Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

22 Απριλίου 2011

Γαμώ τον σοσιαλισμό μου...

Βρε, τις φουκαριάρες τις τράπεζες! Είναι για λύπηση με τα όσα τραβάνε, μη μου πείτε. Ας είναι καλά το κράτος, που πήρε έγκαιρα χαμπάρι τα προβλήματά τους και έσπευσε να τις βοηθήσει με 110 δισεκατομμύρια ευρουδάκια.

Δεν ξέρω αν το πήρατε χαμπάρι αλλά, μεσούσης της μεγάλης εβδομάδος, η χώρα ξαναβγήκε στις αγορές. Θέλαμε να δανειστούμε, βλέπετε, 1,6 δισεκατομυριάκια για 3 μήνες. Έτσι, σκάσαμε μύτη στο κουρμπέτι και περιμέναμε τις αντιδράσεις. Όχι τίποτις άλλο αλλά, τουλάχιστον, να γραδάρουμε τις αντιδράσεις των αγορών. Να δούμε, βρε αδερφέ, δείχνουν κατανόηση για όσα κάνουμε ως έλληνες ή πάνε στον βρόντο οι θυσίες μας;

Πανηγυρίστε, αδέρφια! Τα καταφέραμε! Εμείς ζητάγαμε 1,6 εκατομμύρια και οι αγορές, που εκτίμησαν τις προσπάθειές μας, μας πρόσφεραν 4,3 δισεκατομμύρια! Τις ξεσκίσαμε τις πουτάνες τις αγορές, ε; Βέβαια, οι προσφορές τους έγιναν με επιτόκιο 4,10% (στις 15 Φεβρουαρίου είχαν ζητήσει μόνο 3,85%) αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες. Το βασικό είναι ότι, μόλις ζητήσαμε λεφτά, τσακίστικαν να μας τα δώσουν, παρά τις φήμες περί κουρέματος κλπ.

Πρώτη λεπτομέρεια: το 40% των προσφορών ήρθε από ξένους επενδυτές και το 60% από ντόπιες τράπεζες. Δεύτερη λεπτομέρεια: πριν αρχίσουν να μας στηρίζουν το ΔΝΤ και οι υπόλοιποι της διεθνούς των τοκογλύφων, το επιτόκιο των τρίμηνων εντόκων γραμματίων μας έφτανε το 1,67% (Ιανουάριος 2010) ή και το 0,35% (Οκτώβριος 2009).

Το έχουμε ξαναπεί σε τούτο το ιστολόγιο αλλά άντε να το ξαναπούμε, μιας και "επανάληψη μήτηρ μαθήσεως": χαρίσαμε στις τράπεζες 110 δισεκατομμυριάκια και αυτές μας επιστρέφουν, ως δανεικά,  μερικά ψίχουλα από δαύτα με επιτόκιο 4,10 %. Το καταλάβαμε ή πρέπει να το ξαναπώ;

Πρώτη απορία: εγώ ο μαλάκας, γιατί έχω βάλει τα λεφτά μου στην τράπεζα με τόκο του κώλου και δεν έρχεται το κράτος να του τα δώσω με το μισό επιτόκιο απ' όσο πληρώνει στις τράπεζες, να βγούμε κι οι δυο κερδισμένοι;

Δεύτερη απορία: αφού οι τράπεζες έχουν την πολυτέλεια να δανείζουν το κράτος και το κράτος έχει την πολυτέλεια να δανείζεται απ' αυτές, πώς εξηγείται το γεγονός ότι το κράτος επιδοτεί τους δανειστές του;

Τρίτη απορία: αν αυτό το εξάμβλωμα λέγεται "σοσιαλισμός", τι παπαριές είναι αυτές που διαβάζω και μαθαίνω τόσα χρόνια περί σοσιαλισμού, γαμώ τον σοσιαλισμό μου μέσα; Κουφάλες πασόκοι, μου ανατρέψατε την κοσμοθεωρία μου...

Ρε σεις, όπως λέει και ο Πάγκαλος, δεν πάτε να γαμηθείτε πρωί-πρωί, εσείς κι ο "σοσιαλισμός" σας; Άει στο διάολο πια, μεγαλοπαρασκευιάτικα (ήμαρτον, θεούλη μου)!

Δεν υπάρχουν σχόλια: