Βαθύ Κόκκινο, Tasos, Καθημερινή Tρέλα και πολλοί άλλοι, από τους οποίους ζητώ συγγνώμη που δεν μπορώ τώρα να θυμηθώ). Παρ' ότι όλοι ανεξαιρέτως σημειώνουν την προέλευση των κειμένων, πρέπει να παρατηρήσω ότι δεν θεωρώ απαραίτητη αυτή την αναφορά. Οι σκέψεις και οι γνώμες δεν πρέπει να έχουν αποκλειστικότητα. Στην σκέψη δεν μπαίνει copyright και η γνώμη δεν παράγει πνευματικά δικαιώματα! Συνεπώς, όποιος θέλει να αναδημοσιεύσει ο,τιδήποτε από τούτο το ιστολόγιο, μπορεί να το κάνει ελεύθερα και χωρίς να είναι υποχρεωμένος να αναφέρει την προέλευση των κειμένων.
Όσοι έχουν συμπεριλάβει στα ιστολόγιά τους σύνδεσμο προς το "Cogito ergo sum", όσοι ξοδεύουν χρόνο είτε για να να σχολιάσουν κάποια κείμενα είτε για να στείλουν e-mail αλλά και όλοι οι αναγνώστες αξίζουν ένα ευχαριστώ, ο καθένας ξεχωριστά. Κατά κάποιον τρόπο, είναι όλοι υπεύθυνοι για την πορεία αυτού του ιστολογίου. Άλλωστε, για να είναι ωραίο ένα ταξίδι, δεν αρκεί ο καπετάνιος. Πάνω απ' όλα χρειάζονται καλοί συνταξιδιώτες.
Έτσι, λοιπόν, το "Cogito ergo sum" θα συνεχίσει να πορεύεται με τον ίδιο τρόπο: δίχως κραυγές κι αφορισμούς αλλά με απόλυτη ελευθερία λόγου, ανοιχτό σε κάθε παρέμβαση και σχόλιο αλλά δίχως να σχολιάζει τις οποιεσδήποτε απόψεις αναρτούν οι αναγνώστες (ποιος είμαι εγώ που θα σχολιάσω την γνώμη οποιουδήποτε;). Για πόσο ακόμη; Μα...για όσο αντέξουμε όλοι μας!
Συνεχίζουμε, λοιπόν! Καλό ταξίδι να 'χουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου